Konkurs - 12 wigilijnych potraw

Dobry wieczorek !

@TL_Mouse:

4 potrawy w każdym z etapów, a nie w jednym poście. Zwłaszcza, że nie ma ograniczenia długości posta.

Ja to rozumiem tak, że w każdym etapie muszę przedstawić 4 przepisy (ale nie na raz)...

W jaki sposób mogę dodać kolejne dwa przepisy ?

Ponadto po połączeniu przez Ciebie w jedną całość stało się to nieczytelne. Da się to jakoś porozdzielać nie dokonując edycji ?

Proszę o odpowiedź, żeby na przyszłość było to do końca wytłumaczone,
aby nie popełniać błędów nieakceptowanych przez moderację.



EDIT:

Z powodu braku odpowiedzi na moje wyżej przedstawione wątpliwości mam serdeczną prośbę do osób zajmujących się porządkiem na forum a szczególnie do tych, którzy nadzorują wątek konkursowy "12 wigilijnych potraw":

Z uwagi na błędne zrozumienie zasad publikacji konkursowych przepisów uprzejmie proszę o zastąpienie moich połączonych dwóch poprzednich postów następującą treścią:




Polny mak - przepis by Juliuszka

Było to jakoś niedawno...
Lato powoli się kończyło i niedługo miał się rozpocząć rok szkolny.
Jak co roku w wakacje spędzane u babci Krzyś czekał na przyjazd rodziców i powrót do domu.
Nudził się piekielnie, więc poprosił babcię o coś smacznego dla poprawienia humoru.
Babcia Juliuszka kochała swojego wnusia więc zaproponowała,że przejdzie się na swoją przydomową faremkę i ze swoich upraw przygotuje coś pysznego.
Krzyś uradowany co niemiara wiedział, że u babci wśród łanów pszenicy posiane w równiuteńkich rządkach rosły piękne maki,z których płatki już opadły i były gotowe do zbioru.
Oblizał się łakomie na samą myśl o przepysznym kompociku.
Już nawet przygotował sobie odpowiednie akcesoria...
Babcia wróciła z głównej łąki z koszem pełnym dorodnych makówek.
Zmęczona była okrutnie, bo ropa do kombajnu wyparowała w letnich upałach i cały zbiór musiała robić ręcznie.Nic nie pomogły kupony z wygranych, bo babcia oszczędna jest i czeka na dożynki.
Ucieszony Krzyś przysunął babci krzesło, żeby mogła usiąść i odpocząć po ciężkiej harówce.
Z rozpędu nawet zaproponował jej pomoc w kuchni, na co babcia puściła tylko oko do wnusia. Miała swój niecny plan.
Po krótkiej drzemce na skrzypiącym krześle nagle wstała i żwawo pobiegła do spiżarni.
Przyniosła dziwnie wyglądający słój i stwierdziła, że jego zawartość da wnuczkowi niesamowitego kopa.
Uśmiechnęła się tajemniczo i poprosiła Krzysia o otwarcie słoja.
Z wnętrza dobył się słodki zapach przypominający rodzinną atmosferę świąt wielkanocnych.
Krzyś zastanawiał się z czego ten dżemik był zrobiony ?
Podświadomie wyczuwał jakiś podstęp, ale babcia go uspokoiła mówiąc,
że to tylko jabłka, pomarańcze, pigwa migdały i marchew z niewielkim dodatkiem cukru żelującego.

- Jak to może dawać kopa ? - pomyślał na głos Krzyś.
- Spokojna twoja rozczochrana - stwierdziła rezolutnie babcia - to tylko na kolejne zbiory !

Nagle babcia podskoczyła i nie wiadomo skąd na pojawił się dziwny wieniec. Jakiś taki wiosenny...

- A to co ? - zapytał Krzyś.
- To daje przepiękny zapach, ale nie dla ciebie. To będzie podarunek dla mojej sąsiadki. Ona lubi takie kwiatki - odburknęła babcia.
- A ja ? Może jakiś kompocik ? - wnuczek poczuł się rozczarowany wymijającą odpowiedzią i nadal czekał na swoje pyszności.
- A miodku, to chcesz od pszczółek, czy takiego normalnego z drzewek ? - kolejne dziwne pytanie babci Krzyś puścił mimo uszu.

