Wierszem o życiu

Zakute serca

Kuje kowal żelazo gorące,
dzieło powstanie wspaniałe.
W ludziach zgasną uczucia gorące,
serca lodem zimnym się staną.

Dzieło powstanie wspaniałe,
kruszywo w stal się przemieni.
Serca lodem zimnym się staną,
nie ujrzysz w duszy słońca promieni.

Kruszywo w stal sie przemieni,
czułość przekuta ponad miarę.
Nie ujrzysz w duszy słonka promieni,
serca ze stali twarde i szare.

Czułość przekuta ponad miarę,
zmiażdżona dusz radosna otucha.
Serca ze stali twarde i szare,
żelazna duma innych nie słucha.

Zmiażdżona dusz radosna otucha,
dwulicową maską kowal się zachwyca.
Żelazna duma innych nie słucha,
zakute uczucia serc i wielka znieczulica.

Tenia

 

Mów do mnie.

Mów do mnie w myśli
Nikt nas nie podsłucha
W nocy odczytam
rano Cię powitam.

Mów do mnie czule
Kiedy się spać kładę
Widzę na łóżka brzegu
Myśli Twoje wysłane w biegu.

Słyszę Twe słowa bez dźwięku
Już znam radości i troski
Odpowiedź dostaniesz niezwłocznie
Gdy moje serce odpocznie.

Jesteś tu przy mnie
A jednak tak daleko
Tęsknię by nasza cicha poczta była pusta
A Twe usta dotykały moje usta.

Kea27

 

Przytul mnie

Przytul mnie
Każdego dnia,
O tej samej porze,
Z kawą,
Bez kawy,
Dla Twojego uśmiechu,
Dla naszej zabawy.
Dla naszego szczęścia
Oraz dla miłości,
Niech kwitnie uczucie
U bram zimy
Grzeje, naszych uczuć
Zaczątki.
Bez pośpiechu,
bez litości,
Ogrzewa jak lawa,
Co zalewa serce.
Nie utonę przecież,
Będę pławić się do końca,
Nie pozwalając wtargnąć
Tu żadnej rozterce.

chica

 

Utul mnie do snu,
Ukołysz delikatnie serce,
By spokojnie utonęło w Twoich ramionach.
Zabierz morze łez,
I przemień w ocean,
Pragnień...spokoju.
Złóż usta na czole,
Słodko szeptaj kołysanki,
Uszom spragnionym ciepła Twych słów.
I daj odpocząć,
Zamknąć oczy,
I przeszłość.
Usnąć.
Spuszczeniem powiek,
Wypuszczając marzenia...

Pita

 

nim noc

szepty traw
wygrane muśnięciem wiatru
unoszone trzepotem ptaka
zagubionego nad wodą
do ciebie płyną

wiosenny liść
niezerwany sztormami
gdy zeschnie
gotów
do napisania na nim
słów
do tej pory nieznanych

cichutkie wyznanie
wraca ku brzegom
zaczepione o kamień
czeka na twoje ramiona



Alina1948

 

Niebo pełne gwiazd

i znów jest tak...​

Może na niebie pełnym gwiazd,
Zawróci anioł jeszcze raz
I drogę znowu wskaże nam,
Jak na ścieżce Święty Pan.

Może na niebie uśmiechnie się,
Jeszcze jeden piękny dzień.
Ciemność zniknie za śladem szkła,
By już nie była taka zła.

Chciałbym byś znów poczuła coś,
Byśmy zrobili łzom na złość
I więcej wiać nie będzie wiatr,
Po którym jest aż tyle strat.

Zrozum, że bardzo kocham Cię
I tylko Twoje serce chcę.
A jeśli jesień zakryje dzień,
My rozświetlimy krwawy cień.

Może na niebie pełnym gwiazd,
Zawrócił właśnie anioł w nas
I prosi byśmy żyli znów,
Nie tracąc więcej wspólnych snów.

