SMOD_Wadera*

"Romantyzm" w dzisiejszych czasach jakoś dziwnie się kojarzy, jak jakaś drobna ułomność, niby nic wielkiego, ale...
A to epoka Romantyzmu dała nam najwspanialszą poezję, również niezgorszą muzykę a i proza niezła wyszła...
Nie mówiąc o tym, że dla nas, Kobiet, romantyzm jest czymś bardzo naturalnym - pretensje współczesne do epoki Romantyzmu, że ustawił Kobiety w nienaturalnej roli, są dla mnie dziwaczne.
Chcę kochać i być kochana - sądzę, że to właśnie jest naturalne, a dodatkowo, już czysto naukowo patrząc, jak najbardziej w "interesie gatunku".
To, że to pragnienie nie mija z wiekiem, mimo iż jego sens biologiczny już przeminął, to zupełnie inna sprawa.
To albo taki prezent od Matki Natury, albo przeciwnie, Jej błąd - jak tam kto woli.

A ten fragment, który zacytowałaś, to jak napisany dla tego mojego znajomego Górala z tej gry MMO...
Nie potrafi sobie z tym właśnie poradzić - bardzo był przywiązany do mamy, mimo, że choroba trwała dość długo, to i tak nie był wcale gotowy na jej odejście. Pewnie nigdy nie można być gotowym...

No i się rozgadałam, jak zawsze. Sorry...

 

Aniu, nawet nie wiesz jak ja za Tobą tęskniłam
Lubię Twoje rozgadanie
Zwłaszcza, że to nie jest, wiesz, pisanie dla pisania, ale zawsze coś więcej

Co do romantyzmu, to ja tak myślę, że każdy ma go w sobie, wystarczy spojrzeć na dzieci, na to co je cieszy.. Szkoda że dzisiejszy świat obdziera nas z romantyzmu, często przy okazji z godności, ale to już cięższe tematy..

Ja tam wolę chyba być odrobinę romantyczna, żyć trochę tak wiesz z idealistycznym spojrzeniem na świat, na ludzi.. Wolę tak, niż patrzeć ze smutkiem, nie widzieć pozytywów, nie mieć nadziei i marzeń..

Jeżeli chodzi o śmierć, nikt nie może być gotowy, ale każdy powinien się jej spodziewać.. Już dawno stwierdziłam, że w momencie narodzin śmierć powiedziała do mnie "chodź za mną", bo w końcu każde uderzenie serca, każdy oddech przybliża mnie do śmierci.. Ważne jest to jak wykorzystam ten czas, który mam. Jak już ten czas, tu na ziemi minie, to wolę podać rękę śmierci i iść z nią jak z siostrą niż walczyć o kolejny oddech i żałować zmarnowanych chwil..

Hihihi widzisz jak Ty na mnie działasz?
Tylko się pojawisz i zaczynam gadać

Pozdrawiam ciepło, na koniec zapytam gdzie byłaś gdy Cię nie było?

 

Moniczko,
Ty chyba moja "siostrzana dusza" (no przecież nie bratnia!) jesteś.
Mimo różnicy wieku - albo Ty taka dorosła, albo ja już dziecinnieję...

Jak mnie nie było, to odpoczywałam od farmy. I siedziałam w innych grach.
I byłam w dołku, tak jakoś od piątku do wczoraj popołudniu... właśnie przez Górala.
No i przez niego mi przeszło.
Ech, ten romantyzm, całkiem nie w porę i nie pod ten adres... Ale i tak lubię to, że jestem romantyczką.
Ale teraz uciekam na spacer, bo się zaraz ciemno zrobi, a jako typowy Byk, potrzebuję kontaktu z Naturą, albo chociaż świeżego powietrza!
Narazie, Słonko

 

Aniu
To może przyjmijmy że ja trochę dorosłam a Ty odmłodniałaś

Leć na spacer, leć
U mnie taka brzydka aura, że siedzę w domku

Ach Ci górale.. potrafią to oni nawywijać

Ściskam mocno

 

Zgadzam się w pełni - pół na pół to zawsze dobre rozwiązanie!
U mnie też paskudnie, ale jak siedzę w domu, wpadam w depresję... albo coś zbliżonego.

