pietruchin48

Bywam w krzaczorkach u Eli leguralnie , gdzie indziej sporadycznie .
Forum siadło i jakoś słabo widzę nowe perspektywy przed nim .
Mruczenie do siebie to chyba jakaś oznaka starości a tych coraz więcej i bez tego .
Opowiadać o chwytaniu rybci czy nowych robótkach powstałych na Bielanach ?
Sobie ?
O farmerskich wyczynach ?
Moze nawet bym chciał ale takich nie mam
Już nawet g&t odpuszczam bo nikt nic nie chce w zamian za podarki i czuję się jak naciągacze którzy tylko w tym czasie pojawiają się by wyłudzić coś fajnego .
Ale Super Cie zobaczyć Ann
Naprawdę się cieszę i pozdrawiam z gupawym ale serdecznym grymasem na pysku

 

Ja bym o tych robótkach poprosiła
A i dobrą rybcią też nie pogardzę

 

Fakt, przerobiliśmy tu tyle, że łatwiej wyliczyć czego tu nie było.
To specyficzne forum.
Bo ile można o farmerowaniu.
Każdy z nas ma poziom i doświadczenie takie, że nic go już nie zaskoczy.
Chce to robi, nie chce też dobrze. Jutro, pojutrze zrobi się to samo.
Zatem o czym tu pisać?
Rybcie, robótki.....zawsze "chwytały"

 

Nic nie zaskoczy powiadasz ?
A jak nazwać wizytę po latach milczenia dwóch przesympatycznych jakby nie było właścicielek tego kąta i to jednego dnia ???
Dla mnie bomba !!!
Super Cie widzieć Wilczyco !
Brakuje Twojej sygny I Twoich tekstów .
Szkoda dawnych klimatów choc jak powiada klasyk :" Był czas przywyknąć "
Za to tamtych chwil forumowych nie zabierze nam nikt .
Jak to często , coraz częściej słychać .
Ech kiedys to były czasy .
Fajnie Dziewczyny zaskakujcie starego jak najczęściej a moze jeszcze Ktoś przypomni sobie że tu przesiadywał ględząc niekoniecznie o farmowych rozsadach i wypadajkach .

 

To żeś podsumował
No szkoda, szkoda.
Tyle, że kto, jak i jaki żar do tego ogniska dosypie?

"A jak nazwać wizytę po latach milczenia dwóch przesympatycznych jakby nie było właścicielek tego kąta i to jednego dnia ???
Dla mnie bomba !!!"

A co? Marzanna też tu dziś była? Nie przeglądałam
Taaak, skoro Ci tak miło, to.....kto ma najbliższe urodziny?
Marzanna i chyba Kłapouchy będą lepiej pamiętać ode mnie.
To może dobra okazja, żeby się spopisać, powspominać, cuś drinknąć, potańczyć
No i oczywiście stół zastawić, wszystkim

"...zaskakujcie starego jak najczęściej a moze jeszcze Ktoś przypomni sobie że tu przesiadywał ględząc niekoniecznie o farmowych rozsadach i wypadajkach ."
W starym piecu diabeł pali



Zawsze to jakiś sposób
Palić inaczej czyli od góry
Może to jakiś pomysł, metaforycznie

PS
Marzanny nie było
Wpadła Zła, ale bez zawieruchy
Krasnal był w kwietniu. Teraz to już chyba Krasnolud. Ile to on może mieć teraz na liczniku?

Nie bardzo już pamiętam co wolno, a co nie.
Regulamin długi, a noc krótka
Ale na czuja to chyba się zmieszczę.
Wklejam bo pasuje , chyba raczej i śmiesznie