Cristof7

 

niegasnące uśmiechy

niegasnący wulkan uśmiechów
bez grzechu kokieterii
pozwala im wypełzać na twarz
poruszać ustami
kocha ja wszystkie
jak wygrany los na loterii

zapach róży
można w nich odnaleźć
potrafią kamień zmiękczyć
znaczą wiele więcej niż światło
mają w sobie więcej radości

niż samo słowo radość
lubi o nich pisać
czasem nawet wiersz stworzyć
anioły jej tego zazdroszczą
że zbytnio cenią ją za uśmiechy
ciepłych wzruszeń seledynowych
o kształtach północnej zorzy

jest mistrzynią
przyklejania ich do policzków
nawet słońce wie o jej istnieniu
bardziej niż kwiaty pieści nimi oczy
w swoim bukiecie ma ich bez liku

TES

 

Śniła mi się miłość
Tak to musiała być ona
Śniła mi się dzisiaj
Byłam zakochana
Choć twarz ledwo widziałam
I oczy przymrużone
Uczucie wystarczyło
Było wyjątkowe
Zapachu nie pamiętam
Dotyku też nie czułam
Lecz serce się radowało
Było uskrzydlone
Śniła mi się miłość
Nad ranem gdy świtało
Chciałam znowu zasnąć
Lecz się nie udało

-NN-

 

Prośba do losu.

Prosiłam o siłę , a życie dało mi
przeciwności losu abym stała się silna.
Prosiłam o mądrość , a los dał mi
problemy do rozwiązania.

Prosiłam o dobrobyt , a los dał mi
mózg i krzepę.
Prosiłam o odwagę , a los dał mi
problemy do rozwiązania.

Prosiłam o miłość , a los dał mi
ludzi w kłopocie aby im pomagać.
Prosiłam o pomoc , a dostałam
tylko przeciwności i bodźce do walki.

W życiu walka to jest to
czego nam potrzeba,
Jeżeli idziemy przez życie
bez walki stajemy się słabeuszami.

Dostałam od życia nie to co chciałam,
ale dostałam wszystko czego mi było trzeba.

an

 

Smak malin

wieczór wycisza życia hałasy
na niebie gwiazdy znów nas czaruję
wracając z pracy widzę co księżyc
tych zakochanych jak się całują

i nie zazdroszczę nawet przez chwilę
bo w drzwiach ramiona na mnie czekają
usta jak pieczęć potwierdzą tylko
że taką rozkosz na co dzień mają

lecz ja dziś gwiazdom się przypatrzyłem
bo jedna była odbiciem ciebie
szepnąłem całuj smakując usta
to był smak malin już jestem w niebie

wojtasek W

 

Filiżanka kawy

sączę wolno kawę
zapewne też pijesz
kawiarniane chwile
są takie niczyje

patrzę w kontur oczu
na dnie czarnej toni
zaciskam powieki
nie chcę łzy uronić

przełykam powoli
wspomnień smak gorzkawy
odżyły na nowo
w filiżance kawy

bjedrysz

 

Anatomia piękna - palce

Do nowych przemyśleń wieczór mnie skłania -
ile jest w Tobie do całowania.
Bo dajmy na to, spójrzmy na ręce -
niby przestrzeni nie jest najwięcej.

Ale niejedni stwierdzą bywalce -
w dłoniach jest miękkość i liczne palce.
I wbrew ludzkiemu to jest pojęciu -
już doliczyłem się ich dziesięciu.

A każdy taki w dłoni paluszek,
to skarb nad skarby - stwierdzić to muszę.
Bo Bóg na niebie, gdy Ciebie tworzył,
żebra nie użył - to palec boży.

I teraz właśnie, po lat dekadach -
a tu zaprzeczać mi nie wypada -
gdy Twóje palce dotkną mych warg,
próżno by czekać najsłabszych skarg.

Nawet, gdy jedziesz tam, do opery,
a ja zazdrosny tracę maniery,
to - gdy Twe palce twarz ma poczuje -
zazdrość ustami wyjść nie próbuje.

Bo usta wiedzą - w codziennej walce -
nie ma piękniejszych nad Twoje palce,
które są częścią cudnej osoby.
W kolejnym wierszu inne ozdoby

przybliżyć światu będę próbował.
Bylebym tylko siły miarkował,
gdyż Bóg w kreacji działał nieskromnie -
całą Ci piękną dał anatomię.

Galeon35

 

PROSZĘ PANA !

Ja naprawdę nie wiem już kim jestem, proszę pana.
Rano byłam szczęśliwa,spokojniejsza i szczuplejsza.
I jakoś wyjątkowo wcześniej dzisiaj rano wstałam,
a list do Pana sam układał się w strofy wiersza.