Oj potrafią nawywijać, potrafią...
Wczoraj w grze była taka wymiana zdań:
"-Ja - Narzekasz, warczysz, a i tak jak poprosić, to pomożesz.
- On - No jak to górol. Musi pomamrotać, żeby zrobić. "
No i co poradzisz... albo trzeba polubić, albo zrezygnować.

 

Dobry po nocy Przyszłam na Twoją specjalną herbatkę Może ktoś przyniesie

 

a jaką sobie panie życzą ? Bo rodzajów jest chyba z 2 miliony albo i więcej

EDIT : Niestety idę .a

 

Puk puk, można?
Jak weekend się rozpoczyna?

 

Cześć Moniś!
Widzę, że z Aneczką porozmawiałyście sobie na życiowe tematy. Ja mam zupełnie inne poglądy niż moi rówieśnicy, nawet nie wiem właściwie czy mają jakiekolwiek poglądy, przecież media z mózgu wodę robią... Witamy w XXI wieku... Chociaż jest też wiele pozytywów, każda sytuacja ma swoje plusy i minusy, zależy z jakiej perspektywy patrzysz. Lubię myśleć z nadzieją, niestety, nie lubię też oszukiwać samej siebie... Coś czuję, że jeszcze bym więcej napisała, ale katar mnie chce zamęczyć.
Co u Ciebie Moniko?
Wspaniałego wieczorku życzę.

 

No w końcu tu dotarłam...
Śnieg mnie zasypał (no połowa już zdążyła zniknąć) i nie mogłam się przez zaspy przedrzeć, jak już tu trafiłam, to porządki i odśnieżenie podjazdu (no wiecie żebyście mogli normalnie przyjść w odwiedziny) zajęło mi całe wieki

Kochana nie wpadaj w depresję.. Za chwilę wiosna się pojawi, przez ostatnie kilka dni takie ładne słoneczko u mnie było, niby śniegu pełno ale..
W czwartek piekłaś coś? A może zrobiłaś pączusie lub chrusty? Jak po Walentynkach? Co tam u Twojego Górala, nada wywija?
Pozdrawiam ciepło

Specjalnie dla Ciebie:

​

Normalnie robię jeszcze inne herbatki

Mój drogi, tutaj to się przychodzi na gotową herbatkę

Krzyś, zawsze można
Weekend był pracowity
A u Ciebie jak? Chyba się ostatnimi czasy mijamy...

Biedactwo, zdrowiej szybko..
Czytałam u Ciebie sprawozdanie z ferii Oj chciałabym tak się wybrać na obóz harcerski (ale czy nie jestem za stara??)

Co do spojrzenia na świat zależy to od wychowania, charakteru, przemyśleń, własnych doświadczeń i wyborów
Wydaje mi się, że gdy ktoś odpowiedzialnie podchodzi do życia, wybiera trudniejsze rozwiązania, sam stawia sobie poprzeczkę wysoko, do tego kieruje się wartościami takimi jak prawda, dobro, piękno, do tego szanuje innych; to wtedy się wyróżnia, bo dzisiejszy świat hołduje egoizm i łatwe rozwiązania.
Możesz się u mnie rozpisywać do woli, ale rozumiem katar potrafi wypędzić z głowy wszystkie myśli

**

Pytacie co u mnie...
No to tak, już w czwartek poleciałam do moich kochanych dziecków (chrześnica i jej braciszek), jako przykładna ciocia razem z mamusią pociech, postanowiłyśmy zrobić sobie babski comber z wytwórstwem własnych chrustów i popijaniem kawki i herbatki (bo obie silniejszych napojów nie bardzo możemy...)
Chrusty wyszły pyszne (5 wielkich talerzy ) - dziecka wolały sam "proszek" (nie mogły zrozumieć że to cukier, bo cukier wygląda przecież inaczej )
W każdym razie babski comber zmienił się w babską posiadówę, niepostrzeżenie czwartek zamienił się w piątek..
W piątek (po dość późnym wstaniu) cały dzień sprzątałam.. kiedyś trzeba było, ale i tak w tym tygodniu kolejna część porządków.
W sobotę wolontariat - walentynkowa impreza i ja jako animator - fajnie było, dzieci i młodzież zadowolona - ja też
Potem szybki powrót do domku, lekki obiadek, zebranie ekipy i wyjazd na koncert
Po koncercie trzeba było "podensić" (no jak trafiła się okazja, to trzeba było korzystać)
No i teraz mamy niedzielę..

