Wróżka Grzegórzka

Dzień dobry wieczór wróżko Grzegórzko,

jak tam poszły sylwestrowe wróżby? coś ciekawego wypatrzyła z fajerwerków? może jaki event? albo kolejny kibelek - ludkowie na forum powiadają, że z salamandrami czy innym tałatajstwem

 

Ja też nie czułam się nigdy dobrze w mini. Raz, że nie podwiewa na wentylatorze i nie mogę z siebie zrobić Monrołki (a aparycję mam jak znalazł!), dwa, gdy raz próbowałam, to schylając się po wiadro z zimniokami, mój kogut omal nie dostał zawału. Niestety w moim zawodzie mogę sobie pozwolić tylko na spódnicę do łydek i barchanowe majtki. Do tego onuce a na górę ciepła bluza i kufaja. A i tak się chłopy oglądają. Mamroczą coś do siebie i rzucają solą prawą ręką przez lewe ramię. Nie rozumiem zupełnie dlaczego. Nawet ten Purchasiński z kaktusem na nosie...

Ale nic to.

Moi mili. Doszłam. Żeby to raz, haha. Doszłam, do siebie rzecz jasna, dopiero wczoraj wieczorem. A bo zasypało jak nie wiedzieć. Jak wyszłam na bal, tak wróciłam po trzech dniach. Żebym chociaż doszła. Tam. Ale się napatoczył po drodze taki jeden w sukience i jak nie zacznie zawodzić. Żem se pomyślała, że jakiś Sisiś czy co ale tamci to są takie bidulki, wychudzone. A ten to miał. Jak to mówił mój stary - bojler jak się patrzy. Żem nawet zauważyła, że wyszedł z jakiejś chałupy. Biedne gospodarze. Pewnie im świniaka na raz połknął... Ja to już od zeszłego roku, jak się mnie pytają ile daję takiemu, to zaraz odpowiadam, że pindziesiąt. Sekund. A potem spuszczam Azora. Ale tak naprawdę to już dawno żadnego u mnie nie było. I dobrze. Wolę wierzyć, że jakiś spaślak w czerwonym kapturku przeciśnie się do mnie przez komin, niż jakaś chudzina zmieniła wodę w wino. Zresztą to i nawet ja potrafię. Tylko jeden taki czarnofutrzasty podkrada mi zapasy, twierdząc, że to jego produkcja.

Nawiasem mówiąc ostatnimi czasy nachodzi mnie on coraz częściej. Domaga się uwagi, twierdząc, że zabrałam mu elektorat. Gupolek mały. Zamiast lulać brzdąca, to sie sierściuch wtrąca. Niemniej, biorąc pod uwagę moją, jedynie na czas okołoświąteczny obecność, ma futrzak sporo racji. No i tym przechodzę do meritum.

Ponieważ (na szczęście!) absencja w mojej chałupce była aż nadto widoczna, czas bym zawiesiwszy kłódeczkę, udała się do mojego czarnego przyjaciela. Obiecał, że znajdzie dla mnie jakiś kącik. Gdzieś w pobliżu piwniczki ze specjalnymi specjałami. Ponoć szykuje jeden na specjalną - jak to nazwał - okazję. Dla jednego z odwiedzających mnie - tak mówił. Serio. Ale... więcej nie powiem, nie chcę mu wchodzić w paradę a wiecie, że on lubi organizować różne niespodzianki. Żeby tylko sołtyska przymknęła oko na jego wariacje. Będę musiała się do niej udać i wywróżyć, że jak nie, to... No. To będzie kibelek, jak raczył był wspomnieć mój przedmówca.

Ale - jako żem wróżka, to i coś się dla Was ode mnie należy. Zatem...

Widzę... widzę... widzę w mojej kuli postać opartą oooo... no o coś tam. Jest wyraźnie zadowolona, choć nieziemsko zmęczona. Podnosi coś do ust. Coś czerwonego. Soczystego. Sporego. To chyba jakiś... owoc. A obok druga postać. Rozgląda się. Jakby czegoś szukała. Może ławeczki, na której mogłaby spocząć w czas gorącego dnia z zimnym pszenicznym w ręku.
Widzę.... widzę... widzę postać siedzącą wygodnie w fotelu, trzymającą w ręku niewielki szklany przedmiot. Wewnątrz faluje coś bursztynowego. Postać jest uśmiechnięta. Nawet solidnie uśmiechnięta. Tak uśmiechnięta jak ja po kilku chochlach mojego owocowego wywaru...
Widzę... widzę... widzę... Ten Kret to się wszędzie wtranżoli...

Widzę... widzę... widzę... widzę sołtyskę naszej wsi, rzucającą w Kretowego gospodarza czymś żółtym, wygiętym. To chyba jakaś zmutowana truskawka. No bo co innego...?

Widzę... widzę... widzccc... wii... wchrrrr...

 

Babulu, Ty to masz wizje...
Za oknami śnieg, a u Ciebie gorące dni z zimnym pszenicznym

 

Oj - naprawdę niezłe wizje

 

Hej babuleńko, zima taka, że trudno tu do ciebie dotrzeć.

Jak już odgarniesz przy tych pochyłych płotach to może wrócisz do nas i coś wieczorem pomieszasz.
Dzisiaj taki szczególny dzień - piątek, trzynastego, czarne i figlarne kotki, to twoje wróżby powinny się sprawdzić (chociaż tak naprawdę to nieraz strach, gdyby się spełniły).
Zostawiam coś, co powinno ułatwić ci mieszanie, a może nawet wstrząśnięcie.

 

- Ej... ciii... To ja, Krecik...
- Daj spokój Kret, jej tu nie ma - Koń zarżał na całą chałupkę.

I faktycznie. Wróżki Grzegórzki tu nie było/nie ma. Bowiem babula, po odkryciu tajnej piwniczki Krecika, ponownie zapadła w sen zimowy. Ponadto, wiedząc ile zdążyła spałaszować, pobudka nie będzie należała do najprzyjemniejszych. Najchętniej sam, tudzież z pomocą Krecika zawiesiłbym kłódeczkę, może jednak jakiś przechodzący w pobliżu przedstawiciel tych sTAMtąd mnie w tym wyręczy. A WG, jeśli tylko nie wywieje jej na jakiś sabat, będzie gościnnie występować u Krecika. Oczywiście gdy się obudzi...

- Wiosną - szepnął Krecik
- Kreeettt! - Koń rżał od wejścia - chodźże no już...!
- Czekaj. Ktoś tu zostawił jakiś trunek...
- Ty to zawsze coś wypatrzysz.
- Sie ma ten wzrok, nie?
- Jestem wstrząśnięty...

 

Duet Krecika z Koniem jak zwykle nie zmieszany

 

Wróżko Grzegórzko - nie odchodź stąd ! Jeszcze niechcący pobłądzimy