Kuchenne tajemnice

Owszem - bądąc rodziną, niestety bywa też z trującym mylony, warto więc używać właściwych nazw, by nie było nieporozumień

Hm... skoro przeszliśmy do zielsk pospolitych acz przydatnych, to chyba warto wspomnieć o (nie) zwykłej pokrzywie. U mnie spełnia kilka ról:
- dodatek do sałatek
- napitek (nie nazywajmy, proszę, herbatą co herbaty w sobie nie ma) - zarówno ze świeżej jak i suszonej
- syrop pokrzywowy
- nalewka (na syropie)

 

Tylko, że w chwili obecnej nie wszystko co jest napojem zwanym herbatą posiada herbatę jako roślinę. Przykład Rooibos tea* - zresztą bardzo smaczna

*herbata

 

Takie nieznane (no dobra, nieznane dla mnie) roślinki kojarzą mi się z równie podejrzanymi grzybkami, które tak na moje oko wszystkie są trujące.
Więc raczej poprzestanę na tym, co można kupić w sklepie

 

ja robiłam w tym roku miód z mlecza bardzo go lubię -zwłaszcza do owsianki ( ale takiej na gęsto, żeby każdy płatek był osobno)

a ten wężymord potwierdzam smakuje bardzo dobrze co prawda nie mam uprawianego ale w słoikach z Aldi

 

Miód, hmm.
Według mojej wiedzy o otaczającym mnie świecie, miód tak w ogóle to produkują pszczoły.
Czyżby znowu mi coś umknęło i miód się teraz gotuje z zielska bez współpracy z pszczołami...?
Aż strach się bać, czego ja się jeszcze w tym wątku dowiem

 

Się nie bój...

Przyszłam Ci podziękować za pomysł na... wołowinę w sosie koperkowym. Gwiazda obiadu po prostu
Tak więc - wielkie dziękuję

 

Cieszę się, że pasowała wołowinka
Tak mnie wtedy olśniło - co też się w domu gotowało te 30 lat temu w związku z rozmaitymi przypadłościami domowników.
A później sobie uświadomiłam, ze od tamtych czasów chyba nigdy już tego nie jadłam... z mody wyszło czy co
Więc zaserwowane teraz mogło zrobić wrażenie
Fajnie, że zrobiło

EDIT: mięsiwko mięsiwkiem, a ja właśnie wygrzebałam takie oto rzeczy na blogu Kathi z Minnesoty.
I pytanie:

to:

​

czy może to:

​

Jak radzicie...?

 

Z tym miodkiem to też się zdziwiłam, ale Mili nam wytłumaczy...
a jeżeli chodzi o te ciasta powyżej, to może to pierwsze, ale bez tych kolorowańców, nie lubię tych groszków czy innego kolorowego grysiku

 

Może nim Mili się pojawi to wspomnę, że miód z mniszka jest swego rodzaju syropem, tylko tak gęstym i słodkim oraz mocno wyczuwalnym właśnie mniszkiem, że nazywa się go miodem. To prawda - nie ma specyfiki miodu wykonywanego przez pszczoły ale jest baardzo smaczny (w sumie robiłem go dla frajdy zrobienia czegoś nowego i przez zimę zapomniałem. Ale jak już otworzyłem pierwszy słoiczek, to nie ma już trzech )

 

No to typowy dodatek do herbaty - traktowany był jako lekarstwo. A że z kwiatów to nazywany miodem. Ja jeszcze robiłam "miód" ze zbóż, ale potem mnie rodzice chcieli udusić za rachunki za prąd To coś jak słód było.

Miodu od pszczół nie trawię - jako z rodziny pszczelarzy to się go najadałm za dziecka (a kto pamięta propolis? ), więc ten z mniszka czy ze zbóż był mniam.

 

Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem
Więc może o takie coś:

​

Najpierw sama wypróbuję, jeśli wyjdzie ok, powieszę przepisik

I kto by pomyślał, że wspomnienia z dzieciństwa mogą człowiekowi obrzydzić tyle odmian żarełka

A poza tym udaję się w krótką, acz intensywną podróż służbową:

​

Jak wrócę, to od razu myk do kuchni testować nowości do powieszenia w wątku

 

Ten "Miód" z mlecza ma w swoim składzie więcej pyłku niż wiele ogólnodostępnych marketowych miodów
Zresztą chyba słyszałyście ,że często jak rok jest marny to pszczółki dokarmia się syropem cukrowymwięc się pytam: co jest zdrowsze i ma więcej właściwości zdrowotnych?
jak mód pszczeli to tylko ze sprawdzonego uczciwego źródła

 

Bo miód kupując to trzeba przeczytać czy naturalny, czy sztuczny. Jeszcze często jest np informacja z jakiej pasieki. Ale osobiście wolę kupować miód w marketach niż na targu. Tam to często i miód można dostać z trujących roślin (a coraz więcej osób sadzi rośliny, których kwiaty bywają trujące).