Pewien dziadek z siwą brodą,
co mądrości posiadł,
ujrzał raz dziewczynę młodą
o imieniu Zosia.
Odkąd branka spadła z nieba,
oczy mu się śmieją,
gotów duszę diabłu sprzedać.
Eliksir nadzieją,
by co zdechło, mogło ożyć,
a co leży – stanąć
jak na koniu rycerz w zbroi
przed kochanki bramą.
Jak to zrobić? Gdy był młody,
w szkole chemii liznął,
wtedy wlewał kwas do wody,
przypłacając blizną.
W końcu dopracował przepis:
cukier, drożdże, woda –
gdy się breja w napój zmieni,
truchłu mocy doda.
Zaczął do księżyca gadać,
podgrzewając zaczyn,
by w lusterku zamiast dziada,
Erosa zobaczyć.
Z poświęceniem, żądny pokus,
łyk za łykiem sączył,
chcący stać się równym bogu,
choć się język plącze.
Z eliksirem przegiął deczko,
raczkując jak dziecię,
które weszło do łóżeczka,
siusiu zrobić w becie.
Starzec myślał, że potrzeba
matką wynalazków,
lecz i rozum wiele nie dał,
na problemy z laską.
Po co marzyć o kochance,
gdy i tak nic z tego –
czas utopić zęby w szklance
razem z alter ego

Twoja kolej, dodaj coś o babci
Co też babcia może ze starego pieca wystrugać?

 

No rozpędziłem się troszeczkę ale to z radości . Po duuugiej nieobecnosci zajrzała też Ann . Marzenka być moze już nawet o farmeramie nie pamieta . Choc czy to mozliwe by zapomniec o tak fajnej kompaniji jak tu onegdaj dokazywała ?

Pasuje i poprzeczka zawieszona od razu tak wysoko że jej z dołu nie widać więc jak tam o babci cos dorzucic?
Pomysle , poszukam ale dopiero w sobotni wieczor .
O 7 zaczynam 24 godzinny dyżur w szpitalu bez dostepu do farmy a potem trzeba troszkę odespać .
Tymczasem kolorowych Mili
A gdy sen zmorzył Piotrusia z aniolkami usia siusia ....

 

A kogóż to moje oczęta widzą, waderówek Kopę lat

Dzień dobry wszystkim

PS. Piotrze - tych lat nie odda nikt, tych lat nie odda nikt
PS2. Wilczyco - a po cóż mi mówić ile mam lat, zróbmy z tego konkurs Kto zgadnie, ten wygrywa satysfakcję. A do tego... Absolutnie nic, gdyż uśmiech na twarzy jest najlepszą nagrodą

 

Doberek Wszystkim Trochę mnie nie było, to już w latach można liczyć. Życie mi się całkiem wywróciło, a czasy takie nastały, że czasu brak. Kiedyś sam sobie mieszkałem i miałem czas na przyjemności i pogadać się dało, a potem się "ustatkowałem" i z przyjemności niestety musiałem zrezygnować. 17 miesięcy temu zostałem tatą i czas mi się całkiem skompresował. Dość o sobie, co tam u Was słychać i jak Wam się w tych "pięknych" czasach żyje?

W związku z dużą ilością książek, które ostatnio czytam. (Szkoda, że większość o puciu i kici koci). Pozwolę sobie na odrobinę poezji, przez zdecydowanie małe p.
Żył w Afryce lew ponury
Który z tego był w krąg znany,
że dość ostre miał pazury
i chodził nie uczesany.

Żył na farmie lew dorodny
lśniące futro, grzywa ruda,
który z drutów robił cuda.
Za to zawsze uczesany
i przez wszystkich był lubiany.

 

To się nazywa wiadomość dnia!
No gratulacje.
Czyli największe zmiany to u ciebie.
Jednak z przyjemności coś zostało.
Śmigasz poziomy na Farmie, a ja z ledwością na kole ci siedzę. To zapewne z powodu nocnych zmian tacierzyńskich

Witaj Krasnoludzie
I ty wiernie trzymasz się farmerowania.
To jest właśnie fenomen tej gry

 

Coraz rzadziej, ale jednak trzymam się obsesyjnie na tym tonącym statku Zapewne dzięki ludziom albo przez nich (interpretację wybierzcie sobie sami), ale trzymam

PS. Cypisie - gratuluję tatusiowania Opowiadaj jak tam jest w tej krainie, najlepiej każdy dzień, bo jest to zapewne dość mało prawdopodobne znając moje szczęście życiowe, ale może też kiedyś zostanę tatą A że wrażliwy człowiek ze mnie, to na pewno lepszym od mojego ojca, który od wielu lat mojego życia nie jest w nim obecny (i chyba to nawet lepiej z mojego punktu widzenia).

