Aniołek i Diabełek

Zabawa polega na układaniu historyjki w ten sposób, że na przemian wcielamy się w rolę Aniołka (A), który opowiada same pozytywne fragmenty i Diabełka (D), który stara się ją zepsuć.

Cała historia zaczyna się słowami piosenki Artura Andrusa:

Idą sobie polną drogą tacy, którzy dużo mogą...

Teraz post Aniołka, potem Diabełka, znów Aniołka itd.

 

Idą sobie polną drogą tacy, którzy dużo mogą. Idą polną drogą, bo, pomimo, że dużo mogą, to samochód im nawalił, a na pomoc drogową długo by czekać. Napotkali w polu rolnika, który ze zwieszoną głową siedział i narzekał. A bo to traktor się zepsuł, a susza jest, dzieci do miasta poszły, a zona też już niemłoda. Wrażliwi byli na ludzkie bolączki więc wyjęli telefony komórkowe i załatwili to co trzeba.
Rolnik dostał nowy traktor, spadł deszcz, ale tylko nocą, dzieci co miesiąc słały kasę na gospodarkę, a żona.......

 

A zona wypiekniala ..i zaczela sie puszczac. Poderwala soltysa ale, ze miala wieksze aspiracje, to po nitce do klebka i poderwala samego wojewode!! Dzieci jak to dzieci, po paru miesiacach przestaly posylac forse. Rolnik zaczal pic ze zgryzoty. Gospodarka podupadla i farma poszla pod mlotek. Rolnik wyladowal w przytulku dla bezdomnych....

 

Przytułek był skromny, ale ludzie w nim wspaniali. Personel wrażliwy i opiekuńczy. Rolnik zdobył tam przyjaciół. Rzucił picie, poweselał, zaczął na nowo odkrywać świat. Szczególnie spodobała mu się pracująca tam pielęgniarka Anna. Wprawdzie już swoje lata miała, ale była bardzo zadbana, zawsze miła i uśmiechnięta. Najważniejsze jednak to, że Anna też patrzyła przyjaznym okiem na naszego bohatera.....

 

Ale , zycie jak to zycie, rozne scenariusze pisze...Anna patrzyla przyjaznie na naszego Tadzika(bo tak mial na imie rolnik) , poniewaz miala wobec niego niecne zamiary!! Tak ,tak...tu niby pielegniarka ..a 2 oblicza miala. Byla dilerem narkotykow i chciala otumanionego miloscia Tadzia wykorzystac jako posrednika sprzedarzy.
Zrobila niewinna minke , cmoknela go w usta i poprosila o mala przysluge...zeby zaniosl paczuszke pod wskazany adres i tam odebral koperte ....

 

Tadzik, człowiek doświadczony, również przez kobiety, coś przeczuwał, coś mu w tym wszystkim nie grało. Niczego nie pokazując po sobie, wziął paczuszkę. Postanowił jednak sobie, że przyjrzy się jej zawartości, co też uczynił.. Tym co zobaczył bardzo zaskoczony nie był. Nienawidził narkotyków, a jeszcze bardziej nienawidził dealerów narkotyków. Postanowił sprawy wziąć w swoje ręce i dać nauczkę tym, którzy stanęli na jego drodze......

 

wywalił zawartość paczuszki do sedesu i włożył do niej płytę Kapitana Nemo -a jak wiemy taka muzyka uzdrawia duszę

 

Niestety w drodze powrotnej spotkał ponownie tych ludzi, którzy stanęli mu wcześniej na drodze. Zdecydowanie nie byli muzykalni. Ich zarośnięte twarze bardziej przypominały surowego kapitana Nemo z Nautilusa. Nie wyglądali zbyt przyjaźnie. Najwyższy trzymał w dłoni 15 centymetrowy nóż, który bardziej pasował do Rambo...

 

Jak to pozory moga mylic...Nie wygladali milo , byli zarosnieci i niemuzykalni, ale....... Mieli 15 centymetrowy noz i poprosili Tadzia , zeby ich tym nozem ogolil. Tadzio, jako ze owce na swej famie nieraz juz golil, wzial sie do pracy i w mig ,z bandy rozbojnikow ,zrobila sie grupa przystojniakow ktorzy wygladali jak Chippendales.

 

Niestety nie byli zadowoleni z pracy Tadzia i próżno było oczekiwać od nich wdzięczności. Jeden doszukał się zacięcia koło ucha, inny narzekał, że nierówno, trzeci, że włosy powpadały mu za kołnierz, najbardziej zaś rozgniewany był ten, który stwierdził, że wygląda jak ogolony baran i wymyślał Tadziowi, że tylko do strzyżenia baranów się nadaje. Obili we czterech bezbronnego Tadka i poturbowanego wrzucili do rzeki.

