zzizzie

I ja do podziękowań za parasolkę dołączę- nie oddam, za ładne

 

Dla odpoczynku wśród soków kapiących na parasolki.
Trzeba się umieć zachować, czyż nie...?

​

 

Noo.... trzeba
Gordon by się tak nie zachował, szczególnie w muszce

 

Gordon kocha takie pozycje... ale nie przy ludziach
Zresztą dla mnie tego rodzaju ubarwienia uroczystości nie były potrzebne, sama wystarczająco ubarwiłam
I wcale nie musiałam się tarzać z odnóżami w powietrzu

 

Widać, że psina w pełni akceptuje

 

No właśnie, Gordon wie, gdzie, kiedy i jak się zachować
A ciebie wcale nie podejrzewam o takie fanaberie, nawet mi to do głowy nie przyszło

 

Gordon miał (jeśli dobrze pamiętam) swoją fabryczną minę, czyli kwintesencję ponurości
A przecież Marco bardzo szybko stał się jego głównym człowiekiem, ja (jako samica chyba) zeszłam na drugi plan

A co do moich fanaberii to hmm... naprawdę nie musiałam się tarzać, wystarczyło jedno brzydkie słowo prosto w ślubny mikrofon.
Ech

 

opowiadaj

 

No jak mam opowiedzieć z tym brzydkim słowem
Przyjdzie Walec i wyrówna, i jeszcze ścierą przejedzie po karku


EDIT: a zresztą opowiem, fajna historia i właśnie sobie to obejrzałam na filmiku
Więc tak: tutejszy ślub był ogrodowy, filmowany przez wynajętą ekipę.
Nad głowami wisiał nam potężny mikrofon, żeby wszyscy goście (i pół dzielnicy bodajże) mogli usłyszeć, jak mówimy "tak".
No fajnie, wreszcie ksiądz powiedział, że Marco może pocałować pannę młodą (że niby mnie).
Przy księdzu to się pannę młodą obejmuje tak w talii... ale Marco oczywiście, mrugając porozumiewawczo do gości (stary satyr), złapał mnie za moje nieszczęsne chude cztery litery.
No więc udałam, że się do niego przytulam i wysyczałam mu prosto w ucho wściekły tekst (w języku zakazanym): "Marco, w tej chwili zabierz te świńskie łapska z mojego... [hmm, powiedzmy:] zadka".
O mikrofonie zupełnie zapomniałam.
Cała dzielnica usłyszała.
Zapadła cisza... no ale oczywiście nie wytrzymałam i zaczęłam się śmiać, za mną cały ten tłum poważnych gości w odświętnych ubrankach.
Podobno to był najlepszy ślub w historii firmy

 

No poryczałam się oj jak się kiedyś uda spotkać to ja chcę to zobaczyć

 

Udało się nie powiesić filmiku na firmowym intranecie
Zresztą później przez jakiś czas wszystkim było niezupełnie do śmiechu, Marco chorował... jakoś się to rozeszło po kościach.
Ale dzięki tym świńskim łapskom na zadku wszyscy mnie polubili

 

Dzień dobry.Ładna to za mało powiedziane,ona jest śliczna.
Dziękuje serdecznie

 

Kompletnie mnie ostatnio wessała rzeczywistość i nie mam czasu na forum, ale Twój wątek mam w ulubionych, więc dzisiaj udało mi się zajrzeć na ostatnią stronę.

Gratuluję zmiany stanu cywilnego. I chyba, z tego, co na szybko wyczytałam, również zmiany stanu, hmmm... osobowego/ organicznego/ wewnętrznego

 

hej ) no to mnie troche uspokoilas bo wiesz jak jest. sily (nawet u takiej osoby jak ty!) nie sa niewyczerpane

taaaaak. mam bujna wyobraznie, wiec jak bym to widziala na wlasne oczy. - o taka byla moja reakcja.
i wcale sie nie dziwie, ze twoj slub tak wlasnie wygladal, byl calkiem w twoim stylu

 

Wygląda na to, że będzie następna do kolekcji

A dziękuję
Stan cywilny to mi się jakiś czas temu zmienił (Bóg jeden wiedzieć raczy, po co właściwie - no chyba po to, żebym mogła się wygłupić podczas tego ślubu, bo tak poza tym szczególnego zastosowania dla takich więzów małżeńskich w życiu codziennym to ja nie widzę).
A stan osobowy/organiczny/wewnętrzny (cudne określenie, no cudne po prostu ) to też w sumie nie wiem, po co
Marco podobno wie

To nie była moja wina
Marco drań dobrze wiedział, czym ryzykuje - poprzedniego dnia przed tym ślubem ekipa filmowa zrobiła nam próbę generalną i podczas tej próby zamiast mówić od razu przystępowałam do rękoczynów, pewnie na to liczył.
No ale ja jednak dobrze wychowana, więc przy gościach ograniczyłam się do dyskretnego szeptu.
Mikrofon to też nie była moja wina ech

 

Dziękuje.
U nagniota tak ładnie nie wyglądały,Drań nie dał mi żadnej.

 

Oj a do mnie parasolka nie trafiła, chyba gdzieś się po drodze zapomniała
Nic to, może innym razem
Dołączam się do gratulacji z okazji zwiększenia stanu wagowego i niestety przyznaję szczerze, że bardzo zazdroszczę
Zawsze marzyły mi się bliźniaki, a nawet trojaczki, ale niestety geny mojego męża pozwalają mi jedynie na cieszenie się jedynakiem i to w wersji wyłącznie męskiej
Dużo zdrowia Zuza dla Was wszystkich!

 

Stan wagowy zmienia się niewiele, ja od tego nie tyję i ciągle dostaję za to opieprz od konowała prowadzącego
Bliźniaki to idealne rozwiązanie pod warunkiem personelu, sama bym tego nie przetrzymała (w moim wieku ).

A parasolka to zaraz do ciebie poleci, wypatrywałam cię na forum, bo jesteś na mojej liście - ale dawno cię nie było, więc myślałam, że może ci przeszedł zapał do gry

 

hihihihi dyskretny teatralny szept na cala dzielnice

 

On naprawdę był dyskretny, ten szept, gdyby nie mikrofon, co najwyżej ksiądz by usłyszał, bo stał najbliżej
No ale mikrofon plus te głośniki porozwieszane gdzie popadnie jak pranie u rodziny wielodzietnej załatwiły sprawę ech