 

Specjalnie dla ciebie Tomku mały wykład w sprawie szczęścia

Szczęśliwy człowiek, czyli jaki?
Kiedy myślimy o szczęśliwym człowieku, często przed oczami pojawia nam się obraz kobiety bądź mężczyzny w średnim wieku, z rodziną, domem i stabilnym życiem zawodowym. O! Taki człowiek! On na pewno jest szczęśliwy, przecież osiągnął w życiu wszystko, zarówno na tle zawodowym jak i rodzinnym. Mniejsza część z nas myśli o tym jak wyglądało jego życie kilka lat temu, jakie miał dzieciństwo i co musiał przejść, żeby być w tym miejscu, w którym jest.
Innym razem przed oczami pojawia nam się całkowite przeciwieństwo – jakiś asceta bez rodziny, mieszkający gdzieś wysoko w Himalajach czy biedna kobieta z Afryki, która ma dziewięcioro dzieci i każdego dnia walczy o to, by jej dzieci nie chodziły głodne. Czym więc charakteryzuje się człowiek szczęśliwy? W jakie ramy możemy go ująć i w końcu czy jest jakaś skala szczęśliwości, na której możemy zmierzyć własne szczęście?
Skala szczęśliwości

Nie istnieje skala szczęśliwości, dlatego, że nie istnieje skala miłości, złości czy smutku. Dlaczego? Dlatego, że uczucia i emocje są względne. Dla jednego powodem do smutku będzie śmierć bliskiej osoby, a dla drugiego zgubiony portfel. Nie, nie prawdą jest, że każdy płacze jak zgubi portfel. To samo odnosi się do pojęcia szczęścia. Jedna osoba poczuje szczęście, kiedy rano obudzi ją słońce, dla drugiej osoby powodem do szczęścia będzie wycieczka do Ameryki. I dobrze. Każdy ma prawo do szczęścia i każdy ma swoją skalę szczęśliwości. Warto jednak, żebyśmy wyrobili w sobie umiejętność bycia szczęśliwym na co dzień, bez względu na spotykane przez nas sytuacje.
Ludzie szczęśliwi to nie ludzie, których nie spotykają przykre sytuacje, ale ludzie, którzy potrafią się w trakcie nich uśmiechać.

Dla mnie szczęście to małe radości, które spotykają nas każdego dnia. No, może prawie każdego dnia. Warto szukać powodów do szczęścia, w zwykłym, codziennym życiu. “Szarość dnia codziennego”, “U mnie nic ciekawego” – takie pesymistyczne myśli na pewno nam w tym nie pomogą. Życie nie jest szare, kiedy nie pozwolimy mu takim być. Jak to nic ciekawego? A poranna rozmowa z przyjacielem, spacer w lesie, pączki na kwitnących drzewach, kawa w ulubionej kawiarni, wieczór z książką – czy to nie są ciekawe, dające nam radość sytuacje? Każdy z nas nosi w sobie wiele powodów do radości, a takie małe radości dnia codziennego to puzzle, które składają się w piękny obrazek zwany szczęściem.

A wiesz jak możesz osiągnąć szczęście?
Po prostu
Pokochaj to co już masz

Czcionkę zmniejszyłam do dozwolonej wielkości - 4

SMOD_Atena

 

Dodałabym jeszcze, że wszystko zaczyna się w głowie, o tym co myślimy sami o sobie, na ile akceptujemy siebie takimi jakimi jesteśmy z całym swoim inwentarzem, czy rano uśmiechamy się do swojego odbicia w lustrze i powtarzamy sobie, że dziś jest nowy dzień, który niesie nadzieję i będzie lepszy od poprzedniego. Każdy jest kowalem swego losu.
Szczęście to stan umysłu, więc warto myśleć o sobie pozytywnie.
Myślę, że z wykładu nie tylko jeden Tomek skorzysta, przyda się nie jednemu.