Eh no to już Was nie zanudzam, pozdrawiam

 

A pokażesz nam te swoje animacje dla dziecków ?

 

yyyy jak mam je pokazać??
Ja nie miałam na myśli animacji w sensie bajek czy obrazków na kompie, tylko gry i zabawy ruchowe..
Bo animacja w pracy animatora, to ożywianie społeczności z którą w danym czasie pracuje

 

Graaaaaaatulacje wygranej w konkursie
Torcik duuuży żeby dla wszystkich starczyło i pełen skarbów
ja poproszę zielone korale

 

Tak naprawdę to nie jesteś za stara na obóz!

Co do przemyśleń całkowicie się z Tobą zgadzam. Ludzie wybierają łatwe drogi, niekoniecznie słuszne: "Nadejdzie czas, w którym będziecie musieli wybierać między tym co słuszne, a tym, co łatwe." ~ J.K. Rowling (Albus Dumbledore "Harry Potter i Czara Ognia") Niestety większość wybiera te łatwiejsze, byle jakimś trafem przemknąć bez konsekwencji. Często też nie wyciągamy wniosków ze swoich błędów, bo nie ponosimy za nie konsekwencji, które uczą nas pokory. Tej wartości to już w ogóle brak, rzadko u kogo ją widzę. Nie chcę wszystkich wrzucać do przysłowiowego worka, ale niestety WIĘKSZOŚĆ ludzi z mojego otoczenia tak postępuje.

Ty też aktywnie spędziłaś swój czas! Podziwiam zamiłowanie do dzieci, musisz mieć do nich naprawdę świetne podejście. Najpierw z dziećmi z Twojej rodzinki, potem na wolontariat walentynkowy! Jak to moja babcia mówi: "fest dziewczyna" z Ciebie jest. Sądząc po opisie świetnie się bawiłaś na babskim combrze. Jeszcze sprzątałaś to już w ogóle musiałaś mieć mnóstwo energii.
A na jaki koncert? Wyszalałaś się?
Miłego dnia życzę.

 

Moniczko i Aneczko,

poczytałam sobie Waszą rozmowę i bardzo podniosły mnie na duchu Wasze wymiany myśli. Serio.

Przeczytałam w dzisiejszej Gazecie o tym, że UE może nas ukarać kwotą do 4 miliardów złotych (jak wyliczył nasz NIK) za łamanie dyrektyw dotyczących ochrony środowiska, a konkretnie czystego powietrza...
Przeczytałam o skali zanieczyszczeń, ich źródłach, oraz nieprawdopodobnej głupocie naszych polityków, którzy nieco ponad 10 lat temu zlikwidowali normy określające minimalną jakość paliw używanych do ogrzewania...
Załamałam się...

Ale jak Was poczytałam, to już mi lepiej - jeszcze nie wszystko stracone, jeśli nadal są osoby myślące "po ludzku", nie dające się wkręcić w ten zwariowany młyn.

 

Ojojoj, pracowity weekend to pewnie się cieszysz, że tydzień się zaczął?
Ano właśnie mijamy, a szczególnie w piekiełku

 

Ojej tort dla mnie? Dziękuję, korale oczywiście dla Ciebie
Tort ze skrzynią ze skarbami Takiego to jeszcze nie miałam
Zapraszam częściej w odwiedziny, na herbatkę i pogaduchy
I jeszcze raz dziękuję

Anja, mówisz że nie jestem za stara Miło słyszeć
W sumie lubię biwaki, namiot, kajaki, motorówki, las, las, pisałam że lubię las? a i pomaganie innym, też lubię
No tak, weekend był aktywny, ale lubię gdy coś się dzieje
Koncert Dżemu było fajnie

Pięknie to ujęłaś - o życiu i pokorze. Ja cały czas uczę się pokory (z moim charakterem to dość trudne lekcje, ale staram się pilnie)
Do tego co napisałaś dodałabym godność człowieka, którą dzisiejszy świat tłamsi i pomija udając że coś takiego nie istnieje..
Ale jakoś damy radę... bo kto jak nie my??

