Jeśli czujesz to rymujesz

Przeszedł na mnie wstrętny pech
Ja już niestety tracę dech
Stłukłem słoik,
Pewnie niedługo zepsuję stolik
Stłukę szklankę
Zepsuję cudzą rabatkę
Ot ten wstrętny pech już od rana mnie prześladuje,
Nad moim losem (ciałem chyba też) króluje
I pomyśleć że to w ferie
Przechodzę przez te nikczemne prerie
Siostra w domu,mama gdzieś
I weź teraz człowieku gdzieś leź

 

Krasnoludek ma dziś pecha
i się wcale nie uśmiecha.
Czarny kot mu przebiegł drogę?
Lustro spadło na podłogę?
Dosyć już tej smutnej miny.
Użyj mocy koniczyny.

No i zacznij się uśmiechać.
Tym przegonisz swego pecha.

 

Flerbek dobra rade dał
i z tad szybko zwiał
krasnoludek i waderek dzisiaj pecha mieli
ale wszystko minie do niedzieli
jutro usmiech na ich twarzy się pojawi
jak empatyczna z danticiem się zjawi

 

Jak co dzień tu się zjawiłam
i jakże się zdziwiłam
gdy dantic zobaczyłam
Szczęka na klawiaturę opadła
twarz z zachwytu pobladła
Pięknie się ubrała,
gdzie poleciała?
Powiedzieć Witam zapomniałam
bo na danticka się zapatrzyłam

 

Pecha wczoraj pożegnałam,
gdyż na nosie mu zagrałam.
Miotłę z kąta gdzieś wyjęłam
i zrobiła się afera.
Pech bardzo się zapierał
i do szafy mi się wdzierał.
Stamtąd mole go wygnały,
wyrzuciły stare łachy.
Pech przyleciał więc na farmę
i tu dostał jakąś palmę.
Młynarz go na paszę zgarnął,
sobie piwo za to capnął.
Teraz sobie pochrapuje,
ja zapasy wyczerpuję.
Jak nie jeden, drugi kłopot
ciągle robi na mnie nalot.
Czas już skończyć takie gierki,
bo z mych oczu lecą iskierki.
Nic mi już nie wlezie w drogę,
jak się waderówek zowię

 

Wadereczka pecha miała
miotłom gada przegna
Bardzo była wkurzona
to molami go po szczuła
Tak przestraszył się bidula
gdzieś po morzu teraz hula
Zabrał się za piwa warzenia
do marynarzy sie przymierza
W marynarzach taka siła
że passa pecha już zgniła
A w oczach pani waderki
tańczą podejrzane iskierki
Jakie będzie z nami
uprawiać tu gierki?
Niech iskierki dalej lecą
może jakiś ogień wzniecą
po śmiejemy się co nie co...

 

Dzisiaj do mnie bałwany zajrzały
i marchewkę z rosołu zabrały.

W szeregu sie ustawiły
groźne miny zrobiły.

Kybek na to się rozwrzeszczał,
usłyszałam groźne miauł!!
Więc bałwany się skurczyły,
za jeleni przerobiły.
Mikołaja udawały,
ale dalej murem stały.

Owce szybko więc przybiegły,
bo spokoju zawsze strzegły.

Lecz bidule, zbaraniały
i co robić, nie wiedziały.
Taka to z bałwanem akcja,
gdy sie uprze - tylko spacja

 

Ale się zima rozpasała
nawet owieczki po malowała
nosy bałwanków w marchewki
rosołowe zmieniła i zamroziła
to ci dopiero łobuz zima...

Czy można chwycić w dłonie wiatr,
i nad powierzchnią wody brodzić?
Czy można zamknąć drzwi na świat,
zatrzymać życie, gdy odchodzi?
Czy można zimą znaleźć bez,
pochwycić ptaka, gdy jest w locie?
Czy można nie czuć smaku łez,
nie myśleć nigdy o tęsknocie?
Czy można duszy bronić łkać,
pozbawić ludzi wielkich marzeń,
Dlaczego szczęście musi chwilę trwać?
Czy po to by nie pamiętać złych wydarzeń?
Czy można wierzyć w dobre sny,
i bez grymasu wypić wstrętny trunek?
Czy da się powtórzyć minione dni,
by smakowały jak pierwszy pocałunek?
Czy można noc zamienić w dzień,
rozpalić ogień na jeziorze?
Czy można sprawić, by jawą
stał się mój sen?
Zapomnieć ból,gdy boli
co raz mocniej, gorzej ...

 

W marzeniach można znaleźć wszystko,
oby to źródełko nam nigdy nie wyschło.
Pragnienia również uskrzydlają,
ogromnej siły nam dodają.
Gdy czegoś bardzo mocno chcesz,
to sama o tym dobrze wiesz,
że niemożliwe staje się możliwe,
a to są najpiękniejsze chwile.
I choćby cząstkę z pragnień dostać,
to warto ku nim wciąż podążać.

