zzizzie

Oj te czasy malowania łapkami to fajne są My od nieletniej też podostawaliśmy laurki serduszkowe po czym stanęła na środku pokoju spoglądając na zmianę na mnie i małżona z pytajnikami w ślepkach - "a gdzie moja walentynka?" na szczęście byliśmy odpowiednio zaopatrzeni w serduszka na patyku czyli uwielbiane ostatnio lizaki
Komercha to straszna ale w wykonaniu kochanego dziecia to te walentynkowe serducha lubię

 

Wiem, że w PL (a zapewne i gdzie indziej) walentynki zostały zawłaszczone przez dzieci (oraz zapewne wnuki).
A to jest tak naprawdę święto czegoś, co się wabi "miłość romantyczna" (no, z tymi nieco mniej romantycznymi przyległościami).
Czyli: chłopak + dziewczyna, facet + kobita, mąż + żona.
Nie rodzice + dzieci (albo dziadkowie + wnuki), to nie ten rodzaj miłości

Tutaj laurki dla rodziców to chyba szykują tylko takie maluchy jak junior... jeśli w ogóle zauważą to święto, nie do każdego domu kwiaciarnia dostarcza takie bukiety.
W każdym razie już przedszkolaki dobrze wiedzą, o co chodzi w tych walentynkach.
Junior to pewnie jeszcze za rok się podepnie pod walentynki, może i za dwa lata razem z bliźniakami... ale podejrzewam, że bliźniakom to już on sam wyjaśni, że święto nie dla dzieci.
Dzieci mają sporo własnych świąt

No ale co robić, trzeba pojechać po ramki do obrazków i powiesić gdzieś te juniorowe serduszka.
Niech wie, że doceniamy

 

Kup na wszelki wypadek parę ramek na zaś, na pewno się przydadzą po następnych występach artystycznych

 

O, junior ma już dwie własne galerie sztuki
Jedną u siebie - taką dziwnie lepką tablicę na pół ściany, gdzie może sobie przyklejać wybrane dzieła
Nie tylko przykleja, ale nawet włazi na stołek i coś tam zmienia, przekłada, wyrzuca, dodaje.
A druga galeria jest na korytarzu między pokojem juniora a bliźniakami - uczciwa, wielka (choć płaska) gablota ze szkłem, gdzie na polecenie juniora trafiają dzieła, które on sam uzna za wybitne.
On zresztą nie jest przesadnie kreatywny pod tym względem, za dynamiczny z niego osobnik i póki co preferuje aktywność fizyczną.
Nawet już wszyscy przywykli, że nigdy nie wiadomo, skąd przyleci taki nieduży rozczochrany bolid

Teraz trzeba kupić ramki na te serduszka: jedno serduszko zawiśnie nad wyrkiem Gordona, bo tak sobie zażyczył artysta... dwa serduszka pójdą do bliźniaków... dodatkowe serduszko będzie w pokoju Mil, bo sobie junior w ostatniej chwili przypomniał, że Mil też kocha (skądinąd kocha również gosposię, ale ona swoje serduszko zabrała do domu)... no a te nasze serduszka mają być w sypialni.
I z tym jest spory problem, bo jakoś średnio będą pasowały do wystroju (a ja lubię naszą sypialnię).
Marco ze złośliwym błyskiem w oku zasugerował ozdobienie serduszkami bliźniaczych drzwi do garderoby (jego i mojej), ale drzwi z serduszkiem kojarzą mi się zbyt jednoznacznie (jemu zresztą też, stąd ta propozycja).
No więc gdzieś na ścianie trzeba będzie wyeksponować te dzieła, niestety za duże są, żeby można je było postawić (junior chwilowo niewiele ma wspólnego z tworzeniem miniatur).

