kalinamala

Kalinko, piękne zawsze, nie zawsze lukrowane i to jest niesamowite. Wiersz dla wnusi cudo aż mi się łezka w oku zakręciła, pięknie Ci w duszy gra.
Pozdrawiam wszystkich zaglądających, miłego wieczoru życzę i oczywiście czekam na więcej rymów

 

Oj, chyba zaczynam w dumę rosnąć czytając takie wpisy -ale duma to jeszcze nie pycha więc... kolejny wstawię, który napisałam w dniu jej urodzin ( to był pierwszy dzień jesieni ) - było trochę problemów przy porodzie, a ja w domu chora nie mogłam tam przy córce być ( mogłam jedynie czekać i prosić Niebiosa by wszystko dobrze się skończyło ) - gdy otrzymałam telefon,że już jest ,,po,, wzięłam długopis i przelałam moje emocje na kartkę ;

To się stało właśnie dzisiaj
wiatr niedawno dał mi znać
że Czas w Księgę Życia wpisał
noworodka pierwszy płacz.

Już Natura jak położna
przy dziecięciu sprawia cud
dając pierwszy łyk powietrza
by nasycić życia głód.

Dziecko oczy otworzyło
niebo się schyliło doń
i w oczętach mu odbiło
swą błękitną jasną toń.

Matka wzięła je na ręce
otulając ciepłym tchem
by w kołysce swoich ramion
ukołysać pierwszym snem.

A Czas dumał zatroskany
przysiadając z dala gdzieś
nad tym jaką w los dziecięcia
przeznaczenia nitkę wpleść.

Czasie spójrz ile kolorów
dziś się mieni pośród traw
więc pamiętaj by wybierać
więcej tych jaśniejszych barw.

Potem wyjął mniejszą księgę
i dziecięciu w dłonie dał
- to mej wnuczki księga życia -
a gdy dawał to się śmiał.

Już się treścią wypełniła
pierwsza kartka tego dnia
kilka słów wpisała matka
kilka ojciec no i ja.

Przyszła do nas wraz z Jesienią
w granie świerszczy, słońca blask
- proszę Boże byś dziecięciu
nie poskąpił swoich łask.

Nim się chwile zmienią w lata
Ty jej dniem i nocą strzeż
pośród ścieżek tego świata
- i ja będę strzegła też.
- a teraz czekam by i inni trochę tu zawierszyli w tym moim szałasie - śmiało . Nie musi to być coś własnego, mogą być inne wiersze znanych, lub mniej znanych - takie które szczególnie Wam w pamięć zapadły , strunę serca poruszyły ...bo ja nie tylko pisać lubię ,ale także uwielbiam czytać

 

Witam
Kalinko aż mi się łezka w oku zakręciła,ale myślę że nie tylko mnie.Wszystkim matkom i babcią na pewno.Ja mam dwa tomiki wierszy od mojej znajomej poetki której wiersze czytałam na antenie,to może i Wam się spodobają.Każdy będzie podpisany.Jeden napisze ,ale muszę dostać pozwolenie na publikowanie ich, tak że to trochę potrwa.

Myśli

Myśli szybują
tysiącem barwnych motyli
muskając skrzydłami
kartki kalendarza
by usiąść
na kwiat stalówki
mojego pióra

które wpisze w bukiet
przeżytych chwil
kolejne płatki
Ewa Wierzbinska

A może i moje wypociny tez mnie pokusi.Teraz idę walczyć z globalem, życzę wszystkim fajnego dnia

 

Słonecznym Dzień dobry wszystkich tutaj witam
Jadziu dziękuję
i jeszcze kilka rymów co dla tej mojej Iskiereczki były pisane ;

...A gdy będziesz miała trochę więcej lat
gdy miesięcy będziesz miała więcej
- dziś jeszcze za mała - ledwie ludzki skrzat
który zmieści się na jednej ręce.

