Kuchenne tajemnice

Owszem. Mickiewicz pałacu nie posiadał, ale w czasie, kiedy powstawał Pan Tadeusz, książka kucharska Czernieckiego miała 150 lat i, jak świadczy liczba wydań, była dobrze znana. Bądź co bądź Mickiewicz pierwszym z brzegu łachmytą nie był. Herb posiadał, wykształcenie też, więc i książka kucharska w jego bibliotece mogła się znajdować. To wciąż nie była epoka, w której strony w książce kucharskiej przewraca się tłustymi paluchami podczas przygotowywania sosu

Noce i dnie zostaw w spokoju. Od czasu powstania Pana Tadeusza minie sto lat, zanim Maria Dąbrowska je napisze

 

No o tym właśnie mówię - za czasów Adasia to już nie był taki rarytas, więc kolejne generacje pań domu (a nie dworskich kuchmistrzów) przekazywały sobie wiedzę zaczerpniętą z tego szacownego dzieła. Wątpię natomiast, czy sam Adaś (broń Boże nie twierdzę, że łachmyta... ale też i nie arystokrata) pilnie studiował książki kucharskie - ale w sumie kto go tam wie. Choć to by sugerowało, że robił research do Pana Tadeusza, a w coś takiego jakoś mi trudno uwierzyć.
W każdym razie ta książka na pewno nie była przeznaczona dla początkujących (na co wskazuje choćby ta ogólnikowość przepisów)... ale z drugiej strony (bo zawsze jest jakaś druga strona) potrawy mięsne (i takie okołomięsne, jak ta polewka grzybowa na kapłonie) chyba większość kucharzy-amatorów przyrządzała (i przyrządza) w dużym stopniu na oko.

 

Pilnie nie, bo pomylił tytuły
Ale obstawiam, że był jak student w czasie sesji - coś wie, tylko nie do końca wie co
Kucharz doskonały, którego wspomina Mickiewicz, został wydany w 1783 r. i jest tłumaczeniem z francuskiego, więc w czasach dziadka naszego wieszcza niezwykle modnego w Polsce języka. Młody Mickiewicz mógł w domu rodzinnym widzieć obie książki i, nie będąc dobrze obeznanym z nimi, pisząc Pana Tadeusza je pomylić.

 

A tak ogólnie spytam: lubisz staropolszczyznę...? Nie tylko język - obyczaje, taką historię od kuchni czy z alkowy...?
Mnie w taki sposób fascynuje średniowiecze, ale to już zupełnie inna bajeczka i kulinariów lepiej nie tykać

 

Taka historia codzienna jest dla mnie dużo bardziej strawna od tej wielkiej historii znanej z podręczników szkolnych.
Chcącym zgłębić temat kulinariów średniowiecznych i w ogóle średniowiecza (w Europie nie znali jeszcze druku, a pisana odręcznie książka kucharska z tego okresu się nie zachowała) proponuję bliższą znajomość ze Złą

 

Historia codzienna jest cudowna, choć na przykład obyczaje higieniczne z czasów francuskich Ludwików mogą człowieka przyprawić o lekkie mdłości.
Historia bitew i wielkiej polityki to nie dla mnie... zresztą pewnie nie miałam szczęścia trafić na dobrego nauczyciela (bo też i tych dobrych nauczycieli jakby coraz mniej).
Wiem, że info o średniowiecznych kulinariach mogą pochodzić tylko z drugiej ręki - ale nie jestem pewna, czy chciałabym coś przetestować z tej wszechobecnej dziczyzny (albo - na drugim końcu drabinki - jakiegoś pęczaku czy jeszcze gorzej).

Aha, i widzę tu pewien problem: nie lubię czekolady do picia

 

Zetka gdzieś na forum pisała (nie chce mi się szukać posta), że do Wedla chodzi na sorbet truskawkowy

A że jeszcze mamy dziś i dzień czekolady, to przepis z pierwszej połowy XIX wieku


Karakas, a właściwie Caracas - szlachetna odmiana kakao pochodząca z Wenezueli.
Balsam peruwiański - gęsta wydzielina drzewa balsamowego o zapachu waniliowo-cynamonowym
1 funt = 406 g
1 drachma = 3,1 g

 

Gruczołki są przecudne
Od dziś obiecuję sobie i wszystkim zainteresowanym, że zawsze zadbam o to, żeby masa nie posiadała gruczołków
Swoją drogą - nieźle się trzeba było umordować, żeby taką czekoladę w domu zrobić
Dzisiejsze przepisy są jakby nieco prostsze, zwłaszcza że kakao prosto z Caracas ktoś za nas obrabia i dba o brak gruczołków.
Piękny przepis, dzięki Zgredziu

 

Też sobie nie umiem wyobrazić, co by było, gdyby massa w czokoladzie miała jakieś gruczołki

 

A wyobrażasz sobie rozcieranie tych gruczołków...?
Czy jest tu jakiś wątek medyczny, gdzie moglibyśmy przenieść rozmowę na ten temat...?

