pietruchin48

Ja nie byłam nigdy w takmi miejscu, gdzie 4 pór roku nie widać w sposób w miarę wyraźny. Ale tak to sobie wyobrażałam.
Że to dziwne może być i nieciekawe zasadniczo. Bo przecież chodzi o te 2 pory roku, które są u nas tak piękne.
Wiosna i jesień A one jednak trochę trwają Na dodatek sprawiają, że stopniowo wchodzimy w lato, ciesząc się po drodze powstaniem natury ze snu. A jesienią stopniowo kibicujemy jej usypianiu. Moim zdaniem to wspaniałe.
A przy okazji, my kobiełki, możemy sobie kupować ubranka na 4 pory roku, zamiast na 2

No inaczej sobie tego nie wyobrażałam.
Bo oczywiście jaja jakie wiozłeś na śniadanie dla was, ocalały

 

No przecież ,że jaja i mleko bo wtedy w butelkach z kapselkiem złotym lub srebrnym bylo
A Cypisowi zazdroszczę !!!
Jak ja bym chciał choć na tydzień pojechać do Norwegii !!!
Poki co do SPA spa spa spadam .
Kolorowych jak złota polska jesień snów

 

Ze złotym niemożliwe, że Ci sprzedali. To dla karmiących matek było

Ja też. Choć klimat nie dla mnie. Ale od czasu Breivika inaczej już patrzę na Skandynawię. I sporo na ten temat poczytałam.
Taki wykwit wspaniałych skandynawskich kryminałów w ciągu ostatnich 10, 15 lat, to też daje do myślenia, kiedy się je czyta.
Tak niby na uboczu wszelkich politycznych konfliktów. Ale czy na pewno? Oj nie!
W bogatych krajach tubylcy nie chcą wykonywać tych niższych, ich zdaniem prac. No to otwierają granicę dla siły roboczej, która będzie pracować też i na ich emerytury. A tych coraz więcej. Dla nich to świat kompletnie obcy. Ilu trzeba lat, żeby pojęli i poczuli sie jak w domu? Ze dwóch pokoleń. Dużo. Po drodze może się wiele zdarzyć. Może zabraknąć cierpliwości, ale przede wszystkim miejsca, skąd są korzenie. Emigracja to szansa ale i ciężki kawałek chleba. Choć chleb jest. Wolność też. Wszystkie powody, które sprawiły, że uciekało się ze swojego gniazda, zniknęły. Ale natura nie lubi próżni. Pojawiły sie nowe powody do stresu, niezadowolenia itd, itd.
A poza tym wszystkim Skandynawia jest, a może była, mocno lewicująca.
O jeny! Czemu mi ten Cypis z Norwegią wyskoczył
Od czasu Breivika, a i Milenium się do tego dołożyło, ciekawi mnie ta część Europy. Do tego Camilla Lacberg z tymi jej wszystkimi historiami.
Dobranoc

 

Dzień dobry ! Kawkę podaje , o zdrówko pytam i
zmykam . Miłego , słonecznego dnia wszystkim życzę .

 

Dzień dobry

Zmotoryzowana jestem,mam kombajn i siewnik, to sobie kombajnuje i siewnikuje
zwierzęta tylko jak ekstra ceny są to sprzedje, ale tylko zwykłe,kolorowego zwierza jeszcze nigdy nie sprzedałam

i to najlepsze co może być w porach roku

kawkę wypiję,tylko mleczka doleje, zdrówko już lepiej,, a zmykasz gdzie?

miłego dnia

 

Ale to nie ja byłam chora , to Bożenka ma zapalenie płuc ja zdrowa jak byk , czy coś .
Zmykam , bo nie mam nic mądrego do powiedzenia .

 

Camila Lacberg dobre książki pisze, lubię poczytać, ale nie wiele to ma wspólnego z tym co widziałem, w Norwegii, Dani czy Szwecji. Esencją Norwegii są ludzie. Nigdzie na świecie, a żeglowałem już w wielu miejscach, nie widziałem tak miłych i uczynnych ludzi. Tam nie trzeba domów zamykać, bo nikt nie kradnie. Np. wylądowałem w jakimś małym porcie i chciałem zapasy uzupełnić, pytam człowieka, który właśnie parkował samochodem, gdzie jest najbliższy sklep, a On mi mówi, że w odległości 10km. Pytam, czy nie wybiera się przypadkiem na zakupy, a On na to, że już zmęczony jest, ale może mi dać swój samochód. Fura na jaką pewnie nigdy nie będzie mnie stać, na dodatek w automacie. Drugi raz w życiu prowadziłem auto z automatyczną skrzynią biegów i można powiedzieć, że na "jedynce" do sklepu dojechałem, dopiero w powrotnej drodze, zakumałem, jak biegi zmieniać Auto oddałem, a potem jeszcze o 1 w nocy sobie z człowiekiem pogadałem, bo akurat słońce świeciło

 

ja pisałam o sobie, ale że Ty zdrowa jak byk to bardzo dobrze

 

A ,zapomniałam , pisałaś o tym . A jak teraz się czujesz ?
W Norwegii nie byłam i pewnie nie będę , ale córka znajomych tam mieszka.
Jakoś nie ma zamiaru wracać do Polski . Masz rację Cypisku , inni ludzie
tam mieszkają , ale nie tylko tam . To my się zrobiliśmy jacyś tacy , niby
wszystko gra , ale nie do końca . Na co dzień tego nie widać , musi jakaś akcja być , albo nieszczęście i wtedy się budzimy . a tak nie powinno być , a jak człowiek się wychyli to po głowie dostanie .