Lecz kiedy podrośniesz - szybko mija czas
więc gdy mi podrośniesz moja mała
nauczę cię patrzeć w srebrne oczy gwiazd
abyś często ku nim spoglądała.

Dziś jeszcze maleńka - ledwie kwiatu pąk
który można ukryć w jednej dłoni
więc cię będę czule tulić do swych rąk
i snów twoich nocą będę chronić.

Lecz kiedy podrośniesz- niezadługo już
bo czas mija szybciej od pragnienia
będziesz dla mnie mała najpiękniejszą z róż
choć nie każdy pąk się w różę zmienia.

Ale Bóg pozwoli... - mocno wierzę że
da ci tych lat więcej niźli wiele
byś przeżyła życie - Boże proszę Cię
i codziennie prosić się ośmielę.

Daj jej czasu tyle by dorosła mi
i spokojne życie daj jej w darze
Spójrz jak w mych ramionach słodko teraz śpi
- i posłuchaj jak ja dla niej marzę.
- i coś z ,,repertuaru,, dla dzieci - podobno takowe na farmie są , więc żeby nie było że... dyskryminuję albo co - jak tu zabłądzi które to może sobie poczytać ;

,, Burek i kurka,,
Chodzi kurka wśród podwórka
przystanęła obok Burka.
Burek smacznie w budzie chrapie,
ona go po nosie drapie
i powiada - Wstawaj już,
cóż to z ciebie jest za stróż ?
Miast pilnować nam podwórka
ty w sen słodki dajesz nurka ?
A kto szczeknie na sąsiada ?
Kto na wróble poujada ?
Kto przegoni z płotu kota ?
- przecież twoja to robota.
Przecież twoja chyba, nie ?
A ty drzemiesz całe dnie .
Pchły już ogon ci obsiadły,
koty żarcie z miski zjadły,
z budy słomę kradnie mysz,
a ty tylko śpisz i śpisz.
Pies otworzył jedno oko
i zawarczał; - Zmykaj kwoko.
Czego mi się tutaj drzesz ?
Czego ty ode mnie chcesz ?!
Jak pilnuję moja rzecz,
a ty lepiej idź stąd precz.
Kurka nasrożyła piórka
-0o, widzicie tego Burka !
Jaki groźny... Jaki zły...
Jak to na mnie szczerzy kły...
A jak złodziej krąży w nocy
to zasłania łapą oczy,
traci naraz węch i słuch,
za to przy mnie jaki zuch !
Warcz tam sobie ile chcesz,
ale leniem jesteś, wiesz !
Już nie gadam z tobą więcej
bo się tu ze złości skręcę.
I odeszła gdacząc; ko, ko...
Burek znowu przymknął oko,
łapą przykrył czarny nos
i zachrapał smacznie w głos.

I dobrze, niech Cię pokusi - Co do globalu też z nim trochę powalczyłam i kolejne 7 gierek do ogólnej puli dodane - a że to trochę zbyt skromnie, to rozsiałam len z SN i za niespełna dwie godzinki znowu coś tam dorzucę - no są dość spore szanse na to drugie pnącze więc może tak... wespół w zespół uda nam się je zdobyć

 

Witam wieczorkiem i coś szybko naszkrobie

Kocham Was
rodzinny dom,rano i nocą
Tęsknię o wschodzie słońca i
gdy gwiazdy się złocą
ta miłość jest bardzo gorąca

Życie człowieka to miecz
na którym jest dużo szczerb,
A na nim Bóg napisał
zwyciężaj,kochaj i cierp

Są łzy co jak ogień parzą
są serca co nikomu się nie żalą
Są krzywdy na które nie ma sędziego
Więc gdy ktoś płacze
nie pytaj dlaczego....J

Życzę fajnego wieczorka.Ja dziś miałam bardzo pracowity dzień idę odpocząć

 

