Wierszem o życiu

Jak łódź z połamanym masztem
Dryfuję po życia morzu wzburzonym
W oddali gdzieś cień portu majaczy
Bezpiecznego, otulonego blaskiem

Zda się na dłoni wyciągnięcie
Lecz dopłynąć nie lada osiągnięcie
Wciąż prądy z kursu spychają
Wiatry w plecy bez litości wieją

Czekam ... czekam na cud
Na samotnego rejsu kres
Na holownik, co trud podejmie
Dopłynąć ze mną, ster przejmie

Ostatni port przed nami ...

3.01.2013 Motylek

 

Kocham Cię,spokojnie,bez oczekiwania na słowo,co miałoby znów oczyścić nasze niebo,
kocham Cię dziko i namiętnie,lecz nie rzucam już wyzwania wiatrowi,słońcu,czy drzewom.
Nie mieżę potęgi,nie idę na wojnę,dumny z siły jaką daje mi obecność Twa,
teraz po prostu wiem,że jesteś ,spokój nas utula w marzeniu,nie będzie więcej galopów do złotych bram.
Nie będę szukał spełnienia w każdym Twym słowie,każdej minie,każdym spojrzeniu,
nie będę czyśćił rydwanu,by był gotowy do euforycznego pędu.
Dość duszenia powietrza swymi sztyletami,
dość palenia na stosie potęgi kochania.
Teraz tylko spokój,tylko ja i Ty,
bez słów,bez pytań,niech chwile codzienne same zdławią pięknem,najpiękniejsze sny.
Spójrzmy na swe dłonie,nie patrzmy do przodu,
spójrzmy w swe oczy,przeczeszmy uśmiechem włosy.
Zbliżmy się w parku na ławce,zbliżmy się pod trzystapiątką,
chodżmy na zakupy pod lewiatana żółtym logiem.
Zróbmy nawet niepyszną herbatę,posłuchajmy reaggemuzyki,
wynieśmy razem śmieci,ja zmyję naczynia.
Trwajmy tak zwyczajnie,tak prosto,tak z sobą,na dziś,
tym razem nie trzeba nam horyzontów wypełnionych po brzegi,rumaków i ptaków,nie trzeba nam nic.
Słodki syrop serc płynący,tym razem pozwólmy mu nas zaskoczyć,
niech płynie,jeśli chce,samoczynnie,bez pognania go w żyły w postanowieniu,że niby musimy się kochać.
Teraz niech czysty będzie nasz świat,nasze spojrzenia,tęsknoty,
niech nie będzie ukrytych odłamków niepewności,co nie można jej okazać głośno.
Nie pozwólmy myślom,by zabłądziły w krainie zasad i norm,
puśćmy je do piaskownicy,bawcie się myśli,nie wracajcie,my sami będziemy szczęśliwi,bo tak naprawdę cały czas to jest to.
Unosi się w powietrzu,w każdej kropli łzy tęsknoty naszej,
w każdym pustym kącie,gdy nasze ciała wołają w oddali,.
W każdym liściu,co samotny szuka schronienia,
w każdym głosie rozbawionego otoczenia.
Tak naprawdę kochamy się,lecz milczymy sobie,spojrzenie wyznaniem,i niech nie zmieni się.
A kiedy serce powie,co powie,powiesz to Ty,powiem ja,
nic nie zmieni się,bo nie ma etapów,tylko my!To jest nasz świat!

 

artrix

Twój post usunęłam, nieodpowiedni tekst na nasze forum.

 

Tylko my .

Dotykasz mnie ustami.
Podniecasz mnie słowami.
Ogrzewasz swym oddechem.
Czy kochanie Cię jest grzechem ?

Czy tworząc człowieka On wiedział,
że dar kochania będzie w nim siedział ?
Jeżeli kochanie jest pokutą na ziemi,
Chcę pokutować z Tobą od zimy do jesieni.

Kea27

 

„Na powitanie dnia „

Obłokiem białym na błękitnym niebie
płynę prosto do Ciebie .
Słońca złocistym promieniem
muskam delikatnie Twoją twarz.

Czy kiedy otworzysz zaspane oczy
uśmiech na powitanie mi dasz ?
Czy powiesz ,jak miło widzieć Cię?
Powiedz – a będzie to cudny dzień.

Pełen radości i miłości dzień
w sercu majem zagości
Więc uśmiechnij do mnie się
a smutki wnet odejdą w cień.

