Kuchenne tajemnice

Taki orzeszek

 

PsujeZgredkowi znowu się obcięła kartka,a Wy mi tutaj jedziecie z własną interpretacją buuuuu
Wiem,ze wsi jestem,ale pistacje czasami jadam

 

W sumie też bym poczytała naukowe wyjaśnienie, co to jest pistacja. Być może w błędzie jestem i w nieświadomości żyję

 

A bo w
serwisie o kaflach, piecach i kominkach. Przedstawia dawne urządzenia grzewcze. Pokazuje zdjęcia, ciekawostki historyczne, rysunki, własne i cudze artykuły oraz odkrycia i wspomnienia. Zawiera i informuje o wydarzeniach z branży zduńskiej oraz wystawach muzealnych. Wywołuje uczucia od melancholii po uśmiech. Buduje zamiłowanie do dawnych rzeczy, które przeminęły oraz promuje kulturę ognia.
są tak śmiesznie potargane


Skany pochodzą z książki Lucyny Ćwierczakiewiczowej "Baby, placki i mazurki : praktyczne przepisy pieczenia chleba, bułek, placków, mazurków, tortów, ciastek, pierników itp."

wcześniejszy odcinek w poście #1234

 

"Pampuchy" musiałam wpisać w google, bo w mojej wsi się tej nazwy w ogóle nie używa... u mnie się to nazywa "kluski na parze"... czyli chyba nie ma wątpliwości, że to jedyna słuszna uznawana przez moich przodków metoda

 

Cudo
"Wyjmują się z łupiny"... piękna była ta stara (no, nie taka znowu stara) polszczyzna
Brak zieloności w perskich pistacjach poważnie mnie zaniepokoił, a pigmat roślinny "Chlorofil" rozczulił do łez

No widzisz, a u mnie w domu rodzinnym te kluski były zupełnie nieznane, jako dziecko nigdy tego nie jadłam - i dlatego, kiedy samodzielnie trafiłam na nie pod nazwą "pampuchy", to już mi tak zostało.

Dodatkowo "pampuchy" to nazwa praktyczna, bo można je usmażyć w tym głębokim smalcu bez poczucia, że się człowiek dopuszcza herezji

Ale Zła chciała pączków z mięsnym farszem - no i wujaszek mi wynalazł właśnie takie, przypominając o tych pampuchach (na parze albo w pączkowej technologii). I jedne, i drugie pyszne, co kto woli... ale tak na koniec karnawału to ja bym jednak wybrała te bardziej tuczące i męczące, dla wątroby oczywiście.
Ale co tam, zregeneruje się ten nieszczęsny organ w poście, żeby później znowu dostać po karku (hmm... czy wątroba ma kark...?) przy okazji wielkanocnego jajecznego szaleństwa.
Wątroba to nie ma lekko, nie...?

 

Przypomnieliście mi o moich zwojach aleksandryjskich, tzn. przepisach, które moja babcia za młodu spisywała od ówczesnych "starszych rodu"

Jakiś czas temu zaczęłam je przepisywać w elektroniczną formę, bo jeszcze trochę i papier całkiem atrament wpije i się przeczytać nie będzie dało
w tej chwili wyglądają tak:


Nie da się ukryć, że historię rodzinnych wypieków na tych zeszytach widać

 

Jakie piękne
Moja gosposia niestety gotowała z głowy, moja mama w towarzystwie gosposi, więc chyba też z głowy (no, może trochę z tej Kuchni Polskiej) - no i żadna dokumentacja mi nie została.
Własny zeszycik z przepisami gdzieś mi się zawieruszył podczas którejś przeprowadzki, zresztą teraz miałby już chyba tylko wartość sentymentalną.
Ale miło popatrzeć na takie mocno wysłużone zapiski

No dobra, to ja się pewnie niedługo zabiorę za te pączki... niespecjalnie mi się chce, bo jakaś taka senna pogoda się zrobiła, ale czas się wreszcie odważyć i zrobić to tysięczne podejście do (w sumie niepotrzebnych) prawdziwych domowych pączków.
Ech, a jeszcze faworki mam w planie (tak z okazji nabycia tej tony smalcu do pączków)
Z faworkami sprawa jest prosta: Gordon do faworków śpiewa, więc posłucham sobie arii operowej w wykonaniu starszego wiekiem mastino napoletano z fabryczną chrypką.

