pietruchin48

Nio to pikuty co opisałaś gra w piaskownicy lub na plaży
U nas się zaliczało w kolejności : matka , ojciec , buła , kielich , widelec ,ścianka , palce , łokieć ,ramię , broda , nos , czoło

 

o , widzisz o tylu rzeczach zapomniałam . Scyzoryk to tacie podebrałam , zadyma była niezła w domu , a kapsle jak sie zbierało ,
fajnie było

 

oj ile tu fajnych wspomnień tez to pamiętam wtedy ubaw był , a teraz nie wiem czy dziś dzieci sie w to bawią raczej nie, dziś technika poszła w ruch

 

Brak słów, żal serce ściska. Gdzie to wszystko się podziało.?

 

A się zapytam czy jako dziewczynki bawiłyście się w nie wiem jak nazwać " ukryte widoczki "? To było kochane Dziewczyny znajdywały jakieś kawałki szkła ,papierki z cukierków , kwiatki ,liście, potem tylko te najbardziej zaprzyjaźnione gdzieś w wielkiej tajemnicy wykopywały dołek w ziemi układały w nim jakąś barwną kompozycję na to szkło a na to ziemia ,trawa ,i co się da by zamaskować maksymalnie . Naszym chłopaków zadaniem było wytropić i zniszczyć taki widoczek . A w zemście przeważnie kradły nam wentyle z opon !
Ale bym sobie popstrykał w te kapsle tylko kto by mnie z kolan podniósł ?!

 

Może popstrykaj na stole
Ja nic nie zakopywałam, ale pierścionki do kieszonki fartuszka mi wrzucono Ale najpierw oczywiście klasyczny objaw sympatii - ciąganie za warkocze.

 

te "ukryte widoczki" my nazywałyśmy "aniołkami" i faktycznie robiło się je w wielkiej tajemnicy

 

Moja starsza córcia też się w to bawiła , a ile razy zapomniały gdzie są i ile szukania było .

 

chodziłam na jabłka i czereśnie tylko nazwa mnie zmyliła, ja na wakacje jeździłam na wieś do babć, jedna miała duży sad, druga też, jeszcze i ciocia miała, ale najlepsze jabłka rosły u sąsiada, sąsiad pozwalał, znaczy się oko przymykał, ale jego matka( tak z 80 parę lat) ganiała za nami wymachując laską w powietrzu
a najdziwniejsze jest to że chodzić bez laski nie umiała a biegać już tak

ja miałam zawsze najfajniejsze kapsle, prościutkie, nowiutkie, nie powyginane, fajnie było mieć babcie co w fabryce oranżady pracowała

 

Farciara , mi Tata prostował , żeby ładne były , a jak miał humor to z nami grał . A z tymi laskami to masz rację , dziwna sprawa , nie ?

 

No jak to? Ja też bez laski szybciej biegam. Laska do bieganie sie nie nadaje.

 

ja się w to nie bawiłam, ale może dlatego że byłam tylko ja ,moja kuzynka i zgraja chłopców

kiedyś to mnie duma rozpierała codziennie oranżada, nowe kapsle, jeszcze etykietki z oranżad, mafia kapslowa z nas była

ale chodzić też bez niej umiesz

 

To jest jasne , ale my myśleliśmy , że jak np. gościu chodzi o lasce , to nie da rady nas złapać , a z tym różnie bywało /

 

Może skróty lepsze niż Wy, znał. A i tak pewnie wszystkich nie wyłapał.

 

Mój chrześniak jest motorniczym tramwaju i w swoim żargonie przystanki w pobliżu szpitali nazywają w zależności od dzielnicy np. bielański , praski czy bródnowski punkt cudownego uzdrowienia . Tam najczęściej spotyka się tych ledwo chodzących biegnących do tramwaju z laską czy kulami pod pachą
A przy kapslach ile pracy było malowanie koszulek czyli tego co wkładało się do środka , wypełnianie plasteliną , ołowiem , docieranie , prostowanie bo krzywiaki się nie nadawały do gry . Dziś to by był wybór . Kiedyś to ze dwa wzory były bo na piwie to przeważnie był złoty lub srebrny kapsel bez wzoru.
Tylko na pachty czy granty nie chodziłem bo nie było gdzie

 

bo te jabłka były pewnie z jabłonek xxl
za cenne były, bo jak mogą dzieci sąsiadów nasze jeść, ale nasze dzieci to do sąsiadów mogą chodzić na jabłka
to były cudowne uzdrowienia w obronie jabłek, które i tak w większości trafiały do koryta świń

 

Fajnie było , a teraz nawet porządnych trzepaków nie ma , umówione godz , były na wyjście , spotkania przy trzepaku lub ławce ,
wszyscy razem , u mnie połowa dzieciaków z bloku była z mojej klasy . A cudze zawsze lepsze .

 

I były jeszcze 2 ognie i zbijanego A skakance nikt nie wspomniał.

 

Dużo tego i się zapomina .

 

zwróćcie uwagę na miotłę
to też była zabawa