 

Ja biorę miód od taty koleżanki z pracy ma swoje pszczółki i mieszka na wsi
a jak kupować to faktycznie taki, gdzie pisze z jakiej pasieki , nie od przypadkowych osób

pamiętam jak żył mój tato to zawsze od niego przyjeżdżałam z miodkiem od jego kolegi tego gryczanego to to końca życia nie zapomnę
tak samo jak kiełbas Jego wyrobua miałam okazję jeść wiele domowych wyrobów masarskich

 

Herezję napiszę: zdrowe jest to, czego się je niedużo
Nie zwracam większej uwagi na te walory zdrowotne żarcia... ma być smaczne, a podrabiany miód chyba raczej smaczny nie jest.
I zgadzam się z MODką, że w marketach jest przynajmniej jakaś obowiązkowa kontrola jakości - na targu to czasem strach kupować.
Zresztą uczciwie powiem, że miód to mi się przydaje do kurczaka w miodowej glazurze (mniam), do piernika (sezonowo jak wiadomo) i czasem do jakiegoś innego ciasta albo pieczywka.
Żadnych napojów (w tym herbaty) nie słodzę, chleba z miodem nie jadam (za słodkie to jak dla mnie), krupnik litewski nawet bym lubiła, gdyby nie to, że nie przepadam za alkoholem na gorąco.
A to wszystko znaczy, że nie muszę gotować mniszka zastanawiając się nerwowo, czy nie jest to przypadkiem mlecz

Idę spożywać alkohole na zimno w ramach bankietu powitalnego.
Dużo nie spożyję, bo nie jest mi to do niczego potrzebne

 

Jeśli nie spożyjesz dużo to tylko... Na zdarowie!

Ja też miodo-łakomczuchem nie jestem. Reszta miodku zapewne zostanie poddana pewnym zabiegom, dzięki którym nie będzie przydatna do spożycia dla młodzieży nieletniej

 

Spożyłam niewiele - nie muszę, to i nie spożywam
Zresztą bankiet był typowy, jak ktoś lubi korporacyjne bankiety w wydaniu oberkorporacji, jaką jest miłościwie nam panująca (finansowo) cioteczka Unia, to może się i dobrze bawił.
Ja tylko czekałam, aż ktoś z nieco wyższej półki sobie pójdzie - bo to jest sygnał, że szczebelki bezpośrednio poniżej też już mogą się zbierać.

Nie lubię nie mieć dostępu do własnej kuchni.
Natychmiast zaczyna mnie podgryzać straszliwa nostalgia.
W ramach nostalgii wyszperałam jeszcze takie coś:

​

Byle do piątku. Natychmiast po powrocie naprodukuję takie ilości niepotrzebnej żywności, że mi się drzwi od zamrażarki przestaną domykać.

 

A co to?


Miałam kiedyś przepis na fajne ciasto z rabarbarem. Miałam, bo oczywiście go nie zapisałam i przepadł I szukam teraz jakiegoś nowego... Dzisiaj zrobiłam to ciasto w wersji "prostej" i .... to nie jest to

 

Oj z rabarbarem to ja nie pomogę - coś mam do tego rabarbaru, od dziecka mi jakoś nie leży

A to na foci to są oczywiście kolejne brownies z dodatkiem kawałków czekolady mlecznej i białej.
Kathi ma świetne przepisy na brownies.
A te mają dodatkową zaletę: robi się je w całości w jednej jedynej misce.
W sam raz, jak ktoś nie przepada za zmywaniem (albo za ładowaniem zmywarki - mój wstręt do zmywania łagodnym łukiem przeszedł we wstręt do ładowania zmywarki, kiedy tylko porosłam w rzeczoną zmywarkę... i tak mnie trzyma do dziś).

 

A co zrobiłaś z Gordonem?
rabarbar to też nie jest moje ulubione coś, właściwie nie wiem, owoc warzywo?
raz w roku robię placek na kruchym spodzie , na wierzch daję bezę, a rabarbar podsmażam z cukrem, można dodać co kto lubi, skórkę otartą, cynamon, wanilię, na wierzch na bezę płatki migdałowe, podpieczone ciasto można posmarować dżemem malinowym (niekonieczne)i na to wyłożyć rabarbar