Jadziu dziękuję za te rymy - i przepraszam że tak długo nie odpowiadałam W środę po południu zięć mnie z domu zagarnął i do wnucząt musiałam jechać, bo on wybywał służbowo na 3 dni. U nich zaś dostęp do NET-u był bardzo ograniczony , a od piątkowego popołudnia nie było go w ogóle (coś się z kompem poknociło) Dopiero wczoraj wieczorkiem wróciłam do siebie i ostro nadrabiam zaległości w obydwu tych zabawach , które mamy obecnie - u Królowej jestem dopiero na trzecim zadaniu misji ( na razie same srebrne obskoczę, a jak czas pozwoli to i resztę) u Mruczki zaś jeszcze 28 tych mazideł mi brakuje ,więc trochę kropię SN by przyspieszyć . Czasu co prawda jeszcze trochę jest, lecz i tych ,,zwykłych,, mrocznych chciałabym podgonić, bo sporo misji księżycowych czeka na zrobienie .
Na dziś zostawię wiersz...

O chłopcu
Nie karmili cię syneczku słowem jasnym - Słowem żywym
Nie uczyli patrzeć w słońce tylko w próchna złudny blask
prawdy życia ukazując w tym zwierciadle co zbyt krzywe...
teraz dziwią się mój mały że tak mroczną duszę masz.

Choć cię kładli do łóżeczka otulając miękkim puchem
abyś stóp nie poocierał ani we śnie z chłodu kwilił
lecz snów twoich nie opletli srebrno-złotym gwiazd łańcuchem
i miewałeś sny niedobre - I je miewasz do tej chwili.

Nie uczyli cię syneczku jaka być powinna miłość
pozwalając w twoim sercu wykiełkować ziarnom zła
choć dawali tobie wszystko na co tylko stać ich było
zapomnieli o tym jednym co największą wartość ma.

Wychuchali cię syneczku jak figurkę z porcelany
upajając się zachwytem w przeświadczeniu twoich cnót...
I wyrastasz jak dąb młody ale rdzeń twój potrzaskany
I wyrastasz drzewem chorym co z zatrutych czerpie wód.

Czy ty byłbyś inny synku gdyby ciebie wiatr kołysał
szepcząc w ucho stare baśnie w których wielka mądrość tkwi
albo gdybyś wokół siebie jakieś inne słowa słyszał...
- Czy ty byłbyś inny synku gdyby je mówiono ci ?
- i może jeszcze kilka takich

Ten dawny świat powrócił do mnie dziś
pluszowy stary miś, bujany koń...
Czaruje wzrok pełen zabawek strych
przyklękam pośród nich wyciągam dłoń...

Sczerniały dach ze śladem wielu łat
wspomnieniem tamtych lat otula mnie.
W oddali gdzieś dziecięcy słychać śmiech
który tysiącem ech rozlega się.

Spod starych strzech znajomych głosów gwar
matki znoszony szal... i ojca cień...
zgarbiony wpół ugina się od trosk
dźwigając jabłek kosz idzie przez sień...

Zdeptany próg, lekko skrzypiące drzwi
a w kącie izby śpi chlebowy piec
I słyszę znów wtulony w miękki pled
wieczornych modlitw szept przy blasku świec.

Ze starych ram spogląda kilka zdjęć...
drewnianych świątków pięć duma wśród ksiąg...
W pęk wonnych ziół, w bukiet zaschniętych barw
zaklęte szepty traw i zapach łąk.

Czerwcowy wiatr przedziera się przez sad
tam dawnych marzeń ślad na jednym z pni.
Czereśni garść ma słodko gorzki smak
jak pierwszy dotyk warg - i pierwsze łzy.

Pod krzakiem bzu omszałe głazy dwa
siadałam na nich ja i ktoś, kto był...
Nie dzieci już, dorośli także nie
i tylko On to wie jak z całych sił...

Wpatrzeni w noc i w oczu swoich blask
szeptaliśmy nie raz, że nic... i nikt...
Ochraniał nas przyjazny nieba krąg
i ciepło dwojga rąk po blady świt.

