Raszple 50+

Alu, ja mam latane codziennie, ale wracamy do tematu...
"Nazywam się Antonina, a to mój brat Antoni...kto wpadł na taki pomysł, żeby dać nam takie same niemal imiona? I nie rozumiem, dlaczego jesteśmy ubrani w takie same kolorowo ubrania. Nie lubię niebieskiego, a wszystko wokół jest w tym odcieniu, nawet bramka...nawet nasze cienie...Nie chcę podlewać kwiatków, wolałabym poskakać na skakance. Ale cały czas zastanawiam się co jest za bramką, nie jest chyba zamknięta...może spróbuję wyjść z tego niebieskiego ogrodu?

 

Witam w niedzielę. I znowu latam , ale trzeba się odwiedzać. Pewnie wrócę wieczorem. Miłej niedzieli...

 

Nieźle...jest poniedziałek wieczór...na prawdę nikogo nie ma? Wszystkie gdzieś latacie? Nawet Księdza nie ma... Ciekawa jestem Waszego kolejnego obrazu...

 

Ja jestem Aniu Ksiądz po niedzieli liczy tacę a reszta dziewczynek gdzieś się zapodziała
Co to za poezje wypisujesz? Nie bardzo wiem o co chodzi Buziaki zostawiam i zmykam :* :* :*

 

Ja dzisiaj wstałem o 11, potem odkurzanko, wykład od 13:15 do 14:45, z 2h czasu wolnego na takiej jednej aplikacji której nie mogę podać nazwy bo nie jest BigPointu a na końcu przez resztę dnia nadrabiałem zajęcia z programu Latex z wtorku, bo miałem wtedy zadaniową część egzaminu poprawkowego z logiki

Ania wymyśliła zabawę, że jedna chętna osoba daje jakiś obraz a pozostałe wymyślają do tego swoje historie, dzielą się swoimi refleksjami itp. itd. Jak do tej pory wszyscy zmieniliśmy się w pisarzy, ale nie takich profesjonalnych. Co najwyżej nowelki albo opowiadania moglibyśmy pisać


Dobranoc

 

Cóż za niespodzianka, ale i tak nie przyjmuję usprawiedliwienia. Lepiej, jakbyś zerknęła na obrazy i napisała coś o nich.

Tomek jesteś usprawiedliwiony - obowiązki domowe i nauka są najważniejsze. Wszystko co napisaliśmy jest profesjonalne dla nas, przecież to nasze myśli przelane na papier, a nie jakieś wydumki pseudo krytyków. Od razu przypomniała mi się taka sytuacja opisana przez genialnego Waldemara Łysiaka/polecam Jego książki/ jak pośród wielu obrazów poddanych krytyce "znawców" jeden namalowany był przez małpę i właśnie nad nim najbardziej się rozpadali, jaki to on piękny, jaką głębię ma w sobie...wnioski pozostawiam Tobie.
Szkoda, że tylko Ty i Ala bierzecie udział w tej zabawie, chociaż Ala chyba nadal lata, a ja mam jeszcze tyle obrazów, które warte są zaprezentowania.

 

Witam wieczorkiem. Wczoraj latałam i trochę chałupkę ogarniałam a dzisiaj miałam gości. Za szybko zrobił się wieczór . Musiałam choć na chwilę przybiec do Raszpelkowa chociaż dobranoc powiedzieć...

 

Dobranoc pozbiorowe Też jestem wykończony, bo cały dzień głowię się jak zrobić jedno bardzo skomplikowane polecenie w MySQL. W końcu poszedłem na grupę o bazach danych dla początkujących na FB, maksymalnie dokładnie opisałem problem jak już mnie administratorzy do niej dołączyli i teraz pozostało czekanie na zatwierdzenie posta przez moderatora. Ale i tak jestem z siebie dumny, bo zrobiłem w przeciągu jakichś 2 godzin (wykład z równań Pan zapowiadał wczoraj, że zacznie 0,5h później) 25 z 26 poleceń/zadań (jak zwał, tak zwał) I już nie mogę doczekać się kolejnego tygodnia, bo jeszcze mi mało. Ale z drugiej strony wtedy zaniedbam inne przedmioty - ech, i tak źle, i tak niedobrze


Jeszcze raz dobranoc

 

Witam.


