blazers

Gosiu każdy robi wszystko.Wiem,że bezsilność dobija.
Mój szwagier ma raka mózgu(najgorszy przypadek). Walczy, a w zasadzie to cała rodzina już rok.Każdy robi co może.
Nie poddawaj się. Wiem ,ze to trudne, ale niestety życie cały czas daje popalić.

Edit: brat męża to mój szwagier? Chyba coś nie tak napisałam

 

Dzięki Marzenka, dochodzi do siebie wśród swoich i to najważniejsze.

Gosia kompa nie zamykaj, tylko wtedy właśnie pisz i wyrzucaj to z siebie. To pomaga. Bezsilność jest straszna i najgorsza. Ta świadomość, że zrobiło się wszystko co w swojej mocy i reszta już nie w naszej. Trzeba dużo siły żeby to przejść, ale Ty ją masz.

Szwagier. Dużo zdrowia dla niego w tej ciężkiej walce.

Takie coś mi w oko wpadło

Nie spodziewałam się takich rzeczy na moim zapomnianym podkarpaciu. Jak będę to muszę wypatrywać panów na stalowych rumakach. ​

 

Nie chcieć młotkiem w palec to całkiem zdrowe podejście. Niestety planowane środki zaradcze nie są właściwe. Najlepszym lekarstwem na doła jest duża dawka humoru i absurdu, o którą całkiem łatwo właśnie na forum

 

Terapia humorem jest najskuteczniejsza, a opary absurdu które czasem spowijają forum potrafią dać ciekawą odskocznię od szarej, często ciężkiej codzienności Coś o nieśmiałości jeszcze:

Szkolenie grupowe policjantów. Oficer szkoleniowy zadaje końcowe pytania:
- No to kto mi powie, jakiego koloru jest niebieski mundur policyjny?
Zgłosił się las rąk i padają odpowiedzi:
- Czarny!
- Czerwony!
- Biały!
Zdenerwowany lekko oficer zauważył nieśmiało wysuniętą rękę i mówi:
- No proszę może ty, tak ty tam z tyłu...
Nieśmiały policjant cichutko odpowiada:
- Niebieski.
- Wspaniale!
Czyżby geniusz! -krzyczy oficer.
- A teraz następne pytanie:
- Jakiego kolorujest niebieski samochód policyjny?
I znów las rąk i odpowiedzi:
- Czerwony!
- Biały!
- Zielony!
Oficer zdenerwowany mówi:
- No to może nasz geniusz? Ten sam nieśmiały policjant cichutko odpowiada:
- Niebieski.
- No wspaniale! Cudownie! - krzyczy szczęśliwy oficer.
- No to czas na ostatnie pytanie:
- Ilu cylindrowy jest czterocylindrowy samochód policyjny?
I znów las rąk i odpowiedzi:
- Pięcio!
- Dwu!
- Ośmio!
Naprawdę zdenerwowany oficer z nadzieją patrzy na nieśmiałego, ale przecież genialnego policjanta i prosi go o podanie odpowiedzi.
Nieśmiały policjant staje i cichutko odpowiada:
- Niebieski.

 

Gosia, takie myśli ci przyszły do głowy akurat w takiej a nie innej sytuacji i w danym momencie
Bzdury czy nie lepiej czasami napisać do ludzi gdzieś tam przed kompami niż rozmawiać z bliskimi.To jest trudne a w niektórych momentach wręcz niemożliwe.
Pamiętam jak pierwszy raz wspomniałam w gronie rodziny na temat mojej kremacji.To byl szok,zaprzeczenia,protesty i prośby zeby nawet nie myśleć o tym,łzy w oczach.Temat powracał w rożnych odstępach czasu tyle tylko ,ze w formie bardziej a nawet bardzo żartobliwej.Jednym słowem robiłam sobie z siebie i kremacji jaja na poziomie wręcz absurdu.Pamiętam,ze skręcali sie ze śmiechu jak opisywałam sposób w jaki najlepiej przemycić na lotnisku słoik po kawie ze mną w środku żebym do Polski wróciła w miarę szybko i tanioTo byl jedyny sposób żeby oswoić z tym najbliższych.Teraz juz nie wspominam...w razie ,,w"wiedzą co maja robić.

Wiem,ze spotykają sie tu ludzie którzy maja czasami zupelnie skrajne poglądy na pewne sprawy ale nie zmienia to faktu,ze dostajemy tu w razie potrzeby ogromne wsparcie a jak trzeba to i kopniaka w cztery litery.Przez jakiś czas budowaliśmy relacje miedzy nami i kozetka to dobre miejsce żeby i pośmiać sie i wygadać,podzielić problemami,wątpliwościami,poprosić o rade[/QUOTE]

 

Różni ludzie, różne zdania na jakiś temat a jak trzeba to przytulą, wesprą, a i na kopniaczka jak zajdzie potrzeba też można liczyć Pomysł z oswojeniem najbliższych miałaś Marzenka trafiony w 10-tkę

 

bardzo się cisze że mama jest po udanej operacji i ze wszystko jest ok


.

