zzizzie

Na taki couchsurfing chyba bym się nie zdecydował. Przynajmniej nie samemu. Na przyjmowanie całkiem obcych osób pod swój dach jestem zbyt zachowawczy

 

Ja się nie boję padalców, zwłaszcza z Gordonem u boku
I nie jestem jakoś specjalnie podejrzliwa - raczej wręcz odwrotnie.
Zdecydowanie bardziej chodzi mi o to, że ludzie, z którymi genialnie się pisze / gada online, wcale nie zawsze są tak samo super w realu. Już pomijając fakt, że nie czuję potrzeby powiększania grona własnych realnych znajomych czy przyjaciół, po prostu tych wirtualnych doceniam za intelekt, poczucie humoru, podobne podejście do różnych spraw - w takiej czystej postaci, zupełnie niezależnie od całej reszty danego człowieka, która może okazać się niejadalna.
Dla mnie net to jednak jest inny świat (w którym bardzo dobrze się orientuję i który mi bardzo odpowiada) i nie widzę powodu, dla którego miałam te dwa światy łączyć.
A jeśli ktoś się uprze i zwala mi się na kark (są i tacy, którym podaję namiary na mnie - z różnych powodów), to natychmiast wynajmuję takiej osobie stosowny pokój w stosownym hotelu. O tym, kto u mnie nocuje, decyduję wyłącznie ja sama... bez względu na to, jak fajnie się gadało online.

 

tego sie obawialam wlasnie pod koniec 11 sezonu

co do znajomosci z netu...wlasnie wczoraj takowe odbyłam i poznalam 2 przesympatyczne farmerki poki co jeszcze sie nie nacielam.wszystkie spotkania byly bardzo fajne na szczesciegdyby nie byly to zawsze mozna sie odwrocic na piecie albo na drugie spotkanie sie juz nie umowic i juz.
nie trzeba tez wszystkich zapraszac od razu do domu

 

Dlatego na pierwszy raz umawiam się mając jakieś alternatywne zabezpieczenie. Gdyby taka osoba wystawiła mnie do wiatru i nie pojawiła się na spotkaniu albo okazało się, że to, jak się kreuje w internecie ma się nijak do tego, jaka jest w rzeczywistości, nie jestem skazany na jej towarzystwo. Mogę się uprzejmie pożegnać i bez ponoszenia większych kosztów czasowych i/lub finansowych ewakuować się do innych zajęć. Przy kolejnych razach lepiej wiem już czego mogę się spodziewać i spotkania mogą się stać bardziej indywidualne.

 

No a mnie na takie spotkania testowe brakuje czasu.
Mam co robić... nawet na forum już tego czasu za mało

 

Hmmm
Różnie bywa...

Netowych znajomości przeniesionych do reala mam kilka. Większość z nich przeniosła się dopiero po kilku latach rozmów w necie. Mam wśród nich dwóch przyjaciół należących w tej chwili do grona zdecydowanie najbliższych mi osób, mam wśród nich szwagra (siostra od ponad roku mieszka na drugim końcu kraju razem ze swoim facetem - poznanym w grze, w którą wszyscy razem graliśmy) i mam wśród nich wspomnienie jednego psychola w czystym tego słowa znaczeniu, którego mam nadzieję nigdy więcej nie zobaczę (a który niestety był w moim domu). Psychol był trzeci w kolejności, wywołał chwile zadumy, ale mądrzejsza o nowe doświadczenia po jakimś czasie znów przeniosłam kolejne znajomości, traumy nie mam . Po prostu trzeba uważać, szczególnie kiedy nie ma tego cienia gwarancji w postaci wspólnych znajomych - bo to jednak daje dużo.

Farmerów JESZCZE żadnych nie poznałam, ale raczej jestem pozytywnie nastawiona i w sumie chętnie bym poznała

 

Ale to naprawdę nie o to chodzi, że może się trafić psychol... z psycholem Gordon sobie poradzi
Gorzej, że może się trafić nudziarz na przykład... albo osobnik przekonany o własnej wyższości nad resztą świata... albo jakaś pani, która nie potrafi rozmawiać o niczym innym, tylko o mężu i dzieciach... i tak dalej.
No przecież nie napuszczę Gordona na delikwenta tylko dlatego, że od paru godzin okropnie przynudza

 

Hahahaha nie no, to jest dobry motyw. Przykładna gospodyni domowa, której całym światem jest rodzina... w internecie nakłada mroczną maskę interesującej osoby o wielu zainteresowaniach, nietuzinkowych pasjach, oraz niebanalnym trybie życia pełnym zaskakujących doświadczeń, a to wszystko aby zwabić naiwnych poszukiwaczy przygód do swojego kółka przyjaciół rosołu Latający potworze spaghetti, uchowaj nas przed takimi przypadkami

 

z takimi to mozna sobie poradzic bez wiekszego problemu-wstac i wyjsc.tracisz tylko czas ...moze az ..ale da sie przełknac raz na pol roku stracone 2 godziny ...gorzej z psycholem - tu juz mozna pojsc w wieksze straty w zaleznosci od schorzenia delikwentatak czy owak trzeba zachowywac ostroznosc .
a tak wogole to chyba kazdy wybiera to co dla niego atrakcyjne.dla jednych spotkania sa super i sa w stanie jechac na drugi koniec kraju a inni wola zachowac te znajomosci w wirtualu za co nie ma co zadnej ze stron krytykowac.kazdy robi to co lubi i to co uwaza za najbardziej sluszne dla siebie .
miłego dnia

 

No niezupełnie tak
Na ogół te skrajności można zauważyć, a przykładne gospodynie domowe niezbyt dobrze radzą sobie z maskami
Gorzej jest z nudziarzami - na necie, na konkretny temat, mogą nawijać całkiem interesująco, a w realu okazuje się, że w sumie to wolą temat zupełnie inny... i parę godzin z głowy.
Zresztą co kto woli, ja naprawdę nie mam wolnych etatów przyjaciół, więc na necie szukam czegoś innego.
No i jeśli tylko mogę, staram się unikać rozczarowań.