Jedno pole zrobione, drugie pole zrobione, zostało ostatnie nad morzem. Nie mam już siły. Nogi i ręce bolą. W stopy wżynają się ostre kamyki. Słońce chyli się ku zachodowi. Żaglówki pełne towaru powoli zawijają do portu. Jeszcze tyle pracy przede mną, żeby tylko zdążyć za nim zrobi się ciemno. Muszę się pośpieszyć, jeszcze konikowi w żłoby nałożyć, przecież on też jest zmęczony....

 

Ciekawe dokąd płyną te wszystkie statki.... Ach, też chcę zwiedzić trochę świata... Odwiedzić piękne Włochy i Grecję, ale również zobaczyć jak naprawdę wyglądają niegdyś namalowane przeze mnie i mych przodków krainy (tak, żyję w takim specyficznym świecie, że czego nie namaluję, to zaraz staje się to prawdą, co jest jednocześnie przekleństwem i błogosławieństwem, ale niestety jak już to coś istnieje, to nawet nie wiemy co, gdzie, kiedy i jak się wydarzy, taka to nieprzewidywalna nasza natura, dlatego musimy uważać co malujemy, niestety nie tyczy się to jedzenia i jeszcze paru innych rzeczy) jak Logarytmandia, Całkowice czy Persemprejangmenia* (w tej ostatniej ludzie są wiecznie młodzi i jest to swego rodzaju utopia, idylla, bo ilekroć słyszałem o niej z opowieści mych krewnych, to nikt się tam nie kłócił, wszyscy świetnie się ze sobą dogadywali (a przynajmniej takie sprawiali pozory, bo jak to wiele, wiele lat później ktoś napisał "Naprawdę jaki jesteś, [człowieku], nie wie nikt", ale nie zgadzam się z dalszą częścią tekstu, bo jednak taka prawda by wszystko ułatwiła w miejscu i czasie, w którym aktualnie żyję)). Nawet nie wiem skąd znam ten tekst... Czyżbym umiał podróżować w czasie? Jeśli tak, to dlaczego nie mogę się wydostać z tego dziwnego świata? Czuję się jednocześnie zagubiony i jakbym był w pułapce.. Nie wspomnę już o tym, że chciałbym odwiedzić również wszystkie pola namalowane przez innych programistów (twórców, budowniczych.. tego świata.. sam nie wiem jak ich nazwać) jak Grzybowy Las, Pola pełni księżyca, Leśna Polana, Las Tropikalny czy Wybrzeże Rozbitków. Chciałbym po prostu mieć coś z tego życia.. Czasem zaszaleć.. Ba! Nawet sobie coś złamać, ale mieć z tego piękne wspomnienia! Ale muszę ciągle tyrać i tyrać, bo wszyscy bracia mają już własne gospodarstwa w innych wioskach, więc jak zrobię sobie wakacje, to kupcy nie będą mieli czego sprzedawać i wszyscy mieszkańcy umrą z głodu. A kto będzie temu winny? Oczywiście, że zwalą winę na mnie chociaż mogą kupować produkty od sąsiednich wiosek. No, ale... Niestety mają naturę sarmatów. Lubią wypić. A potem to wiecie... Kłócą się... I kłócą, i kłócą... Nieraz przez wiele, wiele dni. A jak już się pogodzą, to jakby się nadal kłócili, bo oni krzywd nie zapominają. Od zawsze wiedziałem, że tu nie pasuję. Jestem raczej spokojny. Niestety dawno, dawno temu wzięli mych rodziców w niewolę i ponieważ jeszcze nas nie wyzwolono, to ja również muszę tyrać jak wół za wodę i kromkę chleba (od święta za miskę ryżu!).
A co jeśli... Wymyślić by maszynizację? Nie, nie... Przecież to również jest zabronione W sumie... Wszystkie inicjatywy własne niewolników są zabronione (chyba, że odważą się zdradzić swoich i wymyślą coś na rzecz oprawców).