Niestety,od poranka zmieniłam się kilka razy-
samodyscyplina uleciała wraz z pisaniem Bóg wie gdzie.
A miałam przecież unikać kawy,czekolady no i wina.
Z wiekiem coraz więcej mam słabostek - pan to wie...

To miał być naprawdę bardzo spokojny dzień, proszę pana-
bez pracy, radia, telewizora, a nawet komputera.
Miały nie atakować mnie najświeższe newsy lawą zła.
A tu wszystko wzięło w łeb i znów stresuję się jak aniela !

Powinnam wypić wodę z miodem delektując się jej smakiem,
wsłuchać się w siebie i spojrzeć na życie łaskawym okiem.
Cóż,niestety,nie wyszło - a dzień był świadkiem moich błędów.
Noc je za chwilę pochłonie,ale nie umkną przed pańskim wzrokiem.

Próbowałam znaleźć w książce telefonicznej pański numer telefonu,
lecz niestety,ma pan numer zastrzeżony,więc starania nie powiodły się.
Pytałam ludzi,czy gdzieś w świecie się na pana nie natknęli ...
Nikt nic nie wie,więc pan chyba mieszka tylko w moim śnie.

A ja chciałam pana prosić,miły panie,by przywrócił mi pan sen spokojny,
dawny zapał,wiarę w szczęście,mądrość słów,co kiedyś poszły w las.
No i głowę pełną marzeń,zdrowie i bezpieczne jutro.
I dlatego właśnie piszę list do pana, panie Czas...

Barbara Leszczyńska

 

Proszę pani

Proszę pani..
Pani patrzy, jak pięknie latają słowiki,
a tam,tak pięknie kwitną goździki.
Pani słucha, jak szumi zimą morze,
szeleszczą drzewa w spruchniałej korze.
Niech pani usiądzie pod dębem,
tam gdzie przysiadają gołębie.
A jak już uspokoi pani myśli swoje,
niech pod niebo uniesie swą głowę.
I powie...
"Nie będę już myśleć i marzyć o Tobie!"

..::weraaa::..

 

Chyba nie chcę mieć nikogo.
Nie tęsknię wtedy
Za chwilami spędzonymi wspólnie,
Nie żałuję niewypowiedzianych słów,
Nie wstydzę się rzeczy,
Których mógłbym się wstydzić.
Nie boję się, że zranię
Słowami, czynami czy biernością.
Samotnością ranię tylko siebie,
Ale nie mogę zranić samotności.
Nie, kiedy nie mam nikogo.
I cisza wokół nieprzenikniona,
Jak pokój spowity gęstą ciemnością,
Jak twierdza nigdy niezdobyta.
Obie trwają przy mnie zawsze,
Obie niestrudzenie mi towarzyszą.

Ansgarius

 

Samotność

Wokół tyle ludzi,
wokół cały świat.
Zaufanie w Tobie wzbudzi,
uwierzysz,że to Twój brat.
Tolerancję swą pokażesz,
obsypiesz swym blaskiem.
Nie jedną noc przepłaczesz,
myśląc,że odciągał czarne chmury będąc słonkiem.
Wiele cudownych sytuacji stworzysz,
chcąc przemierzyć razem cały ląd.
Miłością obdarzysz,
to będzie największy Twój błąd...

misti1984

 

samotność we dwoje...

ona...nocami wiersze mu pisze
on śpi spokojnym snem...
ona... swe łzy zamienia w ciszę
by przeżyć kolejny dzień...

ona...mu rankiem śle pocałunki
on...a on je zbiera jak swoje
ona...słuchając bezmyślnie "dumki"

smakuje samotności...we dwoje...
więc mówię jej: nie, dziękuję ...

zwyczajna kobieta

 

Samotności, aleś ty przeludniona...

Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez
jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść
samotności...to najgorsza udręka, najcięższa tortura...


Nawet gdyś dzielny, życie cię zasmuci,
kiedyś poczujesz, co znaczy samotność,
bliscy zapomną, ojczyzna porzuci,
doświadczysz pustki, to życia brutalność.

Samotność nie jest z góry oznaczona,
rodzi się wolno, przysłania radości,
z czasem i dusza będzie zarażona,
leczyć ją trudno, wszak brak jej czułości.

Tak się zaczyna, bezkres czarnych nocy,
samotne ranki, gasnące wieczory,
nikt się nie zjawia, gdy wołasz...pomocy,
nie ma pociechy, choć w smutku tyś chory.