 

Dlatego na pierwsze spotkanie umawiam się w miejscu publicznym. W razie czego można sobie nagle przypomnieć o czymś megaważnym i niecierpiącym zwłoki Ale jak dotąd nie musiałem korzystać z takiej wymówki.
A tak naprawdę to na całe mnóstwo spotkań, jakie odbyłem, 99% osób w realu okazało się innych niż je sobie wyobrażałem po rozmowach internetowych. Nie lepszych, nie gorszych - po prostu innych. Mimo to nie żałuję żadnego spotkania.
Tylko raz umówiłem się z dwiema farmerkami, które znały się wcześniej. Już dojeżdżając samochodem na umówione miejsce widząc idące chodnikiem dwie dziewczyny po prostu wiedziałem, że to muszą być one - tak idealnie pasowały do mojego wyobrażenia o nich

 

Hmm... przyglądam się od dwóch dni dyskusji na temat, który jest mi znany. Zastanawiam się czy wlączyć się do dyskusji, czy sobie darować. Budzi u mnie niestety przykre, bardzo przykre wspomnienia. Dawne dzieje, dzięki którym internet przestał być dla mnie ważny. Poczta, bo muszę, farmerama, bo lubię i w gruncie rzeczy wszystko, wujka google dla wiedzy, nie licze.

 

Przykro mi, że przydarzyło Ci się coś niemiłego. Zdaję sobie sprawę, że takie spotkania mogą być obarczone ryzykiem, dlatego staram się je minimalizować. Gdy kogoś nie znam, nie zapraszam go do domu. Spotykam się w kawiarni, albo innym publicznym miejscu. Nierzadko jestem z kimś, kogo już poznałem wcześniej i mam do niego pewne zaufanie. Mam wówczas wsparcie i komfort, że jak pójdzie coś nie tak, obrócę się na pięcie i więcej się nie zobaczymy. Nie znając adresu nie będzie mnie taki ktoś nachodził, nękał itp.

 

no masz szczescie-ładnie wybrnałes

tez masz ten komfort,ze jestes facetem przez co jestes nieco mniej narazony na malo przyjemne sytuacje i zagrozenia.

 

Każdy sobie wybiera z tematu to, co bardziej odpowiada jego mniemaniom, doświadczeniom i upodobaniom.
I fajnie.
Czasem (nawiązuję tu do dyskusji w zupełnie innym wątku) wybiera się też to, co pomaga zdobyć zwolenników (ach te lajki) i pławić się zarówno w glorii pupila wszystkich świętych, jak i w ukochanej demagogii (choć ryzykuje się w ten sposób podejrzenie o brak umiejętności czytania ze zrozumieniem - trudno, coś za coś).
Nieważne.

Więc ja powtórzę jeszcze raz: nie chodziło mi o ryzyko trafienia na psychopatę, choć oczywiście takie ryzyko istnieje (sama słyszałam o niepokojąco wielu takich sprawach, ostatnio nawet w PL).
Kontakty online są dla mnie atrakcyjne przede wszystkim ze względu na ten podział na (ech, po polsku to naprawdę gorzej brzmi) ciało i umysł. Na necie nic nie zakłóca percepcji umysłu, który jest tym, co mnie w bliźnich najbardziej interesuje.
Brzmi dziwacznie...?
Nic na to nie poradzę

 

Poniekąd tak. W moim wieku nie grozi mi też, że spotkam jakiegoś oblecha, który gustuje w młodych chłopcach albo lubi podszczypywać dziewczęta Ale "studentki" szukające sponsora trafić się mogą Pomyśli sobie taka jedna z drugą: facet pracuje, ma interneta w telefonie, auto, stać go na benzynę i jeszcze umawia się w lokalu - znaczy że dziany... I co ja wtedy zrobię
Kurka, jeszcze na Farmeramie przewaga dziewczyn. Chyba będę musiał bardziej uważać przed następnym spotkaniem

Masz w sobie coś z Hannibala Lectera - też lubisz ludzkie umysły
Na wszelki wypadek nie będę nastawał na spotkanie z Tobą

 

Studentki, powiadasz...?
Hmm, chyba jesteś staroświecki
Za mojego bardziej dorosłego życia granica edukacji spadła najpierw do poziomu licealistek, a później wraz z wprowadzeniem gimnazjum - gimnazjalistek.
Skądinąd teraz na net w fonie to raczej panienki z podstawówki by poleciały, i to te z klas 1-3 moim zdaniem

Co do Hannibala Lectera i ludzkiego umysłu, to zawiadamiam, że preferuję inną dietę
No i też mam net w fonie, furę (stara ale jara - i nie mam tu na myśli zażywania zakazanych substancji podobno halucynogennych czy jakoś tam zmieniających świadomość), i nawet kaskę na paliwo.
Zamożna jestem że hej

 

Gimnazjalistki - tym gorzej dla mnie
Chyba przed spotkaniem będę musiał prosić o pokazanie dowodu osobistego

 

Jest to zdecydowanie zalecane
Te panienki wyglądają coraz starzej, zwłaszcza po godzinach
A później się okaże, że taka podpada pod paragraf... no i wstyd na całe forum będzie

 

Ty nie bądź taki pewny, że tak całkiem nic Ci nie grozi niedawno czytałam artykuł
pewnych artykułów nie wypada przedstawiać na forum
Zgredek