zzizzie

Czasem mi się zdarza przymknąć oko na parę godzin

 

I to w takich dziwnych godzinach, hmm.
Uczucie jednak źle na ciebie wpływa

A czy ty przypadkiem nie jesteś z nocnej zmiany...?
Zawsze mnie peszy obecność na forum Władzy, która zwykle bywa w innych godzinach.
Swoją drogą mój ukochany czas to właśnie noc z demonami, upiorami i innymi gackami, więc się cieszę, że przynajmniej w ciągu tej polskiej nocy mogę tu trafić akurat na ciebie

 

Pracuję od rana, więc na forum mam czas wieczorami. Tak mi najbardziej pasuje.
A w nocy? Jak nie muszę wcześnie wstać na drugi dzień, to czasem posiedzę trochę dłużej

 

Bratnia dusza
Zwracam uwagę, że nie napisałam "bliźniak"

 

Bo bliźniaków jest zawsze dwoje. Przy większej ilości to już jakieś "raczki"

 

No niby fakt.
Ale nie myślałam, że to miejsce bliźniaka u twego moderatorskiego boku jest tak naprawdę zajęte
Raczki to za duże obciążenie dla rodziców, ja w to nie wchodzę

***
​

To ja dla odmiany mam coś bez piesków i grzybków - przepis na nietypowe bułeczki.
Ale najpierw słowo wstępne, a co

Wczoraj wróciłam do domu późnym wieczorem, zmęczona i – jak na mnie – raczej zdołowana, zdarza się.
Dopiero dziś rano zaświtało mi, że nie mam ani kawałka pieczywa, świeżego, mrożonego albo gotowego do wypieku.
Nie żebym koniecznie musiała na śniadanie pożreć jakieś pieczywo, ale kazali się odżywiać, to się odżywiam, za płatkami kukurydzianymi (i innymi) nie przepadam, a na przykład muesli musi trochę postać, żeby nabrać smaku.
Mogłam oczywiście coś sobie zamówić... ale nie przesadzajmy, zamawianie jednej nieszczęsnej bułeczki to jednak lekka przesada.
No więc postanowiłam przetestować coś, co wypatrzyłam (na blogu pewnej Melissy) już dawno temu – przepis na majonezowe bułeczki Amiszów.
To nie są właściwie bułeczki (rolls, buns), tylko biscuits (ale nie herbatniki, jak by się mogło wydawać) – pieczywko na proszku, nie na drożdżach, dzięki czemu po prostu błyskawiczne. Trochę w stylu irlandzkich scones. Melissa twierdzi, że stanowią świetny dodatek do zupy albo sałatki – ja zjadłam to zwyczajnie z masłem i okazało się wilgotne i puszyste. Trochę mi brakowało tego aromatu drożdżowego pieczywa – ale nie można mieć wszystkiego, za to szykowanie ciasta i pieczenie tych bułeczek zajęło łącznie 20 minut.
Spróbujcie kiedyś w sytuacji kryzysowej, kiedy całe pieczywo wam wyjdzie

Majonezowe bułeczki Amiszów​

​

Proporcje na 8 niedużych bułeczek.

- 2 szklanki mąki pszennej (może być np razowa, ja miałam tylko zwykłą)
- 1 łyżka (tak, łyżka, nie łyżeczka) proszku do pieczenia
- 1 łyżeczka soli (dałam czubatą)
- 1/4 szklanki majonezu (prawdziwego, nie jakiejś tam wersji "light")
- 1 szklanka mleka (co najmniej 2%)
- 2 łyżeczki cukru

Piekarnik rozgrzać do 190 stopni (termoobieg – pewnie ok. 175). Blaszkę wyłożyć papierem do pieczenia.
W większej misce wymieszać (na przykład taką rózgą do bicia piany) mąkę, proszek do pieczenia i sól.
W mniejszej misce tą samą rózgą połączyć mleko z majonezem i cukrem.
Wlać składniki mokre do suchych i mieszać, aż całość się połączy i nie będzie miała grudek (trwa to może minutę).
Łyżką (ciasto jest gęste i lepkie, nie da się go formować) wyłożyć na blachę możliwie równe porcje ciasta w odstępach – bo ja wiem – ze 3 centymetry. W miarę możliwości trochę wyrównać wierzch bułeczek, choć w sumie nie jest to konieczne.
Piec około 18 minut (z termoobiegiem oczywiście krócej, może 12-15) do lekkiego zrumienienia.