Twoja udręka, poprawy wciąż czekasz,
drżący dziś leżysz, samotność przeklinasz,
ciemność ogarnia, a ty nadal zwlekasz,
nie szukasz wsparcia, nowe nie zaczynasz.

Czarne godziny szarość dnia oznacza,
ból serce co dnia rozpaczą częstuje,
dziwna ta pustka mocno cię przytłacza,
samotność znowu każdy dzień smakuje.

Samotność bramą pragnienia jest śmierci,
bo śmierć to samotność i wolność ostatnia,
powoli dziury we wnętrzu twym wierci,
nie jest przyjazna, to nie dusza bratnia.

Samotność czasem jest czyimś wyborem,
zdąża daleko, tam szuka spełnienia,
opuszcza kraj swój, praca jej motorem,
nie ma ze sobą ciepłego wspomnienia.

Niektórzy ludzie przyszli na świat, by samotnie borykać się z
losem, ani to dobre, ani złe, takie jest życie...unikając ludzi
zamykają sobie to źródło radości, a nie zamykają źródła zgryzot.

Halina53

 

Straciłam mój własny głos wobec prostych prawd
Przybita niechęcią do ludzkich trosk i spraw
Zegary cofają się wciąż do starych ran
Boleśnie przemijam... od tak...

To cała ja
To właśnie ja
Królowa łez
Królowa strat

Chciałam pokochać Cię, ale nie wiem jak
Umiera się ten pierwszy raz
By zacząć liczyć lepszy czas
Jak mam otworzyć się na ten ból i strach
Rozpadnie się mój cały świat
Nie umiem, nie chcę, wolę tak...
Już wolę nie czuć nic

Przywieram do obcych ust
Myślę: szkoda nas
W rozpaczy odcinam coś
Nie czuć uciec trwać
Zmęczenie zniewala mnie
Nuda pcha do bzdur
Ciemność ciemność...

To cała ja
To właśnie ja
Królowa łez
Królowa strat...

Chciałam pokochać Cię ale nie wiem jak
Umiera się ten pierwszy raz
BY zacząć liczyć lepszy czas
Jak mam otworzyć się na ten ból i strach
Rozpadnie się mój cały świat
Nie umiem nie chcę wolę tak

Cała ja
Cała ja
Właśnie ja
Ja, ja

Jak mam pokochać Cię
Daj mi jakiś znak
Umieram dzisiaj pierwszy raz
By zacząć liczyć lepszy czas
Chciałam pokochać Cię ale nie wiem jak
Pokochać w sobie ból i strach
Ocalić życie mimo strat

Ocalić je
Ocalić nas
Ocalić nas...

A. Chylińska

 

Muzyka

Podkłady, bity, riffy.
Proste dźwięki.
Melodie.
Śpiew, wokal.
Tekst.

Piosenki z dzieciństwa.
Nie znaczące nic.
Przypominające jedynie modę czasów.
Wspomnienia z tamtych lat.
Osoby kojarzące się z piosenkami.
Ich twarze mam przed oczami.

Zwykłe, tandetne utwory o miłości już nie są mitem.
Ich tekst mogę dopasować do sytuacji,
które przeżyli inni.
Przyjaciele.
Ja sam.

(…) Muzyka jest częścią mnie.
Gra we wnętrzu mojej duszy.
Śmieje się i płacze.
Gdy mam chwile załamania, wątpliwości.
Puszczam „Stana” lub oddaję
hołd Freddie’emu.
Czuję wtedy ulgę i rodzę się na nowo.
Gdy mam dobry humor.
Słucham deszczu meteorytów –
mocnego brzmienia.
Krzyczę, wyrzucam z siebie
pozytywną energię.
Zapominam o wszystkim
i nie zważam na nic.
Korzystam także z szerokiego
wyboru jaki daje hip – hop.
Baunsujący styl i wesołe rytmy.
Pozytywne teksty.
Wczuwam się w tekst i bit
i rymuję razem ze squadem.

(…) Muzyka jest czymś pięknym.
Jest połączeniem poezji, słowa
z brzmieniem.
Z podkładem instrumentalnym.
Mogą istnieć bez siebie,
ale razem tworzą
niepokonaną całość.

dawidny

Słuchałem wczoraj Agnieszki