MOD_Yasmina

No i znowu Ani nie ma tak więc ja sie skradam i smakołyki podjadam

 

Basiu dziękuję. Dobra Kobieta z Ciebie, ale całe szczęście, że Aga była w międzyczasie i deser się nie zmarnował
Aga, mnie nie ma, dokładnie tak, jak mówisz. Prawdziwy dom wariatów u mnie/zawodowo/, bo w domu na szczęście jest cisza i spokój i nareszcie mogę pozbierać myśli.
Pan Tunezyjczyk/kucharz/ od środy nie pracuje, podziękowałam mu. Co z tego, że zna 4 języki, kuchnię śródziemnomorską/moją ulubioną/, gotował we Francji, Hiszpanii, Włoszech. Słyszałam, jak mruczał do siebie "Ma być gorąco i szybko". Ale z tym "szybko" nie bardzo mu wychodziło. I wcale się nie dziwię. Tam nikomu nie przyjdzie do głowy, żeby pośpieszyć kelnera, a już broń Boże kucharza. Oni przyszli biesiadować, cieszyć się pobytem w knajpce, tam nikomu się nie spieszy, a to zupełnie odwrotnie niż u mnie.
Za to Panie radzą sobie doskonale
Jutro piątek i koniec miesiąca...multum papierkowej roboty, ale co tam...weekend na horyzoncie
Na razie siedzę sobie w ciszy, piję Zinfandela i odpoczywam
Deserek przyniosłam

I spokojnej nocy życzę

 

Oj Aniu tylko współczuć Niestety teraz o dobrego kucharza i ogólnie pracownika nie jest łatwo

Po takiej recenzji niby dobrze sie zapowiadał Ale widocznie tylko zapowiadał ale czasem i tak bywa ktoś kto niby ma staż i doświadczenie okazuje sie gorszym niż ktoś kto dopiero zaczyna ale ma zamiłowanie do kuchni i wie po co w niej jest a przede wszystkim właśnie lubi to co robi a nie że jest bo musi

 

W restauracji koło mojego domu jakiś czas temu znaleźli kucharza.
Ale też to długo trwało. Ostatecznie przyjęli pasjonata bez doświadczenia w gastronomii.
Na początku trochę trwało zanim się dostało zamówione danie, ale warto było czekać, bo ten smak
Jako leniwe z natury stworzenie zabieram tam rodzinę na gołąbki. Smakują tak, jakby z mojego przepisu były robione

Gdybym bliżej mieszkała, może sam skusiłabym się na posadę u Ani

 

A ja gdybym bliżej mieszkała to wpadałabym na obiad

 

Widzisz, bo u mnie nie trzeba znać języków. Trzeba być pracowitym, szybkim i odpornym na stres. Miałam już u siebie kucharzy, którzy rezygnowali, bo nie wytrzymywali napięcia, nie pamiętali zamówień. Po prostu między 12.00 a 14.00 jest najwięcej ludzi i posiłek wychodzi średnio co 1min., a przy tym trzeba przygotować do firm ok.100 obiadów. Trzeba być bardzo odpornym na stres.

Serdecznie zapraszam na obiad...może...kiedyś...przejazdem

 

Ech odporność na stres szybkość ale i zamiłowanie do gotowania to podstawa dobrego kucharza Ale faktycznie z tego co piszesz to jest co u Ciebie robić

 

Tylko w którą stronę mam udać się, na północ czy południe Polski?;> Co do gotowania to ja wolę gotować swoim rytmem we własnej kuchni

 

Czasami zamiłowanie do gotowania nie idzie w parze z odpornością. Moi ludzie się teraz śmieją i rozumieją, dlaczego przyjmując ich do pracy mówiłam, że tu najlepiej pasuje ktoś, kto nie do końca jest normalny.

Na południe oczywiście.

 

hmmm gdybym była bliżej Ciebie to kto wie może i kiedyś bym spróbowała swoich sił
No a ja zawsze sie zastanawiałam co chce pani od technologii od takiej szajbuski jaką byłam w szkole namawiają ciągle na pójście na czeladnika

 

Czy osoba, która robi biesiadę na 400 osób gotując na ognisku przy prawie czterdziestostopniowym upale do tego w długiej kiecce i uśmiechem na ustach byłaby wystarczająco szalona?
Do tej pory zastanawiam się jak się nie podpaliłam, bo czasem trzeba było wejść do rowu ogniowego, żeby dobrze w garach zamieszać.

 

ufff aż sie przeraziłam to już chyba szaleństwo na całego

 

Jak się ma dobrą kompanie do pomocy, to wszystko można
No i wynagrodzenie - buziak od samego księcia

 

Kompania zawsze sie zbierze
No a buziaki też sie pewnie posypią i to od niejednego księcia

Ale i kampania i buziaki by mnie chyba do takich wariactw nie skłoniły No chyba ze może i cos by mi jednak odbiło jak to sie mówi nigdy nie mów nigdy

 

Kochana, jesteś ideałem
U mnie w najgorętszym/w dosłownym tego słowa znaczeniu/ sezonie wydaję gdzieś ok. 400 posiłków. W kuchni piekło/termometr się zamknął/ pomimo wentylacji.
A gary to rozumiem przynajmniej 50-litrowe?

 

Nie wiem, jakie u Ciebie, ale u nas na turniejach sprawa nie jest taka prosta.
Gary są kute z żelaza. Na zamówienie maksymalnie 20 litrów udało się zdobyć. Trzeba kombinować jak koń pod górkę.
Za to mam piękną patelnie zwaną Eleonora. Żeliwna, kuta. Można na niej jajecznicę z 50 jaj usmażyć z kiełbaska i cebulką
Poszukam jutro jej zdjęcia i wrzucę.

 

uff pamiętam te gary z praktyk Najgorsze było jak trzeba było wode z ziemniaków odlać

 

U mnie każdy dzień przypomina turniej
Żelaznych garów nie mam, największy 70-litrowy. Ale można sobie wyobrazić, jak ciężki jest żelazny.
Wrzuć koniecznie Eleonorę

Dlatego w kuchni zawsze przyda się facet, u mnie jest...jeden...taki rodzynek

A tymczasem mamy sobotę, może niezbyt ciepła, ale to zawsze sobota/choć ja w pracy/
Na kawkę zapraszam

 

Cześć Ania

 

oj jak byłam na praktykach to niby było ich 4 ale jak przyszło co do czego to nagle żadnego nie było widać gdzieś sie po obieraku albo magazynie chowali