zzizzie

Coś w tym jest Wszechświat to coś co bardzo trudno w jakikolwiek sposób ogarnąć
Równie ciekawa jest np matma z jej wymiarami - czwarty jeszcze ogarniam ale z piątym zawsze miałam lekkie problemy....dalej nawet nie chciałam próbować- choć był na roku u mnie kolega który z tym problemu nie mial...ponoć to wszystko "widział" ...no był "inny"

 

No więc matematyka to dla mnie jest wiedza tajemna poczynając od jednego poziomu powyżej podstawowych możliwości mojego kalkulatora na kompie.
Źle mnie uczono oczywiście, myślę że głównie na tym polegał problem, bo po wielu latach tak trochę bocznymi drzwiami, przez logikę, zaczęłam zaglądać w tę ciemną matematyczną jaskinię i nawet coś mi się tam rozjaśniało.
Ale te tam wymiary to w ogóle brr
Za to też słyszałam o tych takich "innych", którzy to widzą... brr podwójne

 

Wiesz, chyba ze wszystkim jest tak, że jeśli trafisz na kogoś kto potrafi wiedzę przekazać - zaczynasz coś lubić i rozumieć- ciągnie Cię by poznać więcej, lepiej nawet jeśli to nie do końca "Twoja bajka"
Dla mnie np wiedzą tajemną jest historia..... no niecierpię i już (przynajmniej co do zasady bo takie czasy faraonów uwielbiam i naczytałam się sporo ale to przez matmę znów i piramidy )
Tylko z historykiem porządnym to ja się w młodzieńczym życiu nie spotkałam - no to kto miał bakcyla zaszczepić?
A tak na marginesie - Zuza czy Ty czytałaś kiedykolwiek Pratchetta?

 

Historię to ja lubię wybiórczo, i to bardzo wybiórczo
I oczywiście jest to w znacznym stopniu wina tych wszystkich sadystycznych starszych pań, które przez długie (i nudne) lata szkolne usiłowały wbić mi w baniak daty bitew i inne takie info, skądinąd do szybkiego i bezbolesnego wyszukania w dowolnej encyklopedii albo (później) na necie.
Jakoś tak wizjonersko od wczesnego dzieciństwa żywiłam głębokie przekonanie, że zamiast uczyć się czegoś na pamięć, znacznie lepiej jest dowiedzieć się, gdzie można znaleźć potrzebne informacje wtedy, kiedy rzeczywiście staną się potrzebne.
Wyjątkiem była zawsze historia starożytna i - trochę później - średniowiecze, ale to raczej tak od strony kultury/społeczeństwa czy jak to nazwać. No i oczywiście historia najnowsza, ale taka bardzo najnowsza - czemu chyba trudno się dziwić, jak się żyje w takich czasach, to nie ma siły, żeby się nimi nie interesować.

Pratchett, hmm... kiedyś próbowałam, ale to było dość dawno temu, a ja tak ogólnie nie przepadam za fantasy/SF.
Z drugiej strony - jak to się mawia w świecie zwierząt, milion lemingów nie może się mylić, więc coś czuję, że spróbuję jeszcze raz.

 

Spróbować warto - nie wiem jak oryginał ale nasze tłumaczenie Cholewy jest genialne dla mnie. Wbrew pozorom można tam sporo mądrych rzeczy wyczytać w tym Pratchettowym fantasy - no i poczucie humoru z dodatkiem właśnie Cholewy i nawiązaniami do naszej polskiej rzeczywistości jest rewelacyjne
Podrzucę Ci kilka cytatów może się dasz skusić

"Na początku było nic. I rzekł Bóg: „Niechaj stanie się światłość” i dalej nic nie było, tylko teraz można to zobaczyć"

"Ludzie, którzy nie potrzebują innych ludzi, potrzebują innych ludzi, by im okazywać, że są ludźmi, którzy nie potrzebują innych ludzi"

"Przez setki lat ludzie wierzyli, iż jaszczurki w studni dowodzą, że woda jest świeża i zdatna do picia. I przez cały ten czas ani razu nie zadali sobie pytania, gdzie właściwie jaszczurki chodzą do toalety."

