W oczekiwaniu na kolejne GT

U mnie też farma muli jak nigdy. Wszytko wyczyszczone, sprawdzone. Flash najnowszy.
Oj niedobrze. Trzeba jutro być bardzo uważać. Może się znowu jakaś ekstra wtopa zdarzyć.

 

Mam materac właśnie
Wszystko dla Gordona, żeby sobie kręgosłupa nie nadwerężał wchodząc i schodząc
Materac leży wprawdzie pośrodku sypialni, ale sypialnia maleńka, więc nawet jak się Gordon ułoży w swojej ulubionej konfiguracji czyli po skosie, to zawsze łapami sięga do ściany... a później prostuje te łapy i mnie spycha z materaca (bo sypia odwrócony plecami do mnie). Na Gordona nie ma dobrego sposobu

 

mnie te wtopy omijają w znakomitej wiekszości, bo zaczynam eventy najwcześniej kolo 17 do 16 w pracy, potem jeszcze jakies zakupy itp i do domu tak docieram, no chyba,że idę prostą droga to z dwadzieścia po czwartej jestem, ale czasem trzeba jeszcze wyjsć z psem a popłudniowy spacerek trochę trwa, no chyba,że deszcz pada, to szybko, a jak jest śnieg,że można kulki rzucać to godzina murowana i podstepu trzeba,użyć aby łaskawca chciał isć do domu

 

a nasza lunka śpi na kołderce a przy tym jak sobie smacznie chrapie nie wyobrażam sobie dać ją na łańcuch do budy

 

to musisz zmienić sypialnię ale wyobrażam sobie rozkosz spania z takim słodkim maleństwem ( w jego mniemaniu) a swoją drogą to dobry cwaniak z niego

no im starszy jest moj tym glośniej chrapie, a buda mu nie grozi, bo w bloku mieszkamy ale jak jest niegrzeczny, to mówie mu, że go przybije gwoździami za uszy do ściany jak królika

 

Biedne te psy stróżujące
Mnóstwo psów pracuje, jak wiadomo, ale są odpowiednio szkolone i nagradzane... no i żyją w dobrych warunkach. Podejrzewam, że tacy psi fachowcy autentycznie lubią to, co robią.
A łańcuchowy nieszczęśnik to koszmarny widok, zawsze mi się w takiej sytuacji nożyce do drutu w kieszeni otwierają

Każdy pies jest cwaniak
A Gordon dodatkowo rozpieszczony przeze mnie, jak go brałam, był w autentycznej rozpaczy po śmierci pana, nie mógł sobie miejsca znaleźć i problemy z kręgosłupem mu się nasiliły.
No to robiłam co się dało, żeby mu życie umilić... a teraz mam za swoje
Chrapanie to osobna bajeczka - wyobrażasz sobie, jak chrapie 70-kilogramowy pieseczek...?

 

zwłaszcza na wsi, gdzie uważają,że nawet woda psu w upal nie przysluguje, zimna buda w błocie na zime ,bo nie pracuje w gospodarstwie tzn nieużyteczny jest, żal takich zwierzaków i to bardzo, zresztą tak samo jest końmi póki pracuje ok, potem do rzeźni

oprócz tego,że cwaniaki to dobrzy aktorzy, moj jak miał tylną łapę w gipsie, to biedaczysko, chodzić nie mógł, taki nieszczęsliwy, na spacerze wszyscy się nad nim użalali, jaki biedny, jaki dzielny i same achy, co oczywiście wykorzystywał, szedł ledwo, ledwo, no umierajacy pies, a jak nikt nie patrzył to dawaj na czterech łapach biegał i nawet sikać mógl stojac na chorej łapie,ale niestety po naszym przejrzeniu na oczy przywileje się skończyły, ale co użył to jego

a chrapanie 70 kilowego psiaka to już horror

 

Koni potwornie żal - to są niesamowicie wrażliwe zwierzęta. Na myśl o drodze na Morskie Oko skóra mi cierpnie
A co do stosunku do zwierząt na wsi, to niestety wypada zacytować pewnego niezbyt popularnego pana, który czasem jednak niegłupio kombinował: byt określa świadomość (Karol Marks). Co nie pomaga w produkcji i nie daje się zjeść, jest nieważne. Wiele lat jeszcze upłynie, zanim się ludziom coś pozmienia w tej świadomości

 

nasza lunka to samo wyjdziesz tylko z domu i jej nie zabierz ze sobą to porządki po złości robi taka jest rozpuszczona jak dziadowski pejcz

 

