panoramaogrodnicza

na Dobranoc ale nie teraz

jak nie zapomnę to będzie i parę tak by na głowę i miłość starczyło

 

naprawdę?
Na początku trochę nam zajęło zgranie się z czasem ile sobie dajemy na odpowiedź. W końcu wyszło, że tak dwa miesiące jest optymalnie bo i znajdzie się czas i jest o czym napisać. A jak się przeciągało to zdarzało się, że człowiek się upominał SMSem (działało w obie strony )

Listy się nie sprawdziły, ale bardzo fajnie działało postcrossing (nie wiem jak to przetłumaczyć pocztówkowa podróż? )
Najpierw trzeba było założyć konto, podać adres, jakimi językami się posługuje i takie tam.
Potem trzeba było uwiarygodnić swoje konto, czyli wylosowało się 5 adresów z różnych stron świata i wysyłało się pocztówkę.
Jak pocztówka dotarła, to adresat zaznaczał, że pocztówka dotarła i tak się stałeś na tyle godnym zaufania, że Twój adres lądował w bazie, z której ludzie losowali.

Ja tam za pocztówkami nie przepadam (kojarzą mi się z tymi takimi turystycznymi, no i wszyscy w domu przeczytają przed Tobą zanim Ty wrócisz z domu ) ale te były genialne. Raz, że trzeba było znaleźć ładne pocztówki, a nie takie wyświechtane, "komercyjne". A dwa to dostawało się takie piękne co poniektóre, że napatrzyć się nie można było.

Bo ja to zawsze myślałam, że wszędzie są takie same pocztówki (na zasadzie wcisnąć jak najwięcej widoków, zabytków i dodać jakiś napis), a tu się pozytywnie rozczarowałam


Niektórzy fajnie pisali, że aż chciało się zacząć pisać listy (można było napisać na swoim koncie, że się chce i wtedy po takiej kartce przejść już "prywatnie" na listy), ale byłam wtedy na studiach i ciągle miałam wrażenie, że nie umiem tego angielskiego na tyle by mnie dobrze zrozumieli

Słownictwo mam, ale ta gramatyka
Teraz chyba bym się nie przejmowała gramatyką i pisała jak umiem, ale wtedy młode dziewczę byłam a w szkole tłukli jaka to gramatyka ważna

 

Ja nie pisuję tradycyjnych listów od dawna. Nawet ze względu na szacunek do adresatów takiej korespondencji.
Po prostu musiałabym wcześniej iść na jakiś kurs kaligrafii ( są takie ?? ) Od zamierzchłych czasów ( kiedy kończyłam " szkółki") pismo mam takie, że ... szkoda gadać i rozpacz te gryzmoły czytać. A co dopiero rozczytać.

 

To tylko wymówka .
Mój mąż jak coś napisze , to trzeba parę razy czytać , bo tak bazgroli , ale dla chcącego nic trudnego .

 

Oj wysłałabym Cię z moją, odręcznie napisaną listą na zakupy...

 

a do szkoły podstawowej chodziła?
u mnie kaligrafia była w szkole w klasach 1-3 i każdy musiał to przejść, były specjalne lekcje kaligrafii i specjalne zeszyty do tego
a ja to jestem to stare pokolenie i uczyłam się pisać piórem a nie byle jakim plamiącym długopisem
do dzisiaj pisze odręcznie bardzo wyraźnie i czytelnie i bardzo szybko

 

Ja mam wprawę z pismem dzieciaków - wierz mi, ich nie pobijesz.
Mam chłopaka, który nie dość że ma chaos w zapisie i nie wiadomo, gdzie początek a gdzie koniec, to jeszcze sam siebie nie potrafi rozczytać! Zakreśla wynik w kółko i jak ma dobrze, to ma maksa, jak źle to zero. Nic nie pomaga, ani prośbą ani groźbą.

Uczą się pisać piórem, ale już w czwartej klasie przerzucają się na długopisy.
A pismo pisane piórem jest ładniejsze niż to pisane długopisem. Ładniejsze nie pod względem wyglądu kreski (gruba/cienka).