 

Hej
Wszystko ok co napisałaś.
Stan umysłu, zgadza się
Co do umysłu, to temat rzeka.
Ale........emocje, emocje, emocje
To temat nie rzeka, ta sprawa beznadziejna , jeśli chodzi o naszą kontrolę, wpływ.
Tu działa czysta chemia, reakcje, neurony, sygnały do mózgu itd
Powyższe działa błyskawicznie.
Zostaje, chyba, natychmiast położyć się spać, przy pomocy lub bez, i przespać tę chemiczną reakcję naszego organizmu.
Obudzić się potem i na spokojnie, bez już chemii, z domieszką może kawy albo niekawy, działać.

I tu możemy sobie otwarcie powiedzieć:
Człowiek jest wielki ze swoimi możliwościami.
Ale też i słaby, maluczki, z powodu swojego ciała.
Co do duszy, nie wypowiadam się. Ale, że coś jest na rzeczy nie mam wątpliwości.
Myślę, że wszystko już w temacie napisaliśmy, jako laicy.
Fachowcy nie wiele więcej wniosą, bo niby z czego.
Sami wiemy najlepiej co i jak u nas w trawie
Wystarczy myśleć
I to jest sztuka najtrudniejsza ze sztuk.
Co nie?

Osobiście o sobie mogę rzec jedno:
Nie jestem ani szczęśliwa, ani nieszczęśliwa
Mnóstwo chwil, które uskrzydlają zaliczyłam i zaliczam.
Boję się, naprawdę, kiedy jest zbyt dobrze.
Bo wiem, bo gdybam, że zaraz trachnie coś i gdzieś.
Zatem jaka jestem?
Ostrożna
I w szczęściu i nieszczęściu

 

Masz rację bez emocji i okoliczności towarzyszących niewiele by zadziałało a dyskutować można by długo

I tak naprawdę w niewielkim stopniu z tych drzemiących w sobie możliwości korzystamy
duszą to kto inny niech się lepiej zajmie prędzej ksiądz lub jak komu potrzeba egzorcysta
mnie bardziej jednak interesuje stan umysłu, poniekąd w pewnym stopniu ze względów zawodowych

Zdecydowanie, ale jeszcze z tego myślenia mogłoby coś konstruktywnego niekiedy się wykluć

Osobiście jestem niepoprawną optymistką i uważam siebie za szczęściarę,
chociaż często mam stromo i ostro pod górę, spadam na dół, nie ma lekko,
ale szybko się podnoszę, wyciągam wnioski i idę dalej
a jak się już wdrapię na górę to na szczycie okazuje się... że warto było...
satysfakcja gwarantowana i dodatkowa energia się przydaje na dalsze działania
staram się podchodzić do życia zdroworozsądkowo, chociaż bywa z tym różnie (ech te emocje),
lubię wyzwania... no i niekiedy balansuję na krawędzi... chyba ,,ryzyko" to moje drugie imię
Ale dobrze mi z tym i chyba już inaczej nie potrafię funkcjonować,
a bez tych upadków to nie wiedziałabym jaką jestem szczęściarą

 

No proszę mam wrażenie ze Ktos odpalił starą niczym kronika filmowa tasmę z chatki .
Twarze z lat zamierzchłych sie ukazały ale tez i nowe sympatyczne buzie .
Super ze jestescie z usmiechem witam Wszystkich ,nawet jesli to tylko chwila.

zdecydowanie nie o mnie zwrotka no moze poza ta dorodnością

a tu oprócz Afryki pasuje wszystko ale w koncu jak juz ktos kiedys powiedział : nie mysl ze jestes pępkiem wszak tylko autor wie kogo miał na mysli

Witaj . Wielkie gratulacje . Uwierz nic to że czasu mniej , obecne chwile z pewnością na dłużej zostaną w pamięci i nie raz wspomnisz je z usmiechem . Te wolne chwile przeciez wrócą kiedyś .

Witaj Tomaszku
Dla mnie jednak dalej Krasnoludku nie krasnoludzie i tak pewnie zostanie.