***
Niezmordowany chłopina na dziś przewidział tańce
Tańce muszą być, bo wczoraj nie było.
Podobno to już koniec obchodów

 

To baw się dobrze

Przewiduję, że najpierw będą kłopoty z umieszczeniem dzieł w odpowiednich ramkach, a za kilka dni dzieła trafią do galerii, żeby wszyscy (np. wnuczęta) widzieli, jak junior kocha rodziców,w sypialni nikt tego nie dostrzeże

 

Ramki są i pasują, junior nadzorował zakupy
Nawet miejsce na te serduszka sam znalazł
W sumie dość szczęśliwe to miejsce - między oknami

Mamy drzwi do ogrodu i obok okno takich samych rozmiarów, a między nimi skrawek ściany, w sam raz na te ramki jedna pod drugą.
No ale wystarczy niechcący trochę bardziej rozsunąć zasłony... i skrawka nie widać

Rozważania juniora, czy mamusia ma być pod tatusiem, czy może odwrotnie - tatuś pod mamusią - nadały procedurze wieszania serduszek nieoczekiwany radosny wymiar.
Stanęło na tym, że jednak mamusia pod tatusiem... biedni panowie rozpaczliwie usiłujący utrzymać pozory dominacji we wszechobecnym matriarchacie.

***

Więc powiem wam, że te wolne romantyczne kawałki do tańczenia są znacznie gorsze od tych szybkich.
Tzn owszem miło jest tak sobie dreptać w te i nazad i słuchać, co chłopina ma do powiedzenia...
... ale sama nie zdawałam sobie sprawy, jak łatwo się w takiej sytuacji przysypia
Na stojąco, ba - na tańcząco (by tak rzec), ale jednak

Wreszcie zażądałam prawdziwej kawy typu siekierka, koniecznie z kofeiną (bo ci maniacy tutaj to głównie decaf czyli bezkofeinową żłopią, o smaku maggi zresztą) oraz wzmocnionego energetyka... no a Marco wcisnął temu kierownikowi od muzyki parę groszy, żeby jednak raz na jakiś czas było też żwawiej.
Skutek - nóg nie czuję, to chyba przez te nagłe przejścia od dreptania do szybkich kawałków i z powrotem.
Ale Marco zachwycony (co źle rokuje, będą powtórki... choć obiecał, że po sporej przerwie dopiero).

W każdym razie za rok postaram się złamać nogę albo co, tak tuż przed walentynkami

 

Te wolne i romantyczne też się da tańczyć a nie dreptać
A ty nie marudź,tylko się ciesz,że życie nabrało koloru
Ja teraz zbieram laurki i produkcje wnuczki na różne okazje-skwapliwie kontroluje czy stoją wyeksponowane

 

Wiem, wiem, że to się tańczy
Ale ile można

I nie marudzę za bardzo, to nawet miłe było, nie powiem... no, może nie samo dreptanie (tańczenie), raczej werbalne deklaracje przejętego walentynkami chłopiny (choć z drugiej strony też ile można, on tak nawija już od czwartkowego wieczoru) - ale ja jestem trochę jak junior.
Wolę dynamicznie

Ja w sumie niczego nie zbieram, samo się zbiera- tzn junior egzekwuje eksponowanie dzieł, a ja wykonuję polecenia
Jestem zimny drań i jakoś niezbyt mnie wzrusza twórczość dwulatka, co ja na to poradzę

 

A ten taniec z laską Deana w tym odcinku,w którym On odebrał im szczęście i okazało się ,że Dean ma 17 ubytków w zębach- czyż nie był romantyczny/

 

No fakt, romantyczny był niemożebnie
Zirytował mnie ten odcinek, niby mam poczucie humoru (tzn mam nadzieję, że mam), ale to już końcówka serialu (ech ), a oni robią takie odcinki, które by pasowały - bo ja wiem - tak do drugiego-trzeciego sezonu.

Swoją drogą nieźle człowiek poznał życie Winchesterów... i tak na zdrowy rozum to ja bym podejrzewała znacznie większe ilości tych ubytków, w całym serialu ani słowem się nie zająknęli ani o dentyście, ani o jakichś badaniach w ramach profilaktyki... no, z tym, że badania to pewnie im ktoś robił podczas licznych pobytów w szpitalu (na skraju zgonu).

 

Poczytałam,pochichrałam i po zbiorze pomarańczowych dali i wrzucie do kotła spać ide,pozdrowionka i spokojnej nocy życze.