Babcia Juliuszka nic nie mówiąc wstała i wyszła do młyna.

- Pewnie jakąś mąkę przyniesie - pomyślał Krzyś.
- Oj głupiutki ! - rzekła babcia - toż ja tylko SuperPaszę kręcę we młynie. Mąkę mam ze sklepu !

Wyjęła Babcia Juliuszka wielką dzieżę, wsypała mąkę i znowu wyszła z domu.

- Gdzie idziesz babuniu ? - zakrzyknął Krzyś
- Kury wydoić - zażartowała babcia i wróciła z koszem świeżych jajek.

Zdziwiony Krzyś stał z rozdziawioną buzią.

- Skocz no wnusiu do zbiornika po wodę ! Babcia już nieco stara i czasem zapomina o różnych rzeczach. Wody przynieś ! - zadyrygowała babcia.

Krzyś niepewnie ruszył z wiadrem do zbiornika ciągle zastanawiając się, kiedy dostanie swój ulubiony kompocik.

- Wbijaj jajka do mąki ! - rozkazała babcia.
- A ze skorupkami ? - zapytał Krzyś.
- Och wy młodzi ! Zawsze wam tylko jedno w głowie - podsumowała babcia.

Sama wbiła jajka i dolała wody. Nerwowo zaczęła się rozglądać po kuchni.
- Gdzie mój laptop ? - zastanawiała się babcia - przecież muszę spojrzeć do nieformalnego poradnika, jak to się robi !

Po przeczytaniu kilkunastu stron porad nieformalnych i FAQ babcia Juliuszka przypomniała sobie, że wczoraj była w lokalnym spożywczaku i już ma to, co chciała.

- Krzysiu ! Wnusiu ! Chowaj wszystko do stodoły ! Dyć makowiec ja już kupiła ! Naści maleńki !

A jakbyś kiedyś chciał coś prostego i pysznego z maku, to pamiętaj:

Na ciasto kruche z dyskontu spożywczego nakładasz gotową masę makową.
Zawijasz to jak roladę i owijasz ciasno w pergamin.
Pieczesz przez trzy kwadranse w temperaturze połowy okręgu.

No i najważniejsze ! Jak nie będzie smakowało, to zawsze możesz kupić gotowe w cukierni !


A później po Krzysia przyjechali rodzice i bardzo się zastanawiali, dlaczego ich syn ma taki dziwny wyraz twarzy... Przecież w wieku 23 lat powinien chodzić do pracy a nie jeździć na wakacje do babci.


K O N I E C

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Szpinak - przepis by Juliuszka


Babcia Juliuszka zmęczona pracą na farmie siadła na zydelku i zaczęła intensywnie myśleć. Myślała tak mocno, że wszystkie drzewa na leśnej polanie zaowocowały i dały zwiększone plony.

- Ach ! Jaka ta moja Zosia jest kochana ! - pomyślała babcia.

Głodna się zrobiła od tego myślenia i zaczęła kombinować, co by tu zjeść.
Wiedziała, że zbliża się okres świąteczny i zanim wykombinuje coś pysznego, to zaraz przyjedzie głodna synowa ze swoim Krzysiem.

- Wnusio kochany, tylko matkę ma wredną. Dziewczynę by se znalazł - pomyślała babcia.

Założyła babcia Juliuszka swoje znoszone gumiaki i wyszła na pole.
Chodziła od łąki do łąki.
Na głównej łące znalazła szpinak. Taki jakiś przemarznięty, bo i zimne noce się zbliżały. Niby późna jesień ale jednak zimno.
Poszła babcia Juliuszka dalej i na dzikiej łące zobaczyła całe łany czosnku gotowe do zbioru.
Załkała cichutko, że będąc farmerką premium kombajn jej czasami szwankuje a ropa strasznie droga.
I co to za premium ?
W dodatku dostawy paliwa są tak rzadkie, że kupony z gazet musi zbierać a czasami nawet ręcznie zasuwa.