 

Rzeka o tej porze roku jest zazwyczaj bardzo zimna. Dzięki niej temperatura ciała Tadzia obniżyła się na tyle, że spokojnie mógł przeżyć z tak rozległymi ranami aż do wyłowienia przez ekipę ratowników. Trafił do szpitala, gdzie medycy szybko zreperowali zdrowie rolnika. Niestety, nie do końca. Tadzio nie wszystko pamiętał sprzed nieszczęśliwego zdarzenia....

 

I to bylo jego wybawieniem. Nie pamietal , ze byl ubogim farmerem a potem bezdomnym frajerem, wykiwanym przez dwulicowa Anne i pobitym przez bande ,w zabek czesanych Chippendalsow.
Widzial tylko, ze jest kims wyjatkowym i ze byl bardzo znana i bogata osobistoscia. Tak zaintrygowal tym lekarzy, ze powiadomili TV i nakrecono o nim film pt. "Pan Tadeusz"

 

Okazało się, że Tadzio ma zdolności aktorskie i w "Panu Tadeuszu" zagrał główną rolę. Film okazał się przebojem kasowym więc nakręcono kolejne. Tadzio stał się osobą znaną i rozpoznawalną. W jego życiu po raz pierwszy pojawiło się mnóstwo pieniędzy i popularność. Korzystał więc z tego chętnie, nie żałując sobie niczego. Jako celebryta bywał na różnych salonach i imprezach, zawsze
w otoczeniu wielu kobiet, zatracił się w życiu towarzysko-rozrywkowym, noc zlewała się z dniem. Szybko stał się skandalistą, afera z jego udziałem goniła aferę, było o nim głośno wszędzie.
Pamiętamy, że Tadzio miał żonę- Zofię, zdradliwą żonę, która z wojewodą się zadała. Ale życie z nim nie było słodkie. Jako że skąpiec i sknerus okazał się, uciekła od niego. A że już głośno zrobiło się o jej pierwszym, Tadziku, chytry plan sobie uknuła

 

Zła Zośka postanowiła odwrócić rolę i stać się dobrą, kochającą Zosią. Postanowiła więc, że zostanie menadżerem Tadeusza i sama będzie wybierała mu kobiety na "ustawki". Sama chwilowo nie chciała rozgłosu, bo zaczęla nagle dziwnie tyć w okolicach brzucha

 

się pogubiłem, który post jest aniołka, a który diabełka
proponuję oznaczać je literą A lub D


A:
Zauważywszy zwiększający się obwód brzucha, Zosia szybko pobiegła na forum poczytać o najnowszej diecie. Przestała zagryzać golonkę czekoladą i wkrótce wymiary zaczęły wracać do normy

 

D:
Ponieważ żadna dieta nie pomaga na tycie w okolicach brzucha, poprawa była chwilowa. Zofia musiała pogodzić się z faktem, że za kilka miesięcy przyjdzie na świat jej kolejny potomek. Sprawa zrobiła się poważna!
Ale tak to już jest, gdzie 2 aniołów interweniuje, tam diabeł ogonem zamiata.

 

A
Czekała więc Zofia na rozwiązanie. Początkowo niechętna, przerażona, ale z czasem pojawił się w niej instynkt macierzyński, prastara siła, która wymiotła wszelką niepewność. Zosię ogarnęła radość i miłość do nienarodzonego jeszcze maleństwa.

 

D:
Tadeusz o losach swojej byłej nic nie wiedział i nie interesowało go to. Los jego, już dorosłych dzieci, też nie spędzał mu snu z powiek.
Bawił się w najlepsze, a inni bawili się przy nim. Żył chwilą, nie zamartwiając się co będzie jutro. Bo i po co! Kolejnych ról już mu nie powierzano, bo skandali wokół niego zrobiło się zbyt dużo. A wiadomo, co za dużo to i świnia nie zeżre.

 

A:
Aż pewnego pięknego, wiosennego dnia gdy promienie słoneczne padły na twarz Tadeusza , on nagle w swojej menadżerce zobaczył swoją sprzed wielu lat ukochaną żoneczkę , która wprawdzie od niego odeszła, ale przypomniała mu ich piękne chwile , gdy byli jeszcze narzeczeństwem i spędzali czas jak przysłowiowe "papużki nierozłączki" . I w jednej chwili wybaczył jej wszystkie złe uczynki , które od niej doświadczył . A gdy zobaczył pulchną talię Zosi , zapytał :
Kochana , czy będziemy mieli nowego potomka ?....

 

D:
Zofia odpowiedziała: Ja będę miała, Tadeuszu. Z listonoszem.