panoramaogrodnicza

Jeszcze do niedawna tak

wyobraź sobie, że udało mi się zarazić listami dwie matematyczki z jedną zaczęłam pisać jak nam się specjalizacje rozjechały, a z drugą jak skończyłyśmy studia. Wtedy naprawdę się wie, co u drugiego słychać. Bo na pytanie "co tam u Ciebie" zwykle odpowiada się, że po staremu, wszystko dobrze. Sprawdzało się to do momenty założenia rodzin. Teraz kontakt mamy stały, ale rzadki. Widzimy się kilka razy w roku (ciężko zgrać terminy dla trzech osób ), a jak już się spotkamy (nie powiem, fajnie jest) to zwykle tematy schodzą na dzieci i tak naprawdę wiem co nowego u dzieci mojej przyjaciółki niż u niej samej.


Próbowałam pisać listy z obcymi osobami (są takie "ogłoszenia"), ale to nie to samo.


Ale z koleżanką z liceum kontakt też się urwał jak założyła rodzinę, więc wyobraź sobie jaka była radość, gdy po 3 latach dostałam niedawno list od niej. Dzieci zmieniają priorytety

To zależy do kogo piszesz, jaki masz styl wysławiania i czy nadużywasz wielokropków
Zdanie jest często źle interpretowane przez wielokropki

 

Doberek .
gra się zmienia , to normalne , bo gdyby tak nie było , to nudą by wiało i gracze by odeszli .
A reszta zależy od nas , ja też się zmieniłam przez ten czas , czy na lepsze , wątpię .

 

To pozazdrościć

ja próbowałam utrzymać korespondencję
ale niestety bez szansy


jeszcze mi się dostało a w odpowiedzi na list , był telefon
więc zaniechałam pisania i co gorsze dzwonienia też


Nie każdy obcy ma o czym pisać
zresztą nawet najbliżsi a często czasu brak a bardziej tematów

Chodziło mi bardziej o zadowolenie że dostał ode mnie list
a wiem wtedy jak bardzo się ucieszył gdy nie odpisuje

 

Ja bym miała , ale nie mam do kogo pisać .

 

Jasne, że czasem bo króliczek może wyzionąć ducha.

Bajeczki sobie poczytaj.

Spokojnie, aktualizacji nie będzie, ale nikt Ci go nie zabierze.

Każdy się zmienia, jesteśmy coraz bardziej dorośli.

A głównie mnóstwo czasu zabierają, człowiek chciałby a czasu brakuje.

Pisz do mnie.

 

I głupsi
przepraszam jakby kto się czuł urażony specjalnie zresztą
oczywiście żartuję

Pomysł na konkurs

 

Nie ma sprawy .
Gdybym nie straciła telefonu w czasie mojej nieobecności w grze , to pewnie bym dzwoniła , żeby się dowiedzieć co się dzieje .

 

Czy ktoś mógłby tak parę doniczek ( walentynkowych ) rzucić we mnie
może zmądrzeję albo się zakocham

 

Jutro będę mogła , dziś wszystkie prezenty rozdane .

 

No właśnie telefon, mail, gg i inne komunikatory zastępują nam papeterię i pióro.
Coraz mniej dostaję prawdziwych kartek świątecznych z życzeniami pisanymi odręcznie,
nawet to zastępuje elektronika.

 

Bo tak łatwiej , szybciej . Hmm , tak się po cichu zastanawiam dlaczego do mnie nikt nie zadzwonił też zgubiliście telefony ?

 

na Dobranoc ale nie teraz

jak nie zapomnę to będzie i parę tak by na głowę i miłość starczyło

 

naprawdę?
Na początku trochę nam zajęło zgranie się z czasem ile sobie dajemy na odpowiedź. W końcu wyszło, że tak dwa miesiące jest optymalnie bo i znajdzie się czas i jest o czym napisać. A jak się przeciągało to zdarzało się, że człowiek się upominał SMSem (działało w obie strony )

Listy się nie sprawdziły, ale bardzo fajnie działało postcrossing (nie wiem jak to przetłumaczyć pocztówkowa podróż? )
Najpierw trzeba było założyć konto, podać adres, jakimi językami się posługuje i takie tam.
Potem trzeba było uwiarygodnić swoje konto, czyli wylosowało się 5 adresów z różnych stron świata i wysyłało się pocztówkę.
Jak pocztówka dotarła, to adresat zaznaczał, że pocztówka dotarła i tak się stałeś na tyle godnym zaufania, że Twój adres lądował w bazie, z której ludzie losowali.

Ja tam za pocztówkami nie przepadam (kojarzą mi się z tymi takimi turystycznymi, no i wszyscy w domu przeczytają przed Tobą zanim Ty wrócisz z domu ) ale te były genialne. Raz, że trzeba było znaleźć ładne pocztówki, a nie takie wyświechtane, "komercyjne". A dwa to dostawało się takie piękne co poniektóre, że napatrzyć się nie można było.