Na leśnej polanie babcia Juliuszka ujrzała kilka drzewek cytrynowych, ale owoce jeszcze niedojrzałe były a czekać babcia nie zamierzała.
Przeskoczyła rzeczkę i poszła dalej.
Szła, i szła, i szła aż wracając główną łąką na samym jej skraju zauważyła dziwne drzewa.

- Jakieś takie jajcarskie - pomyślała babcia Juliuszka i zebrała wszystkie owoce.

Idzie dalej ale już zmęczona nieco. Farmę ma rozległą to i chodzić przy niej trzeba. A nogi jednak trochę bolą.

Nagle ! Ciap, chlap, plusk...

- Co do jasnej Anielki ! ?
- Rzeka wylała, powódź, czy co ?

Oczom babci Juliuszki ukazały się jej stawy hodowlane a w nich pluskające się rybki.

- Och wy łobuzy ! Zapomniałam o was, bo tak wolno rośniecie ! A nie dość, że w wodzie żyjecie, to jeszcze was podlewać muszę ! - pomarudziła babcia.

Poczłapała babcia do domku i w jej siwiutkiej głowie pomału wykluwał się niecny pomysł...

Mam ze spożywczaka ciasto francuskie... coś się wymyśli...
Cztery rybki złowię. Dorsze byłyby doskonałe.
Szpinak z łąki głównej będzie ładnie się prezentował, bo taki zielony i ma dużo żelaza i potasu.
Czosnkiem doprawię, ale najpierw przecisnę go nieco przez praskę.
Wszystko wymieszam... a nie ! Jednak synowa może mieć mi to za złe !

Zrobię tak:

- Dorsza wypatroszę i zrobię filety. Skropię cytryną i posypię marynatą ze spiżarni;
- Na patelni z oliwą podduszę nieco zmrożonego szpinaku, doprawię solą i pieprzem,
podduszę jeszcze troszkę i dam mu nieco się ostudzić;
- Połowę ciasta francuskiego wyłożę kilkoma listkami świeżego szpinaku, co mi się jeszcze ostał po dożynkach;
- Na to położę filety z dorsza i obłożę duszonym szpinakiem;
- Resztą ciasta to przykryję i dokładnie pozaklejam.
- Taki wynalazek posmaruję roztrzepanym jajkiem wrzucę do pieca rozgrzanego do połowy okręgu
(myślę, że to będzie 180 stopni) na pół godziny;

Ciekawe, czy synowej będzie smakowało ?


K O N I E C


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Goździki - przepis by Juliuszka


- Babciu ! Babciu ! - krzyknął wnusio.
- Czego ? Czego ? - odkrzyknęła babcia.

Babcia była bardzo spokojną osobą.
Nie wadziła nikomu, żyła w zgodzie z sąsiadami.
Ale...

Pewnego czwartkowego popołudnia babci stało się coś baaardzo niedobrego.
.
.
.
.
.
Przyszedł wilk i ją zjadł !
.
.
.
.
.

- Biedna babcia - pomyślał wnuczek.
- Biedna mama - pomyślał syn.
- A dobrze jej tak, małpie jednej ! - pomyślała synowa.

A babcia po cichutku była trawiona w żołądku wilka.

- Po jakiego groma pchałam się do tej wilczej jamy ? - marudzi babcia
- Mało było mi tych egzotycznych zwierząt na farmie ? Jeszcze wilków mi się zachciało !

Syty i szczęśliwy wilk - jak to zwyczajny farmerowy dziki zwierz - spoczął błogo pod jakimś dziwnym drzewem.
Drzewo wyglądem przypominało sekwoję albo baobab, choć jego owoce wyglądały jak śmigła. Dawało dużo cienia a złoty płotek w jego otoczeniu w niczym wilkowi nie przeszkadzał.

- Chyba przesadziłem - pomyślał wilk.
- Babcia jednak nie była aż tak apetyczna, jak ta, o której wspominała Joanna Kołaczkowska - wilk był wielkim zwolennikiem kabaretu "Potem".