Dziewczęce sny na płatkach dzikich róż
zapomnień pokrył kurz, oddalił czas.
Blask oczu zgasł, kamienie znikły gdzieś
wycięto także bez i nie ma Nas.

Na której z dróg zgubiliśmy swój ślad ?
ile minęło lat ? - nieważne dziś.
Odwracam twarz, ocieram oczy i...
w ramionach moich śpi pluszowy miś.
- nutki do wiersza też znalazłam

-Miłej i spokojnej niedzieli wszystkim życzę

 

Witam piękniście

Ja aktywna , a jakże
Polatam, to tam - to tu
Tam coś napiszę, tu coś naszkrobie
Poczytać wiadomości tez trzeba.Czas szybko ucieka nie idzie za nim nadążyć
Wczoraj w gości,dziś goście u mnie,sama wiesz jak to jest.
My babcie to wiadomo nie mamy czasu
Jeszcze dziś może wlecę i coś sklecę

Pozdrowienia zostawiam i miłego dnia wszystkim

Witam

Wiosenna kołysanka

Proszę deszcz
by zagrał na szybach
Marzenie Szumana
a lipa na liściach
wyszepcze modlitwę
o sen spokojny dla ciebie
ogień w kominku
niech opowie najpiękniejszą baśń
noc zamoknie drzwi
wszystkim lękom
przywracając uśmiech
usypia cię miły
wiosenna kołysanka
więc ciii....
cicho
śpij .......E.W

Miło, że chcesz Koleżankę farmerkę zwabić do wątku, ale nie można dodawać własnych postów bezpośrednio pod sobą Połączyłam je.
MOD_Marion

 

No Ty aktywna i śmigasz to tu, to tam, a ja...od tygodnia tu idę i dojść nie mogę, bo jak nie coś, to ktoś mnie po drodze zatrzyma . Ponadto od poniedziałku wnuczkę mam u siebie, grypa w jej szkole panuje i by się nie zaraziła córa ją do mnie przywiozła - wnuczka też farmerka, to już razem nas dwie, a komputer tylko jeden, więc dostęp doń mam mocno utrudniony .

a te wersy przemówiły do mnie , choć raczej rymowane preferuję - dziękuję
- to i ja coś wiosennego wstawię;
,,Inna wiosna,,
...Ona mi świat pomalowała
w zielonozłote krajobrazy.
Ona otuchę w serce wlała
że już nic złego się nie zdarzy.
Kiedy tuż obok przechodziła
muskając lekką stopą trawy
płaszczem nadziei mnie okryła
że los okaże się łaskawy...
Oczarowała moją duszę
ptasim świergotem w jasny ranek
darując całą gamę wzruszeń
nad kępą fiołków i sasanek.
Dlaczego taka wyjątkowa
i tak inaczej dziś ją słyszę
o tym nie powiem ani słowa
choć może kiedyś wiersz napiszę.
- i może jeszcze kilka takich rymów - skoro ta wiosna już blisko i wszystko do życia zacznie się budzić...
Ona może zjawić się
niespodzianie,
cicho zapukać do drzwi
Co wtedy powiem jej
gdy się stanie ?
Co wtedy Ty powiesz mi ?
Chociaż serca jeszcze śpią
lecz kto zgadnie,
czy Ona nie zbudzi ich gdy
uśmiechnie do nas się
i tak ładnie
marzenia powplata w sny.
Czy pozwolę zostać jej
tak spóźnionej,
gdy droga już tonie we mgle ?
Czy zechce razem spleść
nasze dłonie
czy może... ? - Ech, kto to wie.

