zzizzie

Ich już żadna nowa niespodzianka nie spotka, a przed tobą jeszcze dużo tych niespodzianek...
Tylko troszkę cierpliwości.

***
W kuchni pod szafkami mam reling, na którym sobie wiszą słoiczki z przyprawami i ziołami, uważam że to całkiem praktyczne rozwiązanie.

 

Ja mam szufladę z przyprawami - reling miałam w wawce i trzeba było co jakiś czas czyścić te słoiczki, więc się zniechęciłam

Niespodzianka to już (prawie) nie jest niespodzianka, połowa była znana od dawna, a druga połowa podobno na 95% jest inna (tak najoględniej rzecz ujmując). Trzeciej połowy nie stwierdzono (wiem, wiem, połowy są tylko dwie - i co z tego).

Dom został przedzielony gustowną ścianką z gustownych desek, która fascynuje w równym stopniu i juniora, i Gordona.
Ten sam los spotkał ogród.
Zza ścianek dobiegają przerażające dźwięki wiertary, młota pneumatycznego i innej siekiery.
A ja tak sobie nostalgicznie myślę - ech, gdyby to było w PL, dobiegałyby jeszcze jakże soczyste komentarze operatorów tych narzędzi.

Dżemy mi się znudziły, teraz produkuję i zjadam solony karmel.
Taki mocno solony.
Wystarcza na wszystkie posiłki w ciągu doby


PS. To ile par tych butów wyszło...?

 

Tylko karmel, czy jako dodatek do... ?

Słoiczki tak czy siak trzeba od czasu do czasu wyczyścić, w szafce są te rzadziej używane.
Butów wyszło tylko 2 pary, na więcej nie starczyło czasu, trafiłam na fatalny okres, dzikie tłumy i upały 40 +.
Ech..., jednak się człowiek starzeje
No i totalny bajzel, brud i wszechobecne śmieci, co prawda nie wszędzie, ale jednak...

 

napisz jakąś wiadomośc bo sam cytat jest tylko, w opcji edytuj możesz to zrobić

 

Tylko karmel... no, czasem przegryzany gruszką w occie (mniam)
Mam łagodniejszą powtórkę z rozrywki póki co, ale niedługo pewnie mi przejdzie

No więc mnie się to konkretne miasto (skądinąd Wieczne) też tak właśnie kojarzy, a o tych upałach słyszałam i się martwiłam, jak to wytrzymujesz...
... ale miałam wielką nadzieję, że siedzisz sobie w klimatyzowanych placówkach detalicznego handlu wyrobami skórzanymi

Widzę, że nauczanie to twoja pasja.
Czy nie mógłbyś znaleźć sobie posady w szkole (najlepiej tej, do której uczęszcza user "krasnoludek10")...?

Bo wiesz, tutaj to raczej wszyscy znają zasady pisania postów... nawet jeśli się komuś czasem palec omsknie (nie ten twój palec, o którym już więcej nie chcę wiedzieć, tylko dowolny inny).

 

oj tam oj tam

 

A co byś powiedziała na ogóreczki małosolne?
chyba zdrowsze niż ocet
Gruszeczki też lubię, dodaję do nich cynamon w laskach i goździki - do gotowania oczywiście , a podaję "nadziane" żurawiną, np. do serów czy wędliny .

Wycieczka była raczej pod znakiem klimatyzowanych placówek gastronomicznych, oczywiście w przerwach zwiedzanie i na zakupy zostawało niewiele czasu, ale i tak się udało.

Wszędzie dzikie tłumy, liczyłam, że to jeszcze termin przed sezonem i takie temperatury nas ominą.

