zzizzie

Wiesz czasem się nie chce, ale są takie miejsca, gdzie po prostu netu nie ma.

Gratuluję, to będzie spora gromadka.
Alexander Jacob to wiadomo Olek, Kubuś, Sue to Zuzia, a Madison ? Czy ma polski odpowiednik?

 

W takich miejscach nie bywam
A tak serio to ja naprawdę baardzo lubię wiedzieć, co się dzieje tu i tam.

Madison chyba nie ma polskiego odpowiednika, choć pewnie można to zdrabniać jak Magdalenę, czyli Madzia (w oryginale: Maddie czy coś takiego).
Dziwne imię, wiem - ale od wieków bardzo je lubię.

Nie mów do mnie o wielkiej gromadce, brr.
Wielodzietność to zupełnie nie moja bajeczka
No ale co robić... więc dzięki za gratulacje

 

jak to co robić, uwielbiać cudowne życie i radować się z Mega szczęścia

 

Co kto lubi
Ale nie narzekam, personel zostanie stosownie zasilony, więc na forum na pewno mnie nie zabraknie

 

A ja bywam, trochę się dziwię, że tam ciągle są białe netowe plamy, ale tak jest.

Tak obstawiałam, że to może być nasza polska Madzia.

Prawdę powiedziawszy jak by mi kto powiedział kilka lat temu, że będziesz mamą trójki to nie uwierzyłabym, a tu proszę taka niespodzianka. Cieszę się razem z Tobą.
A o tej sporej gromadce to dlatego, że wiesz jak jest, jedno dziecko w każdym momencie jest jedno, a jak trójka zacznie szaleć to czasem trudno się doliczyć ile ich faktycznie jest.

 

Te dzieci to wszystko przez to, że mi chłopina strasznie marudził.
A jak ktoś marudzi i marudzi, to ja dla świętego spokoju się zgadzam
Ale nie narzekam za bardzo, jakoś to będzie

W każdym razie i chłopina, i junior zachwyceni, dalsza rodzina to samo.
A że ja marzę o tej samotności we dwoje ze staruszkiem psem, to już tylko mój problem

 

Oj pomarzysz jeszcze bardziej za kilka miesięcy a potem jeszcze bardziej tak za 2-3 lata ....i jeszcze bardziej za.... i tak dalej i tak dalej
Gratulacje i ode mnie bo chyba jeszcze nie napisałam i do dziś "w zamiarze" pozostawały

 

Dzięki

Ja jestem w nietypowej sytuacji, mam personel.
I gdyby nie było personelu, to nawet juniora by nie było.
Między innymi dlatego nie narzekam aż tak bardzo

 

Gratuluje .
Marco pewnie dumny i szczęśliwy.
Ja też zaczynam dzień od przeczytania gazet w necie.
To już chyba uzależnienie,choć jak trafię w miejsce gdzie nie ma netu to nie panikuje.

 

Witam

Ja też nazywam dzień bez netu,dniem straconym, można powiedzieć dużo jestem przy komputerze.Wstaje ogarniam się i komp guziczek, dalej coś tam dalej.(oczywiście są wyjątki) i siadam.Pierwsze to kawa i farma , potem otwieram muzykę,a raczej muzyka to pierwsze no i czytanie, rozmowy itd, jak jestem w domu to komp na chodzie cały dzień.Ale potrafię być bez netu,znaczy nie cały czas.Komputer tez ze mną podróżuje A wściekam się jak gdzieś niema porządnego netu.I to czasem nawet w telefonie,tak miałam przez cały maj na wyjeździe,koszmar.Latałam 300 metrów poza budynek żeby zatelefonować,a z lapkiem biegałam po całym budynku.Zawodowo już nie muszę przy kompie ,to teraz ot nie da rady.Ale przyznam że takie tam fejki i tego typu to mnie nie bawią.O dzieciach to co mogę powiedzieć,nie przestraszcie się,ale mam już wnuka I tak sobie czasem myślę czy ja nie za młoda do Was tu Zuzia,ta samotność kiedyś przyjdzie.Fajnego dnia zyczę

 

Zuzka- wielkie gratulacje . Ten czas ,kiedy marzy się o chwili spokoju i samotnym spędzaniu czasu szybko mija. A potem marzy się o tym,żeby wrócił choć na chwilę

 

Wracając do wina mszalnego. Nie żałujcie ,że tego nie próbowałyście. Jest ohydne.Do dzisiaj jak wspomnę to mnie wzdryga. Tego w większych ilościach nie da się pić, jedynie po kilka kropel. Myślę ,że większe ilości tego trunku ktoś by przełknął jakby był już w takim stanie,że nie wie co pije.

