Nie z tego kucyka

Szacun dla poety

Ale to jagnię to jakaś nowa odmiana futerkowa?

 

Specjalna odmiana futerko-wałkowa

Ale znalazłam świnkę futerkową





Mangalitza Ale jest pod ochroną więc z wałka pewnie nici

 

Wujaszek twierdzi, ze wcale nie nowa,cioteczka wiki tez tak twierdzi. nawet karakuły opisuje czlowiek to jednak podły jest, jak tak sie poczyta o tych karakułach....
a poeta genialny nie?łeasia ładnie obrobił bo Zgredziu łeasie nie tylko w grze i na forum farmeramy bywaja jak widac
ten poeta to równie tworczy jak bywalcy kucykowego watku
a jakby tak połaczyc milczenie owiec z apokaliptycznym N- nation?(N-niesporczak) calkiem niezly scenariusz moglby powstac

Benia jak skonczysz the 100 to zerknij na z-nation - polecam.to taki mix TWD z the 100

 

Czekaj, czekaj, coś jak niesporczaki walczą o przetrwanie w apokaliptycznym świecie, opanowanym przez krwiożercze futerkowe owce zombie?
Dzięki, zerknę na pewno

 

Hej
Obstawiam, że widziałyście, ale yt mi dzisiaj jako propozycje wyświetlił, więc podrzucam

 

o kurcze. Nieźli są Dzięki Aga
Scooby nadchodzi wielkimi krokami i chyba sobie to będę puszczać zamiast odcinka bo Scoobiego pewnie nie strawię.

 

ja mam takie nietypowe pytanko...gdzie sie podziała Zuzanna?

 

Dzisiaj ją widziano, jak na spotkanie wiosny wyszła

 

Jestem, jestem.
No w każdym razie bywam.
Ale nieopatrznie wpakowałam się w zajęcie tak obciążające psychicznie, że w tzw czasie wolnym (czyli np na tym forum) mogę już tylko albo się wyzłośliwiać, albo pajacować.
I jedno, i drugie nawet lubię, nie powiem... ale ile można.

Na zmianę z drugą wolontariuszką dotrzymujemy towarzystwa bardzo kochanej umierającej retrieverce.
Jakby tego było mało, retrieverka dosłownie tydzień temu straciła swoją panią, która (los bywa wredny) zmarła dokładnie na tę samą chorobę, która teraz skutecznie, choć powoli, zabija naszą podopieczną.
Lisa została przywieziona do schroniska przez syna zmarłej właścicielki, zgodnie z jej ostatnią wolą, praktycznie natychmiast po śmierci tej kobiety. Schronisko jest typu no-kill, czyli zwierząt się tu nie usypia, dopóki można coś jeszcze dla nich zrobić, a one same wykazują choć trochę woli życia. Właśnie dlatego Lisa trafiła akurat tutaj.
A teraz Lisa płacze, jak zostanie sama – więc siedzimy przy niej, głaszczemy, coś tam do niej gadamy.
Kiedy Lisa straci apetyt (na razie jest zdecydowanie food-motivated, czyli dla jedzonka zrobi wszystko) i przestaną ją bawić spokojne, powolne spacerki (albo kiedy coś zacznie ją bardzo boleć) – cóż, pójdzie na spotkanie ze swoją panią. Ale póki co dziewucha ma się całkiem dobrze (jak na jej stan zdrowia), a za to my, czyli dwie wolontariuszki-towarzyszki Lisy, pomalutku popadamy sobie w depresję.

Cóż, nikt nie obiecywał, że będzie łatwo.

***

Mam ciekawy pomysł dla posiadaczek rozmaitych psich podrostków – wiecie, co to jest mata węchowa...?
Na YT można znaleźć filmik pokazujący, jak się robi taką matę – moja była sąsiadka, obecnie lekko poobgryzana i chronicznie niedospana szczęśliwa właścicielka dzikiej bestii czyli niejakiego Bastiana (prawie przemianowanego już na Bestiana), właśnie coś takiego sobie zmontowała i nie może się nachwalić: Bastian – zamiast demolować dom i katować własną panią – zawzięcie szuka smaczków we wnętrzu maty, po czym pada na dłuższy czas pod wpływem wysiłku intelektualnego.
Więc na wypadek desperacji polecam matę węchową

 