 

Ogóreczków małosolnych nie jadam
Tych takich świeżych czy jak to nazwać też nie.
No, chyba że w chłodniku albo taratorze, to chętnie.
Ale poza tym ogórek to dla mnie wyłącznie kiszony się nadaje do zjedzenia, konserwowy w wyjątkowych (sałatkowych) przypadkach.
Wiem, wiem, dziwaczka jestem

Moje gruszeczki oczywiście też z cynamonem w kawałku i z goździkami... znikają tak szybko, że nie nadążam dorabiać, a miały być do indyka, ech, czyli na listopad
Ale to nie tylko ja pożeram, Marco też


Co do klimatyzowanych placówek gastronomicznych, to popieram
Choć tak ogólnie za ichniejszą kuchnią to nie przepadam za bardzo, wszędzie pakują te jakieś tam warzywa fuj

 

Jakoś nie zauważyłam tych..." fuj" w nadmiarze
Ponieważ w domu pasta nie wchodzi w grę, to wykorzystywałam okazję, no i trafiłam na genialną zupkę z owoców morza

 

Wiesz, tak między nami to ja nie lubię również pomidorów... wszelkich dyniowatych... nadmiaru cebuli... i tak dalej
Za to marchewkę kocham pasjami, pewnie dlatego, że nikt mi jej nie wpychał na siłę do otworu gębowego we wczesnym dzieciństwie.

Skądinąd za frutti di mare też nie przepadam, z tego, co pływa, to ja poproszę tuńczyka z puszki, w sosie własnym (ale te duże kawałki) albo łososia wędzonego, w plasterkach (ale dobrej firmy).
Ponieważ Marco też jakoś się nie domaga tych owoców morza, to udaje mi się ich unikać

Pasta, hmm.
Że niby tucząca...?
Mit i tyle.
Tuczy to, co się dodaje do tych kluch
Ale ogólnie carbonara to nie jest zła... podobnie zresztą jak tutejszy poczciwy Mac'n'Cheese, czyli makaron z serem (nie białym rzecz jasna, choć ja to nawet kiedyś lubiłam)... o, albo taki na przykład Chicken Alfredo zapiekany z makaronem, mniam.

Za jakieś pół roku może sobie coś takiego przyrządzę - na razie czytać i pisać o żarciu owszem mogę, z gotowaniem już gorzej (chyba że jest to solony karmel albo gruszki), a z jedzeniem to całkiem fatalnie (chyba że jak wyżej).
No więc skupiam się na czytaniu - właśnie eksploruję rozmaite zastosowania mojego ciasta francuskiego
To ciasto jakoś budzi we mnie relatywnie najmniejszą niechęć

 

Dojrzałe pomidorki, byle twarde, najlepiej malinówki lub bawole nie są złe, marchewka jako surówka z jabłkiem lub ananasem i cytryną też wchodzi w grę, za gotowaną nie przepadam.
Ostatnio polubiłam grillowaną cukinię, byle dobrze doprawioną.
Nie stresuj mnie - pół roku masz zamiar nie jeść?
Sałatka z kurczakiem nie byłaby zła, można nawet dodać te gruszeczki

***

Marco ma niezłe tempo, od pomysłu do realizacji minął tydzień?

 

Warzywa i owoce mogę jeść tonami,pod każdą postacią.Pomidorki też najlepiej lubię twarde.Marchewka gotowana najlepiej smakuje z innymi warzywami i owocami.

 

to ja tak mam jeśli chodzi o różniste słodkości

 

Pomysł jest stary jak świat, to ja blokowałam jego realizację, bo wprawdzie lubię przestrzeń (i do końca życia będę dziękować tym Wyższym Instancjom, że nie kazały mi zamieszkać Za Żelazną Bramą), ale co za dużo, to niezdrowo.
No ale teraz zabrakło mi już argumentów, więc projekt (gotowy od bodajże dwóch lat) właśnie ruszył, i tak lepiej teraz niż później.
Potrwa to pewnie miesiąc, może trochę dłużej z jakąś tam wykończeniówką - i będzie z głowy.

