panoramaogrodnicza

Tego nie wiem , ale dzieci zawsze do mnie dzwonią i coś dla naszych słodziaków mam .

 

Ale tak jest my też naszym babciom mówiliśmy że są wspaniałe tylko od święta,A cały czas je kochałyśmy.

 

Ja tylko 1 babcię naprawdę kochałam , tą ze Śląska .
Raz w tygodniu pisałam do niej list , a na wakacje to liczyłam dni kiedy do niej pojadę .
Ta 2 babcia ,szkoda gadać

 

Ja miałam tyle szczęścia obie były wspaniałe.
Najgorsze dla mnie było to że jak u nich byłam to jedna od drugiej chciała być lepsza.Były sąsiadkami przez płot i jak przychodziła pora posiłków to obie chciały by u nich go zjeść i to jak najwięcej, co ja musiałam się nakombinować by nie urazić żadnej.

 

To fajnie miałaś , zazdroszczę troszkę .
Pamiętam jak jednego roku rodzice po mnie przyjechali , a ja wlazłam pod stół w kuchni i nie chciałam wyjść .
Ile to kombinacji było i obietnic , żeby chciała z nimi wrócić do domu .

 

Też zawsze jak przychodził czas powrotów nie chciałam wracać.

 

Ciężko było to prawda .
Teraz jest lepiej . Jak nie widzę wnuczek, , nie mogą przyjechać to dzwonię , pogadam , włączę video i nawet je widzę .

 

Technologia idzie do przodu.Czasy na wysyłanie listów i czekanie na odpowiedz mineły,

 

Szkoda , fajnie było . Ja mam pochowane wszystkie listy , te od ( wtedy chłopaka ) męża jak był w wojsku też .

 

To fajne wspomnienia i poczytać można.

 

Masz rację , a jakie argumenty na męża , niczego nie może się wyprzeć .

 

Ale z tego co napisałaś gdzieś tam wyżej w postach to tego nie robi.

 

A ma wyjście ?

 

Nie ma i dobrze o tym wie i przede wszystkim kocha.

 

Wiesz i to mnie zadziwia . jak on wytrzymuje z taką zołzą jak ja .

 

Nie przesadzaj ja tego nie zauważyłam.
Jak się kocha to wszystko wady i zalety

 

To prawda .

 

Pnącze moje uff,gryka wraca na pola

 

Pięknie , gratuluję Iza .

 

Gratuluję mi zejdzie do wtorku.