 

Nie wstrzymasz bólu który trwa
Możesz go tylko zmniejszyć trochę
Zatrzymać życie ? Ależ tak !
To jest możliwe więc walcz o nie !
Wiatr zlapiesz w dłonie to łatwe jest
Uchwycisz ptaka który mknie
A łzy niech płyną po to są
Wszak w pięknym też splywją śnie
Nie tylko smutku mają smak
Czasem wzruszenia , czy radości
O każdą chwilkę szczęścia walcz
Zbuduj z nich drogę do przyszłości
Ogień na wodzie rozpalić chcesz?
Chodzić po tafli stóp nie mocząc ?
Smak pocalunku z dawnych dni
Dla wszystkich kiedyś jest tęsknotą
Uwierz to ważne choć trudne wiem
Że znajdziesz swój na jawie sen
Marzenia miej jak wszyscy ludzie
Gdy trzeba wypij wstrętny trunek !
Wierząc że zdrowie wróci twe
Choć dziś smakuje Ci piołunem
I zawsze w kazdej chwili gdy
Z złą stroną mierzysz się wyobraźni
Choć wirtualną ściśnij dłoń
Wsparcia miłości i przyjaźni

 

Piękne rymowanki i wiersze,ale jeśli te drugie są czyimś dziełem zaczerpniętym z internetu,to pasowałoby zamieścić obok nazwisko czy pseudonim Autora,żeby w razie draki nie upomniał się o prawa autorskie,albo nie zarzucił komuś plagiatu

 

Niedziela, bestia złośliwa,
choć nie chcę być uszczypliwa,
mignęła szybko jak sen
i człowiek jakby nie ten
Co dobre szybko się kończy,
do złego zawsze się zdąży.
Posiedźmy więc przy kominku
i pogadajmy przy winku.
Nie potrafię dowcipów rymować,
a przydałoby się coś podać.

 

Ateno, Ateno, bądź wierszokletą
Przepięknym poetą
Wierszem tu mówimy
A nie ich nie lubimy
Pierwszy tydzień minął ferii
Jak ja nie lubię podróżować po prerii !
Jeszcze tydzień tylko,
I wracam do szkoły Milko

 

Jak na zamówienie,
na małe życzenie,
krasnal sobie wskoczył,
kilka słówek złożył.
Humorek mu dopisuje,
choć ferii po troszku brakuje.
Jaki groźny z niego bałwan
i choć dzieci wokół klan,
to sie przed nim pochowały,
tak ogromnie się go bały.

 

Powiem ci w słowach kilku
Waderko samico wilków
Chyba jeszcze zaspana ?
Dzieci się boją bałwana ?
One go uwielbiają
Moc przy nim radości mają
Tego tatarku mi schowaj !
Bo dantic pochłonąć gotowa
Wszystko co zrobić zdołałaś
Plizzz choc porcyjka mała
Ja pędzę juz do kominka
Z nowa butelką winka
Myślałem jak dowcip zrymować?
Ale to trudne............kurde go nać !

 

Też dowcipy rymować próbowałam,
ale próba była nieudana.
Nie zrażajmy się jednak,
w zamian postawmy trójniak.
Choć go pszczoły nie zrobiły,
to sie nim tu uraczymy.
Dantic łasuch przecież znany,
pójdzie z nami w kompany.

 

Hm miodek tego mi trzeba
Trójniaczek taki dla dam
Lecz chętnie tez przełknę sam
Kilka haustów głębokich
A potem chwycę za boki
i ruszę w szalony tan
Lecz proszę pilnujcie tam
Bym gdy miód rozum zniewoli
Nie przesadził w swawoli
Lub w jakimś lekkim amoku
Przez ogień wykonać skoku
Nie próbował na koniec
Wszak ogień w kominku plonie !

 

ja w kąciku cicho siedzę
i pochłaniam waszą wiedzę
to pietruchin z waderówką
myślą za mnie główką
miodem się częstują
w tatarku gustują
tatarek schowali
nic mi nie dali ,a ja łasuch wielki
pozbierać mam za was butelki ?
pietruchinie do pieca dokładaj
i do stołu siadaj

 

Skończyła się butelczyna,
nie została kropla wina.
Tatary sie pochowali,
niewoli nie zaznali.
Na koniec dantic wpadł
i zaraz z wrażenia padł.

 

ja tu padam ,ale z głodu
na dworze dostałam chłodu
myslałam że tu coś zjem
ale zostawili tylko dżem
na rozgrzewke mi cos dajcie
a po kątach nie chowajcie