 

To jak już zostałaś uświadomiona, to teraz będziesz kupować tylko francuzkie po ok. 2 ruble za funt. No chyba że wolisz perskie po rb. 1 k 20, ale wtedy będziesz jeszcze musiała dokupić chlorofil

 

Szkoda, że ten funt to nie waluta
Po takim kursie to ja chętnie, nawet rb. bym dokupiła gdzieś

Chlorofil nie wiem, gdzie kupić... jeśli pójdę do jakiegoś sklepu i poproszę o pigmat, to ani chybi ktoś wezwie karetkę psychiatryczną. Już nawet nie będę musiała dodawać, że chodzi mi o pigmat Chlorofil

No i się zagadałam w ważnej sprawie i nie zaczęłam nawet tych pączków. Skandal.
Za to na fali pampuchów (tego, klusek na parze) znalazłam przepis na knedliczki.
Teraz dumam ponuro nad sosem.

W ogóle coś mi się ponuro zrobiło.
Ale nie, ja rozweselaczy nie używam, tym bardziej publicznie na forum dla dzieci. Na focię nie liczcie.
Więc sobie posiedzę wtulona w Gordona i porobię plany na jutro... pączki, faworki... ech, no chodzą za mną jeszcze te rozetki (mniam) i ukochane oponki.
Dobrze jest mieć Gordona

 

Google mówi, że da się kupić w sklepach zielarskich. Najtańszy widziałem po 49,98 zł za butelkę 473 ml. Tylko nie mam pojęcia na ile pistacji to wystarczy. Będziesz musiała poeksperymentować


Chlorofil to zielony barwnik występujący w roślinach, biorący udział w procesie fotosyntezy. Składniki: chlorofilina sodowo-miedziowa (substancja czynna); woda oczyszczona, gliceryna rozpuszczalna (stabilizator), olejek miętowy (naturalny aromat). 1 łyżeczka (5ml) zawiera 33,3 mg chlorofil. Wartości odżywcze 100ml 3 łyżeczki (15ml) 1 łyżeczka (5ml) Wartość energetyczna 210kJ 0,05kcal 63kJ 0,015kcal 21kJ 0,005kcal Chlorofil 660mg 100mg 33,3mg Sposób użycia: jedną porcję 5 ml (1 łyżeczka) wymieszać z wodą lub sokiem. Spożywać 3 razy w ciągu dnia. % zalecanego dziennego spożycia nie określono. Nie przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia. Suplement diety nie może być stosowany jako substytut zróżnicowanej diety. Nie zaleca się kobietom w ciąży, karmiącym oraz dzieciom.
[informacja ze strony sklepu]

 

No ale słuchaj, to jest jakieś świństwo na żołądek chyba, z miętą (fuj).
A ja potrzebuję pigmat, nie jakiś tam pigment czyli barwnik.
I co ja mam z tym robić, malować te pistacje...?
To już wolę się wykosztować na francuzkie (spellchecker się złości, aż miło).

 

Już sobie wyobraziłem jak bierzesz pędzelek i każdego orzeszka dokładnie malujesz. Miejsce w miejsce. Uważając żeby nie zostawić zacieków ani niedomalowanych fragmentów

 

A co
Jak planowałam podział jednego surowego jajka na pięć równych części, to można się po mnie wszystkiego spodziewać, nie...?

 

knedliczki są mniam do gulaszu, albo bitek (zrazów bitych) w sosie grzybkowym...
i zadnych zielonych ludzików.. tfu .... świństw...