"Na świecie podobno istnieją dwa rodzaje ludzi. Jedni, kiedy dostają szklankę dokładnie w połowie napełnioną, mówią: "Ta szkalanka jest w połowie pełna". Ci drudzy mówią: "Szklanka jest w połowie pusta".
Jednak świat należy do tych, którzy patrzą na szklankę i mówią: "Co jest z tą szklanką? Przepraszam bardzo... To ma być moja szklanka? Nie wydaje mi się. Moja szklanka była pełna. I większa od tej!" "

"– Jakiś wódz poszedł nawet do więzienia zobaczyć się z premierem. [...]
– Dlaczego musiał iść do więzienia?
– Wszystkich naszych polityków wsadzamy do więzienia, jak tylko zostaną wybrani. Wy nie?
– Czemu?
– Żeby zaoszczędzić sobie czasu. "

Chyba wystarczy choć ja bym tak długo mogła

 

O kurcze.
No chyba się skuszę

Jeśli nie znajdę teraz e-booka po polsku do natychmiastowego ściągnięcia, to będę musiała zacząć od oryginałów.
Ale pewnie znajdę gdzieś w empiku czy innym takim miejscu.
Idę szukać

 

To ja też powiem : O kurcze!
I też idę szukać.
Jakoś nigdy nie trawiłam SF, ale zrobię jeszcze jedno podejście, może się uda
Przy okazji, czytałyście Nielegalnych i resztę (4 cegły)?

Czyta się jednym tchem, 800 stron w 3 dni.

 

Terry Pratchett był świetnym obserwatorem rzeczywistości. Książek ze Świata Dysku napisał kilkadziesiąt. Przemycił w nich spostrzeżenia na temat kultury, nauki, religii, roli mediów, polityki i wielu innych dziedzin naszego życia. Niby wszystko dzieje się w jakimś wyimaginowanym świecie, ale jak tylko spojrzymy za okno, to zaraz zobaczymy, że nasze miasto wiele się nie różni od patologicznego Ankh Morpork. Że nasza policja i ich Straż Miejska mają wiele wspólnego, a nasz burmistrz jako żywo przypomina lorda Vetinariego.

 

a to dalszy ciąg...
"A na drugim końcu baru świat pełen jest innego rodzaju osób, które mają szklanki pęknięte albo szklanki przewrócone (zwykle przez kogoś z tych, którzy żądali większych szklanek), albo całkiem nie mają szklanek, bo stały z tyłu i barman ich nie zauważył."

i jeszcze jeden...
"Zawsze pamiętaj, że tłum, który oklaskuje twoją koronację, jest tym samym tłumem, który będzie oklaskiwał twoją egzekucję."

Zmykam w krzaczki...

 

Najlepiej jakoś po kolei czytać ..... ale jak by coś to tu ściąga

[1]
a tu znalazłam "Morta" z moim ulubionym cytatem z Pratchetta

[2]

No i pewnie spodobają Ci się przepisy niani Ogg ....specyficzna czarownica
Pewnie wytną za reklamy
Wycięli
MOD_Zgredek*

 

Gdyby w Świecie Dysku istniało 500+, Niania Ogg byłaby milionerką

 

No tego ciach to się domyśliłam ale bez reklam się nie dało
Ale ale.... mam nieodparte wrażenie, że moja ulubiona czarownica to jest Ci dobrze znana no jak byś z nią jabłecznik pił
Niezmiernie mnie to cieszy ja jestem fanką Terrego od ....no wielu lat (nie przyznam się) - można powiedzieć zaczątków Świata Dysku w naszym kraju- miesiącami czekałam na następne przekłady i nawet w oryginale coś tam dorwałam bo Cholewie za długo zajmowało ... ale wolę nasze- jakoś tak to Cholewa do polskiej rzeczywistości dopasował że aż trudno uwierzyć
Nie doczekałam się jeszcze tylko przekładu książki kucharskiej niani - lub szukać nie umiem
Dawno dawno temu marzyło mi się spotkanie autora i autograf jakowyś, niestety już nieziszczalne

 

Bo go nie ma. Nie ukazał się nakładem żadnego wydawnictwa.

