Wierszem o życiu

Zacałuj

Zacałuj mi lęki i drobne zmartwienia,
pochowaj w kieszeniach rozterki.
W kaszmirze twych dłoni mrok w światło się zmienia,
a życie znów staje bezcennym.

Bądź wierszem co rano ze snu mnie wybudzi,
otworzy nadzieję na jutro.
Gdy noc zechce wiarę zbyt mocno wystudzić,
nie pozwól w maraźmie...

magda*

 

Chociaż biegnę przed siebie
Serce przestało bić
Tak trudno jest
Być przedmiotem w torebce tylko na gorsze dni
A wymarzyłem sobie dom gdzie Ty i Ja
Zbudujemy silną więź
Ulokowałem gdzieś na giełdzie uczuć nas
Wzbijałem się
A sięgam dna

Pomyliłem się jeszcze raz
A nie da w dłoni zamknąć się dwóch dzikich serc
Nazywam się winny, bo cokolwiek zrobiłbym
Już nigdy nie będę właśnie tym z kim chciałaś być

To że kiedyś odejdziesz, to jak rzucić na stół w kasynie los
Spoglądałaś niepewnie, kiedy mówiłem wprost
Że mamy szczęście, znaleźliśmy siebie już
Tak jak dusze dwie co łączą się na zawsze
Nagle niebo spada w dół
Zabierasz wszystko
Zabierasz wszystko

a pomyliłem się jeszcze raz
A nie da w dłoni zamknąć się dwóch dzikich serc
Nazywam się winny, bo cokolwiek zrobiłbym
Już nigdy nie będę właśnie tym z kim chciałaś być

Tylko nam zdarzyło się pokochać od tak
Już tylko nam, gdy cała reszta inny ma plan
Chciałaś aleją prawd, tak powoli pójść
Ja autostradą kłamstw, leciałem, gnałem bez tchu
I tu stajemy nadzy na przeciw faktom
Ty już nie czujesz mnie
Nie potrafisz unieść tego już dawno
Jedyne wyjście - stać się kimś innym
Cokolwiek zrobię, nie zmienię nic
Jestem winny

a pomyliłem się jeszcze raz
A nie da w dłoni zamknąć się dwóch dzikich serc
Nazywam się winny bo cokolwiek zrobiłbym
Już nigdy nie będę właśnie tym z kim chciałaś być

a Pomyliłem się jeszcze raz
A nie da w dłoni zamknąć się dwóch dzikich serc
Nazywam się winny bo cokolwiek zrobiłbym
Już nigdy nie będę właśnie tym z kim chciałaś być


M. Mijał

 

Dwa serca

zobaczyć serca niczym lustra dwa
to forma i treść siedząc vis a vis
kto duszę budzi paletą tych barw
już dzisiaj to wiem , miał dużo racji

niech zniknie cisza zmarzniętych twarzy
w pustynnym deszczu znikną złudzenia
z ram wyjdą na świat barwy pejzaży
opuszczą gniazdo rącze marzenia

wierzby ożyją bijąc pokłony
otulą światłem, co płynie od łąk
pomogą wnet wstać ludziom schylonym
wreszcie odnaleźć swój życiowy kąt

płyniesz przez życie zanim nie zaśniesz
kochasz i cierpisz, znajdując swój brzeg
niech twój promyczek nigdy nie zgaśnie
bo jest gdzieś miłość , gorąca jak chleb

zefir

 

Mapy

Wszystkie blizny, Twoje, moje
Niegdysiejsze krwawe rany
Są mapami dawnych wojen
Tych toczonych z samym sobą

Ale cud mądrości sprawia
Ze nie patrzę już przez ramię
Lecz codziennie się odnawiam
Bo któż to uczyni za mnie?

K.C. Buszman

 

Ot życie.

Trzeba próbować życia
i ze swym losem się zmierzyć,
by nie żałować czegoś ,
czego nie udało się przeżyć.

Trzeba marzyć,
bo marzenia są miłe i cudne.
Przekraczać granice,
korzystać z okazji , bo powtórki są trudne.

Kea27

 

Ech życie...

Ech,całe moje życie
to jeden problem wielki,
nie zniknie on tak sobie
bo to są jakieś gierki.
Los ciągle ze mną igra,
zabawia się do bólu,
poczyna straszny chaos
jak w dużym pszczelim ulu.

Nie mogę żyć spokojnie,
bo nie ta dla mnie droga,
nie może być za prosta
i niezbyt też uboga.
Wciąż musi być zakrętów
praktycznie co nie miara,
a w mojej duszy siła
i przeogromna wiara.

Wierzę, że mnie już dzisiaj
nic bardzo nie zaskoczy,
choć zakręt niewidoczny
daleko widzą oczy.

Mirosław Sokół

 

Ach życie...

Bo życie to radości momenty
Przeplatane latami smutku
Gdy zaczyna układać się powolutku
Przychodzą zaraz życiowe zakręty.

Bo życie to słońca promienie
Oraz nocne rozmyślania
Gdy gryzie i dusi sumienie
Szans niewykorzystania.