Zasnął nasz biedny aczkolwiek drogi wilk. Śniły mu się kolorowe kucyki pony, rażące oczy halogeny, dziwne psie hydranty i takie tam.
Szum śmigieł dziwnego drzewa w uszach wilka począł narastać a jego natężenie wnet go obudziło.
Obudził się zlany zimnym potem.

- Mam halucynacje ! - wykrzyknął przerażony wilk.
- Chyba czas umierać ! - przestraszony zawył okrutnie.

Wnusio Krzyś wraz z rodzicami zmartwieni ciągłą nieobecnością babci Juliuszki już szykowali pożegnalny wieniec.
Nie mogli się zdecydować czy zimowy, czy wiosenny ? A może upiorny bukiet ?

Koniec końców stanęło na tym, że wieniec nie może być zbyt drogi - przecież to tylko na jeden raz !

- Kupimy goździki ! - zawyrokowała synowa i krzyknęła do męża:
- Stary ! Leć no szybciutko na targ i zrób jakieś zakupy !
- Albo nie ! Szkoda sianogroszy !
- Babka na polu zawsze je trzymała na jakieś eventy albo jakieś takie tam !
- Krzysiek ! Smigaj szybciuteńko i przynieś trochę !

Wnusio Krzysio, co bardzo babcię kochał, leciał i leciał na łąki i pola po goździki.
Tak długo leciał (bo i babcina farma rozległa jest), że pobłądził i do miasta przybiegł.
Wpadł na targ, a że kilka sianogroszy od babci na 23 urodziny dostał, to szybciutko o goździki się postarał.

I tu się kończy sielanka.

Krzyś za bardzo rozgarnięty nie był i fałszywy sprzedawca wcisnął mu goździki, ale takie przyprawowe !

- Kup Krzysiu ! Nie pożałujesz ! - namawiał sprzedawca.
- Daję za ten specjał pół babcinej farmy ! - odparł Krzyś
- Deal ! Mein Verlust ! хорошо !- dziwnymi językami odpowiedział sprzedawca.

Niczego nie podejrzewający wnusio Krzysio poleciał z zakupionym towarem do rodziców.

(babcia nadal była trawiona przez wilka)

- Coś ty kupił ! ? - krzyczy matka.
- Coś ty zrobił ! ? - krzyczy tatka.
- Ładnie pachnie - myśli babka.

Wilk się nawet nie odezwał, bo po babce bardzo był spragniony.

- Dajcie pić ! - błaga wilk.
- Oddam babkę ! - obiecuje.
- Umrę suchy i to będzie wasza wina - nieco nagina fakty.

Szkoda babki. Przecież Juliuszka jest tylko jedna.
Żal się rodzinie zrobiło i postanowili napoić wilka.

- Leć no młody do zbiornika i wody szybko przynieś. - słowa ojca gromko rozbrzmiały na polanie leśnej.
- A i owoców nie zapomnij ! - przypomina matka.
- Kompotu ugotujemy i będzie dobrze. Wilki lubią kompot. - pomyślał Krzyś.

Leci Krzyś z wiaderkiem pełnym wody, owoce do koszyczka zbiera.
Same suche się trafiają. Zbiera je i po cichu myśli:

- Będzie kompocik. Szkoda, że nie ten, co lubię. Ale z goździkami może dam radę...

Zmęczył się biedny wnusio.
W koszyczku ma śliwki, morele, jabłka, figi, troszkę pomarańczy i cytryn.
Wszystko suche jak pustynia.

A rodzina miła nie jest:

Bobrom drewno wytargali
Zbiornik z wodą ogniem grzali
Suchy owoc dosypali
Gożdzikami doprawiali
A na koniec zamieszali
No i cukru dosypali

A co z wilkiem zapytacie ?
Babkę oddał,
Zbrudził gacie,
Taki smaczny był kompocik,
Że się wilczek bardzo spocił.
Uciekł wnet do swojej jamy
I zakrzyknął "My są Pany !"
Tu się kończy bajka krótka
Więc uciekam do ogródka
Choć na farmie fajnie bywa
To już jestem tak leciwa,
Że mi rymy nie wychodzą
.............



