zzizzie

Hej, jak mu wrzucisz worek kartofli, to spokój masz gwarantowany...
A na serio ilość tego, co na plecach nie powinna przekraczać 10% wagi psa czyli 1 kg zawartości plecaka na każde 10 kg psa. Nosić może obojętne co (np wodę mineralną na letni spacer, drobne zakupy), byle było równo rozłożone.
I jeszcze jeden pomysł na szybko i na tą porę roku: skoro tak ciągnie, to do sanek go przypnij. Szelki nawet łatwiej będzie kupić niż plecak.
A teraz idę dalej czytać wasz wątek.
edit: no i po co ja się produkuję, już wszytko żeście napisali... no i plecaczka nie będzie, ani sanek

 

Zamiast sanek zawsze można przymocować porządną sporą oponę samochodową.
Taka swoją wagę ma i dzieciaka nie przestraszy wywaleniem z sanek
Swoja drogą o tej oponie zapomniałam. Trzeba szybko jakiejś poszukać. Wersji letniej ale na zimę

 

Oj tam oj tam, co się martwisz
Po pierwsze tu odchodzi tzw burza mózgów, czyli co komu przyjdzie na głowy...
... a po drugie waderówek jest fanką tego pana z telewizora, więc na pewno będzie plecaczek.
Ja tylko pozwolę sobie przypomnieć, że pies z plecaczkiem będzie tylko zmęczony, na pewno nie wybiegany

 

Te kołowrotki mnie rozbroiły

A co do gadatliwych psów, to haskie tu na pewno są na podium Mój szczeka bardzo rzadko, ale często poddaje pod dyskusje moje decyzje, podobnie jak ten na filmie:



[od tłumacza]: Pani prosi pieseła, żeby wyszedł z wanny, bo chce wziąć prysznic, pieseł odpowiada, że może wpisać się na listę oczekujących, bo aktualnie on zarezerwował wannę

 

Super jest ten husky-uwielbiam tę rasę i żałuję, że nie mogę mieć

A tego z filmiku zrozumiałam tak: " Oj daj spokój, nie widzisz że mnie tu jest wygodnie? Nic się przecież nie stanie jak raz nie weźmiesz kąpieli prawda? oo jeszcze tu jesteś? No idź już sobie

 

Ta pani znęca się nad psami i nie daje im wody. Widać było, jak zareagowały po odkręceniu kranu

 

Mój tata też stwierdził: "noo bo jemu się pić chciało, dlatego tam siedział". Mój wilk uważa, że wykąpać to się można w śniegu, na deszczu, ewentualnie wylizać. Do wanny siłą go trzeba wciągać, a jak się przy nim kran odkręci gdziekolwiek, to na wszelki wypadek się oddala nad rzeką też max po "kostki" wejdzie do wody i to tylko żeby się napić


A zmieniając temat, albo w sumie wracając do jednego z przewodnich tematów tego wątku chciałam tylko się pochwalić, że przeszedł mi kolejny zastój z SPN i dzisiaj właśnie przed chwilą skończyłam 5 sezon Zaczęłam lepiej poznawać Crowleya i już zaczynam rozumieć co w nim widzicie

A w przedostatnim odcinku sezonu (pewnie już nie pamiętacie) mega mi się Pan Śmierć uwielbiający pizze podobał! Ogólnie sceny zanim i jak się pojawiał to było chyba najlepsze wprowadzenie postaci jakie widziałam do tej pory w filmach Nadal mi się nuci

 

A to jest chyba najlepszy pomysł, szczególnie zanim pies się przyzwyczai do nowości. Jak już tą oponę znajdziesz i coś podziałasz, to napisz, jak Waderowi idzie. Chciałam powiedzieć: ciągnie.

No dobra, już mi lepiej To po pierwsze

Po drugie: ja też jestem fanką tego samego pana, co Waderówek. A ten pan uważa, że pies zmęczony = pies wybiegany. Tego "wybiegiwania" nie trzeba koniecznie załatwiać wyłącznie bieganiem. Bo tak naprawdę chodzi o zużycie nadmiaru energii, która gromadzi się w psach (a w opisie zachowania Wadera wyraźnie ten nadmiar widać). Jest obojętne, czy zużyjemy go na bieganie, pływanie, aportowanie patyka, niesienie plecaczka, ciągnięcie sanek, bieg przy rowerze, bieg na bieżni, bieg w kołowrotku (czego to ludzie nie wymyślą ). Ważne, by znikł. Bo wtedy psa tak nie nosi. Jest spokojniejszy. Pamiętam moją psówkę: zawsze grzeczniej szła na smyczy pod koniec długiego spaceru niż na jego początku. Latem po solidnym wypływaniu w jeziorze, to nawet szła przy nodze. Więc coś w tym musi być.