 

Gwoli ścisłości . Smak wina mszalnego zalezy wyłącznie od zamawiajacego ten trunek kapłana czy też osoby za to odpowiedzialnej .
Podejrzewam ze proboszcz każdej parafii ma w tym wzgledzie najwiecej do powiedzenia A wino może być i w różnych barwach i smakach . Wygląda Aniu ze kiepsko trafiłaś . Ja z sentymentem wspominam cypryjski półsłodki muscat w czasach komuny sprowadzany dla wielu warszawskich parafii przez centralne piwnice win importowanych mieszczące się bezposrednio pod pomnikiem Mickiewicza na Krakowskim Przedmieściu . Moja Rodzicielka tam pracowała i każdego miesiąca dostawała iles tam buteleczek jako tzw deputat . Gdy osiagnąłem wiek pozwalający na legalne spozycie własnie o to winko prosiłem zawsze Mamę
Miłego wieczorku dla Zuzy i bywalców jej chatki

 

Handlowałam takim winem jak to mówią z "ziemi świętej", ale to było jeszcze w ubiegłym wiekuMoże teraz smak dopracowali

 

Ja też mam wnuki
Co prawda przybyły w pakiecie w ramach tzw sprzedaży wiązanej, ale mam.
Dzięki tejże sprzedaży wiązanej junior (20 miesięcy) ma trójkę siostrzeńców, 7/9/11 (mniej więcej, nie mogę spamiętać tych dat urodzenia wnucząt - taka ze mnie babcia).

Dzięki
Jestem lekko przerażona, no ale co poradzę.
Mam za to nadzieję, że personel jakoś to ogarnie
Choć akurat na dwóch sztukach jednocześnie to ja się znam - na pewnym etapie stają się samowystarczalne (no, z wyjątkiem zmiany pieluch, ale to już jak wyżej). W sumie dwie sztuki jednocześnie są całkiem praktyczne (choć nadal nie wiem, po co mi tyle tego w moim wieku, ech).

Chwilowo wstaję sobie o piątej, biorę kawusię typu siekierka (bo o piątej tylko siekierka działa) i siedzę na tarasie rozkoszując się samotnością (we dwoje, z Gordonem). Niestety po max pół godzinie pojawia się Marco z pytaniem, czy ja się dobrze czuję.
I tak codziennie.
Że też mu się to nie znudzi

Masz ci los, Adasia na piwnicach postawili?!
Zapadłam w ponurą zadumę nad tymi piwnicami pod Adasiem, aż wreszcie polazłam na wiki i wszystko jasne, jurydyka Dziekanka, własność kapituły warszawskiej (info dla Władzy - to są wszystko polskie słowa, wręcz polskie do bólu, nie ja to wymyśliłam, nie ja to będę tłumaczyć).
Kapituła idealnie pasuje do piwniczek, czyż nie...?

 

No Zuzka masz naprawdę sporą rodzinkę. I popatrz- nie musisz się już martwić o to,czy będą wnuki czy nie.Moja córka nawet nie myśli o dzieciach...

 

Te piwnice są potężne .Siegają nawet pod pałac prezydencki . Uwielbiałem tam bywać . Niesamowity klimat i te potężne wielokrotnie mnie przewyższające beki z winem .W latach 80 kościół wymówił dzierżawę firmie winiarskiej która przeniosła się w inne równie ciekawe miejsce . W tunel pierwszego planowanego przebicia się przez Wisłe pod jej dnem na Targówku . Niestety ówczesna technika nie poradziła sobie z podwójnym dnem królowej naszych rzek . Za to pozostał około kilometrowy tunel świetnie nadajacy sie do leżakowania wina . Dzis to miejsce zapomniane i zakazane choc podobno pojawiają się smiałkowie próbujący penetrowac jego zalane pozostałości .

 

Ale ja wcale nie chciałam mieć sporej rodzinki
I ani trochę bym się nie martwiła o to, czy będą wnuki - gorzej, mam szczerą nadzieję, że ewentualnych wnuków spoza pakietu zwyczajnie nie dożyję.
Ja naprawdę, autentycznie i serdecznie, nie lubię dzieci
Ukłony dla córki, tak na marginesie
Doskonale ją rozumiem - też bym nie myślała, gdyby nie Marco i jego marudzenie (oraz gwarancja zapewnienia personelu... w moim wieku już sam junior to o jedno dziecko za dużo, a co dopiero jeszcze ta nieszczęsna parka, ech).

Wyobrażam sobie te piwnice, super to musiało być
Rozumiem, że teraz leżakuje w nich ten mszalny koniaczek z górnej półeczki oraz inne specjały lubiane przez hierarchów.
Cóż, jak jurydyka, to jurydyka

A penetrowanie takich dziwnych miejsc w wielkich miastach to fascynujące zajęcie - ja bym się bała, ale rozumiem tych, którzy to robią niemal zawodowo.

 

..a w Sopocie własnie "sen o Wiktorii"

 

To żeby nie zanudzać jeszcze tylko okładka płyty zrobiona właśnie w staromiejskich piwnicach w otoczeniu beczułek
Uwierzcie to nie są te największe

Ktoś rozpoznaje gościa w granatowych barwach ?