blazers

hmmm może to była kontrola kiedy może do pracy ściągać

 

Tia chyba żeby robić za straszydło, bo wyglądałam wtedy jakby ktoś mnie pobił

 

Oj to nie wesoło, to co to było wypadek komunikacyjny?

 

Jechałam rowerem, potrącił mnie samochód. Od tamtej pory nie wsiadłam na rower, a minęło już 1,5 roku dobre

 

bylo po 14 i to ja zadzwonilam

 

ech szczerze współczuje, dobrze ze i tak na dzień dzisiejszy wszystko jest ok u mnie w rodzinie niestety juz 2 lata jak kuzynka przebywa w stanie wegetatywnym A w klinice w Toruniu napatrzyłam sie na różne osoby po różnych wypadkach to co jakiś czas mam kogoś przed oczami

No to jednak skarb i wyjątek szefa

 

Mnie podobno lekko zahaczył, więc nie skończyło się najgorzej. Ogólnie co dokładnie się stało nie wiem, wiem tyle co powiedzieli inni. Tego dnia prawie nie pamiętam. Wiem jedno, że jak się ocknęłam i ratownik zapytał czy wiem co się stało to zaczęłam się rozglądać i zastanawiałam się dlaczego leżę na jezdni i skąd ja się tam w ogóle wzięłam, nie pamiętałam faktu, że gdzieś na rowerze się wybrałam. Dopiero w karetce jakieś urywki zaczęły mi się przypominać, ale tylko urywki.

 

ech to żle to musiało wyglądać , ale później było juz wszystko ok? innego ubytku prócz wypadkowego w pamięci nie ma i nie było?

 

Złamań nie miałam, tylko cała poobijana byłam. Jedyna poważniejsza rzecz to ten wstrząs mózgu, który trochę dał popalić, zwłaszcza, że po wypisaniu ze szpitala zostałam zdana sama na siebie, nie dali mi nic przecibólowego do domu, więc czołg mi po głowie jeździł. Miałam zakaz zażywania, w zaleceniach było, że przeciwbólowe może podawać mi tylko lekarz pierwszego kontaktu. Problemem było się tam dostać jak nie jest w stanie z łożka wstać, mama kilka godzin po wypisaniu jak zobaczyła w jakim stanie jestem chciała z powrotem do szpitala wieźć, na co jej nie pozwoliłam, nie chciałam tam wracać.

I problem z okiem miałam, bo coś musiało mi tam wpaść i wdało się jakieś zakażenie. W dniu wypisu podpuchło mi strasznie, lekarze to widzieli, a mimo wszystko nie zlecili żadnego badania i wypisali mnie. Za taką opiekę to ja dziękuje, dlatego nie pozwoliłam żeby mama z powrotem mnie tam zabrała.


A obchód trwał sekundę i polegał na zadaniu pytania czy mają podać przeciwbólowe.

 

Nie no masakra, w sumie dobrze, ze i tak w miare dobrze to sie skończyło i nie było gorszych powikłań ale opieka fakt beznadziejna , ale tak niestety to juz jest z tymi szpitalami, trochę czasu jako pacjentka w nich często spędzam to widzę co sie dzieje, choć przyznam że nie wszędzie czasem sama aż w szoku jestem podejścia lekarzy i reszty personelu.

 

Nie każdy szpital taki jest, ten w którym byłam, ma fatalną opinie i gdybym mogła wybrać gdzie wyląduje to na pewno nie tam. Wolałabym dalej, ale żeby ta opieka była normalna.

Na sale do mnie trafiła po 1 dniu mojego pobytu kobieta, która złamała obojczyk, musiała mieć operacyjnie nastawione, ale nie mieli czasu tego dnia, więc musiała czekać. Dali przeciwbólowe, ale nie pomagały jej. Usłyszała, że może w dniu następnym zrobią jej zabieg, jak w miarę szybko uporają się z innymi zabiegami a jak nie to jeszcze 1 dzień poczeka. Nie wiem kiedy w końcu miała ten zabieg, bo mnie wypisali.

Albo na SOR trafiła kobietka, prawdopodobnie z udarem, nie mogła mówić, ruszać ręką, ale wzięli ja za psychiczną, kazali dać na psychiatrię, dać jej leki żeby nie sprawiała problemu. Zadali jej pytanie czy leczy się psychiatrycznie, próbowała im coś powiedzieć, ale nie mogła to stwierdzili że nie ma co trzeba podać jej leki (już nie pamiętam co tam jej dali).