 

Witam w kolejny wiosenny dzień

Wiosenna kołysanka

Proszę deszcz
by zagrał na szybach
Marzenie Schumanna
a lipa na liściach
wyszepce modlitwę
o sen spokojny dla ciebie
ogień w kominku
niech opowie najpiękniejszą baśń
noc zamknie drzwi
wszystkim lękom
przywracając uśmiech
usypia cie miły
wiec ciii
cicho
śpij ......E.W

Pozdrawiam pięknie

 

Witaj Jadziu Dziękuję, że znalazłaś chwilę by tu wpaść - skoro wiosenne klimaty to ja coś takiego umieszczę;
Chodzą za mną wiersze jak kurcząt gromada
i nękają myśli cały dzień bez mała
każdy z nich swą własną treść mi opowiada
prosząc się usilnie bym go napisała.
Jeden o polanie pełnej fiołków roi
i o smukłej brzozie co czeka z nadzieją
że się w młode listki niebawem wystroi
gdy ją deszcze zmoczą i wiatry owieją.
Drugi o bocianie co do gniazda wrócił
z miłości do swoich czy przyzwyczajenia
i o tym śpiewaku co nad polem nuci
posyłając niebu pieśni dziękczynienia.
A ten najpilniejszy dwoi się i troi
by otrząsnąć z rymów wierzby rosochate
i podpatrzeć chwile gdy się łąka stroi
w suknię przetykaną najpiękniejszym kwiatem.
Każdy z nich ponagla myśli me i rękę
na białej stronicy przysiada radośnie
marzył mi się spokój a tu mam udrękę
- chodzą za mną wiersze zakochane w wiośnie.

- i może jeszcze coś z innej szuflady

Nie pytaj co z nami będzie
za kilka lat albo więcej
dziś jeszcze Ciebie dotykam
dłonią wtuloną w Twe ręce.
Nie pytaj mnie co nas czeka
gdzieś za kolejnym zakrętem
dziś nasze myśli i usta
nawzajem sobą zajęte.
Nie pytaj co zobaczymy
przez łez poszarpaną zasłonę
dziś nasze oczy są jeszcze
z ufnością w siebie wpatrzone.
Być może jutro nas zbudzi
szaro-chłodnymi barwami...
Wieczór dziś taki pogodny
chodź usiądziemy przed drzwiami...
Nie pytaj... ja także nie będę
bo jutro nikomu nieznane
dziś kocham Cię ponad życie
lecz może kiedyś przestanę ?
Posłuchaj jak miękko i cicho
jedwabna nić nocy się przędzie
Twe serce przy moim dziś bije
lecz może kiedyś nie będzie ?
Popatrz jak trawy uśpione
rosa swym szalem okrywa
- nieważne co jutro się stanie
dziś jestem przy Tobie szczęśliwa.
Życie na Świata jarmarku
przyszłością naszą frymarczy
dopóki razem jesteśmy
niech każde dziś nam wystarczy.
- pozdrawiam serdecznie wszystkich co tu zajrzą i życzę by omijało Was to co złe - bądźcie ostrożni i uważajcie na siebie w ten trudny czas

 

Jan Twardowski Wielkanocny pacierz

Nie umiem być srebrnym aniołem -
ni gorejącym krzakiem -
tyle zmartwychwstań już przeszło -
a serce mam byle jakie.
Tyle procesji z dzwonami -
tyle już Alleluja -
a moja świętość dziurawa
na ćwiartce włoska się buja.
Wiatr gra mi na kościach mych psalmy -
jak na koślawej fujarce -
żeby choć papież spojrzał
na mnie - przez białe swe palce.
Żeby choć Matka Boska
przez chmur zabite wciąż deski -
uśmiech mi Swój zesłała
jak ptaszka we mgle niebieskiej.
I wiem, gdy łzę swoją trzymam
jak złoty kamyk z procy -
zrozumie mnie mały Baranek
z najcichszej Wielkiej Nocy.
Pyszczek położy na ręku -
sumienia wywróci podszewkę -
serca mego ocali
czerwoną chorągiewkę

Pięknych Świąt by wraz ze zwycięstwem Chrystusa nad śmiercią zwyciężyło w nas samych człowieczeństwo i życzliwość dla innych

 

Droga Gospodyni, czytam z wielką przyjemnością Twoje zabawne wierszyki w rozmowach dotyczących eventów (zawsze poprawiają mi nastrój), więc z zainteresowaniem weszłam tutaj. Jejku, jak Ty pięknie piszesz. Masz ogromny talent! Podziwiam i gratuluję.