Na Cezara (czyli Caesar Salad, w wersji z kurczakiem) przyjdzie jeszcze czas... albo i nie, się okaże.
Odkąd mogę decydować o sobie, czyli od jakichś 30 lat (wiem, trochę przydługo - taki los), jem tylko to, na co mam ochotę i tylko wtedy, kiedy mam ochotę.
I świetnie na tym wychodzę, więc po co to zmieniać

***

Dziś dołączamy do armii ludzi Walmartu (no, prawie).
Obaj panowie (czyli Marco i junior) to kochają, mnie to nudzi, ale z większością nie wygram (ech ta demokracja).
W sumie to fakt, trzeba zrobić zapasy gruszek i składników na solony karmel

Tyle dobrego, że firmowe świętowanie ograniczy się do pokazu tych nieszczęsnych fajewerków (plus potańcówka, ale ogólna, więc na luzie)... no, do tego dojdzie jeszcze ze dwadzieścia pokazów specjalnie dla juniora, ech.
Co ja na to poradzę, że nie lubię imprez masowych

 

Firmowe świętowanie już masz z głowy, teraz Dzień Niepodległości przed wami, imprezka jedna za drugą... fajnie...
Chyba musisz jednak polubić te imprezy masowe

 

No właśnie o Fourth of July (4 lipca) mi chodziło, te nieszczęsne fajerwerki
Firmowy jubileusz obchodzony był skromnie, bo firma (na moje szczęście) nadal w żałobie, więc skończyło się na przemówieniu mojego prezesa, paru optymistycznych prezentacjach, oklaskach i lampce szampana dla wszystkich.
Na Independence Day zaplanowano tylko potańcówkę (też dla wszystkich) no i ten pokaz fajerwerków. Planujemy zabrać ze sobą juniora, niech się wprawia.

A niania ma wolny weekend (właśnie za ten 4 lipca), więc wczoraj - jako nieodpowiedzialni rodzice - podjechaliśmy z juniorem i Gordonem na wieczorny spacer po plaży (w godzinach zupełnie nie pasujących do wieku juniora).
Wszyscy byli zachwyceni.

Dziś za to będę miała na karku szarańczę, czyli wnuczęta, na szczęście w towarzystwie rodziców (cztery sztuki drobiazgu to nie na moje nerwy).
Tyle dobrego, że szarańcza zajmie się juniorem czyli wujaszkiem

 

Za to po takim wieczornym spacerku junior pewnie padł na twarzyczkę i rodzice mieli wolną chatę
Mam nadzieję, że ta lipcowa imprezka nie zakończy się w waszym basenie

 

Jeszcze jestem otoczona szarańczą, ale jeśli nie padnę po odlocie szarańczy, to coś tu dopiszę

EDIT: i po szarańczy, uff

Junior pada na twarzyczkę łatwo i bezboleśnie nawet bez spacerów w porze zakazanej
Jest to jedna z jego wielkich zalet, nie wiem, czy nie największa
Ale po spacerze faktycznie odpłynął jeszcze w kąpieli (tak, też go za to podziwiam).

Co do lipcowej imprezki, to ryzyko egzekutywy w basenie jest znikome, bo teraz to mnie trzeba oszczędzać (już czuję, jak się to skończy za miesiąc-dwa).
Jako egzemplarz pod ochroną odbębnię zapewne tylko te barchanowe (czyli ocieplające wizerunek) tańce, na luzie i zwyczajnie, żadnych wielkich występów, po czym będę miała wolne. Oby to nie trwało za długo, bo ja naprawdę nie lubię imprez masowych.
Podobno kolejne pokazy fajerwerków dla juniora Marco obsłuży sam – choć ten plażowy pokaz to nawet chętnie bym znowu obejrzała, robi wrażenie.

***

A dziś to było nawet wesoło, jak się już tak zwierzam.

Podejrzewałam, że Marco zaprosił rodzinę w konkretnym celu… i oczywiście miałam rację, nie wytrzymał i wszystko wypaplał. No jak małe dziecko normalnie.
To jest jednak bardzo fajna rodzina (może dlatego, że kwestie spadkowe zostały uregulowane dawno temu, bardzo korzystnie dla tejże rodziny zresztą - wiem, cynik ze mnie) i wszyscy wpadli w zachwyt, albo autentyczny, albo ta rodzina to oskarowi aktorzy w przebraniu.

Na tym tle odbyłam dwie bardzo poważne rozmowy – pierwszą z młodszą córką chłopiny, która od kilku lat mieszka z bardzo sympatycznym facetem, ale robi karierę naukową, więc boi się, że jej się ta kariera zawali, jeśli ona spełni marzenie faceta (wiadomo jakie).
Jako osoba prawdomówna wyjaśniłam, że kariera nie musi się zawalić, ale hierarchia wartości potrafi się jednak nieco zmienić, więc ryzyko owszem istnieje.
W tym czasie facet zajmował się szarańczą z pełnym oddaniem, świetny byłby z niego tatuś.