Bo życie to wiatru całusy
I dotyk mgieł i skinienia
Czasu, który każdego skruszy
Zacierając wspomnienia.

Bo życie marzenia prostuje
Posyła na ścieżki niezbadane
Albo przyspiesza, albo hamuje
Więc nie czuj się jego panem.

marco1105

 

Ścieżki życia...

Każdy idzie swoją własną drogą,
czy mu w życiu jest dobrze czy źle,
własne ścieżki przez życie go wiodą,
czy zabłysnął gdzieś, czy znalazł na dnie...

Nasze ścieżki są różnie usłane,
mogą ścielić je kolce lub róże...
zawsze można wyruszyć w nieznane,
by nie wdepnąć znów w życia kałuże...

Prostą drogą przez życie swe kroczyć,
jego sens tylko znaleźć istotny,
aby nic nas nie mogło zaskoczyć,
każdy uśmiech był zawsze pogodny...

Tylko chwil się właściwych nauczyć,
może takich co radość nam dają,
wszystkie smutki swe z życia wykluczyć,
one tylko na miłość czyhają...

Nie jest łatwo iść dumnie przed siebie,
i wyboje życiowe omijać,
kiedyś los się uśmiechnie do Ciebie...
dobra aura znów zacznie Ci sprzyjać...
TAMISS

 

Wsparcie

Trudne chwile, ciężki okres
Tylko siłę na to mieć
Z losem stanąć w twarzą w twarz
Przetrwać to, co jest mi pisane
Lecz nie dam sobie sama z tym rady
Potrzebne jest mi wsparcie dodanie otuchy
Świadomość, że ktoś pokłada we mnie nadzieje
Tak będzie mi łatwiej i śmiało pójdę do przodu
Nie będę się lękać, gdy jesteś obok
Twój uśmiech wystarczy on przepędzi czarne chmury
To nie tak dużo a dla mnie znaczy wszystko
Trudne chwile, ciężki okres
Szybko miną depresję odpędzę
Twoja pomocna dłoń to jest mój schron

Izabela M

 

Spacer.

Pójdziemy jeszcze na spacer Miły
Ja będę Tobie mówić nowiny
Ty będziesz bardzo wszystkim przejęty
Oprę swą głowę o tors napięty.

Wszystko dokoła stanie w swym pędzie
Powiem Ci nawet co potem będzie
Ciała żar podsyci , serca spłoną majem
Płonąc znajdziemy siebie na wzajem.

Powiedz mi Miły czy to się zdarzyło ?
Czy tylko we śnie mi się przyśniło.

Kea27

 

Miła moja

Miła moja czy to sen.
Pod powiekami Twój obraz jawi się.
Włosy blond rozwiane przez wiatr.
Twoje oczy niebieskie, rozmarzone,
piękniejsze niż bezchmurne niebo.
Przy Tobie odpocząć chcę.
Poczuć dotyk Twoich delikatnych rąk.
Nie żałuj pocałunków,
gorących jak płomień.
Moje serce uratuj, odmień.
Podaj Twoją najdroższą, spracowaną dłoń,
i prowadź na ścieżki nieznane.
Nie straszne nam burze, nieznany ląd,
gdy razem mocno się trzymając,
popłyniemy pod prąd

Gabi Wiersze.

 

Czasami tak jest
Że masz to co chcesz
Tonację harmonię
Melodię i wiersz
Niby nic
Zwykła rzecz
Życia nić
Prostych marzeń spełnienie
Może nie

Bo bywa i tak
Choć znasz rytm i takt
W znajomym akordzie
Pojawia się fałsz
Niby nic
Ledwie ślad
Może kiks
Może tylko złudzenie
Może nie

A potem lęk
A potem strach
Ciężkie spojrzenia
I smutek bez dna
A potem strach
A potem lęk
Twych kroków echa
Gasnący dźwięk

To nie tak miało być
Każdy gest twój wystarczał by żyć
Drgnienie rzęs serca puls
Ciepło rąk czułość ust
Oddech twój
To miało być nie tak
W twym uśmiechu był cały mój świat
W twoich dłoniach mój sen
W twoich oczach mój dzień
Zaklęty skarb

Lecz bywa i tak
Że zrywa się wiatr
Rozwiewa wspomnienia
I zmienia ich smak
Niby nic
Czasu znak
Żaden wstyd
Może tylko pragnienie
Może nie

I znika strach
I znika lęk
Chociaż ból głowy
Doskwiera jak cierń
I znika lęk
I znika strach
Choć cień goryczy
Na sercu masz

To nie tak miało być...

M.Bajor

 

Czy to sen?

Nie wiem gdzie...w jakim miejscu...
Jestem na dnie...
Gdzieś błądzę...upadłem bardzo nisko,
A być może...pogrążam się we śnie?
Nie...to niemożliwe...
życie to nie sen...żadne marzenie...
To łza, za łzą...rana, za raną...
A póżniej...pustka...martwe spojrzenie...
Przynoszące ból...
Już nigdy nie zobaczyć...nie przytulić...
Tak wszytsko zmierza ku końcowi...
Marzenia,pragnienia...nie wystarczają, by ból ukoić...
Zrozumieć...w końcu wiedzieć "dlaczego?"
Następnie...niby się pogodzić...
śmieszne słowa...prowadzące do udawania...
Każdego uśmiechu...słowa dobrego...
Stwarzanie pozoru...szczęśliwego,
A w środku...żal,smutek...i złość!
Na całe życie...otaczający świat...
Na całą moją głupotę...i marność!
Koszmar...gdzieś błądzę...
Budzę się...
Czy to był tylko sen?