 

W biegu, pozbywamy się juniora na cały weekend

Z ostatniej chwili, oficjalna info podana osobiście przez Deana (wraz z podziękowaniami dla wszystkich):
sezon 15. będzie ostatni

***

Przysłali mi linka.
No po prostu muszę się podzielić.

Tatuś miał dredy.
Poszedł do fryzjera.
Reakcja synka:

​

Oglądamy to na okrągło od paru godzin i nie możemy przestać się śmiać

 

Bry
Przyszłam podziękować gospodyni że mimo mojej nieobecności na forum pamiętała Serdecznie dziękuje, wiesz dobrze za co

 

Na zdrowie
Pod koniec to już wymiękłam, przyznaję się bez bicia – to był wyjątkowo długi maraton, a ja tak w głębi duszy jestem jednak krótkodystansowiec.
Ale jak co, to się oczywiście polecam

***

No więc w piątek pozbyliśmy się juniora (co za dużo, to niezdrowo), wywożąc go wraz z nianią i dalszą nieletnią rodziną na upojny weekend wśród karuzel i bohaterów kreskówek.
Okazję w postaci wolnej chaty należało uczcić, więc ja zajęłam się testowaniem nowych przepisów, a Marco – testowaniem mojej cierpliwości (ma drań swoje sposoby).

Niestety okazało się, że jedno ciasto i dwa nowe rodzaje ciasteczek nie spełniają moich bardzo surowych wymagań, więc miałabym spory problem (bo jednak żarcia wyrzucać nie lubię), gdyby nie forum (na które zawsze można liczyć).
Mianowicie ostatnio co zajrzę na forum, gdzie z wiosną najwyraźniej nasila się pewna moda, przychodzą mi na myśl suchary, pieszczotliwie zwane sucharkami… a sucharki skojarzyły mi się natychmiast z resztkami ciasteczek schowanych w tych tysiącach puszek i słoików na ciasteczka, które zajmują pół mojej spiżarni.

No to ściągnęłam z chmurki sprawdzony przed laty świetny polski przepis na bajaderki, do starszych zapasów dołożyłam te testowe porażki...
… i przez resztę weekendu Marco niepokojąco często odbywał chyłkiem podróże do lodówki.
Jak mi się chłopina roztyje, to go zamorduję.

Bajaderki powstały w dwóch wersjach, dla dzieci i dla dorosłych (te dla dorosłych solidnie podlane rumem i wiśniówką). Wczoraj wieczorem w puszce dla dorosłych zostały już tylko okruszki (w sumie to nawet i okruszków nie było, bajaderki się nie kruszą).

Wniosek? Nie ma jak forum.
Ale z następnymi odwiedzinami to jednak trochę poczekam, sucharkowa inspiracja chwilowo nie będzie mi już potrzebna.
A bajaderki swoją drogą gorąco polecam… zwłaszcza te od Natalii z poezji smaku

Aha, spośród udanych testów (bo udane też były rzecz jasna) na wzmiankę zasługują ślimaczki z tego samego ciasta drożdżowego, co ostatnio (no, można dodać odrobinkę więcej cukru, ale niekoniecznie), tyle że na słodko – nie, wcale nie banalne ślimaczki cynamonowe, tylko takie pomarańczowe, z farszem ze startej skórki plus cukier plus naprawdę tylko odrobina cynamonu, a do tego z lukrem z dodatkiem soku.
Niby nie jestem jakąś wyjątkową fanką ciast o smaku pomarańczy… ale te ślimaczki, mmm

No i kolejne zastosowanie dla mojego jedynego w swoim rodzaju dziesięciominutowego ciasta francuskiego… strudel (jak to będzie po polsku, bo się pogubiłam?) z masą serową i świeżymi truskawkami. Mniam i tyle.

