Aniołek i Diabełek

D: A jednak się nie dowiedzieli...

 

A: Ale aniołek przyszedł i na wszystkich nawrzeszczał i wiedzą teraz.

 

D: Jednak nie do końca to do nich dotarło...

 

A: Diabełek przecież wie, że wiedzą. Kłamczuch mały

 

D: Diabełek o tym nie wie!!!!

 

A: Ale przecież diabełek nie wie, że tego nie wie. To znaczy, że nawet nie wie, że wie, czyli wie, ale tego nie wie, ale jednak wie, że oni jednak wiedzą, ale diabełek tego nie wie. Kapiszi?

 

D: Kapiszi! To co, rozpalać ogień i smażyć?

 

A: Nie wolno rozpalać ognia i smażyć! Aniołek smutny...

X D

 

D:
Więc niech zejdzie na Ziemię, to się rozweseli

 

A: Nasze miejsce jest w Niebie...

 

D: Fajnie, Tadzio zamknięty, gruba co miała schudnąć też schowana, a Zośka z dzieckiem uciekła do mamusi.

 

A: Dobrze, że wszyscy są w pomieszczeniach, żadne niebezpieczeństwo im nie grozi.

 

D: Tadzio dostaje amnestię, gruba ma amnezję i nie wie kim jest, a nad zośką zastanowię sie, bo to ciężki przypadek

 

A: To dobrze, choć jeden raz unikną kary.

 

D: Unikanie kary niczemu nie służy. Tadeusz wpakował się do Wielkiego Brata i to na własne, nie moje, życzenie.

 

A: Będzie przynajmniej miał frajdę.

 

D: Tadeusz na pewno w BB będzie psocił

 

A: A jednak jeśli będzie grzeczny...?

 

D: na pewno nie będzie grzeczny

 

A: Skąd taka pewność, Diabełku?