Nie z tego kucyka

i do schodzenia w razie jakby sie ktos rozmyslił
za godzine majowka i do srody wolne mrrrr

 

Boże.
Wyobraziłam sobie ciebie podskakującą w takim rytmie pod kasztanem.
Kucyki jednak rządzą

 

wracajac do kalejdoskopow to hmmm ... znalazlam takie cos :



koszmarne co?

 

Łomatko
Toż to się może w nocy przyśnić
Chyba raporcik poleci
Błagam, niech ktoś ostrzeże Triss żeby tu nie zaglądała

 

no dobra juz nie bede
teraz trzeba szybki spam uskutecznic co by zepchnac szkarade stone wstecz

 

Rany kalejdoskop jak kalejdoskop, ale Hipnoza... Jesteś kucykiem, jesteś kucykiem brrr a potem chodzisz i babeczkaaaa, babeczkaaaaa. aż mi się włos zjeżył brrrrrr

 

No właśnie, to działa na podświadomość
Umiecie rżeć radośnie...?
Bo ja chyba już umiem

 

Coś jest na rzeczy. Zamiast hahaha to ja uparcie ihaaaa i to radośnie

 

No właśnie o to mi chodziło.
Moje otoczenie patrzy na mnie podejrzliwie

 

czemu?grzywa ci rosnie?teczowa taka?

 

Hmm.
To gdzie jest ten twój kasztan...?

EDIT: a to znacie...?

​

Wujaszek znajdzie pod angielską nazwą jedwabiu

 

Właśnie się zapoznałam. Świetny

Czy to choć trochę przypomina ser z dziurami babuni podczas transformacji na gondolę? ​

 

Wykapane dziury
Tzn wykapany ser z dziurami babuni

Dorzuciłabym tylko jeszcze troszkę tego niebieskiego wymieszanego z fioletowym.
Wolniejsze krążenie powoduje u babuni słabsze ukrwienie, przez co rozmaite miejsca lekuchno sinieją.
Mieszanie z serem niestety już na to nie pomaga

 

Tu już po transformacji. Gondola wyrosła W sumie to że słabe ukrwienie i dziury lekuchno sinieją to pikuś. Znając pociąg dziurek do różnych dźwięków to mógłby być ser z rżącymi, piszczącymi czy, bo ja wiem np. ćwierkającymi dziurami babuni Albo same by serenadę śpiewały i rudy karaluch na skrzypcach by nie musiał wywijać ​

 

No teraz jest idealnie, to lekkie zasinienie na brzegach to legacy (czyli spuścizna) po babuni
Prośbunia taka gorąca jest: czy ktoś by ewentualnie zaryzykował zakup i degustację tego konkretnego sera...?
Bo coraz bardziej mnie on frapuje

 

Na mnie nie licz, Jeszcze potem mnie wysypie dziurami babuni Ale w sumie jak bym wszamała jeszcze dziś i by do jutra wysypało to mnie w podskokach z biura wywalą na cztery wiatry Hmmm gdzie tu można tą Serenadę kupić teraz?

Odcinek obejrzałam. Mamuśka jak zwykle smętna i zbędna. Dwóch tricksterów /na jak by ich tu... żartownisiów/ i jak by potwory tygodnia. Troszkę nudnawo było, ale archanioł teraz wkroczy do akcji

 

Serenadę można kupić tam, gdzie ja zamawiałam spore zakupy spożywcze. Nie tak znowu dużo jest tych wielkich marketów z opcją online, reklamy robić nie będę, bo nawet mi rabatu za to nie dadzą skąpiradła, choć często tam coś zamawiam od czasu, kiedy pewna przyjaciółka mojej mamy w PL, od niedawna samotna, nieszczęśliwie złamała nogę i jest skazana na towary z lokalnego GS-u.

Moim zdaniem wysypka to równie genialny sposób na uniknięcie tortur (czyli pracy), co kaszelek w kierunku prezesa, który nie tak dawno temu doradzałam Ance.
Kupuj Serenadę i delektuj się (eksperymentalnie)

To ja na chwilę znowu zmienię temat.
Najnowszy Psi Sucharek, który mnie zachwycił:

​

 

Lecę obczajać markety online z Serenadą Jak zamówię teraz to do weekendu dojdzie. Potem jeszcze z 3 dni, żeby dziury nabrały większej mocy i mocniej wysypały. Jak we wtorek przyjdę do pracy ładnie pstrokata to wylecę oknem jak tylko próg przekroczę Przedtem konsumpcją zerknę jeszcze parę razy na hipnotycznego kucyka Anki, może akurat trafi się wysypka... tęczowa Ale nawet jeśli nie, to zielonkawa z lekkim fioletem i niebieskim, po zasinieniu babuni, powinna dać radę

i tylko czekam, żeby serdelka czy parówkę zajumać. Albo kabanosa. Psie sucharki jak zwykle nie zawodzą

 

Sucharek przeszedł, to mam następne drobne przegięcie.

