W oczekiwaniu na kolejne GT

Zupełnie bez związku z jakimkolwiek tematem, na miły dalszy ciąg soboty (oraz niedzielę):

​

 

ooo to widze ,ze mamy podobne szczescie .Tobie siadl odkurzacz a mi poległ stary-noge złamal....chcial przed kwietniowym wyjazdem do Francji sobie dorobic i w pierwszy dzien noge zlamal....mlotem do betonu noge przedziurawil tak ze zlamal 2 kosci srodstopia i rane dosyc spora mial do szycia....buty z blacha tylko pech chcial ze mlot akutat trafil tu gdzie blaszka sie konczyla....i 5 tygodni w ortezie takiej gipsowej bedzie pomykał o kulach ... malo klopotow z ojcem bylo to jeszcze sie stary rozłozyl...ojciec z udarem i krwiakiem w mozgu w szpitalu lezy a stary w gipsie w domu .... ehhhh

Zuza fokełka lepsiejsza

 

O rany, to fajnie masz
Teraz może już być tylko lepiej.... no, chyba że w przedszkolu jaki rotawirus znowu zmutuje

 

wypluj... Kuba odpukac zdrowy ...tylko jedna wizyta u dentysty we wtorek go czeka i zdrowy jak rydz...tran pije i jakos udaje sie nam w zdrowiu utrzymywac.ja za to do roboty sie udaje....szalu nie ma i nie ma sie czym pochwalic .... ale licze na to ze to chwilowo i przejsciowo

 

Foczek cudny

Potrafisz pocieszyć

Gratki pracy.
Ale chłopa w gipsie serdecznie współczuję.
Może do mamusi go zawieź?

Ja dzisiaj nie sprzatam, ale radośnie choruję

 

Zła nie ma czego gratulowac bo praca bardzo odbiega od moich oczekiwan i ambicji ...
chlopa mi zal nie byl az tak niegrzeczny zeby cierpiec podwojnie

 

Ania głowa do góry
Jaka by ta praca nie była to dobrze,że jest, myśli oderwiesz i trochę kasy zarobisz
Łukasz wyzdrowieje nawet się nie oglądniesz i do pracy pojedzie póki co w domu i pomoże i Kuba sie nim nacieszy
a za tate trzymam mocno kciuki
zawsze po deszczu wychodzi słońce i u Ciebie tak będzie
nawet z krzaczorów mnie wyciągnęłąś

 

Są chwile, że każda praca, która da chleb jest dobra.
Pracując będziesz się na spokojnie rozglądać za czymś lepszym.
Też nie mam pracy, która zaspokajałaby moje ambicje i pewnie tak zostanie.
Ale pracuję, zarabiam i mam na utrzymanie.

Mam nadzieję, że chłop jest cierpliwy i nie da Ci popalić.

A Ania tu ma rację. Przynajmniej Kuba się tatą naciesz

 

Mieszkam w bloku, niestety tylko na pierwszym piętrze

Ania to zdrowia dużo dla męża i taty żeby szybko doszli do siebie

 

Tak ,tak ja to wiem ... tylko troche za duzo na glowe sie zwaliło na raz...i to w najmniej odpowiednim momencie -jak to zazwyczaj bywa ..
spoko ,5 tygodni w gipsie to nie pol roku -szybko minie i jakos sie wszystko posklada do kupy . Kuba na weekend u tesciowej - o dziwo zaczela sie angazowac .nie chce zapeszac ale licze na poprawe relecji ,moze nie koniecznie ze mna ale chociaz z Kuba.oby do kwietnia

Marrylan dzieki

 

wiemy, bo jak się wali to zawsze nie w tym momencie co trzeba
Dobrze dla Kuby,że babcia sie zaczęła nim interesować
wycałuj Natalkę i Kubę jak wróci
Ciebie też mocno całuję
dasz radę

 

dziekuje Ania-buziak

 

Siła złego na jednego jak to mówią
Strasznie dużo się na Ciebie zwaliło oby ten zły czas jak najszybciej minął tego Ci z całego serca życzę
Chorym życzę dużo zdrowia a Tobie satysfakcji z wykonywanej pracy
Dasz radę

 

Monika dziekuje.tak to bywa zazwyczaj ,ze jak sie psuje cos to lawinowo.ja to sobie rade daje ,Łukasz tez.gorzej z ojcem bo schorowany oprocz tego co pisalam wyzej to ma problemy z serduchem i cukrzyce.wystraszylismy sie wszyscy bardzo.szczere mowiac to po telefonie mamy nogi mi sie ugiely.
na szczescie tak to bywa ze zle czasy sie koncza i nadchodza te pomyslne.trzeba przetrwac ,zagryzc zeby i przejsc do tego nastepnego lepszego etapu

 

witam

Zycie twojemu tacie szybkiego powrotu do zdrowia jak rrowniez mezowi..... zawsze po nocy przychodzi dzien...... tak gdzies slyszalam

U mnie jest czarna noc..... i jeszcze dlugo sie nie rozjasni

Pozdrawiam wszystkich

 

To dla Wszystkich, ktorzy czekaja na lepsze jutro

​

 

Aniu zdrowia dla taty i dla chłopa, a tobie dużo siły i coby zza tych chmur jak najszybciej wyszło słońce! Trzymaj się

 

wspolczuje Ci bardzo....kiedyś sie i Tobie rozjaśni...ten etap po prostu trzeba przezyc...taka kolej rzeczy niestety
u mnie poki co przestrach i obawy i mam wielka nadzieje,ze to jeszcze nie czas na smutek i rozpacz.

 

Z własnego doświadczenia (niestety): część tej nocy nigdy nie znika... a może po prostu życie staje się inne, tak nieodwracalnie inne.
Ale po jakimś czasie człowiek się uczy cieszyć się przeszłością, tym, że ta przeszłość była i zostaje z nami na zawsze w postaci wspomnień.
Trzymaj się jakoś - wiem, że to niełatwe.

 

Bardzo ciezko ten etap przezyc , ta rozpacz , smutek, pustka w sercu nie pozwala normalnie funkcjonowac. Nikt nie przypuszczal ze tak niespodziewania moj tata od nas odejdzie
Mam nadzieje ze twoj tata jeszcze bedzie mial duzo czasu by pobawic sie z wnukami