K O N I E C


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jabłka - przepis by Juliuszka


Dawno, dawno temu, w odległej galaktyce...

ops ! Wcale nie tak daleko !
Bo to tuż za moim płotem było.
A było to tak:

Adam i Ewa w jednej spali jaskini. Niektórzy twierdzili, że była to wilcza jama, ale to nieprawda.
Adam bardzo pragnął życzliwości swej kobiety, więc harował na farmie w pocie czoła od bladego świtu do późnego wieczora.
Siał same smaczne roślinki i doglądał drzew. Pielęgnował je, podsypywał nawozem jakiejś Zośki, Czasami wzywał pomoc z nieba.
Sam ON wysyłał wówczas siły specjalne i robił nalot w miejsca wskazane Adamową myszką. Skuteczne to było, co niemiara. Adam zawsze miał plony zwiększone.
I dobrze mu było.
I Ewa go lubiła.
I fajnie.

Niestety - wszystko fajne, co się fajnie kończy...

Ewa zaczęła mieć "zachcianki":
a to lody z ogórkiem kiszonym, a to ryba w czekoladzie...

- Ot, problem - stwierdził Adam.

Wpadł na pomysł, że pogada ze swoim kolegą.

Wąż go nazywali, ale on zachowywał się jak zwykła żmija.
Jątrzył, podjudzał i kłamał - bo to łobuz był...

- Jabłkiem ją (Ewę) omamisz, ale musisz je odpowiednio przyprawić - kusi wąż.
- Na odległej wyspie, gdzie słoń trąbą piasek wciąga, znajdziesz laski. Nie takie zwyczajne, a pachnące.
Nie wilgotne, a suche. Znajdziesz je po zapachu. Pachną słodkawo-korzennie. Na pewno znajdziesz.

Biedna Ewa - niedożywiona i zniesmaczona - ciągle czeka na swojego Adama, co po jakichś Bahamaramach się kręci.
Śledzie z cukrem już nie smakują tak, jak kiedyś.
Ogórek jest zbyt cierpki i miękki. A w dodatku jakiś taki krótki...
Lody się roztopiły i jakieś mało słodkie.
A do tego wszystkiego w brzuchu coś burczy.
Gdzie ten Adam ?

A Adam piekli się na wyspie, bo nijak nie może znaleźć tego !@#$%^ cynamonu.
Jedyny, jaki jest, to ten od czołowego producenta przypraw...

Zezłościł się Adam.
Wrócił do domu.
Bobrom drewno zakosił.
Rozpalił ogień.
W gniewie przeokrutnym cały kosz jabłek wrzucił do ognia.

I usiadł.
I się uspokoił.
I się spocił przy ogniu.
I znowu się zdenerwował.
...I dorzucił cynamon do ognia...

Błysnęło, zapachniało, "się" zachciało...
I był syn i córka i jeszcze syn i bliźniaki.

A pieczone jabłka z cynamonem, to nie wiem, jak się robi...



K O N I E C

 

Twoje pytanie oczywiście przekażę, proszę jednak o cierpliwość.
Miłej nocki.

 

juliuszka polecam przeczytać >>TU<<

jak również >>TU<<, a ja posłużę się cytatem:
"

• W każdym etapie przedstawione zostaną 4 składniki, które muszą znaleźć się w przepisach.
• Praca musi zawierać się w jednym poście.
• Prócz towarów obowiązkowych dozwolone jest używanie składników niepochodzących z gry.
• Każdy z Uczestników może przedstawić tylko jedną pracę konkursową w danym etapie."

 

SMOD_Chris, TL_Mouse !

Przepraszam, że tak późno odpisuję, ale BA_Czerwona już mi odpowiedziała na moje wątpliwości i rozterki.
Już wszystko jest cacy.

Dziękuję za wyrozumiałość i proponuję


Miłego wieczorku życzę !

 

Cieszę się,że wszystko już jasne,również dziękuję i skoro można,to kłódeczka