 

Można drukowanymi pisać , każdy odczyta .

 

No niby źle
ale w sumie

mnie rodzice tłumaczyli że kartka czy list może i tradycja, sentyment
ale
teraz gdy są sami
gdy często wracają do wspomnień
gdy do stołu siadają dwie tylko osoby

to uwielbiają wręcz czekają z niecierpliwością na telefon

bo słyszą głos
to tak jakbym była przy nich blisko , tuż obok i z nimi rozmawiała
też takie mam odczucia

Super
dziękuję

Nie możesz zapomnieć
tu chodzi o moją miłość

na mądrość to już za późno
Dzięki Ann

Naprawdę

ale
wtedy odbierałam to źle ale z czasem i mnie to pasowało
listy szły długo
na odpisanie też trzeba było odczekać swoje
a w zależności do kogo pisałam to ten ktoś był niecierpliwy i chciał wiedzieć dużo na już teraz i ja też

Pisałam z rosyjskimi koleżankami i kolegami
nie pamiętam jak to działało i skąd miałam adres
możliwe że z jakieś nastolatkowej gazety świerszczyka
i w sumie listy nie tyle ważne były ( no ile można pisać choroszo * dobrze ) jak się język słabo znało
co wymiana kolorowymi pocztówkami znaczy w jedna strona bo u nas takie zwykłe szaro bure

a z dawnego ZSRR to były może są przepiękne bajkowe kolorowe

Ważniejsza ortografia

A od zawsze masz takie pismo i się nie zmieniło ???

To Twój styl
i nic tego nie zmieni

nie musisz podążać za okrąglutkim ''o'' jak piszesz koślawe

Uświadomiła mi to nauczycielka
w szkole podstawowej klas początkowych mojego dziecka

Bo długopisem pisze się szybciej
zresztą który nauczyciel patrzy na pismo i go ocenia
liczy się treść wiadomości ( byle czytelnej )

a tego materiału do zapisania jest sporo to tak to wygląda

***
AnnDżelina
proszona do zabrania głosu w temacie innym niż króliczki

 

Kończyła, kończyła. I nawet te wyższe. Takie wiesz,wielopiętrowe. Ale na mnie nie ma mocnych...
Kaligrafii mnie nie uczono. buu. Piórem owszem pisałam ( porządny oryginalny Parker gdzieś się do dziś poniewiera w sekretarzyku), ale przy robieniu notatek na wykładach staranne pismo diabli wzięli.

" sam siebie nie potrafi rozczytać!" O to to.

Nie doceniasz mnie... A listy zakupów, w związku z powyższym i ze względu na szacunek dla osoby pomagającej od dawna piszę drukowanymi...Ale i tak często jest tel. ze sklepu z prośbą o rozszyfrowanie tego, czy owego...

 

biedni są tacy ludzie - bałagan wewnętrzny wyłazi im na zewnątrz na wszelkie możliwe sposoby... tacy się dopiero umęczą ze sobą - napisać i nie wiedzieć co się napisało.... tragedia...
ja bym... nie pisała i już, bo szkoda czasu
próbowałabym się komunikować ustnie, albo poprosiła, że mogę drukować na komputerze...

nie wiem jak nauczyciele, ale byłam kiedyś studentką i miałam egzamin z dość trudnego przedmiotu, gdzie prowadzący zapowiedział, że wszelkie trudne do rozczytania prace egzaminacyjne (egzamin był pisemny) będzie obniżał o jeden stopień, bo on ma słaby wzrok, a jak lupa nie pomoże i nie będzie wiadomo, co jest napisane, to on tego nie oceni pozytywnie i najlepsza studenta z naszego roku dostała dostateczny, bo wyjątkowo gryzdała i nawet posiadając nadmiar wiedzy nic jej nie pomogło, bo egzaminator tego nie przeczytał
poszła na ustną dogrywkę, ale skończyło się to tylko "4" i była zrozpaczona, bo poprawić można było tylko o jeden stopień do góry...

a ja właśnie na studiach nabrałam zdolności szybkiego i bardzo czytelnego pisania - moje notatki z wykładów sobie ludzie kserowali i lata później te kserówki były w obiegu wśród dużo młodszych studentów...