 

Ehhhh... no chyba tylko tak mogę się wytłumaczyć ;
Widzę goście tutaj byli
a mnie wciąż gdzieś nosi
więc wybaczcie moi mili
dajcie się przeprosić
Przepraszam, przepraszam... wybaczcie ale...
Ja z takiego jestem rodu
co to - sami wiecie
bez potrzeby i powodu
nosi ich po świecie
Co najczęściej po bezdrożach
snują się jak cienie
zapatrzeni... zasłuchani...
idą za marzeniem ...

- a o tym ,,rodzie,, taki wiersz kiedyś napisałam;
U nich wszystko jest takie odmienne
Dla nich wszystko tak bardzo jest inne
Ich występki są bardziej występne
niewinności bardziej niewinne.
Do nich słońce uśmiecha się jaśniej
Dla nich majem potrafią być grudnie
Komu ciasno, to im jeszcze ciaśniej
Komu trudno, im zawsze najtrudniej.
Komu dalej to oni u celu
Komu blisko, im bardziej daleko
W obfitości znajdują niewiele...
Na bezludziu szukają człowieka.
Dla nich gwarem rozbrzmiewa pustkowie
To znów sami, samotni są w tłumie
- ja Ci tego i tak nie opowiem
A Ty tego i tak nie zrozumiesz.
Tą odmienność im trzeba wybaczyć
Za słabości nie można ich ganić
Doprowadzą czasem do rozpaczy
nawet zranią, lecz ich łatwiej zranić.
Gdy kochają - ech, gdy kochają
to po prostu dech w piersi zapiera
Światu szczęście garściami rozdają
choć ta miłość im duszę zabiera.
A jeżeli jest bez wzajemności...
- mówić o tym brakuje mi siły
Nie daj Boże im takich miłości
nie pozwalaj by duszę zabiły.
Gdy porzucą to... ach , gdy porzucą
bramy piekieł się wtedy przekracza
Nawet Boga w niebiosach zasmucą
choć im taki postępek wybacza.
A gdy siedzą nad kartką i piszą
On troskliwie ich myśli kołysze
choć czasami rozkrzyczą się w ciszy
gdy Poeta wiersz sercem swym pisze.
Słów serdecznych gorącym strumieniem
który śmiechem wypływa , lub płaczem
Całym sobą - czuciem i sumieniem
bo Poeta nie umie inaczej.
.....
Bo Poeta nie może inaczej.

- i może jeszcze coś z tych dla, lub raczej - o - mej wnuczce
Bić, czy też nie bić? - oto jest pytanie
przy którym bledną rozterki Hamleta.
Choć zasłużyła by jej sprawić lanie
lecz jak uderzyć ? - to przecież kobieta .
Prawda, nie w pełni, niczym róża w pąku
ale czy pąk ów różą się nie stanie ?
Ziarno fasoli fasolką jest w strąku
więc... bić, czy nie bić? - oto jest pytanie.
Powinnam przylać klapsa dla zasady,
że dobry rodzic karcenia nie skąpi,
lecz ja nie matka , zatem... nie ma rady
zapytam córkę jak winnam postąpić.
- Mam bić, czy nie bić? - pytam, w kilku słowach
wpierw wyjaśniwszy jak się rzeczy miała
Winowajczyni buźkę w dłonie chowa
- Nie bij babusiu, bo bendem pakała*.
Jak po tych słowach gniewu nie uśmierzyć ?
Nie zmiękczyć serca na szczebiot ptaszyny ?
Może ktoś by tu przylał jak należy,
lecz karę trzeba stosować do winy.
I nigdy nie bić, a tłumaczyć stale
Na przykre skutki postępków uczulać
- nie twierdzę przez to, by nie ,,karcić,, wcale,
lecz karać mądrze
... i mocno przytulać.
----
* - jej autentyczne słowa, które tak mnie rozbroiły, że musiałam napisać ten wiersz

- i poniższe także napisać muszę;
za to że o mnie pamiętacie i tutaj zaglądacie
Pozdrawiam serdecznie

 

Hop, hop, jest tu kto?
Ej ziom, chodź tu no!