 

Nie no masakra z tego co piszesz, aż słów brakuje
Ja tylko 2 razy od paru lat nie miałam nic do powiedzenia bo karetka mnie zawiozła tam gdzie dyżur był , ale właśnie podczas jednej z takich wizyt trafiłam pod skalpel niby wyrostek, po kilku dniach wyszłam do domu, ale po 2 spędzonych w nim dostałam takich bóli ze nie wiedziałam jak sie nazywam i co sie dzieje , zjadłam kilka przeciw bólowych nic nie pomogło, przyjechało pogotowie jak im powiedziałam ile tego brałam to tylko głową pokręcił ze dużo tego trochę, ale mimo wszystko po zbadaniu do karetki zabrali tam jeszcze podali przeciw bólowe a ja przed szpitalem im z bólu odleciałam, zawieźli mnie tam gdzie był wyrostek operowany bo takie ponoć przepisy , tam było coś ruszane to niech oni to zobaczą, wstępnie stwierdzili ze powikłania po wyrostku, no ale znowu skalpel i co sie okazało, no niespodzianka , toż to nie był wyrostek tylko guz , oj zdziwieni byli bardzo. No ale po tym choć niestety szpital juz niejednokrotnie zaliczyłam to juz nie w tym , na dzień dzisiejszy to ja juz mogę jechać do jakiego uznam za słuszne , pod warunkiem oczywiście że jest dany oddział, ale wszędzie zostaje przyjęta bez skierowania, wystarczą poprzednie wypisy

 

Aga wyleż porządnie, to draństwo wyjątkowo paskudne jest Zdrówka dużo A to widzę, że oprócz tego gwiazdkowego, który też nie mecyje /chociaż ładny/ to liche te sadzonki/.

Anka, Ty dmuchaj na niego i chuchaj, taki poczciwy szef trafia się może raz w życiu I też wyleżcie i wykurujcie porządnie paskudztwo

 

Tak czytam o Waszych doświadczeniach szpitalnych i niestety...jest to smutne. Mam za sobą 8 lat pracy w służbie zdrowia, 2 lata w gastroenterologii i 6 w onkologii. Wystarczyło mi w zupełności. Nie licząc oczywiście mojego osobistego pobytu w szpitalu, w którym starali mi się wmówić chorobę/nie życzę nikomu/, co skończyło się koszmarną awanturą/z mojej strony/. Żeby wytłumaczyć powód tej awantury, napiszę tylko, że 2 lata temu jakaś nawiedzona doktórka po wykonaniu badań stwierdziła, że do miesiąca oślepnę...Nie pytajcie co się działo, jak odbierałam wypis ze szpitala.
I dlatego uważam, że im dalej jestem od lekarzy tym lepiej się czuję.

 

Oj też tak bym chciała ale niestety u mnie raczej nie możliwe, choć do szpitala za każdym razem sie zgłaszam można powiedzieć w ostatniej chwili i z marszu pod skalpel a od kilku lat nie ma roku abym choć 1-2 razy pod nim nie była.

 

leze z Kuba i kotem atomowki ogladam i podgladam forumKuba lubi.kot woli gumbala ale atomowki tez czasem oglada.wylacznie z ławy

 

No tak dyżury w szpitalach...na studiach na w-fie piłka mi niefortunnie na palce spadła,że 2 palce mi wygięło. Bolało, ale mogłam ruszyć, więc uznałam, że wybiłam sobie i tyle. Potem posiniały mi te palce, ale nadal mogłam ruszać, więc następnego dnia normalnie pojechałam na uczelnie, jak ludzie zobaczyli tą rękę to kazali mi na pogotowie jechać. Dla świętego spokoju pojechałam, tego najbliżej uczelni, zostałam odesłana z kwitkiem, bo oni nie mają dyżuru. Tak więc dalej w autobus i w zupełnie inną część miasta do kolejnego szpitala, dopiero tam prześwietlili i okazało się, że pęknięta kość. Tak więc lekarzy omijam szerokim łukiem, jak nie jest to konieczne.

 

Ech to jest właśnie to przeważnie jak nie ma dany szpital dyżuru w danym dniu to bez skierowania Cie nikt nie przyjmie, choć mnie to juz nie obejmuje w moim przypadku to wiem że jest to denerwujące, bo jak u mnie w miescie jest tych szpitali mas to teraz sobie nie wyobrażam jak bym miała jeździć i szukać który ma dyżur

 

A potem znowu problem ze zdjęciem gipsu, miałam skierowanie, ale nikt nie poinstruował mnie, że od razu trzeba się umówić po założeniu gipsu na jego zdjęcie (to był pierwszy raz jak gips miałam, więc nie miałam zielonego pojęcia jak to się odbywa). Jak szłam na zdjęcie z tym skierowaniem i mnie odesłali, bo powinnam się już wtedy zarejestrować to się wielce zdziwiłam i mimo próśb o przyjęcie nie zrobili tego (prawa ręka, na uczelni zaległości sobie narobiłam, nie mogłam dłużej czekać). Skończyło się tak, że sama gips sobie ściągnęłam, bo jakbym się wtedy zarejestrowała to 2 tygodnie dodatkowo z gipsem.

 

Nie , no to juz jest parodia