 

Dziękuję Basiu
Laba mi się kończy, tydzień mnie w pracy nie było i ciężko się będzie przestawić Poniedziałku nie nadchodź

 

Ja już bym poszedł ostatni raz byłem w niej przed BN A tu się zapowiada że prędko do niej nie wrócę nigdy nie sądziłem że będzie mi tak tęskno za moim robotem

 

Ja zaczęłam tęsknić dopiero, jak mnie kiedyś półtora miesiąca nie było. Wtedy leciałam do pracy jak skowronek Ale teraz to jeszcze bym Ci mogła swojej pożyczyć na troszkę
Ale zleci zobaczysz, a tymczasem korzystaj z wolności

 

Obserwuję chorych i ich rodziny. I z tych obserwacji wyciągam taki wniosek- nadzieja umiera ostatnia. Jak słusznie zauważyła Marzenka- tak na prawdę nikt z nas nie wie jak zachowałby się w tej czy innej sytuacji.Dzisiaj byłam świadkiem rozmowy pomiędzy małżonką pacjenta (skądinąd w stanie nierokującym ) a lekarzem. Żona powiedziała,że mąż na pewno by nie chciał tak leżeć jak teraz- to było przy jego łózku jest nieprzytomny. Ja w tym momencie zauważyłam ,gigantyczny skok ciśnienia na monitorze ,nagle bardzo szybkie tętno. Nie wiem czy rzeczywiście o tym rozmawiali między sobą kiedy oboje byli zdrowi ale w tym momencie ( to,że ktoś nie reaguje nie znaczy,że nie słyszy otoczenia) miałam dużą wątpliwość czy nadal jest tego samego zdania.
A co do Ciebie Gosiu- potrzebujesz pomocy przyjaciół/ki. którzy wyciągną Cię do kina,na drinka,zakupy, wspólnego sprzątania -cokolwiek.
Żebyś zyskała nieco dystansu i zmiany perspektywy.

 

Bry

Śmigam w pracy na nowym kompie W porównaniu z poprzednim to bestia

Ciocia Wiki ma dziś święto

Interlingwa, czyli sztuczny język pomocniczy. Wykorzystuje on słowa które brzmią podobnie w najpopularniejszych językach na świecie. Data obchodów 15 stycznia dotyczy opublikowania Interlingwy przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Języka Pomocniczego w 1951 roku. ​

 

Tak sie zastanawiam w związku z dzisiejszym świętem ,czy rozmowę towarzystwa ,po północy i kilku głębszych ,można nazwać porozumiewaniem sie interlingwą czy nie ?
Jak pewnie każdy z was zauważył , wtedy każdy idealnie sie rozumie bez względu na narodowość ,pochodzenie czy inne różnice wynikające z wieku ,płci czy wykształcenia

 

Zdecydowanie
- Suchaj eeek eeek esze ednego?
-eeek eeek ofcuouchrse*
-chrrr, chrrrr
-chrrr, chrrr

* - oczywiście

Moje amerykańskie kuzynki opowiadały jak tu były niedawno, o weselu na którym wtedy były. Wesele było w Krakowie. Byli goście z Francji, Polski no i Amerykanie. Francuzi do nich po francusku, a one tylko łi łi Polakom tłumaczyły z angielskiego to co mówili Amerykanie. Z Polakami po polsku. Podobno w pewnym momencie nie wiedziały z kim jak i po jakiemu rozmawiają Ale jakoś się porozumieli

 

Taka smutna wiadomość -Dolores

 

Nie znałam ale żal,bo młoda była

 

Uwielbiam Cranberries a głos Dolores miała niezwykły. Jaka szkoda,że jej życie nie było takie piękne jak teksty jej piosenek ...taka szkoda..

 

Słyszałam w wiadomościach Jeszcze taka młoda

Głos miała naprawdę cudowny. Szkoda bardzo. Życie mogło by się toczyć tak jak w jej tekstach.

​

 

Czesc malolaty i maloletni.Mamy utylizacje,ewent,jakze dostosowany do wielotygodniowej tutaj dyskusji i umiejetnosci rozmowy z tym zwiazanej.MaDzo super podejscie.U mnie rowniez rozmowy byly przeprowadzone na temat kremacji I-szej w rodzinie i od razu z instrukcjami 1/4 ,rozsypana nad morzem,nastepna w gorach z wyjatkiem Zakopca,cwiartka w miejscu urodzenia przy rodzicach,reszta wedlug uznania,szczypta w marketach,lesie,polu,jeziorze.Zona nigdy,corka i syn nie gadajmy o tym,moj argument jak nie to wroce,corka tato zgadzam sie

 

Cześć małolacie-ta kremacja,to już niedługo będzie konieczność-coraz dłużej żyjemy,coraz mniej miejsc na cmentarze...Ja tam tez skremowana chcę być-tyle,żeby mną nie rzucali nigdzie,do ziemi chcę,po bożemu..