 

Wracaj jak się wyśpisz, pewnie znowu coś będzie do chichrania
I się odzywaj

 

Już taki jestem zimny drań
i dobrze mi z tym, bez dwóch zdań,
Bo w tym jest rzeczy sedno,
Że jest mi wszystko jedno...

Tak mi się jakoś skojarzyło

U mnie nareszcie wiosna, ciekawe na jak długo, no ale przynajmniej nie robi się ciemno o 4 po południu.

Usiłuję ułożyć menu na imprezkę i nijak mi nie idzie.
Macie jakieś ciekawe pomysły na sałatki?

 

No fakt, mnie jest wszystko jedno (najczęściej)
Na przykład wczorajsza euforia zdobywania pnącza przekonała mnie (po raz kolejny), że nie mam tu czego szukać

Wiosna w lutym...?
Ja cię nie chcę martwić, ale to fatalnie rokuje, w kwietniu będzie zima i zaspy.

Sałatki, hmm... pewnie takie z wiosenną nutką...?
Muszę spytać młodszą córkę chłopiny (z tego poprzedniego rzutu rzecz jasna), to ona jest specjalistka od sałatek.
Ja niezmiennie trzymam się tej cesarskiej z kurczakiem

Kurcze przestawiłam się na amen przez te obchody i spać mi się nie chce

 

Właśnie widzę, że buszujesz po nocy.
W PL tym razem zimy, takiej z mrozem i śniegiem nie było, trochę może w górach.
Krokusy kwitną, u mnie też zakwitł wawrzynek wilcze łyko, jeszcze chwila i zakwitną hiacynty i inne cebulkowe.
I nie wykluczone, że w kwietniu będzie śnieg padał.

 

Forum nie jest już takie jakie było i aby je utrzymać trzeba coś robić.Ja myślę że to była dobra zabawa,takie jest moje zdanie.Poproszę o łagodną reprymendę.

 

Padam na ryj zaraz po lunchu, radośnie sobie śpię do kolacji, a później się telepię w nocy, bo mi się już spać nie chce
Więc dziś mam zamiar nie paść na ten ryj (aha, miało nie być o ryju... ale to idiom taki) i pójść spać jak normalny człowiek.
No, w miarę normalny, bo taka całkiem normalna to ja raczej nie jestem

***
Wawrzynek?! Kurcze, ty to w ogrodzie trzymasz?! Przecież to trucizna, i to jaka

Tutaj tego raczej nie ma, ale i tak człowiek każdy badylek ogląda pod światło, czy któryś przypadkiem nie zaszkodzi Gordonowi albo drobiazgowi.
A ja niby dorosła i (tym bardziej niby) myśląca, ale też bym się bała coś takiego mieć pod ręką.

Ależ jaka reprymenda
Wiem (od dawna), że tutaj występuje tzw zbiorowe podjaranie z fociami szampana i co tam jeszcze.
Co kto lubi
Napisałam tylko, że ja nie mam tu czego szukać

 

Koty tego na pewno nie zjedzą, to nie myszka, dzieciaczków brak, więc kto to ma jeść,
Trujące są owoce, a tych nie ma za dużo, bo nie ma pszczół w okolicy, te zawsze wyzbieram i już.
===
Wrrrr........
Lepiej się porządnie wyśpij

 

Wyśpię się wieczorem jak Pan Bóg przykazał

A na wiki napisali że ten wawrzynek jest trujący nawet kontaktowo, tzn na skórze się mogą robić jakieś bąble
I jak się ze skóry dostanie do przewodu pokarmowego, to też źle


EDIT: wypatrzyłaś już u Rosemary (tej z Włochem w kuchni) ciasto mandarynkowe...?
Ponieważ kocham mandarynki, jutro mam zamiar to upiec, ciekawe jak wyjdzie (jeśli dobrze, to przepis mogę spolszczyć).
A pojutrze - faworki
Prawdziwe niezdrowe pyszne faworki
A co

 

Ciasto widziałam, ale nie wzbudziło mojego entuzjazmu, generalnie nie przepadam za babkami, jedyny wyjątek stanowi keks,nie jest suchy i może, a nawet powinien sobie poleżeć.