Chyba nie ma i nikt nigdy nie stworzy uniwersalnego dla wszystkich wykładu o szczęściu niestety .
Każdy z nas widzi je inaczej , dla kazdego z nas czym innym ono jest .
To co dla jednego z nas jest szczęściem maluczkim dla innego jest niedościgłym marzeniem i nie zawsze będzie to bogactwo .
Nie wszystko da się kupić za kasę .
Każdy z nas jest bogaty inaczej .
Jest jeszcze miłość , przyjaźń , zdrowie , rodzina , bezpieczeństwo, hobby i miliony innych . Ważne by umieć to coś odnaleźć .Ważne by nie dać zepchnąć się w mrok a jeśli już się to stanie umieć się z niego wydobyć i tego Wam życzę .
Moze za wysoko mam nochal ale kiedyś tu w tej chatce udawało się tworzyć małe szczęścia .

Dorzuciłaś do pieca Wilczyco .
Od zawsze ponoć faceci są zbyt prości by zrozumieć i odgadnąć Wasze pragnienia .
W końcu to babci łatwiej powiedzieć jak rozpalić w jej piecu i którą stroną do niego dorzucić ale obiecuję przemyśleć zagadnienie

 

Tyle wpisów, za co się złapać.
To może od końca
Nie tylko, że babci łatwiej,
W naturze kobiety leży, że....
-ma się dziać
-problemy, owszem som, ale po to, żeby je przekształcić na nieproblemy, no bo inaczej jak????
- różne mamy osobowości i upodobania, ale zawsze chodzi o jedno. Do przodu!
- łatwo, w żadnym przypadku nie jest, ale albo my ich/to/one/ono, albo nas te takie siakie i owakie. W żadnym przypadku nas, nie ma bata, bo co dalej?
Tak, takie baby som Stąd moja opinia, że, to Adama żebro, oj, Adamom było zbyteczne, za to Ewom dało moc
Do pozostałych postów, potem.
Długie pisanie sprawie nudzi czytelników

A wyczuwam, że PoloMit podobnie w duszy gra, jak mnie
Rewelacja,że Cypis znajduje te odrobine czasu, żeby tu zaglądnąć

 

Witam Gospodarza
jak atmosfera sprzyjająca to i chętniej z krzaków można wyjść

Też tak cosik mi się zdaje, że to podobne klimaty, od razu przyjemniej do kogo gębę otworzyć

 

Gębę otwieramy





to w sprawie otwartej gęby
Wybierz, któryś z powyższych obrazków, a powiem ci kim jesteś
To żart oczywiście
Przy okazji chętnie popatrzę na panów z otwartą , o ile to w ogóle możliwe. Bo chyba tak
Siebie to widziałabym tak....


Ale to oczywiście subiektywnie

 

Wśród zieleni na ławeczce
siadły dwie matrony .
Poplotkować no a jakże
o czasach minionych.
Moja droga rzecze pierwsza
czy to tajemnica ?
Jak to robisz powiedz proszę
Mimo wieku oczy błyszczą, rumienią sie lica.
Żaden sekret miła moja zapamiętaj sobie
W twoim piecu musi ciągle tlić się pewien ogień.
Ech kochana po tym ogniu nawet dym odfrunął
Choc tam w głebi czasem marzę .
By raz jeszcze jakiś Jazon ruszył po me runo .
No wiadomo siły mierzyć trzeba na zamiary
Żadne ciacho ale chociaż jakiś fajny stary .
Więc wyjdż z krzaków druga prawi i ogarnij nieco
A zapomnisz że czas pędzi że tak lata lecą
Wypnij piersi , krok ogarnij , zakołysz biodrami
Każdy facet na to patrzy wolimi ślepiami.
Twarz łagodną miej i miłą o tak piękna mina
I na plotki wbijaj czasem w chatkę pietruchina .
Bo nie pożar , chrust czy węgiel czasem skry roznieca
Taki ogień buchnąć może zawsze w każdych piecach.

A teraz niech Ktos zdolniejszy do ognia dowali
I ogarnie interpunkcję ja idę zapalić

 

Dokładnie, Piotrze, wspomnień nie kupisz za żadne pieniądze, wiary... Mógłbym wymieniać jeszcze wiele rzeczowników, ale trwałoby to w nieskończoność Z resztą podobnie jest z tym co za pieniądze kupić możesz i czasem (a chyba nawet bardzo często) te dwa bieguny się ze sobą zazębiają, bo jedno nie istnieje bez drugiego (przynajmniej na przykładzie wspomnień, wiary niekoniecznie)

Dobranoc wszystkim