zzizzie

Wśród ogólnego podjarania eventem mam takie pytanie:
Czyja to końcówka, jak myślicie...?
Tzn jakiej rasy...?

​

A poza tym mam przepis na kokosanki sprzed rewolucji i parę innych ciekawych propozycji.
Ale to już kiedyś tam

 

Wygląda na leniwca...
Ale co ja tam wiem, pewnie coś zupełnie innego
A te przepisy... dlaczego kiedyś tam?​

Poproszę w wolnej chwili

 

No aż tu się zapedziłem przepraszam bardzo i Dobry Wieczór .
Dla mnie to nie końcówka ale początek
Wygląda mi na zaspanego Świętego Mikołaja wypełzającego spod stołu .
Starszy łysiejący gość z mocno sfilcowaną broda po mikołajowych opowieściach .
Choć gęba taka różowawa to rasa zdecydowanie biała i faktycznie wygląda na leniwca ale co niby ma robic taki Mikołaj pod koniec marca ?
Miłego

 

Nie znam się

Myślę, że to mały szczeniaczek śpiący po wielkim obżarstwie, ale może się mylę...

Przepraszam za wtargnięcie, zmykam w krzaki.

 

Leniwiec to z charakteru najwyżej
Ale raczej ktoś bardzo przejedzony

Genialne
Ta broda to taka jakaś trójdzielna...?
Gęba różowawa i z brodawkami, że o innym fragmencie anatomii nie wspomnę

No właśnie ja też obstawiam bardzo małego szczeniaczka po bardzo wielkim obżarstwie - akurat widocznie eksplorował tereny pod kanapą (czy jaki to tam jest ten mebel) i go zmogło podczas prac badawczych, szczeniaczki tak mają

Wyłaź z tych krzaków i konwersuj, tak poza tym

***

A co do przepisów, to trochę się tego zebrało.
Mam na słodko:

​

Oraz na słono, z dodatkiem żółtego serka (tak się jakoś złożyło):

​

Wiem, wiem, trzeba było miniaturki zrobić.
Ale sił mi zbrakło
Przepisy to już jak się przecknę po jakże owocnym piątkowym wieczorze

 

Końcówka malutkiego mopsika?

 

Przecknę... ocknę... wieczór musiał obfitować w rozmaite "różności".
Wracam w krzaki, wypieki to nie moja bajka, ostatnio piekłam 20 lat temu, a może więcej...


Zapomniałam przywitać się, no cóż... nadchodzi starość ze sklerozą, tup,tup...
Pięknego, słonecznego weekendu

​

 

Mopsik ma inny ogonek, taki precelek
Obstawiałabym malutkiego corgi, ale ta czarna obwódka u nasady tego ogonka mnie niepokoi, kolor nie za bardzo pasuje.
W każdym razie zdjęcie - choć w sumie średnie - jest urocze i świetnie przedstawia życie tych bardzo małych egzemplarzy...
... one naprawdę padają w ciągu sekundy i nieważne gdzie, jak im się ten brzuszek napełni

Wieczór był typowy, czyli ruchliwy, ale bezalkoholowy
Odnóża mnie bolą i należy je ułożyć wyżej
A co do wypieków, to one tak tylko przypadkiem, temat może się w każdej chwili zmienić, jeśli ktoś wpadnie na coś ciekawego

 

To zależy gdzie ta 11 z minutami
Zuzka, powinnaś już dawno być w wyrku, ja cię podziwiam, że masz jeszcze siłę o tej porze pisać

 

Oj tam, wcale tak późno nie było
Marco się modernizuje (zupełnie jak farma, widocznie to tak z wiosną), więc ostatnio przy każdej okazji odbębniamy dla odmiany rock’n’rolla – zdecydowanie bliższego mojemu sercu (no i tego przynajmniej nie muszę się uczyć).
A okazje zdarzają się często, taki już los mojego prezesiny (a przez to i mój)

Ale nie narzekam za bardzo, choć trochę się boję, co to będzie, jeśli ta modernizacja potrwa dłużej i Marco przerzuci się na to coś w rodzaju staroświeckiego tańca Św. Wita, czyli takie nowomodne podrygi towarzyszące rapowi, hip-hopowi czy jak to się teraz nazywa.
Chyba sam sobie będzie tańcował (bo jakieś obce babsko z opanowanymi… hmm… krokami tanecznymi do tej konkretnej pląsawicy z góry odpada, a co).

