Nie z tego kucyka

Oj, mocznica to paskudna sprawa i może się skończyć bardzo źle.
Pies znajomej miał 10 x górną granicę normy kreatyniny i mocznika... jakieś kroplówki, cuda wianki, walczyła póki się dało, bo psisko wyraźnie jeszcze miało ochotę pożyć... ale jak mu w końcu ten mocznik jelita przeżarł, to się oboje poddali.
Z nerkami nie ma żartów... w sumie z niczym nie ma żartów, ale najważniejsze to trafić na mądrego lekarza.

Alergia - no fakt, na to trzeba wpaść, Bogu dzięki, że trafiłaś na właściwą wetkę.
No i myślę, że alergia Dżemmy da się opanować - i trzymam kciuki za dziewuchę i za ciebie
Jedno dobre, że jak już jest diagnoza, to postępowanie z alergią jest jednak prostsze i rokowania lepsze.

W domu, w którym już nie ma psa, krąży duch tego psa i domaga się, żeby wreszcie pojawił się następca.
Nie umiałabym tak na zawsze zrezygnować z domowego psiska.

 

Dzięki Zzizzie za miłe słowa
Nie będę opisywała, jak wyglądała mocznica u Saby, ale do tego doszedł jeszcze jej wiek, głuchota, więc posługiwałam się psim językiem migowym. Pamiętamy ją/bo tak chcemy, tak łatwiej/ jak jeździła z nami na wyprawy rowerowe i biegła za nami 40km, szczęśliwa, wskakiwała przez przednie okno w samochodzie na kolana kochanego Pańcia, jak syn znalazł ją głodną 3 m-ną przybłędę pod drzwiami i na pierwszy posiłek zjadła spaghetti, bo tylko to miałam. To był wyjątkowy pies. Teraz wiem, że trzeba stracić pierwszego psa,
żeby zrozumieć kogo się straciło.
A tak wygląda Tęczowy Most/a popłaczcie sobie, a co.../

 

Płakać nie umiem... za dużo było okazji do płakania i jakoś się oduczyłam.
Ale za serce chwyta ten film... zdjęcia... psie oczy (ech, cudne są psie oczy, zwłaszcza te mądre, wszystko rozumiejące oczy starego psa)... no i ten fragment wiersza.
To prawda - psie niebo jest tam, gdzie my.
A ja jeszcze dodatkowo wierzę, że po tamtej stronie tego mojego mostu spotkam się z wszystkimi moimi psami - i wszystkie będą młode, zdrowe, szczęśliwe... i razem pójdziemy sobie na dłuuugi spacer przez taką zieloną łąkę pełną fascynujących zapachów i słońca.
Wiem, wiem, że Lucyfer i spółka mają wobec mnie inne plany
Ale co tam, moje psy znajdą sposób, żeby mnie skierować na ten właściwy most

Psia starość jest tak samo męcząca i trudna, jak ta ludzka.
Kocham starych ludzi... i stare psy też.
Te mądre oczy

A ten pies znajomej, którego w końcu pokonała mocznica, zachorował na nerki przez leki nasercowe - miało go zabić serce i to w ciągu paru tygodni... no ale niestety to jest najtrudniejsze połączenie, choroba serca plus choroba nerek.
Cóż, i tak przeżył dwa lata od diagnozy kardiologicznej i rok od tej nefrologicznej.
Ech

 

Ty nasikałaś jemu?

 

gorzej.przestałam miąchać,przytulać i interesowac się.focha mam ....poki co skutkuje

 

Zgredku, masz może jakieś zwierzątko?

Czyli jednak z wredotą trzeba wrednie zaczełaś mówić jego językiem to zrozumiał

Też bym chciała w to wierzyć.. w jakąś drugą strone... tak strasznie bym chciała, było by prościej. No ale to nie na to forum myśl

 

Ja wierzę tylko w spotkanie z moimi psami
A żeby było trochę weselej mimo pozostania w sumie w tych samych klimatach...
... pamiętacie, kim był Cerber...?
Cytuję za wiki: w mitologii greckiej trzygłowy pies strzegący wejścia do świata zmarłych.
Mam jedyną w swoim rodzaju focię Cerbera jako szczeniaka:

​

No to co, że biały...?
Dorastając się przybrudził

 

yyyyy nieeeee. Nie dam rady chyba obejrzeć Brrrr.