Anno, cieszę się że podniosłaś się na duchu, po świecie chodzi wiele wartościowych osób, w nich cała nadzieja.
UE jak dla mnie to dramat, wolę się nie wypowiadać (jak można dać karę za to ile mleka produkują krowy?? mleko na skupie tańsze a w sklepie drożeje - paradoks i pytanie kto zabiera różnicę??) - zmieńmy temat na weselszy

Tak w związku z wesołymi tematami, muszę Wam moje drogie zdradzić coś.. Uświadomiłam sobie to przed chwilą Moja babcia (mama taty) miała na imię Anna
Wspaniała kobieta to była(choć bardzo słabo ją pamiętam), zanim zaleję Was wspomnieniami, to może Wy napiszecie o jakimś wesołym wspomnieniu z dzieciństwa związanym z dziadkami? Będzie weselej niż rozprawianie na temat UE

Krzyś, tak siedzę i myślę jakie Ty masz piekło na myśli??
Jak bym Ci opisała jak pechowo się tydzień zaczął, pewnie doszedłbyś do wniosku że nie ma z czego się cieszyć

 

Dzień dobry i brzzdęk kawusią

hahah no to ja zacznę wspomnienia z dzieciństwa ...
"Łażenie " po drzewach to na wsi sąd pochodzę jedna z fajniejszych rozrywek, rosła u dziadków ogromna topola, na jej złamanym czubku uwiły sobie gniazdo bocianki. Zawsze lubiłam wszystkie stworzonka, więc wrodzona ciekawość zaniosła mnie na sam czubek tejże topoli małe bocianki były tak paskudne że aż śliczne hyyym wejść było łatwo ale z zejściem to już gorzej....
siedzę sobie tak już dłuższy czas i kombinuję ja zejść (no przecież nie będę się "darła " po dziadka na pomoc jeszcze lanie dostanę niee ? ). W międzyczasie dziadowie zaczęli się już niepokoić gdzie się znowu zapodziałam.... po kilku godzinach w końcu zdecydowałam się zawołać po pomoc ... dziadek idzie z drabiną i brzdąka że mnie *"upaluje " hahaha drabina za krótka ....
przyjechała straż pożarna ale frajda lepsza od bocianów bo cała wieś się zleciała.
* "Upalowana" nie zostałam
Dziadziuś miał na imię Stasiu i bardzo ciepło go wspominam.
*"upalowanie" - dla niewtajemniczonych krowom się zakłada łańcuch, lub sznurek i przywiązuje do palika żeby nie poszły sobie w siną dal

 

Hej Moniko!
Naprawdę nie jesteś, na biwaki, obozy jeżdżą druhny, druhowie po 40. Nie mogę uwierzyć, że przy tym co lubisz nawet przez przypadek nie wpadłaś do jakiejś drużyny harcerskiej. Byłabyś idealną drużynową jakby ktoś Cię podszkolił. Z zuchami tez byś się dogadała. Ja naprawdę nie mogę sobie uświadomić, że nikt Cię do harcerstwa nie przygarnął, bo w sumie po tym, co przeczytałam jestem pewna, że poradziłabyś sobie jako harcerka.
Dżem. Co prawda nie słucham na co dzień polskiego rocka, ale nigdy bym nie odmówiła ich koncertu.
Też uczę się pokory... nie zawsze wychodzi, ale bywa tak, że i zawodzę samą siebie. Powinnam być bardziej pokorna, może właśnie to sobie wpiszę w próbie na pionierkę? (stopień harcerski) O godności zapomniałam wspomnieć, ale masz rację. Ludzie za grosz mają godności i honoru, teraz liczy się głównie materialna korzyść, nawet kosztem innych.
Owszem są ludzie, którzy myślą w podobny sposób jak my i próbują zostawić ten świat lepszym jakim go zastali, czyli jest nadzieja.

Z dziadkami? Hmmm... pamiętam czasy gdy jeszcze nie chodziłam do przedszkola. Wstawałam o 6 rano, przychodząc do babci na herbatkę, a babcia zawsze mnie witała "Cześć mój raniuszku", to było takie urocze. Latem zawsze chodziłam z dziadkiem kurom, kaczkom i psom dać jeść, a potem szedł ze mną na ogród pozbierać malin i śliwek. To były piękne czasy, bo jak byłam mała to najwięcej czasu spędzałam z dziadkami, bo przecież rodzice pracowali.

Pozdrowionka i buziaki zostawiam. :***

 

A takie... piekiełko

Uuu, to byle do kolejnego