 

cały tydzień w domu przeleżałam,ale już jutro do pracy idę, znaczy jest dobrze

mówisz że dobre książki pisze, ostatnio zastanawiałam się nad zakupem,jakiś tytuł polecisz?


Kraje skandynawskie z zimnem mi się kojarzą,a ja raczej jestem ciepłolubnawięc raczej w ich stronę mnie nie ciagnie

moi znajomi również, ale oni już tak długo tam są że dla nich Polska jest obca

a ludzie wszędzie znajdzie się i dobrych i złych

 

Przeczytałam pijąc poranną kawę i od razu humor mi się poprawił
Dziękuje Piotrze

Miłego słonecznego dnia wszystkim życzę, a ja wracam do kuchni.

 

Piotr zawsze potrafi poprawić humor

A na Twoją wściekłość można jakoś zaradzić, bo jak dotąd byłaś tylko zła

 

Masz rację , ale pamiętam czasy kiedy ludzie tak na co dzień byli życzliwi , uśmiechali się ,pogadali .
A teraz wyjdziesz , uśmiechniesz do kogoś nieznajomego to patrzy na ciebie jak na debila . Parę razy zrobiłam eksperyment i
wyniki były nie najlepsze .

 

Ostatnio Księżniczkę z lodu czytałem,kryminał, ale miło się czyta

 

Bierz wszystkie, w ciemno. Nie pożałujesz. Jeszcze nie czytałam nudnej książki Camilli. A chyba wszystkie znam.
A Cypis mnie zaintrygował. Czyżby Ewa miała rację, że to nas się dziwnie porobiło? A przecież znani byliśmy z naszej polskiej gościnności.
Ale mimo wszystko uśmiechać się warto

 

wiesz Irminko , nie wiem czy mam rację , czy nie . Ale parę lat już chodzę po tym ziemskim padole i ........
nie wiem , czy trudy życia to zrobiły , czy co innego , ze ludzie jacyś tacy inni są . A z gościnnością to się nic nie zmieniło , dalej
mamy postaw się , a zastaw się . Ale mi chodziło o taki zwykły na co dzień odruch życzliwości - a to zanika , tak samo jak uśmiech .
Ja to sobie wybieram ” ofiarę ” uśmiecham się i czekam na reakcję - no różne są - od wielkich oczu , spuszczanie wzroku ,
zdziwionej miny , ale czasami trafi się ktoś i też się uśmiechnie ,tylko dlaczego przeważnie są to panowie ?

 

Nie gadaj takich rzeczy głośnio tylko po cichutku, bo im się w głowie przewróci
Chyba jesteśmy zaganiani. A trzeba też przyznać, że w naszym kraju nie daje się łatwo żyć. No i te nasze prawa, szacunek dla każdego.
Niby są ale jakoś kulawo.
Ale nie będziemy przy piątku narzekać?

Tylko dlaczego nas zawsze jest więcej?

 

U nas dalej funkcjonuje gościnność "zastaw się, a postaw się" ale dla tych których się zna. W Skandynawii, to jest taka serdeczność na ulicy, każdy Ci pomoże, ludzie się do siebie uśmiechają mijając się, choć się nie znają. U nas wszyscy zaganiani, ale powoli zmienia się na lepsze

 

Mam sklep za blokiem , jaki nie napiszę , bo mnie ciachną , ale jest , dosyć duży . Pewnego dnia pojawił się w nim nowy
ochroniarz , pan w słusznym wieku , na 1 rzut oka sympatyczny . Wchodzę sobie kiedyś z rana do sklepu uchachana jak zwykle
spojrzenie na pana strażnika i idę sobie wśród regałów , a on za mną . Ki diabeł - pomyślałam , ale idę dalej , a on za mną .
Szybko zrobiłam zakupy i w lekkim popłochu wyszłam ze sklepu . Pomyślałam , ma mnie za złodziejkę , albo podejrzanie wyglądam ? Historia się powtórzyła jeszcze 2 razy . Następnego dnia wzięłam koszyk , ruszyłam po sklepie , a mój cień za mną .
Przyczaiłam się za regałem , poczekałam , aż się pojawi mój anioł stróż , odwróciłam do niego i mówię - Chcesz się ze mną
umówić ? Facet się zrobił purpurowy - pomyślałam , zaraz zaliczy glebę , ale nie , zbladł , poczerwieniał i nieśmiało powiedział , że
lubi za mną chodzić , bo ja zawsze uśmiech wnoszę do sklepu . Dlaczego to napisałam - ta historia dowodzi , że warto się uśmiechać . Niestety mój anioł stróż został przeniesiony do innego sklepu , a szkoda .

 

Wtrącę się w temat. Camilla super pisze i czytałam całą sagę, która jest ostatnio u nas popularna. Gorąco polecam