Idealnie by było, gdyby każdy właściciel psa (szczególnie dużego/młodego psa) mógł go "wybiegać" codziennie 10 km. Ale idealnych sytuacji nie ma, a chyba nie chcemy, przy okazji wybiegiwania Wadera, zabiegać na śmierć także Waderówka, prawda? Dlatego proponowałam plecaczek.
Teraz już znikam, a wam niech się przyśni coś Supernaturalnego.

 

Łoj! Bardzo łatwo mnie zabiegać, bo kondycja gdzieś się wyprowadziła
A ten pan z telewizji, który ma swoje fanki, to oprócz nich ma jeszcze takie śmieszne rolki.
I zasuwa na tych rolkach otoczony piesiorami.
Ale ten pan ma też amerykańskie przestrzenie i dziwnie puste jezdnie w miasteczkach

Poprzednio miałam nr 9. Sunię. Cudne16 lat była z nami. Mój syn wychował się i rósł razem z nią
Nie wiem czy jeszcze kiedyś trafi mu się taka przyjaźń
Miłego piąteczka.

 

No to wyszłam na wroga geniusza z telewizora... a przy okazji na osobę (delikatnie rzecz ujmując) inteligentną inaczej, bo przecież ten pan ma takie rewelacyjne wyniki (oraz rewelacyjne pomysły), że tylko osoba z brakami w sferze intelektu może ich nie doceniać.
Na swoją obronę mam tylko jedno: wiem, jak się robi takie programy.
I tyle, nie będę próbowała nikogo pozbawiać złudzeń, bo ze złudzeniami żyje się milej

Na szczęście dla siebie Wader jest - jak rozumiem - psem dużym, silnym i niestarym, więc zapewne plecaczek nawet z solidnym obciążeniem za bardzo mu nie zaszkodzi.
I tego braku niekorzystnych efektów ubocznych życzę Waderowi z całego serca

 

Ej zzizzie!
Nikt poważnie albo zbyt poważnie nie traktuje ani pana ani plecaka od pana, a tym bardziej TV.
A każda potwora ma swego amatora
I zawsze warto oddzielić ziarno od plew

 

Luzik
Nie przepadam za komerchą i nie lubię pajaców, to wszystko.

A behawior - nie tylko ludzki - to rzecz zbyt skomplikowana, żeby w tym grzebać za pośrednictwem telewizora.
Na przykład: "nadmiar energii" i nadpobudliwość to wcale nie musi być to samo... ale stwierdzić to można jedynie osobiście obserwując pacjenta. Zmęczenie wywołane dźwiganiem ciężarów to nie to samo, co zmęczenie fajnym spacerem czy joggingiem (o czym powinien wiedzieć każdy, komu zdarza się nosić ciężkie siaty z zakupami). I tak dalej, i tak dalej...

Myślę po prostu, że najpierw trzeba poznać pacjenta, a dopiero później można się wymądrzać. A telewizyjne porady z zakresu behawioru są siłą rzeczy skrajnie ogólnikowe.

W sumie niby szkoda niewielka, bo behawior psi, nie ludzki... ale od wiary w telewizyjne cuda dotyczące psów już tylko mały krok do wiary w genialne rady przekazywane tą samą drogą rodzicom. Wiem, że tobie i innym ludziom w tym wątku to nie grozi - tak tylko ogólnie protestuję przeciwko bezkrytycznemu łykaniu wszystkiego, co dowolny pajac pokazuje w telewizorze. W dodatku pokazuje dużym (i skądinąd uroczym) dzieciom, jakimi są Amerykanie.

 

W takich programach ciężko kurcze wyczuć co jest wartościowe, a co już jest teatrzykiem. Bear Grylls jest chyba flagowym przykładem coś tam chłopak umie, był w tych służbach specjalnych, ale jak widzę ludzi jarających się jego programami tak 1:1, to się śmieje, że w takim razie prawdziwym kozakiem jest kamerzysta, bo robi to samo co on, a jeszcze kamerę trzyma

 

Dokładnie, Triss
Właśnie o to mi chodzi - jak ktoś lubi tego typu programy, to może sobie oglądać... ale za bardzo wierzyć w to wszystko to raczej nie należy.