 

No wiesz co Tomaszu , tak pokrzykujesz , że ledwie Cię słychać w poszumie forumskiego lasu
Właściwie to niby jestem, ale najczęściej to jakby mnie nie było , bo i co tu samej robić w tym szałasie, gdy pogadać nie ma z kim - wszyscy ledwie zajrzą i uciekają , nawet Wena nie chce dłużej zabawić, więc tak jakoś... leśmianowskie ,,klimaty,, mnie dopadają;
...Nic - tylko smutek, żal i mrok
i niewiadomość... i zatrata .
Taki to świat... Niedobry świat .
Czemu innego nie ma świata?...
......
Jako że w ewentowych nudą wieje ,więc dla tych, którzy czytają moje wiersze, o trzech siostrach rymy zostawiam ;
Pierwsza
Nie przychodzę znikąd
z ognia się wywodzę
każde z was mnie kiedyś
spotka na swej drodze.
Choć nie jednakowo
każdego obdarzę
bo nie zawsze szczęście
chadza ze mną w parze.
Dlatego też różne
zdania o mnie mają
jedni błogosławią
inni przeklinają.
Lecz czym byłby człowiek
gdyby mnie nie było
- Jestem wam potrzebna
mam na imię
Miłość .

Druga
Jestem jak talizman
dany ku ochronie
zwłaszcza dla tych którzy
słabe mają dłonie
a idą przez życie
z dość ciężkim bagażem
łatwiej im go dźwigać
gdy idziemy razem.
Także ten co miewa
do dźwigania mało
beze mnie nie pójdzie
i nie sięgnie śmiało
po to czego pragnie
lub o co się stara
- Jestem wam potrzebna
mam na imię
Wiara

Trzecia
Ja jestem najmłodsza
z siostrzanego grona
Nie każdy przede mną
otwiera ramiona.
Nie każdy wyciąga
dłoń ku mojej dłoni
choć pragnę go wspierać
chociaż chcę osłonić...
Zdaję się na pozór
słaba i nieśmiała
lecz dłużej od innych
będę przy was trwała.
W upałach i chłodach
w burzach i zawiejach
zostanę do końca
a zwę się
Nadzieja .

 

Haaalooo, chcę rozmawiać z Kaliną.
Tą dziewczyną, miód maliną

 

Zaglądam tu, z dużą przyjemnością Tyle tylko, że należę do tych, którzy wolą czytać niż pisać A już pisanie wierszem... stanowczo nie należy to do moich umiejętności

 

Ejj... widzę że żadna dziewczyna- malina nie przyszła tu z Tobą pogadać , no to Ci dzisiaj babcia-kalina na osłodę dnia przyniosła ...

.... gwarantuję , że są słodsze od niejednej dziewczyny częstuj się śmiało .
A jak nadal masz chęć na pogaduchy - Ty lub ktokolwiek inny -to

