panoramaogrodnicza

ja też lubię niedzielne rosołki

 

U mnie odkąd pamiętam to w niedziele jest rosół.
Dzisiaj zielona herbata ładnie schodzi na targu 5 raz wstawiłam 500 szt po 10 ofert za 3700 szt.

 

Nie zawsze robię ,ale lubimy .

Najlepszy rosół moja babcia robiła , niebo w gębie to mało powiedziane .

 

Babcie zawsze robiły najlepsze potrawy.

 

Ewuniu ,bo gotowała na kuchni z żywym ogniem,mój gotowany na działce gdzie posiadam takową smakuje zdecydowanie lepiej niż ten z indukcji

 

Nie wiem co babcia robiła , ale jak się gotował , to taki aromat był w całym mieszkaniu , że szok .

Babcia na gazie gotowała z tego co pamiętam .

 

Kiedyś to też nie było tyle chemii,najlepiej kupowało się od znajomego gospodarza lub z własnego ogródka.

 

Warzywa były z ogródka , kura z rynku od gospodarza .Makaron babcia sama robiła .

 

Ewa znasz odpowiedż to podstawa i miały jeszcze jeden tajemniczy składnik(serce i miłość)

 

To prawda , bardzo mi jej brakuje , mimo , że sama jestem babcią .

 

To prawda mnie też babci brakuje.
Wnuki pewnie też cię uważają za najlepszą babcie i ty dla nich robisz różne pyszności.

 

Tego nie wiem , ale dzieci zawsze do mnie dzwonią i coś dla naszych słodziaków mam .

 

Ale tak jest my też naszym babciom mówiliśmy że są wspaniałe tylko od święta,A cały czas je kochałyśmy.

 

Ja tylko 1 babcię naprawdę kochałam , tą ze Śląska .
Raz w tygodniu pisałam do niej list , a na wakacje to liczyłam dni kiedy do niej pojadę .
Ta 2 babcia ,szkoda gadać

 

Ja miałam tyle szczęścia obie były wspaniałe.
Najgorsze dla mnie było to że jak u nich byłam to jedna od drugiej chciała być lepsza.Były sąsiadkami przez płot i jak przychodziła pora posiłków to obie chciały by u nich go zjeść i to jak najwięcej, co ja musiałam się nakombinować by nie urazić żadnej.

 

To fajnie miałaś , zazdroszczę troszkę .
Pamiętam jak jednego roku rodzice po mnie przyjechali , a ja wlazłam pod stół w kuchni i nie chciałam wyjść .
Ile to kombinacji było i obietnic , żeby chciała z nimi wrócić do domu .

 

Też zawsze jak przychodził czas powrotów nie chciałam wracać.

 

Ciężko było to prawda .
Teraz jest lepiej . Jak nie widzę wnuczek, , nie mogą przyjechać to dzwonię , pogadam , włączę video i nawet je widzę .

 

Technologia idzie do przodu.Czasy na wysyłanie listów i czekanie na odpowiedz mineły,

 

Szkoda , fajnie było . Ja mam pochowane wszystkie listy , te od ( wtedy chłopaka ) męża jak był w wojsku też .