Wstawaj już ,bo szkoda dnia
Dzień Dobry ! – mówię Ci dziś Ja.

Niebieskooka-Basia

Mała prośba z mojej strony ... Oddajmy autorom, co autorskie Podpisujmy wstawiane wierszyki w miarę możliwości

 

Nie zostawiaj mnie

Nie zostawiaj mnie
Każda moja łza
Mówi, że wszystko to
Co łączy nas
Będzie trwało wciąż
Mimo przeszkód tych,
Które wokół są
Które ludzie źli
Wciąż rzucają nam
Nie zostawiaj mnie
Nie zostawiaj mnie
Nie zostawiaj mnie
Jestem ciągle sam
Pragnę z Tobą być
Choć przez chwilę sam
Pragnę oczu Twych
Widzieć jasny blask
Poczuć smak Twych ust
Dotyk Twoich rąk
Słuchać szeptów Twych
Spazmów głośny jęk
Nie zostawiaj mnie
Nie zostawiaj mnie
Nie zostawiaj mnie
A gdy przyjdzie dzień
Gdy świat skończy się
Pragnę wtedy być
Na odległość rąk
Blisko Ciebie być
Poczuć oddech Twój
Twego serca rytm
Pocałunków Twych
Niezliczonych moc
Czuć na ustach swych
Nie zostawiaj mnie
Nie zostawiaj mnie
Nie zostawiaj mnie

Rick

Mój nieznany losie,
Jak to uczyniłeś,
Dwa odległe serca
W jedno połączyłeś.
Wśród tysiąca innych,
Ją jedną widziałem.
Los tak chyba zechciał
Że ją pokochałem.
I dla mnie mój los
Zawsze był nieznany,
I serce pytało
Gdzie ten ukochany?
Góry Cię przyniosły
Wśród lata zieleni,
Jesteśmy jak widać
Sobie przeznaczeni.

Posty połączyłam,

SMOD_Atena

 

Niepamięć

Jeśli po takiej bliskości
jesteśmy sobie obcy
to znaczy
że nawet czułość
nie jest bezinteresowna
a między
na zawsze i na chwilę
miłość się przemknie
jak mysz
by zniknąć
w niebie niepamięci

- Tomasz Jastrun

 

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.

(fragment 1 Listu do Koryntian św. Pawła z Tarsu)

 

Czasem wiatr zdmuchnie
smutek przelotny,
Ciepłym tchnieniem znów dłonie ogrzeje,
I przegoni wszystkie kłopoty,
Więc dziękuję wiatrowi, że wieje.

Czasem deszcz o szyby zadzwoni
Mokra trawa kroplami lśni
Łzami łatwiej tęsknotę zasłonić,
Więc dziękuję deszczowi za łzy.

Czasem słońce w gonitwie do lata
Znowu ogród barwami roznieci
Pozapala iskry na kwiatach,
Więc dziękuję słońcu, że świeci.

No, a czasem się do mnie uśmiechniesz
Znikną smutki szaro – niebieskie
Stoisz w progu i słońce masz w oczach,
Więc dziękuję Ci za to, że jesteś...

- Czesław Miłosz

 

Nie opuszczaj mnie

Nie opuszczaj mnie
każda moja łza
szepcze, że co złe
się zapomnieć da,
zapomnijmy ten
utracony czas,
co oddalał nas
co zabijał nas
i pytania złe
i natrętne tak -
jak? - dlaczego? - Jak?
zapomnijmy je
nie opuszczaj mnie
Ja deszczowym dniem
ci przyniosę z ziem
gdzie nie pada deszcz
pereł deszczu sznur,
jeśli umrę, z chmur
spłynie do twych rąk
światła złoty krąg
i to będę ja,
w świecie ziemskich spraw
miłowanie twe
będzie pierwszym z praw,
królem staniesz się
a królową ja
nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
ja wymyślę ci
słowa, których sens
pojmiesz tylko ty,
z nich ułożę baśń
jak się serca dwa
pokochały na
przekór ludziom złym,
z nich ułożę baśń
o tym królu, co
umarł z żalu, bo
nie mógł poznać cię
nie opuszczaj mnie
Przecież zdarza się,
że największy żar
ciska wulkan, co
niby dawno zmarł,
pól spalonych skraj
więcej zrodzi zbóż
niż zielony maj
w czas wiosennych zórz
gdy księżyca cierń
lśni na nieba tle
i z czerwienią czerń
nie chcą rozstać się
nie opuszczaj mnie
Nie opuszczaj mnie
już nie będzie łez,
już nie będzie słów
dobrze jest jak jest
tylko taki kąt
mały kąt mi wskaż,
gdzie twój słychać śmiech,
widać twoją twarz,
chcę gdy słońca krąg
wzejdzie- być co dnia
cieniem twoich rąk,
cieniem twego psa
nie opuszczaj mnie