 

Dla zagonionych i spóźnionych parę przepisów na ciasta z domku po sąsiedzku:
Mazurek Panoramki
Mazurek waflowy Panoramki
Mazurek orzechowy
Miodownik
Jabłecznik Tuti - Fruti

 

Ktoś pragnie przepis na sernik królewski? Może potem bym dodał..

 

Ty strasznie szybko zmieniasz zdanie. Jeżeli masz ciekawy przepis, to dawaj go zanim się rozmyślisz.

 

Jak mama znajdzie (od cioci dostała) to dam Albo jak gdzieś wyjdzie dzisiaj (ma takowy zamiar) to poszukam

 

Przeleciałam się po oborze... tego, po forum.
I znalazłam ciekawe wzmianki o serniku królewskim szykowanym wczoraj: ciasto się nie daje zagniatać, masa serowa wyszła za rzadka.
A teraz jeszcze przepis zaginął.
Może to i lepiej, że zaginął.
Za rzadka masa to zazwyczaj wynik wybrania marnej jakości wiaderka z tą miksowaną mazią serową (podobno na sernik). Dawniej najlepsza była marka President... a teraz to ja już nie mam złudzeń i kupuję dobry tłusty twaróg do samodzielnego zmielenia.

 

Serek we wiaderku bardzo często pływa w serwatce i do ciasta trzeba go solidnie odsączyć. Po paru godzinach na sitku zostaje ok. 60% sera, z którego dopiero można robić sernik. Aczkolwiek zdarzają się przypadki całkowicie niejadalne. Lista składników znaleziona na jednym wiaderku: ser twarogowy, cukier, woda, masło, skrobia modyfikowana, odtłuszczone mleko w proszku, substancja zagęszczająca: guma guar, stabilizator: karagen, aromat
Prawdziwe sery gotowe do użycia od razu są rzadkością. Ale są. I jak się taki znajdzie, to sernik wychodzi genialnie

 

Uff.
Odwaliłam śniadanko, zaliczyłam trzygodzinny spacer skrajem lasu w towarzystwie Gordona, odmówiłam współpracy przy dalszym jedzeniu (nietypowa jestem, nie umiem się przejadać) i mam wolne do wieczora - wieczorem zaczną się (jak znam życie) długie nocne rodaków rozmowy (jak już jesteśmy przy Adasiu M.).
No i w międzyczasie zrobiłam mały research w sprawie tych wiaderek z wodnistą mazią.
Okazuje się, że teraz najbardziej jadalną maź zawiera czerwone wiaderko z Piątnicy.
Ale i tak użyłabym tego co najwyżej do tzw sernika na zimno, czyli z dużym dodatkiem żelatyny... więc nie użyję, bo czegoś takiego nie lubię.
Dobry biały ser to rzadkość, fakt... wystarczy poczytać opakowania, żeby się przekonać, jak mało jest tego twarogu w twarogu.
Niektórzy preferują oferty bazarowe - a mnie się tak wydaje, że nawet w przypadku tego najlepszego sera z najlepszego straganu na najlepszym bazarze po prostu nie znamy składu i dlatego łatwiej jest taki produkt zaakceptować.
Może to i lepiej

 

Wesołych Świąt.
Bardzo przepraszam że się wtrącam, ja bardzo chętnie podczytuję was z krzaczorów i uwielbiam przepisy zzizzie,
znalazłam najlepszy ser na sernik do jest Strzałkowo , rewelacja .
Spadam w maliny

 

Witam najedzona Świątecznie .
M. in. tą sałatką :

Naprawdę super . Wszystkim smakowała bardzo, ale następnym razem na 4 osoby to wystarczy z połowy porcji .

 

Wyłaź z tego chruśniaka (malinowego - ech, czy mnie się kiedyś przestanie wszystko kojarzyć z cytatami z literatury) i melduj, gdzie to cudo kupić.
Ten ser ze Strzałkowa to faktycznie jakiś mega hit, wszyscy się zachwycają... a do mojego nieszczęsnego miasteczka w Polsce Centralnej nikt tego nie sprowadza, skandal.
Znalazłam jakieś netowe delikatesy, nawet dwa sklepy - ale jak im podałam mój kod pocztowy, to się okazało, że mogę się wypchać produktami konkurencji, bo do mnie nie dowiozą nawet za dodatkową opłatą.
Jak coś jest naprawdę dobrej jakości i smaczne, to ja mogę pół kraju przejechać, żeby to zdobyć - więc gdzie ten śmietankowy w sklepach zalega...?