Monikosik

 

Po księżyca srebrnym promieniu
Spłynął anioł, przysiadł na kamieniu
Twarz w dłoniach skrył
Nad losem swym zapłakał

Skrzydła zwisały tak smutno
Pióra opadały na wąwozu dno
Mały motylek mu je opatrzył
Łzy skrzydełkami osuszył

Choć sam z bólu konał
Anioł wkrótce się przekonał
Dwojgu raźniej na świecie
Co go pokryło szczęścia kwiecie


Zrządzenie losu splotło dwa istnienia
Tak różne, niby nie do pogodzenia
A jednak w tych ciałach dwóch
Jedno serce biło, jeden żył duch

Dziś anioł znów samotnie fruwa
Motylek na kamieniu na niego czeka
By skrzydełka połamane uleczył
Łzy z czułością osuszył, scałował, utulił

Dusza go boli na pół rozdarta
I serca krwawi połowa marna
Czeka na cud, na przychylność losu
Czeka wiernie ... nie zadaj mu ciosu ...


Motylek

 

MOTYLEK PO KIELICHU...

motylek barwny duszek
zapylający kwiatuszek
za co dostaje w zamian
słodkiego nektaru dzban

a gdyby motylka nie było
to co by się wydarzyło
więdły by smętnie kwiatki
mając zamknięte płatki

patrząc na taniec motyli
i kwiat gdy płatki rozchyli
nasuwa się porównanie
tak robią z panami panie

ona przebrana w kwiatek
wabi kolorem szatek
on biorąc przykład z motyli
nad jej kielichem się chyli

zdzisław

 

Żartowniś

Dowcip mam tak wyostrzony,
że bez skutku szukam żony.
Każda na coś się obraża,
prędko czmycha spod ołtarza.

To na auto, że nie jeździ,
innej coś tam ksiądz nabredzi.
Winy moje przeolbrzymie,
aż je trudno ująć w rymie.

Widać gdzieś postanowiono,
bym odnalazł przeznaczoną.
Jesteś dla mnie cud dziewczyną,
ale jak mam skończyć z kpiną?

Może będzie dobrym znakiem
rozwiązanie proste takie:
uczysz dzieci co interwał,
to mnie oducz grać na nerwach.

abranski

 

Motyl i róża

Niedobra dlaczego swój kielich zamykasz,
gdy tak delikatnie twych płatków dotykam?

Bo ja bym chciała byś został tu chwilę
Odlecisz, gdy dotkniesz. Jesteś motylem.

Ale czy nie chcesz bym w kielich twój wniknął?
Nie chcesz, abyśmy się zlali w symbiozie,
jak to pisane od wieków przyrodzie?

Chcę byś skrzydłami mnie smagał czule,
abyś mnie bawił i został tu dłużej.

Ja skrzydełkami twe płatki popieszczę
i drżenie wzbudzę i rosy troszeczkę.
Zobaczysz jak pięknie jest być z motylem.
Otwórz swój kielich, bądź dla mnie miła.

Róża swe płatki rozchyliła
i motyl zszedł lekko do kielicha.
Drżą róży płatki i rosa spływa.

Zaraz odleciał motyl w nieznane,
a róża patrzy i wzdycha za nim.

zielonaDana

 

....[Drwina]...


Jest taka chwila, której nigdy się nie zapomina
Jest taki dzień, co zapada w naszych sercach jak cierń
Stracić bliską osobę to nie jest żart
To nie jest szczęśliwe rozdanie kart
Los z nas drwi, szansy nam nie daje
Lecz każdy z nas silny musi być
I z losu także zacząć sobie drwić...

słońce352

 

Chwila

Chwile
Dlaczego tak trudno cieszyć się chwilą
może dlatego,że wokół nic się nie zmieniło.
Tak powie człowiek co mało widzi
nie zauważa kolorów bieli czerwieni.
Żyje się tylko chwilą
jest ona perłą wśród godzin i minut.

Nic tak samo się nie zdarzy
nie powtórzą chwile
pozostały wspomnienia
musi być miejsce na nowe inne.

Nie trzeba na nie czekać
ona przyjdą same
wejdą pobędą
poczekają aż je zauważysz.
Chwile ulotne jedyne
je zapiszesz do księgi.

Jolanta555

 

Na co komu dziś ..wczorajsza miłość

...
Na co komu dzis
wczorajsza miłość
ta dawna
wyśniona
wymarzona
z bajek stron
Na co komu wstecz
patrzenie
ulotne marzenie
emocjonalny szept
Nie mogę Ci
wiele dać ..
no może ..niewiele
Bądz ..
ciepło weż
daj ..
spełnij marzenie
Zostań ..
wspomnieniem ..
barbara66