proszę rozgościć się na mojej najnowszej kanapie i...
...mów, mów, póki Ci wystarczy słów
a jak słowom braknie treści
treść dębowych opowieści
mogę opowiedzieć ja
choć opowieść trochę trwa
i poranka dlań nie stanie
zatem może...
Grzybo-dranie
Ja na grzyby - bardzo proszę
Chętnie dzisiaj pójdę z koszem
chociaż on za duży deczko
lepiej wezmę wiadereczko.
Dzień się zbudził nieco blady
ale trudno - nie ma rady
obiecałam więc pójść trzeba
Gdzie ten las ?! O wielkie nieba!
Nie chcę wierzyć - czy wycięli?!
Wszystkie drzewa diabli wzięli
za to ludzi... matko święta
straszny tłum się tu pałęta !
Ten na prawo... ten ukosem...
Ktoś się drze piskliwym głosem...
Tu w chuścinie... tam w berecie...
Potrącają mnie... no wiecie !!
Wszystkie ścieżki już zdeptane
grzyby także wyzbierane.
Nie uświadczysz nawet kurki
wydeptane wszystkie górki.
Ludzie -rety co robicie ?!
Przecie to nieprzyzwoicie
tak się biesić po tym lesie.
Zaczekajcie - gdzie was niesie ?!
A ja co... ostatnia taka ?
Dajcie znaleźć choć maślaka.
Zaczekajcie - mówię przecie
Ej, wolnego , ty w berecie!
Zostaw, bo to moja kania
- już chciał sięgać ( kawał drania)
Ten podgrzybek też mój właśnie !
Zabrał - niech go gałąź trzaśnie.
Aż pod nosem klnę ze złości
życząc wszystkim niestrawności,
a w myślach dodaję jeszcze,
żeby ich obsiadły kleszcze.
Znów się obok ktoś przekrada...
Za plecami kilku gada...
Oj ! Podstawię komuś nogę !
Dziecko... idźże w swoją drogę.
Nie kręć mi się tak pod nosem
i nie drażnij mnie tym koszem.
Tu znów jakiś się wyłania...
Nie no...- dość mam grzybobrania!
- No i jak tam, dużo niesiesz?
mama w progu mnie spytała
- Same dranie były w lesie
a ja takich nie zbierałam .
***
Ale jednak z tej wycieczki
jakaś korzyść mi została
bo aż całe wiadereczko
rymów sobie przytargałam

 

Kalina, niesamowite są te twoje wierszowe opowieści

 

Dziękuję za to, że zaglądasz - też raczej wolę czytać, ale nie ukrywam , że i pisać lubię. Co zaś do umiejętności pisania wierszem to...
...Pisać każdy może więc i ja sobie tworzę
a że rym byle jaki... no bywa też i taki.
Gdy mam długopis w dłoni, to nikt mi nie zabroni
- niech nawet nie próbuje, bo rymem przyfanguję
a tak serio to bardzo mało miałabym radości życia, gdyby nie to pisanie - choć i ono czasem smutkiem spowite...

I Tobie Miśku dziękuję - a opowieści to... kto inny tworzy , ja tylko w słowa je ubieram...
...Ech Życie, Życie, ty jesteś artystą
niedoścignionym i w formie i w treści
ile ty w sobie kryjesz opowieści
których najtęższe pióro nie opowie
- a ty jak bajarz, ciągle tworzysz nowe...

Tobie także dziękuję , moja imienniczko . Miło, że moje pisanie się podoba, a jeszcze milej ,gdy u kogoś uśmiech wywoła .
- to może jeszcze coś takiego na poprawę nastroju ;
...Każdy człek ma jakąś biedę
bo ich pełen ten nasz świat
a ja mam zazwyczaj siedem
i to już od wielu lat.
Jeśli którąś z nich czasami
uda się przegonić mi
to kolejna wnet się wciska
jak nie oknem to przez drzwi.
Pierwsza siedzi mi w kieszeni
tej gdzie zwykle portfel mam
a wiadomo z taką biedą
całkiem niezły bywa kram.
Druga bieda też nielicha
co w lodówce ciągle tkwi
chcę coś przegryźć a tu...kicha
bo kiełbasę zżarła mi .
Trzecia w szafie jak mol siedzi
rzadko więc zaglądam tam
bo mi ciągle smętnie biedzi
że za mało ciuchów mam.
Czwartą w każdy wolny weekend
na wojaże bierze chęć
lecz niestety nie mam auta
czyli razem jest już pięć.
Szósta kawę mi wypija
regularnie co trzy dni
lecz najgorsza jest ta siódma
która w moim łóżku śpi
edit;
ktoś lub coś zacharapciło moją kanapę więc taką trzytargałam

a razem z nią i to ;