Obczaiłam mate - genialny motyw, nie słyszałam o tym wcześniej kupuje wycieraczkę, tnę ciuchy i zobaczymy czy bardziej go będzie interesowało szukanie smaczków, czy niszczenie maty bo coś czuje, że to będzie jego sposób na dostanie się do nich

 

No więc Bastian - urodzony niszczyciel - matę szanuje.
Ten polar powinien być dość gruby... ale wydaje mi się, że przy smaczkowych aromatach dobiegających z kilku różnych miejsc jednocześnie zwierz po prostu nie ma czasu na intensywne niszczenie czegokolwiek, tylko nerwowo węszy w poszukiwaniu poczęstunku.
Po zabawie matę należy chyba schować, tak na wszelki wypadek

 

Wy nie macie lekko, ale za to Lisa ma lżej. Dzielna dziewucha Człowiek powinien być twardy w takich przypadkach, ale kurcze no nie da się... ech. Trzymam za nią, niech jak najdłużej choróbsko będzie dla niej łagodne.

 

Lisa jest dzielna - choć może pół na pół dzielna i łakoma
Ma coraz większe trudności z chodzeniem (przerzuty w takiej ilości i w takich miejscach, że człowiekowi aż skóra cierpnie), no i bardzo jej smutno w samotności, stąd nasza pomoc i zrujnowana psychika. Nie potrafiłabym pracować w żadnym hospicjum.
Ale Lisa z wielkim entuzjazmem odnosi się do rozmaitych smakołyków, które zjada w nadmiarze, choć teoretycznie zapewne nie powinna... ale to już naprawdę wszystko jedno.
I dopóki Lisa nie cierpi - dopóty będzie sobie żyła w wygodnym boksie z regularnymi spacerkami i wizytami dwóch zdewastowanych psychicznie wolontariuszek... ech te psie oczy. No szkoda gadać po prostu.

Żeby nie było - zmarła właścicielka Lisy zamówiła te usługi hospicyjne ze sporym wyprzedzeniem i wniosła stosowne opłaty na pokrycie kosztów specyfików, które Lisa zażywa (choć trudno to nazwać leczeniem w tej sytuacji). Podobno jakaś tam kwota dla schroniska została też uwzględniona w testamencie.
W sumie akurat to schronisko tak samo zajęłoby się każdym psem w takim stanie (i nie tylko w takim) - prowadzone jest przez sprawną fundację, która potrafi pozyskiwać fundusze na działalność.
No a takie usługi bardziej, hmm - powiedzmy: psychologiczne (potwornie drogie w wykonaniu profesjonalistów) świadczone są przez wolontariuszy.

 

Szkoda, że tylko tyle można zrobić, ale z drugiej strony dla Lisy to bardzo dużo. Dobrze, że właścicielka pomyślała, o takim miejscu dla niej. U Was będzie miała spokój, opiekę i nie będzie samotna.


Pooglądałam te maty Ktoś to naprawdę nieźle wykombinował

 

Mi ciężko w ogóle to czytać i cokolwiek Ci na ten temat odpisać.. no nie napisze "trzymaj się"... po prostu wytrzymajcie. Stety-niestety pewnie nie potrwa to długo wytrzymajcie, a potem sobie zafundujcie porządny reset

Żebyśmy tu wszystkie w depresje nie wpadły wrzucam fote szczeniaczka, który już nie jest kulką, zaczyna mieć kształt psa

 

Boże jakie cudo
I ten wyraz twarzy - zadowolona pewność siebie z nutką łobuzerstwa
Snowy jest uroczy

A co do Lisy i takich spraw, to ja jestem oswojona ze stanami terminalnymi... choć wcale mnie to nie cieszy.
Za to mogę się komuś przydać.
A jeśli oszaleję, to raczej nie od tego, tylko od postów pewnej userki tu i tam

 

Jest po prostu idealny w każdym calu, a także cudny i uroczy po całości I wie już jak się do profilowego ustawić

 

Chyba musze się po forum przelecieć, bo od jakiegoś czasu tylko w dwa wątki wchodze, więc nie na bieżąco jestem

 

E tam, nie warto latać.
Nie po tym forum
Zresztą nic ciekawego... ale wspominałam, że jestem w nastroju do wyzłośliwiania się

 

Ogromny, naprawdę ogromny szacunek dla ciebie i drugiej wolontariuszki. Gdyby wszyscy ludzie byli tacy, ech...