To chyba każdy pies kocha, jak się nad nim użalać
Miałam kiedyś psa z reumatyzmem, nie twierdzę, że symulował, ale co najmniej (fachowo mówiąc) agrawował objawy, czyli kiedy widział, że ktoś na niego patrzy, natychmiast zaczynał się poruszać ze znacznie większym trudem, żeby usłyszeć to kojące "biedny pies"

 

lunka to suczka moich rodziców osobiście ja już nigdy nie wezmę żadnego zwierzaczka ponieważ nie chcę tego od początku przechodzić jak przyszło nam uśpić naszego dżekusia bo był bardzo chory

 

No niestety, tak to już jest
Ale ja zawsze po śmierci każdego psa (przez całe moje życie jakiś był w domu, niektóre schroniskowce nie żyły zbyt długo, bo i starsze, i schorowane były) zawsze brałam następnego... klin klinem
A poza tym bez zwierzaka dom kojarzy mi się z pokojem hotelowym, nie z prawdziwym domem

 

po prostu co by nie mówić czy pisać psiaki to kochane bestie i dom bez nich pusty a okazaną miłość oddają z nawiązką i to dużą

 

moj najukochanszy psiak zmarl prawie rok temu i to w walentynki,nielubie tego pseudo swieta a juz teraz nienawidze.byl ze mna 11 lat i za kazdym razem kiedy wracam do domu mojej mamy widze go biegnacego do mnie po schodach,tesknie strasznie i mysle o nim kazdego dnia,ale nie potrafie jakos zastapic go zadnym innym psem.a co do spania w lozku moj byl wyjatkowy nienawidzil spania na łozku fotelu czy kanapie ot taki wyjatkowy wolalam go przyszedl przytulil sie ale tylko chwile powzdychal a jak przestawalam go glaskac to uciekal na podloge łezka mi sie w oku zakreciła zwierzaki za szybko odchodza...i ucza nas ze niestety ale zycie to suma pozegnac

 

Też nie lubię walentynek
A co do psiaków, tych następnych i następnych i następnych... to każdy jest inny i każdy jest specjalny
Rzeczywiście wielka szkoda, że nie żyją tyle, co my - ale dzięki temu możemy uszczęśliwiać następców

Podłogowy pies to skarb
Niestety nigdy mi się taki nie trafił

 

nasz dżekuś był z nami 14 lat zachorował na raka i też nie potrafię o nim zapomnieć nie da się zawsze wracają wspomnienia jestem pełna podziwu dla moich rodziców że mająś lunkę chociaż jest ona sympatyczna

 

moja mama adoptowala kota tzn sam sie adoptował przyszedl do nas msc przed smiercia psa i najpierw spal na podworku przed domem potem na ganku a dzis spi w moim łóżku na strychu jak przyjezdzam to hrabia jest niepocieszony małymi kroczkami zapełnił luke w sercu mojej mamy tym bardziej ze ma podobne zachowania co moj pies w tych samych miejscach lezy (oprocz łózka oczywiscie) i nie reaguje na kici kici tylko choc aaa i jak moja mama obiera skory z kurczaka to tez stoi i patrzy na nia blagalnymi oczami zawsze sie smiejemy ze to reinkarnacja naszego psa

 

witajcie wieczorkiem, ja z tych co wolą dzieci niż psy

Grecia, wierzę Ci i 3mam kciuki!!!

a ja z moim Mieciem dobrze żyję, tylko ograniczam wydawanie florków do tych, co się czasem z kina uzbierają
właśnie dostałam trzecie i czwarte szopy - czekam na GT, żeby je na coś ciekawszego wymienić

wow, jak Ty to robisz??? ja niestety zdobywam max 2-3 pkt jeszcze w moim laptopie bardzo słabo się gra na padzie w pozostałych niewiele lepiej
w takim tempie to piekarnię otworzę pewnie za 10 lat

 

1. Spanie z dziećmi jest niehigieniczne
2. Dla wygody po prostu nie zaglądam do kina

 

Z dziecmi nie mozna sie wyspac, a do kina zagladam, czasem cos nie wywali z niego. A dla mojego Rekina ( jamnik, zeby bylo smiesznie , jak wolalam i wybiegal taki maly z krzakow ) jedyne , co moglismy zrobic, to uspic, bo byl w agonii, jeszcze chwila, a nie moglby oddychac. Do tej pory oczy mi sie poca. Obiecalam mu kiedys, ze nie bedzie sie meczyl. Szkoda, ze , jak ludzie o to prosza, nie mozna im tak pomoc. I zaraz zbiore po grzbiecie za ten wpis.