blazers

I wylazł ?


Dobry
piątek co tam świętujemy ?

na piątek ode mnie filiżanka kawy , by dzień był ciekawy by serce się radowało i spać się nie chciało

 

Bry

​

dopiero wystawiłam 3 sztuki, za 4,5 h się okaże Na takie trojaczki bym się nie obraziła

Sporo tego, ale ten leniwiec tak dziś do mnie przemawia Chyba się nie oprę Do tego kawka pyszna i fajna drama wiadomej produkcji Zapowiada się dobrze.

 

Dzień dobry
kiedyś tu do Was zajrzałam , przeczytałam...

i próbowałam sprostać zadaniu, ale niestety...może innym razem, bo teraz pomimo starań zupełnie inne słowa mi na kartkę spływają do tej melodii.
Miałam je do szuflady schować, w której wszystkie swe smutki zamykam ale...i tu zostawię by się usprawiedliwić ze swej niemożności

Niepostrzeżenie jak chwile grudzień przemyka za grudniem,
choć jeszcze tyle zostało... lecz coraz puściej... i trudniej...
Skrzętnymi dłońmi Czas przeplata październikowych dni różańce,
czy jeszcze kiedyś się rozśpiewam... czy z nową wiosną znów zatańczę.. ?

Niedawno pożegnałam kogoś, kto został za cmentarną bramą
życie wciąż biegnie swoją drogą, ale już nie jest takie samo.
......
Choć czasem śmieszne rymy splatam smutku przybywa w każde rano
odkąd odeszła z mego świata ta, której mogłam mówić mamo...

- może i ta jesienna aura sprawia , że trudniej o jakiś jaśniejszy rym - już trzeci dzień za mym oknem ciągle siąpią deszcze -
lecz za następnym razem postaram się przynieść coś weselszego
Pozdrawiam wszystkich i dobrego dnia życzę

 

Dobry przelotne.

Najszczersze kondolencje Wiersz ma swój urok, ale ze względu na szacunek do zmarłej wolę go nie lajkować, bo to absolutnie nie jest przyjemna informacja.

 

wiersz CUDNY !!!!

jest rytm, piękne rymy, czyste strofy, pole do interpretacji....
bardzo przyjemnie się czyta, choć wiem, że rzeczywistość nie nie nastraja do weselszych nut.

więcej proszę

czas nie goi ran, tylko je zabliźnia....

 

no i się poryczałam ,echhh,u mnie cały czas jest to świeże,cały czas myślę ,nie zagoi się a czy się zabliźni.....zobaczymy.

Z piccolaka wylazła parasolka to na te deszczowe dni.

 

Kalinko przecudne, niejedna łezka się zakręciła. Bardzo czekam na więcej.

to się nigdy nie zagoi, z czasem może trochę się zabliźni

Z moich piccolo, nieumarlak, wieczne poszukiwanie i magiczne. Lipton Twoja parasolka całkiem za to fajna

 

I pomaga nam się pogodzić z tym co nieuniknione i/lub nieodwracalne
Michaś ... dziękuję
i tobie Tomek także

Ewuś przepraszam że niechcący przysporzyłam ci łez . Nie wiem co napisać i jak pocieszyć - mnie pomaga właśnie takie ,,wypisanie się,, - przelanie na papier tego co boli i przytłacza , wtedy jest lżej ... A że się kiedyś zabliźni musimy wierzyć w to , bo nic nie może zawsze trwać - wszystko ma swój kres, nawet ból płacz i żal .
Gratuluję parasoleczki

 

Bry

Deleoranem to bym się nawet przeleciała A naprawę to BP niech ostro świętuje
​

Przelanie na papier pomaga, dlatego pisz jak najwięcej. Ciężko znaleźć słowa pocieszenia i ukojenia, ale czas w końcu zabierze smutek i żal a pozostaną wspomnienia i chwile, które były tylko Wasze.

W evencie zostały 4 zadania, jeszcze chwile to potrwa

 

Kalinko nie przepraszaj,ból jest nie do zniesienia,ja nie umię przelać na papier tego co czuje a najgorsze jest to,że Mamcia odeszła w sumie zaraz po przyjeździe z wakacji,nawet nie pogadałysmy o Jej odczuciach.Dobrze,że ostatnie chwile spedziłysmy razem.W piatek ok.17 wróciłysmy z Władka(tak bardzo chciała jechać i zobaczyc jak sie zmienił) a w sobotę o 13 syn wezwał pogotowie i już ze szpitala nie wróciła .Rano sama wyszła z psami,byłysmy na zakupach,echh.
Wiedziałam,że to nastapi ale ..ale nie byłam przygotowana,że to już(wiem wiem nigdy człowiek na to nie jest przygotowany).
Dla mnie jest to największa tragedia jaka mogła być

Dziękuje,jestem zadowolona z parasolki ale gdzie sie podziały te dyniowce,kurcze został mi jeden z 6 ładunkami .