***

A ten przepis to który ma być, ten pierwszy na kokosanki...?
Będzie jak tylko golfa ogarnę

 

Ciężkie życie, jak już musisz golfa trenować, mnie całkiem to nie wychodziło, kompletny brak koordynacji ruchowej, ale podobno jak już się" to " złapie to już z górki i nawet sprawia przyjemność.

 

Ależ ja tego nie trenuję, żadna siła ludzka ani boska mnie do tego nie zmusi
Ja robię za osobę towarzyszącą

No więc rano pojechałam z moim golfistą, żeby przesiedzieć tych parę godzin w klubie razem z drugą żoną, czyli żoną drugiego golfisty.
Ale ta druga żona (cwaniara) znalazła jakąś wymówkę i drugi golfista przybył sam.
Więc podkradłam chłopinie brykę (no nie powiem, lubię prowadzić tego jego trabanta, oj lubię) i pojechałam sobie do domu, zdecydowanie wolę towarzystwo juniora i Gordona od samotnego siedzenia w tym durnym klubie.

Ale później musiałam tam wrócić, zgarnąć chłopinę, odbębnić po drodze jakiś lunch… i tak mi upłynął prawie cały dzień.
No co ja na to mogę, że nie cierpię tych jego sesji golfowych

Za to teraz przede mną tzw quiet evening at home, czyli spokojny domowy wieczór, nigdzie się nie rozłazimy, nikt nam głowy nie zawraca, lekki obiadek w postaci indyczego cyca z różnościami dochodzi w slowcookerze, Marco obmyśla sałatkę... a późnym wieczorkiem zabierzemy Gordona na długi spacer po plaży (w tempie w sam raz dla psich emerytów), co Gordon bardzo sobie ceni (my skądinąd też).

To jak, chce ktoś przepis na te kokosanki albo coś innego…?
Jutro jestem do dyspozycji, dziś świętuję brak oficjalnego przyjęcia/obiadu/nasiadówki/potańcówki

 

A już myślałam, że zostałaś "zachęcona" - metodą łagodnej perswazji rzecz jasna - do wspomnianych treningów.
Zdecydowanie wybieram spacer z Gordonem.
Mam pytanie techniczne - jakie masz możliwości regulacji temperatury na slowcookerze, low / high, czy konkretne stopnie?

 

Jeśli chodzi o tę konkretną "dyscyplinę sportu" (pojęcie szerokie jak trykotowe gacie rozmiar 68 po dłuugim używaniu), perswazja musiałaby być odwrotnością tej łagodnej - czyli kajdany (te łączone, na ręce i nogi), bicz w dłoni poganiacza niewolników i inne takie przyjemności (z mieczem Damoklesa wiszącym na cienkim włosku tuż nad karkiem włącznie).
Golf nie dla mnie

A z Gordonem to ja lubię łazić, powolutku trzeba, bo Gordon szybko już nie bardzo może, ale on się z takich nocnych spacerów tak cieszy, jakby prezent pod choinkę dostał.
Podejrzewam, że dodatkowo podbudowuje mu to ego, zawsze w naszym towarzystwie czuje się jak ochroniarz i obrońca (którym zresztą rzeczywiście jest).

Ale ten konkretny spacer nie był za wesoły, Marco jest chyba zmęczony i zaczyna myśleć o przyszłości, czego kto jak kto ale on zdecydowanie nie powinien robić.
Trudno, przejdzie mu.
A że mnie lekko zdołował, to cóż - od tego jestem.

Dodatkowo zdołowała mnie (tym razem totalnie) lektura forum, czyli eventowego plus paru innych wątków.

Więc idę sobie leczyć zdołowanie, kiedyś wrócę.