Jaques Brel

Przytul mnie

Najmilsza proszę przytul mnie
Tak bardzo bardzo tego chcę
Pragnę dziś poczuć ciepło Twoje
By rozgrzewało serduszko moje

Najmilsza proszę przytul mnie
Bo ja tak bardzo kocham Cię
Tak bardzo mi dziś Ciebie brakuje
Że jak cień po domu się snuje

Najdroższa przytul mnie proszę
Dla Ciebie swą miłość przynoszę
Przytul mnie do serca swego
I nie zostawiaj już samego

-Myśliciel

Posty połączyłam,

SMOD_Atena

 

Boję się, że nie zdążę nacieszyć się nami ...
Że wszystkie plany nie będą nawet marzeniami ...
Telefon nagle zamilknie na wieki ...
Zostanie pytanie: znudził się czy zamknął powieki? ...

Jak mam powiedzieć co czuję, nie używając słów wielkich?...
Jak wytłumaczyć swój strach, troskę?...
Zostawisz mi tylko kilka wspomnień maleńkich?
Łez, pytań bez odpowiedzi paczuszkę?

Nikt mi nie powie co naprawdę się stało ...
Nikt nie odpowie na pytania ...
I nikt się nie dowie, ile we mnie umarło ...
Nic nie ukoi zmartwienia ...

P.S. Rozdział zamknięty ...

Motylek

Dobranoc

 

Bądźcie pozdrowieni nadwrażliwi
za waszą czułość w nieczułości świata
za niepewność wśród jego pewności
Bądźcie pozdrowieni
za to, że odczuwacie innych tak, jak siebie samych
Bądźcie pozdrowieni
za to, że odczuwacie niepokój świata
jego bezdenną ograniczoność i pewność siebie
Bądźcie pozdrowieni
za potrzebę oczyszczenia rąk z niewidzialnego brudu świata
za wasz lęk przed bezsensem istnienia
Za delikatność nie mówienia innym tego, co w nich widzicie
Bądźcie pozdrowieni
za waszą niezaradność praktyczną w zwykłym
i praktyczność w nieznanym
za wasz realizm transcendentalny i brak realizmu życiowego
Bądźcie pozdrowieni
za waszą wyłączność i trwogę przed utratą bliskich
za wasze zachłanne przyjaźnie i lęk, że miłość mogłaby umrzeć jeszcze przed wami
Bądźcie pozdrowieni
za waszą twórczość i ekstazę
za nieprzystosowanie do tego co jest, a przystosowanie do tego, co być powinno
Bądźcie pozdrowieni
za wasze wielkie uzdolnienia nigdy nie wykorzystane
za to, że niepoznanie się na waszej wielkości
nie pozwoli docenić tych, co przyjdą po was
Bądźcie pozdrowieni
za to, że jesteście leczeni
zamiast leczyć innych
Bądźcie pozdrowieni
za to, że wasza niebiańska siła jest spychana i deptana
przez siłę brutalną i zwierzęcą
za to, co w was przeczutego, niewypowiedzianego, nieograniczonego
za samotność i niezwykłość waszych dróg
bądźcie pozdrowieni nadwrażliwi

kea to są twoje autorskie wiersze?

Dobranoc

 

Nadzieja

Dokąd biegną me myśli,
wytchnienia szukając ?
Dokąd zmierza Twa ręka ,
adresu nie znając ?

Już cicho , cichutko ,
wszystko jest przed nami.
Dotkniemy bram raju,
gdy będziemy sami .