 

A to przepraszam , skąd miałam wiedzieć .

 

No właśnie eh

a ile z tych oceniających pismo nauczycieli ma czytelne ładne pismo
można by polemizować

kiedyś to było nie dopuszczalne bazgrać
nawet dwóje można było dostać mimo że wiedzę i pracę się przygotowało

obecnie trochę inaczej to wygląda ale uwagi ustne się zdarzają

 

Właśnie o to chodzi, że każdy ma inne pismo, bo... każdy jest inny

Bardzo mnie interesuje grafologia, nawet chciałam się kiedyś zapisać i co nieco pouczyć, ale jak zobaczyłam ceny (byłam wtedy na studiach jeszcze) 4 i 9 tys. to chyba pozostanie to w sferze marzeń

Staniemy kiedyś w zawody i zobaczysz, że to niekoniecznie prawda
Piórem pisze się szybciej, pod warunkiem że masz dobre pióro.

Dzieciom zwykle kupuje się tanie lub średnie pióra (nie dziwię się rodzicom, nikt tak nie psuje przedmiotów jak dzieci ), które drapią, haczą itd. No i ten nieszczęsny atrament, który plami (ale tu znowu wraca temat dobrego pióra).

No i każdy ma swoją ulubioną "grubość" długopisu/pióra. Jeden woli cienkie, drugi grube - i tu długopisy mają przewagę nad piórami.

Parker jedyna jego wada, to ... że ma koszmarnie drogie naboje za 6 takich długich płaci(ło) się 8 zł, gdzie ja 100 tych małych miałam za 8 zł. Pech chce, że te końcówki nie pasują A że zostało sporo zwykłych naboi jeszcze z podstawówki (bracia szybko przestali pisać piórem i ja dostałam kilka paczek po 100 szt ), to jak na studenta przystało zaopatrzyłam się w strzykawkę

Studia dawno skończone, a mi zostało 1,5 paczki z setką naboi teraz to tylko od czasu do czasu kupię strzykawki insulinowe i próbuję wykończyć te naboje Raz zupełnie nieświadomie uzupełniłam atrament podczas lekcji, gdzie cała moja uwaga była na tablicy i rozwiązywanym zadaniu Nikt by się nie zorientował, gdyby nie .... psssss - dźwięk jaki wydaje atrament przelatujący przez strzykawkę


Aleście mnie na wspominki wzięli


A wykłady są od tego by każdy miał pobazgrane notatki człowiek wtedy poznaje granice swoich możliwości jeśli chodzi o ilość pisanie i jakość pisma

 

nie wiem ile, ale ten egzaminator pisał bardzo czytelnie, czytelne litery i nie robił bałaganu na tablicy

to opisane zdarzenie miało miejsce w XXI wieku, na samym początku, ale już w tym wieku, więc nie jest to prehistoria....

 

Szprycujesz się atramentem?

 

O to ja już nie wnikam, czy na dobranoc czy na dzień dobry.

O bo teraz dzieci to sprytne są, jak wiedzą to piszą wyraźnie jak nie wiedzą to jak kura pazurem nie do odczytania, no ale dyspapiery są, więc można.

Nie wiem jak inni, odpowiem za siebie. Wróciłaś przed wakacjami potem znowu zniknęłaś, myślałam wiele, ale zadzwonić to chciałam na święta z życzeniami. A właściwie nawet nie zadzwonić tylko smsa wysłać bo wiem, że ludzie czasem potrzebują chwili spokoju i wyciszenia.

Ciekawe co dzieciaki pomyślały?

To już minęła ta era, teraz zdjęcie tablicy, dyktafon i prośba o przesłanie na maila prezentacji.

 

Doberek
po ile u Was wrony?
u mnie zaczyna sie szal..min cena 143 tys

 

Spoko , życie wróciło u mnie do normy , więc i ja jestem .

U mnie wrony po 88 tys.

 

Fajny szał
sprzedawaj

u mnie po 70 tyś
jak zwykle najtaniej