Tego no, Anka sikająca kotu do kuwety no leżę

No Cerber jak się patrzy Unikalna fota Swoją drogą, Hades tam potwornie brudno ma u siebie

Yasmina trzymam za Dżemmę, żeby szczepionka zrobiła swoje i żeby nie musiała się już męczyć z tą alergią

 

kurcze....taki cerber to 3 kapcie na raz ogarnia

piatek ,piateczek,piatunio jeszcze 2 godzinki i do domu do tego słonko świeci,+11 stopni-czuć wiosne
szkoda tylko ,ze malo pluc nie wypluje od 3 dni-jakies powiklania po grypie chyba sie przypałętały prezesi patrzą na mnie spod byka jak kaszle a do tego na biurku caly arsenal medykamentow rozkladam dziwnie jakos staja z daleka od lady mojego biurka

 

Bardzo dobrze... nie będą zaglądać w monitor, więc możesz na forum siedzieć

 

A potem w jednym pysku telefon, w drugim ładowarka, a w trzecim ładowarka do lapka

O dokładnie. a jak by zaglądali to Anka wiesz... kichnij tak w ich stronę, albo kaszlnij Ale, że się przypałętało to niefajnie. Pogoda cudna się robi ale zdradziecka jeszcze. Dobrze, ze piątek to odpoczniesz trochę i się podkurujesz

 

przyjde do domu to wrzuce focię jak dzisiaj ciezko pracowalam z kompa słuzbowego niebardzo

 

No co, tyranie w gumiakach na farmie to ciężka harówka przecież

 

tiaaa...
u lekarza bylam -zapalenie oskrzeli i antybiotyk.zwolnienia odmowilam poki co.
obiecana focie wrzucam-mam dobra miejscowke.nie widac ,ze tne w sianie salaty

 

Pięknie to napisałaś
Ja też od dawna nie wiem co to łzy i nie wiem czy to dobrze czy nie. Czy nie lepiej wypłakać z siebie całą złość na niegodziwość ludzką, złość czasami na siebie, na niesprawiedliwość, niemoc... Ale...wzruszenie to chyba inna rzecz...jakaś scena w filmie, fragment książki, muzyka...to zdrowe, potrzebne łzy, żeby to poczuć, przeżyć.

Tymczasem "my" mamy za sobą trzeci zastrzyk. A we wtorek kolejna wizyta tym razem z kocicą na zdjęcie szwów.

No nie mówiłam, że najlepiej się na zwierzęta obrazić

Dzięki Musimy obie wierzyć w to, że będzie dobrze

Piątello. O tej porze to miałam jeszcze przed sobą 5 godzin pracy, ale już w domu...cisza, spokój, nikt nic ode mnie nie chce i o nic nie pyta. Piątek to mój ulubiony dzień w tygodniu, pomimo że czasami trzeba pojechać na chwilę do pracy, ale tak czy siak...to jest piątek. A w sobotę bez pośpiechu...rano...kawa, papieros, laptop...

Zdrówka życzę

 

Czemu pytasz?

Ja też tak chcę. W sensie mieć taki porządek. U mnie lapek z dodatkowym monitorem a i to zawsze dookoła wala się tona papierów albo jakieś mega ważne klamoty, które będą niezwykle potrzebne za miesiąc-dwa

 

Ech niestety to dziadostwo potrafi się przyplątać po grypsku Zdrowia dużo i oby lekarstwo szybko zadziałało

No przecież widać gołym okiem jak się tam musiałaś naharować na tym polu

U mnie się walają mega ważne segregatory i ksera faktur Nie raz tylko sam czubek głowy mi spod nich wystaje

 

Tak jakoś pomyślałam, że to mogłaby być ciekawa i warta opisania relacja

 

Dawno temu na starym forum popełniłem jeden post dotyczący postępowania z kotem. Wzbudził wśród czytelników tyle emocji, że postanowiłem więcej nie wypowiadać się na ten temat - a już szczególnie nie wstawiać zdjęć

 

Krótko o biurku: biurko ma być puste.
Monitor (lepiej dwa), klawiatura, kubek z kawą.
I tyle.
Zero papierzysk, całość dokumentacji wyłącznie w wersji elektronicznej, to samo jakieś koszmarne (bo nudne) materiały pomocnicze typu boleśnie liczne akty prawne produkowane seryjnie przez Cioteczkę Unię (na przykład) albo efekty radosnej (i jakże kreatywnej) działalności Przeszanownej Władzy Ustawodawczej RP.
A jak nie ma papierków, to i te dziurkacze czy długopisy też niepotrzebne.
To jest moja ukochana wersja miejsca pracy.
Tak szczerze mówiąc to ja już chyba nie umiem pisać ręcznie... no, jeszcze w miarę potrafię się podpisać tymi trzema krzyżykami, o tak:

Z poważaniem,

x x x​