 

Właśnie, ten sosik to powinien raczej być wołowy, prawda...?
Ciemny, esencjonalny...
... hmm, chwila, pączki mam smażyć przecież
Inwestycja w tonę wytopionego świńskiego tłuszczu musi się zwrócić

Oj nie ludziki przecież mają być zielone, tylko te tam pistacje. Perskie w dodatku.
Przypominam, że Persja od dłuższego czasu nie istnieje.
Kurcze no, w Iranie mam te pistacje do malowania tanio kupować...?

 

Czekoladowy tort z bitą śmietaną i malinami (przepis autorski Tomasza z "Bake Off - Ale ciacho!")

Lista składników

– 6 jaj średniej wielkości
– 5 czubatych łyżek maki pszennej
– 6 łyżek cukru
– 1 łyżka kakao
– 1,5 litra śmietany 36
– 1 kg malin świeżych
– 10 dkg cukru pudru
– 20 dkg czekolady mlecznej
– kompot wiśniowy do nasączenia biszkoptu– (1 szkl) płatki migdałów
– świeża mięta

Przepis
Jaja ubijamy, pod koniec ubijania dodajemy 6 łyżek cukru. Po ubiciu wsypujemy delikatnie mąkę wymieszana z 1 łyżką kakao i proszkiem do pieczenia. Delikatnie łączymy składniki i wylewamy na tortownicę wyłożoną papierem do pieczenia. Pieczemy ok 25 min. w temp. Ok 170. Schładzamy biszkopt, kroimy podłużnie na 3 jednakowe krążki. Nasączmy placki biszkoptowe kompotem wiśniowym.


Miksujemy niewielka ilość malin z odrobina cukru pudru. Musem malinowym smarujemy 2 placki. Ubijamy śmietanę z cukrem pudrem. Na nasączony i posmarowany musem biszkopt wykładamy warstwę śmietany, na śmietanę kładziemy maliny, przykrywamy i dociskamy delikatnie drugim plackiem. I powtarzamy czynność ze śmietaną i malinami. Na koniec przykrywamy całość trzecią warstwa biszkoptu. Cały tort smarujemy bita śmietaną, dekorujemy malinami, prażonymi płatkami migdałów oraz ozdobami z rozpuszczonej czekolady.

 

No merytoryczny wpis to trzeba pochwalić
Małe zmiany bym wprowadziła, częściowo z lenistwa, a częściowo dla większej trwałości tortu.
Po pierwsze - kupny biszkopt (ale to może dlatego, że nie lubię piec ciasta biszkoptowego).
Po drugie - żeby to się nadawało do zjedzenia także następnego dnia (bo nie zawsze można coś takiego pochłonąć za jednym posiedzeniem), to ja bym do śmietany dodała troszkę żelatyny... ewentualnie można też dać mascarpone, ale żelatynę koniecznie.
Aha, bardzo mniam pomysł z nasączeniem kompotem wiśniowym... ale to się aż prosi o jakiś skromny procencik dla większej ostrości.
W każdym razie połączenie malin z tym kompotem ciekawe, zdecydowanie do wypróbowania

Niech mnie ktoś kopnie możliwie celnie, żebym poszła te pączki szykować
Jakieś takie bardzo ciekawe bliskie spotkania trzeciego stopnia mnie zatrzymują z dala od kuchni

 

Dzięki Ale jak zwykle zapomniałem o zdjęciu

Tak ten tort (no bo raczej nie torcik) prezentuje się gotowy I kopniak - powiedzmy, że na szczęście A tak na serio to abyś te pączki wreszcie robiła I zawsze służę pomocą Lecz na szczęście też

Żeby nie było, że demoralizujemy dzieciaczki

 

Do mnie się nie mówi "kobieto", jak się ma 17 lat
Tak tylko przypominam

A tort wygląda cudnie