Kea27

 

Przyjdź do mnie

Przyjdź do mnie
Przyjdź do mnie teraz
Gdy dla Ciebie swe serce otwieram
Przyjdź do mnie i powiedz:
,,Bez przerwy myślę o Tobie”
Przyjdź do mnie teraz
Bo tak bardzo tęsknie nieraz
Przyjdź do mnie, Ci pokażę
Co możemy zrobić razem.

nenufar

 

Czuję do Ciebie słabość,
I szaleje za Tobą kochana.
Chciałbym być zawsze przy Tobie,
Kiedy jest Ci źle i czujesz się sama.
Chciałbym spędzać z Tobą chwile,
Te radosne i te nie miłe.
I nimi wszystkimi,
Karmić w moim brzuchu motyle.
Razem z Tobą iść przez życie całe,
I budować je tak aby było wspaniałe.

Michał

 

James Joyce

* * *

Zmierzch, z ametystu przemieniony,
Niebieski jest, ciemnieje;
Latarni blask bladozielony
Rośnie wśród drzew alei.

W starym pianinie pieśń rozbrzmiewa
Powolna; godna, miła;
W klawisze żółte zapatrzona
Głowę ku nim skłoniła.

Myśl błądzi, dłonie zasłuchane,
Oczy wielkie i czyste...
W zmierzchu niebieskim, ciemniejącym
Światełka ametystu.


Dobry wieczór

 

„Optymistycznie żyj”

A teraz wstań i spójrz na świat
bez tych łez,
co przesłaniały jasny obraz
rzeczywistości Twej.
Patrz na życie jak na dar,
który został Ci ofiarowany.
Podziękuj za dobre momenty,
które Cię spotkały.
Nie wracaj do przeszłości,
która Cię raniła,
nie warto tracić życia
by trwać w minionych chwilach.

Vexi

Hej

 

A gdyby tak zapomnieć te samotne chwilę
i popłynąć z wiatrem ,z biciem naszych serc
w stronę twoich drzwi one stały kiedyś mi otworem niczym księga mrocznych zaklęć
w rękach wiedźmy na bursztynowym szlaku twojej duszy
przez wieszczkę wyznaczony naszego życia cel

nie bój się nie zabiorę ci marzeń

Zapomnij więc proszę że los wyznaczył nam czas
że los wyznaczył nam cel
bo mamy tylko przeszłość i ten dzień
Popatrz tam w przyszłości świeci słońce
Ono wskaże ci drogę do mnie.

nie bój się nie zabiorę ci marzeń

Śmiej się wiec gdy myślisz o mnie
niech oczom twym towarzyszy ciepły trzepot rzęs
Niech całują cię motyle, niech płynie miodem rzeka
wprost do twego serca,
Śpiewaj śmiejąc się do chmur
Poparz w górę, w obłokach zanurz się .

nie bój się nie zabiorę ci marzeń

Zapomnij więc proszę że los wyznaczył nam czas
że los wyznaczył nam cel
bo mamy tylko przeszłość i ten dzień
Popatrz tam w przyszłości świeci słońce
Ono wskaże ci drogę do mnie.

nie bój się nie zabiorę ci marzeń...

Penthagram

 

...codzienność, tak z pewnością znasz to, raz bezczynność, czasem senność, czasem brak wolnej chwili...

Codzienność... dzień za dniem umyka niepostrzeżenie... świat żyje w ciągłym pośpiechu... wpadłam w ten rytm... brakuje mi czasu na ta sferę wewnętrznego spotkania z Sobą... właśnie tutaj... bo tu jest jakaś połowa mnie... nie mieć czasu tu pisać, to w pewnym sensie, nie mieć czasu dla siebie...
nie wiem gdzie umyka mi czas
wszystko gdzieś gna
ucieka dzień za dniem
brak chwili aby zatrzymać się
zastanowić się nad życiem
pomyśleć o czymś skrycie
mieć czas tylko dla siebie
popłynąć myślami po niebie
pospacerować po górach
poskakać po chmurach
ponurkować w strumyku
zatrzymać się na chodniku
zatrzymać się po prostu w tym biegu
nie bacząc na nikogo innego
zatopić się we własnym ja
wyruszyć w podróż we własny świat.

Vexi

 

Wczoraj

Wczoraj
zostawiłam siebie samą
w pajęczynę myśli uwiązaną
że wszystko to nic płakałam

Potem
kilka słów jak te promienie
i pospadały gdzieś kamienie
a nic to jednak tak wiele

Nocą
myśli na papier spłynęły
i demony z furią odfrunęły
sen przykrył strudzoną głowę

Dzisiaj
odnalazłam samą siebie
zajaśniało słońce na mym niebie
i wszystko wyjaśni czas...


Iwona


Dobranoc