A z wcześniejszych testów mam coś, co wzbudziło entuzjazm obu siostrzeńców oraz jedynej siostrzenicy juniora, którzy podczas poprzedniego weekendu brali czynny udział w produkcji.
Mianowicie gdyby ktoś miał ochotę na zdrowe lekkie śniadanko o smaku na zamówienie (indywidualizowane dla każdego stołownika), to bardzo polecam takie jedne muffinki z płatków owsianych, po 52 kcal sztuka (no, chyba że ktoś sobie zażyczy dodatek w postaci tych czekoladowych kropelek, to wtedy więcej wyjdzie). Robi się je bez tłuszczu, za to na bazie przecieru jabłkowego… czego to ludzie nie wymyślą.

***

A co do książek, to mam cały komplet e-booków Pratchetta w oryginale (w pakiecie był też plakat z instrukcją, jak to czytać – okropnie to skomplikowane) i do tego trzy pierwsze tomy Świata dysku po polsku (do sprawdzenia, co się lepiej czyta – szkoda, że w empiku takich pakietów nie wymyślili, jak na amazonie).

Mam też wszystkich Nielegalnych, niestety tylko po polsku, dziwne, że nikt tego nie przełożył na angielski. Marco się zainteresował, bo tematyka mu bardziej pasuje od Pratchetta, tak podejrzewałam, że on jednak nie z tej bajeczki… ale odmówiłam współpracy, która miała polegać na czytaniu mu tego na głos od razu po angielsku, bo coś takiego sobie umyślił. Jego wiara w moje możliwości jest jednak mocno na wyrost.

W sumie to oczywiście wolę książki papierowe, każdy normalny człowiek woli – ale co robić, będę czytać te elektroniczne póki co.
Jak się wciągnę, to sobie zamówię tradycyjne wydania.
Na razie wpakowałam Kindle'a powszechnie zwanego kundlem do schowka - korki to idealna okazja, żeby sobie poczytać, a dziś przede mną sporo jeżdżenia, czyli stania w korkach, bo będę się przemieszczać przez wyjątkowo zakorkowane okolice w wyjątkowo zakorkowanych godzinach.
Ech

 

Aj tam nie ważne jak było pod koniec, liczy sie całokształt za który jeszcze raz serdecznie dziękuje

 

No to po kolei.

Fakt, dziwne, że nie ma przekładu angielskiego, dopiero teraz popatrzyłam na lata wydania poszczególnych tomów, już mogły by być
==
Strudel to strudel, np apfelstrudel, to jest specjalność mojej mamy, nadzienie tradycyjne, jabłka z rodzynkami moczonymi w alkoholu, z cynamonem i cukrem, można dać otartą skórkę cytrynową, polane dodatkowo roztopionym masłem, natomiast ciasto jak na pierogi, rozwałkowane najcieniej jak się da.
Poproszę o przepis na to ciasto francuskie...
Ale to jak już wrócisz z tej przejażdżki z korkami
Nie zazdroszczę tych koreczków...

 

Ciasto francuskie jest w tym wątku, post 302 na stronie 16 - jak dobrze, że jednak idziemy na jakość, nie na ilość, szukania znacznie mniej.
Kto jak kto ale ty na pewno masz malakser, więc machnij ciasto francuskie w 10 minut i czymś nadziej

Apfelstrudel to ja kocham oczywiście, ale wizja tak cienko wałkowanego ciasta zawsze mnie przygnębiała, więc chadzałam do cukierni, jeśli akurat jakaś odpowiednia była pod ręką.

Wracam do lektury

 

Dzięki Ci, Dobra Kobieto, gdzieś mi dzwoniło, ale nie wiedziałam dokładnie, gdzie
Sprzęt oczywiście posiadam.