{za parę wieków, gdy będzie tworzyło się różnego rodzaju maszyny, to właśnie ten (wolny już!) Jegomość pod różnymi postaciami będzie podsuwał ludziom pomysły na projekty i dawał im siłę do realizowania ich.. Chyba on.. Oczywiście te postaci nie będą fizyczne, będą raczej wytworami ludzkiej wyobraźni.. Ponieważ na przestrzeni lat ma on różne imiona i pseudonimy, postanowiono nadać mu ksywkę Mózg. Wówczas niestety nikt nie wiedział, że nie może się on tak nazywać, bo będzie się mylił z tym, co każdy człowiek ma w układzie nerwowym. Dlatego gdy ten twór już w człowieku (i nie tylko!) odkryto, zmieniono mu pseudonim na Umysł}

*od wł. per sempre - na zawsze i ang. young - młody


PS. Jeśli jest to dość skomplikowane do zrozumienia, to przepraszam, ale nie zawsze jak mnie bierze na pisanie, to nawet ja wszystko rozumiem. Trochę jak seria książek o Joannie Chyłce, gdzie wiele rzeczy jest nielogicznych, bezsensownych.

 

Ciekawe jaka myśl przyświecała autorowi obrazu...skąd ci ludzie pochodzą...jak potoczyło się ich życie, że muszą od rana pracować...Jednak nie widzę w nim nic co by mi się spodobało, nie podoba mi się kolorystyka...jest ponura, nawet niebo niby rozświetlone słońcem nie dodaje jasności. Może to celowe? Niby wszystko tu jest zrozumiałe - człowiek idący po polu, drugi łowiący ryby, trzeci stoi wśród owiec...tylko czemu patrzy w górę? Modli się? obserwuje niebo? co mogło go tam zaciekawić? Wszystko niby jest tak jak pewnie każdego dnia dla tych ludzi, tylko...dlaczego nikt nie zwrócił uwagi na topiącego się człowieka w pobliżu statku?
------------------------------------------------------------------------------------
Tomek - fajnie napisane, dość osobliwie...

 

Przepraszam, że się wtrącam (jeszcze mi paru lat brakuje do 50tki, ale jestem na najlepszej drodze) - super pomysł z tymi interpretacjami obrazów, choć humorystyczne potraktowanie Krzyku Muncha nie za bardzo mi pasowało, dla mnie to jest jedno z najbardziej przerażających (bo autentycznych) przedstawień choroby psychicznej, czyli nic wesołego niestety.

A się wtrącam, bo widzę, że nikt nie zauważył nogi tonącego Ikara na tym ostatnim pejzażu Bruegla starszego - ciekawe, dlaczego.
Lubię Bruegla i nawet mi ten koloryt nie przeszkadza, ale nie podjęłabym się interpretować jego dzieł, za ciężkie są jak na to forum.

Raz jeszcze gratki świetnego pomysłu i już mnie tu nie ma


EDIT: ups, widzę że jednak autorka pomysłu wypatrzyła biednego Ikara - zwracam honor

 

Zizzie. nie uciekaj. Muszę Ci coś wytłumaczyć - ta zabawa polega na własnej interpretacji, nie szukamy/przynajmniej ja/ kto to namalował. Nie jestem aż tak zaznajomiona z tematyką obrazów, a jeżeli nawet bym była to nie o to tutaj chodzi. Tę nogę po prostu zauważyłam, ale nie wiedziałam, że to "Upadek Ikara". Chętnie widziałabym tu więcej osób, chętnie poczytałabym "opowiadania" innych osób i na prawdę 50 lat to nie jest granica. Pozdrawiam

 

Witam. Ja właśnie też to uważam za zabawę.... I może być na wesoło, a nie tak na serio i poważnie, a może być również na poważnie. Nie sprawdzam czyj to obraz i co naprawdę przedstawia. Nie znam się na obrazach i malarstwie. Po prostu bawię się . Życzę dobrej nocy....