Mianowicie: wiecie co...?
Upieczcie sobie biscuits (jak ja przed chwilą).
Takie wyjaśnienie: biscuits to nie są herbatniki ani biszkopty – to są bułeczki, coś w rodzaju brytyjskich scones, tylko amerykańskie. Nadają się na kanapki albo (wręcz idealnie) do mięsiwka z sosem.
Składniki czekają w szafce i lodówce chyba w każdym domu.
Czas przyrządzania – około 10 minut, czas pieczenia – około 10 minut, efekt naprawdę zacny.

​

Proporcje na 6 bułeczek (wycinanych foremką o średnicy mniej więcej takiej, jak szklanka). Bez uszczerbku dla jakości można te proporcje podwoić i uzyskać 12 sztuk.

- 250 g mąki pszennej (takiej zwyczajnej)
- 1 łyżka proszku do pieczenia (przysięgam, nie jest wyczuwalny mimo tej sporej ilości)
- 1 łyżka cukru (amerykańskie pieczywo zawsze jest jak dla mnie za słodkie, więc daję 1 łyżeczkę)
- 1 łyżeczka soli (u mnie – czubata)
- 85 g bardzo zimnego masła
- 3/4 szklanki zimnego mleka 3.2%

Piekarnik rozgrzać do 210 stopni (termoobieg – ok. 195).
Blaszkę wyłożyć papierem do pieczenia.
Mąkę wymieszać z misce z proszkiem, cukrem i solą.
Masło zetrzeć na dużych oczkach tarki prosto do mąki. Najlepiej jest wcześniej wpakować masło na pół godzinki do zamrażalnika (lepiej się zetrze), ale takie z uczciwie działającej lodówki też się nada. Uwaga: wkrojenie masła do mąki przy pomocy noża czy takiego specjalnego przyrządu nie jest zalecane - w tym przepisie konieczna jest tarka.
Całość wymieszać łyżką nie przejmując się, że nadal widoczne są kawałeczki masła.
Wlać mleko i wymieszać do połączenia składników (co następuje cudownym sposobem w ciągu max pół minuty).
Wyłożyć na omączony blat, szybko (żeby nie ogrzać ciasta) zgnieść rękami – jeśli za bardzo się lepi, można sypnąć jeszcze trochę mąki.
Dłonią (broń Boże nie wałkiem) rozpłaszczyć ciasto.
Powstały placek złożyć na pół i znowu rozpłaszczyć... obrócić o 90 stopni, złożyć i ponownie rozpłaszczyć... i znów obrócić, złożyć, rozpłaszczyć... i tak 5 - 6 razy (ale ciasta nie wyrabiać, tylko lekko je rozgniatać). W ten sposób powstanie coś w rodzaju ciasta listkowanego, czyli prawie francuskiego.
Wreszcie (nadal dłonią) rozpłaszczyć ciasto na grubość ok. 2.5 cm.
Omączoną foremką (albo szklanką) wycinać krążki i przenosić na blachę. Bułeczki rosną tylko do góry, więc duże odstepy nie są konieczne.
Okrawki ponownie zgnieść, złożyć tak ze dwa razy dla porządku i wykroić resztę bułeczek.
Piec ok. 12 minut (8 minut z termoobiegiem, bułeczki powinny być tylko leciutko zrumienione z wierzchu).

Można bezpośrednio po wyjęciu z pieca posmarować je stopionym masełkiem z dodatkiem soli, ale nie jest to obowiązkowe.
Podawać najlepiej jeszcze ciepłe, choć na zimno są równie pyszne (a można je też odgrzać, np w mikrofali).

Baaardzo polecam, i to nie tylko w sytuacjach, kiedy w domu zabraknie pieczywa w niedzielę objętą najdziwaczniejszym w galaktyce zakazem handlu

*****
Aha, i jeszcze wielka prośba do Kierowniczki Zespołu Badawczego: Marrylan, błagam, weź to jakoś pozakrzywiaj, żeby pasowało

 

Benia pewnie doda dziurki z serenady, z dziurami od razu się zakrzywi
a jeszcze jak babunia zagniecie ....