Bo ja to zawsze myślałam, że wszędzie są takie same pocztówki (na zasadzie wcisnąć jak najwięcej widoków, zabytków i dodać jakiś napis), a tu się pozytywnie rozczarowałam


Niektórzy fajnie pisali, że aż chciało się zacząć pisać listy (można było napisać na swoim koncie, że się chce i wtedy po takiej kartce przejść już "prywatnie" na listy), ale byłam wtedy na studiach i ciągle miałam wrażenie, że nie umiem tego angielskiego na tyle by mnie dobrze zrozumieli

Słownictwo mam, ale ta gramatyka
Teraz chyba bym się nie przejmowała gramatyką i pisała jak umiem, ale wtedy młode dziewczę byłam a w szkole tłukli jaka to gramatyka ważna

 

Ja nie pisuję tradycyjnych listów od dawna. Nawet ze względu na szacunek do adresatów takiej korespondencji.
Po prostu musiałabym wcześniej iść na jakiś kurs kaligrafii ( są takie ?? ) Od zamierzchłych czasów ( kiedy kończyłam " szkółki") pismo mam takie, że ... szkoda gadać i rozpacz te gryzmoły czytać. A co dopiero rozczytać.

 

To tylko wymówka .
Mój mąż jak coś napisze , to trzeba parę razy czytać , bo tak bazgroli , ale dla chcącego nic trudnego .

 

Oj wysłałabym Cię z moją, odręcznie napisaną listą na zakupy...

 

a do szkoły podstawowej chodziła?
u mnie kaligrafia była w szkole w klasach 1-3 i każdy musiał to przejść, były specjalne lekcje kaligrafii i specjalne zeszyty do tego
a ja to jestem to stare pokolenie i uczyłam się pisać piórem a nie byle jakim plamiącym długopisem
do dzisiaj pisze odręcznie bardzo wyraźnie i czytelnie i bardzo szybko

 

Ja mam wprawę z pismem dzieciaków - wierz mi, ich nie pobijesz.
Mam chłopaka, który nie dość że ma chaos w zapisie i nie wiadomo, gdzie początek a gdzie koniec, to jeszcze sam siebie nie potrafi rozczytać! Zakreśla wynik w kółko i jak ma dobrze, to ma maksa, jak źle to zero. Nic nie pomaga, ani prośbą ani groźbą.

Uczą się pisać piórem, ale już w czwartej klasie przerzucają się na długopisy.
A pismo pisane piórem jest ładniejsze niż to pisane długopisem. Ładniejsze nie pod względem wyglądu kreski (gruba/cienka).

 

Można drukowanymi pisać , każdy odczyta .

 

No niby źle
ale w sumie

mnie rodzice tłumaczyli że kartka czy list może i tradycja, sentyment
ale
teraz gdy są sami
gdy często wracają do wspomnień
gdy do stołu siadają dwie tylko osoby

to uwielbiają wręcz czekają z niecierpliwością na telefon

bo słyszą głos
to tak jakbym była przy nich blisko , tuż obok i z nimi rozmawiała
też takie mam odczucia

Super
dziękuję

Nie możesz zapomnieć
tu chodzi o moją miłość

na mądrość to już za późno
Dzięki Ann

Naprawdę

ale
wtedy odbierałam to źle ale z czasem i mnie to pasowało
listy szły długo
na odpisanie też trzeba było odczekać swoje
a w zależności do kogo pisałam to ten ktoś był niecierpliwy i chciał wiedzieć dużo na już teraz i ja też

Pisałam z rosyjskimi koleżankami i kolegami
nie pamiętam jak to działało i skąd miałam adres
możliwe że z jakieś nastolatkowej gazety świerszczyka
i w sumie listy nie tyle ważne były ( no ile można pisać choroszo * dobrze ) jak się język słabo znało
co wymiana kolorowymi pocztówkami znaczy w jedna strona bo u nas takie zwykłe szaro bure

a z dawnego ZSRR to były może są przepiękne bajkowe kolorowe

Ważniejsza ortografia

A od zawsze masz takie pismo i się nie zmieniło ???

To Twój styl
i nic tego nie zmieni

nie musisz podążać za okrąglutkim ''o'' jak piszesz koślawe

Uświadomiła mi to nauczycielka
w szkole podstawowej klas początkowych mojego dziecka

Bo długopisem pisze się szybciej
zresztą który nauczyciel patrzy na pismo i go ocenia
liczy się treść wiadomości ( byle czytelnej )

a tego materiału do zapisania jest sporo to tak to wygląda

***
AnnDżelina
proszona do zabrania głosu w temacie innym niż króliczki