Druga rozmowa była zupełnie rozkoszna – z najmłodszym wnuczkiem, który zaciągnął mnie w kąt i dokładnie wypytał o szczegóły twierdząc, że nikt mu nic nie mówi i on biedny nic nie wie, a powinien, bo jego starsze rodzeństwo wie.
Po szybkiej konsultacji z mamusią wnuczka wyjaśniłam co się dało – tak poważnie, jak tylko potrafię (a najpoważniej to ja właśnie z dziećmi rozmawiam zwykle).
Wnuczek był wielce usatysfakcjonowany

***

A poza tym, jakby ktoś musiał podejmować deserem dowolną małoletnią szarańczę, to bardzo polecam tiramisu w wersji dla dzieci: bez kawy, bez jajek i bez alkoholu, prosto od Rosemary z Włochem w kuchni rzecz jasna.
Moja szarańcza pożarła to w trzy minuty, i to po całkiem solidnym lunchu.

 

A miałaś nadzieję, że facet się natychmiast nie pochwali?
Ciekawe, czy egzekutywa jeszcze nie wie, raczej mało prawdopodobne.
===
No proszę, wywiązujesz się z roli babci wyśmienicie, w końcu od czego są babcie...
===
Z innej beczki, Rosemary podczytuję, czasem mam niezły ubaw, jak włączę wujaszkowe tłumaczenia, ale nie bardzo rozumiem, dlaczego wersje dla dzieci są bez jajek, chodzi o salmonellę?

 

Od końca: chyba chodzi o salmonellę, w sumie to nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Ale wszędzie jest o tych surowych jajkach, podobno powinny być pasteryzowane (cokolwiek by to mogło znaczyć). Jajka w tiramisu są w ogóle tak umiarkowanie potrzebne, więc zrezygnowałam z nich bez żalu także i w dorosłej kawowej wersji i nikt się jakoś nie dopominał.

Idź ty ode mnie z tą babcią, w życiu nie myślałam, że mi się dostanie troje wnucząt w pakiecie i że te wnuczęta będą siostrzeńcami mojego własnego potomka.
Pamiętasz, co powiedział Tewje do Lejzera Wolfa na wieść o skutecznych zabiegach swatki...?
"Wiesz, Lejzer Wolf, ja zawsze chciałem mieć syna. Ale myślałem, że on będzie choć trochę młodszy ode mnie"
No z i tym mi się właśnie kojarzy ta moja nowa rodzina

Co do paplania, to w sumie rozumiem, trudno, musiał to wypaplał. Tyle dobrego, że reakcja rodziny była naprawdę szczera i bardzo sympatyczna.
A co do egzekutywy, to egzekutywa już od tygodnia ogląda pewien film. Krótki i moim zdaniem średnio ciekawy.
Ale egzekutywa (oraz niższy personel) nie ma wyjścia, musi oglądać.
Tyle dobrego, że najlepszym klientom (z którymi Marco ma do czynienia osobiście) jeszcze się tego nie pokazuje

***

A tak zupełnie bez związku to mam focię, na widok której aż mi się ciśnie na klawiaturę taki jeden pan Asnyk, Adam zresztą.
Bo jakby tak lekko przerobić na rodzaj żeński to Asnykowe Gdybym był młodszy, dziewczyno... - to by nawet pasowało do mojej reakcji na chłopię z tej foci.

Chłopię ma skądinąd 28 wiosen, więc niby już dorosłe - co nie zmienia faktu, że jak dla mnie o wiele za młode (no co ja na to mogę, że za dziećmi w tym kontekście nie przepadam) no i dodatkowo zupełnie nie w moim typie.

Ale przyznaję obiektywnie, że chłopię jest ciacho... oraz że focia profesjonalnie zrobiona.
Oto dziecię półkrwi samego Lucka z mojego serialu, czyli Jack (czyli Alexander Calvert):

​

Co tu dużo gadać - mniam.