Aha, ja mam taki zwykły mały Hamilton Beach, niespełna czterolitrowy (więcej nie trzeba), ustawienia warm/low/high i czas w dwugodzinnych odstępach od 2 do 10.
Nic specjalnego, ale dla nas w sam raz, a żarcie na ewentualne (nieczęste) większe spędy i tak się zamawia (dobrze przynajmniej, że Marco podziela moją opinię - przyjęcia nie są po to, żeby się pani domu skatowała na amen).

 

Nie wiem , co i dlaczego Marco wymyślił, miewał już różne szalone pomysły - pewnie nie na to forum
W każdym razie trzymaj się i nie daj się tym wszystkim jego pomysłom, choć niektóre - całkiem się sprawdziły - nie powiem.
I nie daj się zdołować, nie jesteś od tego, a nasze forum... jakie jest, każdy widzi.

Dojrzewam do slowcookera, trwało to dość długo, była zima, okres niesprzyjający dojrzewaniu, ale przyszła wiosna i pójdzie znacznie szybciej.
Jutro załatwię sprawę.

 

Przemknęłam jakoś od razu tutaj z jednym należnym lajkiem po drodze - no co ja mogę, że regulaminowo nie jestem w stanie reagować, a nieregulaminowo to za byle co nie warto bana łapać.

Marco tym razem niczego szczególnego nie wymyślił poza tematem do lamentowania: tak najogólniej to zastanawia się, jak długo ja z nim wytrzymam

Syndrom starego męża z młodą żoną... ale ja na miłość boską taki już mocno przechodzony podlotek, co próbowałam mu wyjaśnić wczoraj na tej plaży.
Brzmi humorystycznie (i tak ma brzmieć), ale tak naprawdę wcale to nie było do śmiechu, ech

Koniecznie dojrzej do tego slowcookera, pakujesz np rano wielki indyczy cyc (ósemeczka) do tego potwornie ciężkiego gara, sypiesz jakąś przyprawą/ziółkiem/mieszanką, do tego ze dwie łyżki masła w kawałeczkach, porozkładane tu i tam na tym cycu oraz - w tym moim ostatnim daniu z soboty - pokrojone jabłuszko.
Jeśli cyc naprawdę ósemeczka, to po czterech godzinkach masz świetny obiad, mięsko mięciutkie ale nie suche, dookoła zrobił się elegancki sosik, nic się nie przypaliło... poezja po prostu.

 

To jeszcze ostatnie kulinarne pytanko, marynujesz wcześniej mięsko, czy takie prosto z wody i dopiero przyprawy do gara?

 

Pewnie można i marynować, żeby smak wzmocnić - ale ja ten mój wczorajszy indyczy cyc po prostu włożyłam do gara, już w tym garze natarłam solą, pieprzem, smażoną cebulką w proszku i (nie zdziw się, tylko kiedyś wypróbuj) majerankiem, obłożyłam tym śladowym masłem i kawałkami jabłka, nałożyłam pokrywę, ustawiłam na low na 2 godziny (bo cyc był malusi, w sumie to był kawałek cyca) - i już.
Nawet żadnego płynu nie dałam na dno, sosik zrobił się sam

Sosik zjadł się wczoraj, a dziś mamy na lunch sandwiche z resztką cyca (hmm, dziwnie to brzmi).
Mięso kruche ale nie suche, miękkie i aromatyczne.
I dobrze się kroi - gdyby siedziało dłużej, byłoby shredded czyli szarpane, od razu w bułę

 

Urządzenie już zamówione, teraz czekam na dostawę i pobawię się w eksperymenty.
Majeranek do jabłuszka obowiązkowy, szczególnie do kaczej piersi, jakbyś kiedyś robiła to spróbuj namoczyć te piersi na noc w soku jabłkowym, dalej wg twego przepisu

 

O, jaki fajny pomysł
Pewnie że spróbuję

Oryginalny przepis na ten slowcookerowy indyczy cycek wymagał rozmarynu, tymianku i szałwii, ale ja akurat za tymi konkretnymi odmianami zielska nie przepadam. A Marco jeszcze w PL zachwycił się schabikiem pieczonym w majeranku i od tego czasu upycham ten majeranek gdzie się da - tutaj jest to ziele dość rzadko stosowane, taka jakaś egzotyka.
Dziwacy