W Alpach jestem na 26 i zblizam sie wielkimi krokami do 27lvl,brakuje 6125 i aby wykonac zlecenia musze byc na 28lvl,echhh duzo czekania aby się tam wdrapać

 

Przytulam


W daleką podróż się wybrała
w nowy nieznany świat
i będzie chciała zrealizować swe marzenia
na które tu czasu nie miała
bo o nas dzieciaki dbała a o sobie nie pamiętała

Gdy smutek zapuka nie otworzę drzwi
nie mogę jej tego zrobić
już dość się zamartwiała

codziennie wyślę Jej a cza sem i częściej
same radosne myśli
jedno wspomnienie to bliżej do jej marzeń
a przecież tych wspólnych chwil tysiące

i nie ze smutku a ze wzruszenia pojawią się łzy
ale to dobre łzy
cieszę się wracając do tamtych dni
bo spełni się nie tylko jedno mojej mamy marzenie



***

czy to będzie stary sweter czy jakaś rozmowa czy zdjęcie czy miejsce czy nawet kłótnia
wracając do tych chwil wspomnień z czasem smutek i łzy będą inne

 

Nie mogę, w tym tygodniu dopadło mnie ogromne szczęście z 5 stajennych wypadła nowość i ze skrzynki XI pierwsze drzewko Zosi .

 

Piękne zdobycze Gratki wielkie Mnie baobaby ze skrzynek nie lubią, ale może kiedyś

 

Ja ze skrzynek dostałam 1 skarpetę do tej pory. Dzień dobry

 

Co jak co, ale skarpety powinno do pary sypać.

 

W sumie teraz mam do pary bo 10

 

na jesienne długie i chłodne wieczory w sam raz W sama porę brakująca do pary przyszła Gratki Ja mam parkę wystawioną na leśnej. W pasku siedzi 17, nie ma za bardzo gdzie postawić. Do okrągłej 20 brak jednej, kumple miśki musza kijki na druty przerobić i wydziergać

 

Dzień dobry sobotnie
Smutny temat tu u Was poruszyłam, chociaż 1 listopada się zbliża i zapewne myśli wielu zaczynają się kierować ku tym , którzy odeszli.
By więc nieco ten smutek złagodzić

szczególnie tobie Ewuś jeszcze takie rymy zostawię - do których w dużej mierze przyczynił się post Agi
a zwłaszcza to:

takie zwyczajne a jednocześnie niezwykłe słowa bo te łzy różne bywają , jedne pogłębiają ból , inne oczyszczają

Tej dziewczynie pogrążonej ciągle w żalu...
Tej kobiecie która płacze dziś jak ja...
Wszystkim, którzy kogoś z bliskich pożegnali,
lub pożegnać przyjdzie im któregoś dnia.

Niech się pamięć nie objawia tylko bólem.
Niech wspomnienie nie wyciska rzeki łez.
I niech rozpacz w noc bezsenną nie otula,
a nadzieja, że po życiu życie jest.

I że lepsze niż to, które tu na Ziemi
- nie ma cierpień... nie ma trwogi... nie ma zła.
My też kiedyś na ten ,,Drugi brzeg,, przejdziemy,
gdy dopełni się tu miara naszych lat.

A żeby też coś farmerskiego było to
ewent robię, a przynajmniej coś tam sieję i zbieram - do poniedziałku może uda się skończyć.
Losowość ostatnio mi nawet łaskawa i z mrocznych skrzyneczek (chyba z poprzedniego ewentu) dała tą jaskinię vendigo, czy jak mu tam , jak też zagrodę pomidorów .
A i o TOP-ie przemyśluję , bo może po raz drugi się odważę lecieć tam z innymi - no chyba , że będzie zbyt duży tłok, to się i nie odważę
Alpy zaś leżą odłogiem , ale może kiedyś je tam cośkolwiek ruszę .

 

Chociaż wiesz, że to doświadczenie nadejdzie w pewnym momencie, nigdy nie jesteś na to przygotowany.
Nigdy do końca się z tym nie pogodzisz, ale nauczysz się żyć ze stratą
Jest to jedno z najbardziej traumatycznych zdarzeń życiowych.
Utrata matki jest prawdopodobnie pierwszym doświadczeniem, przez które przechodzisz bez jej wsparcia.

..................

no a po farmersku...event odpuściłem
zbieram impry
o losowości szkoda gadać

 

Takie tematy też potrzebne, a my tu przynajmniej możemy Cię poprzytulać Czytając rymy myślę o mojej babci i myślę, że na pewno jest tak jak piszesz.

Ja pewnie też w poniedziałek skończę, jutro się chyba nie uda, za dużo zielska jeszcze potrzeba a chlapać sn nie będę tym razem. Ale pomału się doczłapie Gratki Vendigo Myśl o TOP-ku myśl, będzie nam miło lecieć z Tobą

Ta losowość to mi już tyle krwi napsuła, że najchętniej bym jej na oczy już więcej nie oglądała TS-y chyba odpuszczę, być może jeszcze... pomyślę o tym jutro. Ale dosłownie kilka sztuk.