chrumcia91

wole herbate...

 

no to ciężej...

 

i jak tam minionki? gotowe?

 

tak, wczoraj skończyłam


i zaczelam kolejny worek Dolomitów

 

wow, super i mówisz, że każdy inny jest?

 

tak

 

a widoczki jak zwykle piękne zapowiadają się trudne czy łatwizna?

 

łatwo nie będzie bo dużo drzew, ale dam rade

znowu mam depreche powyjazdową....

 

szykuje się dłuższa rozłąka? czy po prostu każda jest trudna?

 

każda jest trudna i mam wrażenie że coraz trudniejsza...na początku wydawało mi się, że jest ciężko, ale teraz jeszcze bardziej się poznajemy i jeszcze gorzej to przeżywamy....
mam nadzieje ze w przyszlym tygodniu przyjedzie do mnie, poźniej dopiero 12 listopada.
bedziemy musieli w końcu chyba pogadac zeby razem zamieszkac, jakas prace bede musiala ogarnac itp...nie bedzie latwo, ale trzeba

 

to się duże zmiany życiowe szykują.. oby wszystko gładko poszło na pewno dacie radę

 

pewnie tak, chociaż wiadomo że łatwo nie będzie, ale w końcu coś trzeba zacząć myśleć na poważnie bo oboje się męczymy....
najgorsze są wieczory, jak sie kladzie czlowiek do lozka i nie ma obok tej drugiej polowki...pusto, nikt nie przytuli, nie kopnie, nie chrapie

 

i nie ma komu chrapnąć do ucha, kogo kopnąć, no i też przytulić doskonale Cię rozumiem
ale żeby szukać pracy gdzieś bliżej, to trzeba wiedzieć, czego się szuka.. już coś wymyśliłaś, co chciałabyś robić?

 

no i tu jest problem bo nie
jestem bo wyzszej szkole, mgr mam, ale szczerze mowiac tylko na papierze...zero doswiadczenia w tym kierunku....
moze drugiej połówce poczatkowo bym mogla pomagac przy organizacji zawodow sportowych, zobaczymy....moze sie cos znajdzie ;P

 

gdybyś wiedziała, w jakim kierunku chcesz pójść, to zawsze można zrobić kursy, podyplomówki i takie tam, nie trzeba się koniecznie zawodu trzymać a doświadczenie to się zbiera, a nie ma od początku choć nie wszyscy to niestety rozumieją..

 

wiem wiem, problem w tym ze sama nie wiem co mnie interesuje pod względem zawodowym....
zobaczymy jak bedzie nie ma co gdybać

 

Ja nie wiedziałem do 15 roku życia, potem jakoś poszło. Najpierw szkoła średnia wybrana na zasadzie "bo się fajnie nazywa", potem kontynuacja na studiach (bo w szkole było nieźle i właściwie można to kontynuować), po 3 latach zmiana specjalizacji (bo ta jednak trochę przegięta, a wybrana była ciekawsza) i praca zawodowa w jeszcze innej specjalizacji. Pierwsza praca na zasadzie "bo coś trzeba robić, choćby i za pół darmo". Gdy po rozmowach z ludźmi okazało się, że pół darmo, które dostałem, to i tak więcej niż ma koleżanka zza biurka obok mająca dziesięć lat doświadczenia, szybko się stamtąd ewakuowałem. Druga praca w 100% zgodna z wyuczonym zawodem trwała krótko ze względu na zawalenie nierealnych terminów projektów. Znalazła się trzecia, niezbyt ambitna, ale z dużą swobodą, w której utknąłem na dłuższy czas. I ostatnio zmiana na taką, w której robię fajne rzeczy w ciekawym otoczeniu i przy okazji nieźle zarabiam

 

dzięki za dobre słowo
też początkowo pracowałam w barze, za grosze, ale cos tam sobie na wakacje zarobiłam, pozniej spinka z szefem i wyszlam i do dzisiaj tam nie zachodze, a wczesniej bywalam codziennie, zanim zaczelam pracowac (odwiedzalam kolezanke), pozniej mala przerwa i tata chcial zebym cos tam w firmie pomogla...to cos tam pomoglam i utknelam.....mieszkam z małej wiosce póki co przy niewielkim miasteczku i z praca jest ciezko - w sezonie łatwiej, ale tez za grosze....
mysle ze jak sie wyprowadze to cos sie znajdzie na pewno, poszukam to tu to tam, wypobuje rozne opcje i jakos to bedzie..
zawsze czlowiek sie martwi a potem sie okazuje ze nie potrzebnie

 

dzień dobry
co słychać?

 

aaa siedze codziennie nad puzzlami...
o ile na początku mi szło blyskawicznie tak od kilku dni stoje nad lasem


ale moze w koncu mi sie uda skonczyc ;P
czekam tez na druga polowke, moze uda mu sie w tym tygodniu przyjechac