 

W takim razie to jest jakaś moja ułomność - nie potrafię po swojemu interpretować obrazów, które znam, bo intencje autora blokują mi wyobraźnię. Muncha znam od wieków i od wieków zawsze tak samo mnie przeraża (a wiecie, że w prawym górnym rogu jest napis "To mógł namalować tylko szaleniec"...?), a Bruegla kocham za detale. No taka już dziwaczka ze mnie i nigdzie nie pasuję.

Podrzucę coś ze sztuki - nazwijmy to - plakatowej. Ciekawa jestem interpretacji... osobiście po prostu lubię mieć te dzieła gdzieś w pobliżu i towarzyszą mi od wielu lat:

​

 

No to nam dałaś zagwozdkę, zizzie Te obrazy plakatowe.. Ich nie tak łatwo zinterpretować nawet po swojemu

Dzień dobry wszystkim

 

Ależ to nie jest zagadka - po prostu inny rodzaj interpretacji. A raczej - opisywanie uczuć czy przemyśleń powstałych pod wpływem obrazu.
Jeśli na obrazie jest jakaś postać (niekoniecznie człowiek zresztą) - można jej nadać imię i pozwolić, żeby zaczęła do nas przemawiać.
Jeśli postaci nie ma... cóż, trzeba ją stworzyć albo samemu zająć jej miejsce... a można też po prostu opisać własne wrażenia.

Ja lubię się gapić i na Dziedziniec, i na Zamek złudzeń (bo tak się nazywają te obrazy) - ale nie obrażę się, jeśli nikomu nic nie przyjdzie na myśl w związku z nimi. To jest szczerze mówiąc sztuka zahaczająca o Inception albo nawet o Matrix (filmy takie).
Po prostu powiesiłam to, co lubię (w nadziei, że może jednak ktoś w tym coś zobaczy specjalnego)

 

"Całkiem niezły ten zamek, pewnie dlatego, że jest w mojej ulubionej pastelowej kolorystyce. Weszłam na wieżę i spojrzałam na dół...czy wieża jest do góry nogami? Ale schody prowadzą do góry...to może potem na dół potem znowu do góry i w efekcie będę patrzyła z dołu do góry? Wychodzi na to, że bez względu na to czy będę na górze czy na dole zawsze będę widziała góry, piękne, wysokie, niebieskie... Na pewno zlikwiduję te roślinki pnące się po murze, bo będą po nich łazić pająki, drzewa zostawię, a w oknach powieszę kwiaty."
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zizzie, cieszę się, że jesteś tu z nami. Jak już wszyscy odniosą się do Twojej propozycji i zaproponują swoje to nie ukrywam, że bardzo ciekawa jestem Twojej interpretacji.

 

Szczerze, Aniu? Chyba mamy prawie identyczną interpretację Jednak ja bym chyba nic nie likwidował ani nie dodawał

 

Piękne, majestatyczne, owiane jakąś grozą czy tajemnicą??? Nie wiem... Zamkowy taras...Już widzę jak na nim biegam i podziwiam ośnieżone góry i z pędem płynące obłoki, aż się w głowie kręci. A te wieże ? Mają w sobie coś mrocznego...Jak z Harry Pottera...Małe okienka, pewnie siedzą tam nietoperze...W nocy słychać szum ich skrzydeł. Dobrze, że już zaczął się dzień...