I jeszcze o Waderze: jedna rzecz zwróciła moją uwagę.
Waderówek napisała, że chodzi z nim zygzakiem od krawężnika do krawężnika, bo pies koniecznie musi powąchać absolutnie wszystko i po lewej, i po prawej, najlepiej jednocześnie.
Tak na moje niefachowe ale doświadczone oko, to nie jest nadmiar energii... raczej nadmiar adrenaliny.
I dlatego uważam, że obciążanie tego konkretnego zwierzaka to "rozwiązanie", które tak naprawdę niczego nie rozwiąże, bo nie trafia w problem.

 

ależ oczywiście, że obciążanie było tylko żarem
I słusznie zwróciłaś uwagę, czy to nadmiar energii czy adrenalina? A może zew natury i potrzeba pokonywania przestrzeni.
Przecież to jak Wader pokonuje strome skarpy porośnięte chaszczami, to mnie serce wali ze strachu.
Tak łatwo nadziać się na jakiś korzeń choćby nawet. A on śmiga tak, jak zając po miedzy. I najlepiej kiedy w dole jest woda
Mówiłam pies na łowy....na kaczki na przykład. Z drobną różnicą, że on zdobyczy nie oddaje. A mnie nie chciało się go szkolić w tym temacie.
Kiedyś nad tym pracowaliśmy przy frisbee, ale nie byłam konsekwentna i temat uznałam za mało ważny albo mi się nie chciało, albo coś tam.... już nie pamiętam. To znaczy oddaje, ale długo i niechętnie Tyle pewnie z tej nieudolnej nauki zostało

 

A może to zbyt mało przestrzeni w domu (jak na aktywnego psa) albo nuda...?
Zew natury to określenie dość nieprecyzyjne, taki szaleńczy bieg to przede wszystkim potrzeba ruchu oraz radość życia.
Przymus przestudiowania natychmiast absolutnie całej okolicznej kroniki towarzyskiej to trochę co innego, pies wychodzi na spacer tak nagrzany, że nie wie, w co nos włożyć. Tu moim zdaniem pomogłoby wyciszenie.
A co do walki z małą przestrzenią i nudą... czy Wader ma już konga...?
Jeśli nie, to koniecznie kup mu dużego konga i napchaj do środka jakieś przysmaki plus serek topiony (na przykład) - zajmie się czymś, zasapie... i wprawdzie potrzeby ruchu nie zaspokoi, ale może na spacer wyjdzie na większym luzie, wydłubywanie zawartości konga pozwala zużyć choć część adrenaliny.

 

Nie znałam, ale już się zapoznałam. Super rzecz, dzięki
Martwię się jednak, czy on w moment konga nie rozszarpie. Skórzaną piłkę do nogi rozszarpuje na strzępy w dwa dni.

 

Na pewno nie rozszarpie.
Najwięksi niszczyciele nie dają rady, poważnie.
To jest potworne twarda lita guma i żaden znany mi pies nie potrafi nawet nadgryźć tego konga.
Sam kong jest super, ale kong z farszem to rewelacja i może przynajmniej trochę złagodzi te twoje problemy spacerowe... wydłubywanie farszu trochę jednak męczy, a później wyluzowuje delikwenta.
Spróbuj, znani mi behawioryści bardzo to polecają...
... choć nie w telewizorze

 

Już nie mogę doczekać się, zaraz jutro lecę do sklepu
To się psisko ucieszy
Widziałam przed chwilę wyroby domowe, ale nie wiem czy chciałabym żeby żarł papier czy rolki po papierze toaletowym, sznurki,
że o plastikach nie wspomnę
Fajna rzecz - kong. Zaraz lecam do pietruchina podzielić sie newsem
Może zna a może nie

 

Tylko pamiętaj, że to musi być oryginalny kong, nie podróbka.
Podróbek jest sporo, ale nie masz gwarancji trwałości.
I zanim mu dasz tego konga, to upchaj coś do środka, np suchą karmę czy jakieś tam psie ciasteczka przykryte topionym serkiem, żeby się nie wysypały.
Wader będzie miał rozsądne zajęcie na dłuższą chwilę - i może zdarzy się cud i później na spacerze będzie mniej spięty.