Bułeczki wychodzą może niezbyt kształtne, ale naprawdę sympatyczne, neutralne w smaku... i rzeczywiście pasowałyby do jakiejś zupki czy sałatki.
Więc polecam

 

Chwałą Ci za to, że jeszcze mierzysz w centymetrach, a nie w calach

 

Przeliczam, jeśli trzeba
To samo z tymi różnymi uncjami czy kwartami - wujaszek mi to przelicza, po co komu w PL takie dane

A te odstępy między bułkami to tak na oko obliczyłam wg własnej blaszki.

 

A dlaczego cukier jest mokrym składnikiem?

Byłam dzisiaj na grzybach ze starymi grzybiarzami i rzeczywiście wytłumaczyli mi, że zostawiane w ziemi nóżki gniją i psują tą świętą grzybnie Także dzięki wygłupom tutaj dowiedziałam się jak być bardziej prawilnym grzybiarzem

Ale do najważniejszej wiadomości... dzisiaj wróciłam totalnie wycięta do domu i jedyne na co mnie było stać to bezmyślne klikanie przycisków na pilocie od tv... w ten sposób przeglądając liste seriali na netflixie odkryłam, że mam tam nasze kucyki teraz już nic mnie nie powstrzyma

 

Cukier robi się mokrym składnikiem, bo się rozpuszcza w mleku
Zresztą czepiasz się i tyle

Czy twoi starzy grzybiarze odnieśli się jakoś do tematu fioletowego kucyka jako quada do poszukiwania grzybów wśród resztek gnijącej grzybni pozostawionej przez tych nieuświadomionych...?
Łomatko, jeszcze trochę tu poczytam i jak nic dosiadam kucyka i ruszam w las

Cooo?!
Kucyki na netflixie?!
Idę do nich napisać i zażądać zwrotu abonamentu

 

A od kiedy to gnijące resztki leśnych roślin przeszkadzają w tymże lesie? To jak nikt nie zerwie grzybka na czas i obgryzające go zwierzątka zjedzą sam kapelusz, to co - następnym razem nie ma już po co przychodzić w to miejsce?
A już niech tylko w tym lesie nie padnie jaki jeż czy inna sowa, bo wywoła reakcję łańcuchową i od takiego jednego martwego zwierzątka zepsuje się cały las.

 

Dylemat miesiąca... nóżkowa zagłada lasu
Z drugiej strony jak sobie stoi taka stara fujka fujka nóżka i ją śliamki żreją, a tam sobie nowy grzybek wyrośnie, to te ślimaki hyc na niego! I jak za dwa dni wrócę, to zamiast zdrowych małych grzybków będę miała ser grzybiarski!

 

Zgredek na posterunku

Ja mam pytanie tak na marginesie: jeśli leśne zwierzątko obgryzie trującego grzybka, to dołącza do tego odżywczo gnijącego podłoża, czy może zwierzątkom grzybki nie szkodzą...?

 

Trujące są niesmaczne, więc ich nie jedzą

 

A skąd ty wiesz, co smakuje ślimakowi...?
Badania ankietowe robiłaś...?

 

Jeszcze nie widziałam zjedzonego muchomora w lesie

Poza tym uznałam, że mój kot jest całkiem niezłym okazem ślimaka (takiego bez skorupki), a on z całej dżungli kwiatków na tarasie - do tych trujących nawet nie podchodzi, za to papirusa zeżarł połowe. Z tego co zostało sobie gniazdo zrobił (ptasie zapędy widocznie też ma)

 

A te takie bardziej podobne do jadalnych widywałaś zjedzone...?
Czekaj, z kotem na grzyby chodzisz?!
I ten kot tak na kucyku...?
Brawo ten kot
Aha, papirus jest jadalny, dobrze wiedzieć. Na wypadek, gdybym planowała wizytę w Muzeum Kairskim

 

Ja widziałem wiele razy.

Triss, ale od szukania trufli to są świnie albo psy. O kotach nie słyszałem

 

No a ten znowu o tych truflach
Była mowa o nóżkach przecież
Tych co tam gniją i robią jesień średniowiecza w grzybni

 

Czasem ciężko znaleźć niezjedzone

Te twoje to i kot wyczuje