Kocham zwierzęta i roślinki

taki temat bez kozetki, dodajemy tylko ''wolno płynące'' --- przemyślenia, słowa, tematy , na odzew nie czekam . Czekałam na balonik i jest

 

Tetunia, ja cię normalnie kocham
Masz szczęśliwą rękę do zakładania wątków
Jeśli można, to ja się tutaj zagnieżdżę... jak tylko wrócę z wydawania kasy na pewną parę małżeńską w wieku mieszanym

 

Zuzka realna kasa na ''parę w wieku mieszanym'' dozwolona , no i tylko myśl'' Ze wszystkich zwierząt jeden człowiek umie się śmiać, choć on właśnie ma najmniej powodów.''

 

Dzień dobry
Lubię zwierzęta choć ich nie mam a tylko dlatego żeby nie cierpiały w moim domu.. ...psy trzeba wyprowadzać a ja nie zawsze mam na to czas..koty również nie lubią niewoli..

"Wszystkie argumenty na podparcie ludzkiej wyższości nie są w stanie zaprzeczyć jednej niezaprzeczalnej prawdzie: w cierpieniu zwierzęta są nam równe. "
Ciepłe pozdrowienia dla Wszystkich miłośników zwierząt

 

Tetunia ja też Cie kocham za całokształt
założenie tego wątku jest świetnym pomysłem
mam nadzieję,że wróci atmosfera jaka stworzyły oczekusie
przeważnie siedziałam w krzakach ale bardzo mi brakowalo
Twojego watku po jego zamknięciu

pozdrowienia dla miłośników zwierząt

 

Gretuś też już nie mam ..... ''nikogo w domu'' zwierzęcego , ale bardzo tęsknię .Absurdem jest dzielić ludzi na dobrych lub złych. Ludzie są albo czarujący, albo nudni. . Basiu witaj

 

Dobry wieczór . Wiem Justynko co czujesz , 5 lat minęło od odejścia mojego pupila , a ja nadal tęsknię i tak sobie myślę , że
gdyby ludzie zachowywali się jak zwierzęta , może świat byłby bardziej ludzki ?

 

Tak traumatyczne przeżycie jak utrata najbliższej osoby budzi często w człowieku wiele sprzecznych emocji. Osoba, która kogoś straciła nierzadko nie potrafi na nowo przystosować się do otaczającej rzeczywistości. Pojawia się poczucie bezsensu, lęki czy zaburzenia snu. Do tego dochodzą także problemy sfery psychicznej, które odbijają się na otoczeniu. Osoba przeżywająca żałobęczęsto izoluje się od społeczeństwa i na pewien czas z niego wycofuje. Woli bowiem przeżywać ten trudny okres tylko sama ze sobą, bez udziału innych.
W tak trudnym momencie bardzo ważne jest, aby taką osobę wesprzeć, wysłuchać i spróbować pomóc jej zmierzyć się z przeciwnościami losu. Pod żadnym pozorem nie wolno negować tego co przeżywa, choć wachlarz emocji w tym czasie może być bardzo zmienny. Aby poprawić nastrój można spróbować zachęcić osobę w żałobie, aby wybrała się na wycieczkę, spacer, wyszła do miejsc, które lubi lub spotkała się ze znajomymi. Takie rozwiązanie często ma bardzo dobry wpływ na jej stan psychiczny i pozwala na szybszy powrót do równowagi.
''Gdyby ludzie byli deszczem, to ja byłbym mżawką, a ona huraganową ulewą.'' Ciekawe spojrzenie https://www.google.pl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwiFzaDBlOTLAhWJd5oKHcaLDVMQjRwIBw&url=http://memytutaj.pl/huuuura-sroda-16-30-body-shape-czekam-na-was-116476&psig=AFQjCNFsEMzo-r1ar33CTM1k9ijSLMJAWQ&ust=1459281251032961 6 kwietnia już czeka za płotem

 

Trzeba z sentencją...?
Małżeństwo w wieku mieszanym - czyli mój przykry obowiązek od prawie pięciu dni - nieodparcie kojarzy mi się z takim tekstem Marka Twaina:

"Im bardziej poznaję ludzi, tym bardziej kocham mojego psa."

 

[Dzień dobry
Lubię zwierzęta choć ich nie mam a tylko dlatego żeby nie cierpiały w moim domu.. ...psy trzeba wyprowadzać a ja nie zawsze mam na to czas..koty również nie lubią niewoli

Niekoniecznie zgadzam się z Tobą. Małe kocię wyrzucone na ulicę ,inny dorosły już kot,którego pokaleczone łapy dowodzą okrutnej historii ,potrzebują pomocy i opieki bez której po prostu by zginęły

 

Pełna zgoda.
Człowiek udomowił zwierzęta i tym samym przejął za nie odpowiedzialność... o czym teraz chętnie zapomina.
Oczywiście bywa i tak, że naprawdę żaden pies, kot czy inny zwierzak nie da się wpasować w ten układ, jakim jest tzw gospodarstwo domowe... ale na ogół te zwierzęta, które dzielą z nami życie, bez nas by nie przetrwały - i zdecydowanie wygodniej jest im w "niewoli". I to nie tylko takim oportunistom, jak koty.

Bez sentencji (wybaczcie), bo nie mam siły czegoś szukać o tej porze - ale ze skierowaniem: znacie już dogistę...? Spytajcie wujaszka o "the dogist" - genialny chłopak, który krąży po ulicach i parkach Nowego Jorku i robi zdjęcia napotkanym psom. Warto popatrzeć.

Dla porządku - słowo "dogist" nie istnieje w żadnym klasycznym słowniku języka angielskiego. "Dog" to "pies", jakby się kto pytał.

 

Dzień dobry!
Nie mam zwierząt we własnym domu, natomiast wśród najbliższej
rodziny mają swój dom i koty i psy wszystkie są szczęśliwe
Ja natomiast mam działkę na której rośnie dużo kwiatów i moje
ulubione pomidorki koktajlowe oraz różne takie tam, które dostaje od
sąsiadów na zasadzie "przecież to żywa roślinka i musi gdzieś znaleźć
swoje miejsce"
do wieczora jadę na real działkę popatrzeć jak przyroda budzi się do zycia

 

A rośliny to też bardzo ciekawy temat
Nigdy nie miałam nawet skraweczka ziemi, na której mogłabym coś siać i obserwować (obecny tak zwany ogródek o powierzchni chustki do nosa powierzyłam ogrodnikowi - dla dobra tegoż ogródka oczywiście)... więc w nie tak znowu odległej przeszłości, o której nie lubię wspominać na forach, wymyśliłam całkiem fajną zabawę.
Jechało się mianowicie do ogrodu botanicznego w dniu jego otwarcia po sezonie zimowym i wybierało się dziesięć rozmaitych roślinek. Roślinki otrzymywały imiona, a jakże - wszystko się zapisywało, żeby nie zapomnieć, a roślinkom robiło się zdjęcia.
A później wracaliśmy tam co tydzień, żeby sprawdzić postępy wytypowanych roślinek. I tak do czerwca-lipca. Co roku.

Przyroda budząca się do życia zasługuje na uznanie i szacunek... choć arogancki (i - niestety - bezmyślny) człowiek robi co może, żeby wreszcie wytłuc wszystkie inne (poza sobą) formy życia na ziemi, rośliny jakoś dają radę. Zdumiewające - i krzepiące.

Moje ulubione rośliny to oczywiście te mięsożerne. Idealnie przystosowane do warunków, w jakich żyją - no i takie troszkę horrorowate.

I taki cytat (właściwie streszczenie cytatu) z Orwella, tego od Folwarku zwierzęcego i Roku 1984: "Żałuję, że nigdy nie posadziłem orzecha włoskiego. Sadząc orzech człowiek robi coś nie tylko dla siebie i swoich dzieci, ale też dla wnuków."
Sprawdziłam na wiki i stwierdzam, że do tych "wnuków" można dodać co najmniej kilka "pra-". Orzech jest długowieczny i nawet mając 400-500 lat jeszcze owocuje.

 

Cześć!
Dołączam się!~
Ja mam koszatniczki. Jeśli ktoś zaglądał na "wymyślmy jak najwięcej zwierząt" to to wie.
Kosze są (jak wynika z badań), chyba najmądrzejszymi gryzoniami. Posługują się prostymi narzędziami. Ich zaletą jest to, że w porównaniu z chomikami są aktywne w dzień. Chyba, że ustalają hierarchię. Lecz jak ją raz ustalą to potem długo są cicho.

Osobiście chciałabym mieć psa, ale jest niestety zbyt wymagający.

Jeśli ktoś ma te śliczne zwierzątka (koszatniczki),prosze o kontakt.

 

Koszatniczki kiedyś miałam
Coś poszło nie tak i zaczęły się rozmnażać... w nieprawdopodobnym tempie
W końcu trafiły wszystkie w dobre ręce hodowcy, który obiecał porozdzielać przychówek według płci, bo ja już przestałam to ogarniać
Ale fakt, mądre, zwinne i dzienne, czyli można się było na nie gapić godzinami

 

To prawda, moje też się strasznie szybko zaczęly rozmnażać aktualnie mam dziewięć młodych.
W najbliższym czasie planuję oddać samiczki do dobrej rodziny a małe do zaprzyjażnonego sklepu zoologicznego.
Samczyki sobie zostawię. To prawda można się na kosze gapić godzinami
Uważam, że powinniśmy chronić rośliny. Zacznijmy od małych kroków.
Np. jeśli nie ma takiej potrzeby nie jeżdzijmy autem. Myślę, że każdy z nas zaczyna dostrzegać różnicę w klimacie, w ciągu ostatnich kilku lat bardzo się zmieniła.

 

obejrzałam filmy z koszatniczkami - sympatyczne zwierzątka
ale myszki nawet te najsympatyczniejsze w domu to nie dla mnie
jeżeli miałabym czas na opiekę nad zwierzakiem to zdecydowanie pies

 

Pies to podstawa każdego domu
Ale ten drobiazg typu rozmaite odmiany myszek, jakieś świnki (kocham świnki, te morskie - choć te nie-morskie też fajne są), króliki - to świetne uzupełnienie

 

a co z psem panoszącym się w domu? też należy kochać?
czy wysłać do Poznania koleją?????

 

Dlaczego akurat do Poznania...?
Jeśli się przede wszystkim czuje, że pies się panoszy, to znaczy, że należało wybrać innego psa
Albo świnkę morską, świnka nigdy się nie panoszy